یاد کلاس، معلم و همکلاسی سلام به خیر
تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۲۰۶۳۳۸
اولین روز بازگشایی مدارس که می شد خانواده ها و دانش آموزان شور خاصی داشتند و فرزندانشان را با قرآن کریم و دود اسپند راهی بوستان های علم و دانش می کردند، اما امسال هم کرونا مانع جشن بازگشایی مدارس و برگزاری آیین آغاز سال تحصیلی جدید در همه واحدهای آموزشی شد.
کرونا با آمدنش دردسرساز شد، شادی، نشاط و هلهله کودکان و نوجوانان را در فضای مدرسه، کنار معلم و همکلاسی ها گرفت و آنان را اسیر آموزش در فضای مجازی کرد، کرونا تنها خوشحالی دانش آموزان را در مدرسه نگرفت بلکه جان پدران و مادران بسیاری از آنان را گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
امروز برخلاف سال های قبل از کرونا، در آغاز سال تحصیلی جدید کوچه و خیابان های گیلان از وجود با صفای دانش آموزان، معلمان و ترافیک اول صبح خبری نبود و دروازه اکثر واحدهای آموزشی بسته و معلمان در فضای مجازی با دانش آموزانشان ارتباط برقرار کردند.
آیین آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۱ – ۱۴۰۰ و بهار تعلیم و تربیت و فصل رویش جوانه های ایمان و آگاهی روز شنبه همزمان با سراسر کشور در گیلان نیز متفاوت برگزار شد، جز در تعدادی از واحدهای آموزشی دانش آموزان آغاز سال تحصیلی جدید را از فضای مجازی دنبال کردند و سخنان مدیران مدارس را از قاب موبایل و تبلت شنیدند.
مراسم نمادین آغاز سال تحصیلی جدید در شهر رشت مرکز استان گیلان صبح روز "شنبه" همزمان با سراسر کشور در دبیرستان "دوره دوم متوسطه نمونه دولتی دکتر محمد معین برگزار شد، در این آیین تعداد محدودی از دانش آموزان و جمعی از فرهنگیان و مسئولان استان حضور داشتند.
مشکلات آموزش مجازی
جمعی از دانش آموزان در حاشیه برگزاری این مراسم به خبرنگار ایرنا گفتند: دلمان برای حضور در کلاس های درس مدرسه، در جمع دانش آموزان و معلمان تنگ شده بود و امیداوریم هر چه زودتر در محیط مدرسه و در کنار همسالانمان تحصیل کنیم.
آنان با اشاره به سختی های آموزش در فضای مجازی بیان داشتند: با وجود تلاش معلمان ، آموزش از طریق شبکه شاد با توجه به تعدد معلمان و کلاسها دشوار است .
کلاس های مجازی دانش آموزان نیز از ساعت هشت صبح امروز بر اساس برنامه کلاسی از قبل اعلام شده، آغاز شد و همانند سال های گذشته اولین روز آموزش غیرحضوری با مشکلاتی از جمله قطع کلاس های لایو همراه بود.
یکی از معلمان در فضای مجازی حین آموزش دانش آموزان به دلیل قطع شدن کلاس های لایو گفت: امکانات آموزش غیرحضوری برای دانش آموزان ضعیف استامیدواریم که هر چه زودتر کلاس های حضوری برگزار شود تا مشکلات این چنینی در حین آموزش به شما عزیزان نداشته باشیم.
اهمیت سلامت جسمی و روحی دانش آموزان
مدیرکل آموزش و پرورش گیلان نیز با بیان اینکه سلامت جسمی و روحی دانش آموزان برای ما بسیار اهمیت دارد و تضمین سلامت اساسی ترین شعار ماست، گفت: تا زمانی که سلامت جسمی و روحی دانش آموزان تضمین نشود کلاس ها را به صورت حضوری برگزار نمی کنیم.
محمد رحمتی اظهار داشت: امسال هم آموزش را به صورت حضوری، غیرحضوری و تلفیقی آغاز خواهیم کرد و در ادامه به صورت تدریجی زمینه های آموزش حضوری را اجرا می کنیم.
وی با بیان اینکه واکسیناسیون دانش آموزان همزمان با سراسر کشور در گیلان نیز آغاز شده خاطر نشان کرد: دانش آموزان در کوتاهترین زمان واکسینه می شوند تا مدارس را با خیال آسوده بازکنیم.
مدیرکل آموزش و پرورش گیلان در خاتمه با بیان این که شانه های نحیف آموزش و پرورش توانایی حمل بارسنگین تعلیم و تربیت کشور را ندارد تاکید کرد: همه باید به این مجموعه فرهنگی کمک کنند و در کنارش باشند.
گیلان با دو و نیم میلیون نفر جمعیت بر اساس آمار آخرین ثبت نام شدگان حدود ۳۶۰ هزار دانش آموز دارد.
برچسب‌ها رشت گیلان دانشآموزانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: رشت گیلان دانش آموزان رشت گیلان دانش آموزان آغاز سال تحصیلی جدید فضای مجازی دانش آموزان کلاس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۲۰۶۳۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کلاس این آقا معلم در مدرسه تشکیل نمی شود
به گزارش همشهری آنلاین دست شاگردانش را می‌گیرد و راهی کوچه‌ها می‌شود تا راه و رسم مراوادات اجتماعی، خرید کردن، آداب مشتری‌مداری، احترام به محیط زیست و هر مفهوم دیگری را که در کتاب می‌خوانند، تجربه کنند. برای درس جغرافیا هم راهی کوه و چشمه و غارهای اطراف شهر می‌شوند و خط به خط کتاب را از طبیعت می‌آموزند. ولدبیگی که دکترای جامعه‌شناسی سیاسی دارد، معتقد است جامعه ما شهروندان مفید می‌خواهد، نه شهروند مهم و لازم است شهروندان مفید سواد زندگی را بدانند و نه فقط سواد مدرسه‌ای را. ولدبیگی سابقه ۲۵ ساله تدریس دارد و ۱۵ سالی می‌شود که شیوه تدریسش باعث شده تا دانش‌آموزان برای حضور در کلاسش روزشماری کنند.
ساعت‌های درس مطالعات اجتماعی (مدنی، جغرافیا، تاریخ) اغلب برای بچه‌ها کسل‌کننده است، اما دانش‌آموزان پاوه دوست دارند شما معلم‌شان باشید. آوازه روش تدریس‌تان هم بین خانواده‌ها حسابی گل کرده‌است. ساعت مطالعات اجتماعی در کلاس شما چطور می‌گذرد؟
از ۱۵ سال پیش پروژه آموزشی با عنوان «از سواد مدرسه‌ای تا سواد زندگی» را شروع کردم. در این طرح سعی کردم هر درس و موضوع کتاب را که تدریس می‌کنم، بخش عملی و نمود اجتماعی را با بچه‌ها تجربه کنم تا آنان با مفاهیم مورد نیاز برای یک زندگی عملی در خانه و جامعه آشنا شوند. به عنوان مثال هفته گذشته بچه‌های روستای نوریاب در شهرستان پاوه استان کرمانشاه درسی درباره بازار، خرید، مصرف، تولید و توزیع داشتند. برای توضیح این درس یک ساعت در روستا گشت زدیم. به نانوایی سر زدیم و درباره اهمیت قرار دادن نان در کیسه پارچه‌ای از نانوای قدیمی روستا نکاتی را یاد گرفتند. بعد از آن به مغازه «کاک خدارحم» سر زدیم و درباره آداب خرید صحبت کردیم. دقایقی هم با دستفروش دوره‌گرد گذراندیم و درباره احترام به مشاغل نکاتی را گفتم و دست آخر هم به کتابخانه روستا سر زدیم و راه و روش به امانت گرفتن کتاب را مرور کردیم. قصدم از بیان این مثال این است که بگویم دانش‌آموزان نیازی جدی به فراگیری اصول اولیه در چگونگی برقراری یک ارتباط صحیح با فروشندگان، نحوه یک خرید سالم‌تر برای خانواده‌هایشان و برقراری ارتباطی صحیح با دیگر شهروندان دارند. در طول سال بچه‌ها با ۲۵ فعالیت آموزشی آشنا می‌شوند.
این روش تدریس در روستا راحت‌تر است یا در شهر؟
هر یک مزایای خود را دارد. در روستا که تعداد کلاسها و شاگردها کمتر است، کلاس راحت‌تر اداره می‌شود. برای درس جغرافیا آسان‌تر به کوه‌ها و چشمه‌ها و غارهای اطراف می‌رسیم، اما در شهر هم موقعیت‌های دیگری برای کلاس عملی درس‌های اجتماعی داریم. دانش‌آموزان را به نهادهایی مثل هلال‌احمر، شهرداری و ثبت احوال می‌برم تا مثلا برای درس شناسنامه به خوبی بدانند در ثبت احوال چه می‌گذرد.
هزینه این رفت و آمدها چگونه است؟
در این سال‌ها تا به حال یک ریال نه از دانش‌آموزان و نه آموزش و پروش گرفتم. من و بچه‌های کلاس همه میسرها را با پای پیاده می‌رویم. دانش‌آموزان از نشستن چند ساعته بر روی نیمکت‌های سرد گریزانند. تدریس باید با روش خلاقانه باشد. دانش‌آموزان هم پژوهشگران کوچک هستند.
این‌طور که پیداست حسابی برای کلاس شما آمادگی دارند.
بچه‌ها با خودشان یک لقمه نان و پنیر و یک قمقمه آب دارند و کفش مناسب می‌پوشند. کلاس عملی ما حدود ۳ ساعت طول می‌کشد. تا به حال هم هیح حادثه‌ای رخ نداده، چون بچه‌ها این روش تدریس را دوست دارند.
در برف و سرمای استخوان‌سوز کرمانشاه که امکان گردش علمی وجود ندارد، تدریس چطور پیش می‌رود؟
با توجه به موضوع درس از افرادی دعوت می‌کنم به کلاس بیایند. مثلا یک فرد خیر به کلاس آمد و درباره اهمیت نیکوکاری تجربه خودش را با بچه‌ها سهیم شد. برای جذابیت درس تاریخ، آن را از خانواده بچه‌ها شروع می‌کنم و بعد به ایران و جهان می‌رسیم. مثلا بچه‌ها شجره‌نامه خودشان را تا ۷ جد مادری و پدری از خانواده می‌پرسند و درخت زندگی درست می‌کنند. در طول سال بچه‌ها با ۲۵ فعالیت آموزشی آشنا می‌شوند.
ماجرای موزه مردم‌شناسی که از سوی دانش‌آموزان برپا شد را برایمان بگویید.
در درس تاریخ کلاس هفتم موضوعی درباره موزه و میراث فرهنگی داریم. از قبل به بچه‌ها گفته بودم از خانواده و فامیل و آشنا اشیای قدیمی، پوشاک، ابزار کشاورزی، دوربین‌های قدیمی و هر وسیله‌ای که عمر بیش از ۵۰ سال دارد را به امانت برای برپایی موزه به مدرسه بیاورند و خودشان یک موزه مردم‌شناسی دایر کنند. حدود ۸۰۰ قطعه جمع‌آوری شد و اسفند سال پیش موزه‌ای در مدرسه شهدای ۲۰ خرداد به مدت ۲ هفته برپا کردیم. حدود ۱۲۰۰ دانش‌آموز از مدارس پاوه و باینگان، فرهنگیان بازنشسته و اولیای دانش‌آموزان هم از این موزه بازدید کردند. بعضی وسایل قدمتی بیش از ۳ قرن داشت. قرار است با همکاری رئیس آموزش و پرورش پاوه این موزه به شکل دائمی در یک مکان فرهنگی به نام موزه مردم‌شناسی پاوه دایر شود. فعلا وسائل موزه هم که امانت بود به دست دانش‌آموزان بازگشته‌است.
با توجه به تحصیلات‌تان چرا معلمی را به تدریس در دانشگاه ترجیح دادید؟
ساخت جامعه بهتر در دست همین دانش‌آموزان است. شهروندانی که بتوانند سالم و متعهد زندگی کنند. برای من مهم نیست کدام شاگردم دکتر یا مهندس شده، دوست دارم شاگردانم را در هر موقعیتی به عنوان یک شهروند مفید در جامعه ببینم.
بیشتر بخوانید:
دانش‌آموزان این استان چگونه به ادامه تحصیل جذب می‌شوند؟
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان