یک سیاره جدید؛ جستوجوی دانشمندان برای سیاره نهم
تاریخ انتشار: ۸ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۲۴۸۹۷۰
آفتابنیوز :
از جمله اسرار جالب منظومه شمسی این است که به نظر میرسد یک سیاره بزرگ و یخی در مناطق بیرونی مجموعه کیهانی ما، فراتر از نپتون وجود دارد. این جهان فرضی که دانشمندان آن را سیارۀ نهم نامیدهاند جنجال زیادی برانگیخته است. زمینههای گرانشی این سیاره وجود دارند اما هنوز خود آن سیاره رؤیت نشده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما این نظریه مخالفانی هم دارد. برخی معتقدند که منطق گرانشی موجود در منظومۀ شمسی وجود این سیارۀ را لزوماً اثبات نمیکند و فرض وجود چنین سیارهای حاصل خطاهای رصد و تخمینهای گرانشی است.
اما در طول سالها، منتقدان بر این باور بودند که چیزی که به عنوان سیاره نهم شناخته میشود، چیزی بیشتر از آثار رصدی نیست. به گفته منتقدان، شکلبندی آشکار مدار اجسام دور نشان دهنده تأثیر یک جهان غیبی نیست و در عوض نتیجه سوگیری های طبیعی در بررسی آسمان است.
بیش از یک قرن است که بحث دربارۀ وجود یک میدان گرانشی که بر نپتون وارد میشود بحث و جدل وجود دارد. فراتر از نپتون مجموعۀ بزرگی از اجرام یخی وجود دارند که که مدارهای گرانشی شدیدی دارند. در سال ۲۰۱۶ شش تا از این اجرام یخی کشف شدند. مدار این اجرام به شدت کج میشد و این یعنی یک جرم بزرگتر در حال اثرگذاری بر مدار حرکتی این اجرام است. از اینجا بود که فرض وجود سیارۀ نهم جدیتر شد. اما ماجرا به همین جا ختم نشد.
خوشهبندی مدارها لزوماً چنین فرضی را اثبات نمیکند. طی پنج سال گذشته ، چندین تیم با استفاده از مجموعههای مختلف داده به طور مکرر به این نتیجه رسیدهاند که شواهدی که به سیاره نهم اشاره میکند چیزی بیش از یک اثر مشاهده ای نیست. اما مطالعات جدید بیشتر و بیشتر احتمال وجود یک جرم بزرگ با اندازهای بین نپتون و زمین را اثبات میکنند. وجود چنین جرمی که حدود ۶ برابر زمین استُ میتواند انحرافات در مدارهای حرکتی اجرام فراتر از نپتون را توضیح دهد. تخمینهای قبلی این بود این جرم باید ۱۰ برابر زمین باشد. اما یافتههای جدید نشان میدهند که این سیاره نزدیکتر از چیزی است که قبلا تصور میشد. اما علیرغم فرضیه های همگرا، متخصصان این حوزه در مورد وجود سیاره نهم به نتیجهای نرسیدهاند.
اگر این سیاره وجود داشته باشد، درخشندگی آن به طرز ناخوشایندی با تودههای درخشان ستارگان پس زمینه ترکیب میشود و همین باعث میشود که تشخیص دادن آن بسیار دشوار شود.
گشت و گذار در میدان های ستارهای راهی نیست که اخترشناسان می توانند این سیاره را در آسمان تشخیص دهند. ماهواره پیمایشی سیاره ناس (TESS) ، که مشغول جستجوی سیارههایی است که به دور ستارگان دیگر میچرخند، ممکن است سیاره نهم را مورد توجه قرار دهد زیرا مناطقی را که شامل مدار فرض شده سیاره است، اسکن میکند. در سال ۲۰۱۹، ستاره شناسان پیشنهاد کردند که پردازش هوشمندانه دادهها میتواند اجرام دور منظومه شمسی را از مشاهدات TESS خارج کند.
بسیاری از ستاره شناسان معتقدند که شانس شکارچیان سیاره برای یافتن سیاره نهم در رصدخانهای که در حال حاضر در بالای کوه شیلی در حال ساخت است خیلی بیشتر خواهد بود. این تلسکوپ ۸.۴ متری با میدان دید وسیع هر چند شب یکبار از تمام آسمان قابل مشاهده عکس می گیرد. از سال ۲۰۲۳، این رصدخانه به منجمان اجازه میدهد تا حرکت میلیونها اجرام آسمانی، از جمله زبالههای فضایی، سیارکها، دنباله دارها، تلسکوپهای جاسوسی، ستارگان و شاید حتی سیاره نهم را ردیابی کنند.
منبع: THE NATIONAL GEOGRAPHIC/ ترجمه: ایرنا
منبع: خبرگزاری ایرنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: منظومه شمسی سیاره جدید سیاره نهم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۲۴۸۹۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
میدان مغناطیسی زمین ۳.۷ میلیارد ساله است
پژوهشگران دانشگاه آکسفورد و موسسه فناوری ماساچوست (MIT) سابقهای از میدان مغناطیسی زمین را کشف کردهاند که قدمت آن به ۳.۷ میلیارد سال قبل میرسد.
در مورد منشاء میدان مغناطیسی سیاره زمین که ساکنان خود را از بمباران بیامان ذرات باردار ساطع شده از خورشید محافظت میکند، بحثهای مختلف و بلند مدتی وجود دارد.
بدون سپر محافظ زمین که همان میدان مغناطیسی آن است، ذرات باردار یا باد خورشیدی، جو زمین را از بین میبردند.
پژوهشگران برای تعیین زمان شکلگیری میدان مغناطیسی زمین، سنگهای باستانی حاوی آهن را در منطقه ایسوآ (Isua) واقع در گرینلند بررسی کردند.
یافتن شواهدی از منشاء میدان مغناطیسی
بازسازی میدان مغناطیسی زمین تا به امروز چالش برانگیز بوده است، زیرا فرآیندهای مختلف زمینشناسی معمولا نشانههای حفظ شده را تغییر میدهند.
جالب اینجاست که کمربند بالاپوستهای (Supracrustal Belt) ایسوآ استثناهایی دارد. این کمربند بر پایه یک پوسته قارهای قوی تشکیل شده است که سنگها را از فعالیتهای زمینساختی شدید و تغییر شکل محافظت میکند.
سنگهایی که در این منطقه یافت میشوند رازهایی درباره استحکام و پایداری خود دارند. این به این دلیل است که ذرات آهن میتوانند مانند آهنرباهای ریز عمل کنند و شدت میدان مغناطیسی را در طول فرآیند تبلور سنگ حفظ کنند.
طبق بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران، سنگهایی که قدمت آنها به ۳.۷ میلیارد سال پیش بازمیگردد، قدرت میدان مغناطیسی حداقل ۱۵ میکروتسلا داشتند. جالب اینجاست که این میزان شدت در مقایسه با امروزه که قدرت میدان مغناطیسی سنگهای امروزی ۳۰ میکروتسلا است، قابل توجه است.این کشف اولین تخمین از شدت میدان مغناطیسی زمین را ایجاد میکند.
کلر نیکولز پژوهشگر ارشد دانشگاه آکسفورد میگوید: استخراج سوابق قابل اعتماد از سنگهایی با این قدمت بسیار چالش برانگیز است و دیدن سیگنالهای مغناطیسی اولیه هنگامی که این نمونهها را در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل کردیم، واقعاً هیجانانگیز بود. این یک گام واقعاً مهم رو به جلو است، زیرا ما سعی میکنیم نقش میدان مغناطیسی باستانی را در زمان پیدایش حیات روی زمین تعیین کنیم.
احتمال محافظت از اشکال اولیه حیات
یافتهها نشان میدهند که میدان مغناطیسی زمین در طول میلیاردها سال نسبتاً ثابت مانده است. این ثبات، نقش مهمی در پیدایش و تکامل حیات در سیاره ما داشته است.
این تحقیقات همچنین نشان میدهد که باد خورشیدی احتمالاً در دوران باستان بسیار قویتر بوده است. با گذشت زمان، تقویت میدان مغناطیسی زمین ممکن است سطح زمین را از باد خورشیدی محافظت کند.
در نتیجه، اشکال اولیه حیات میتوانستند امنیت موجود در اقیانوسها را رها کرده و به سطح مهاجرت کنند.علاوه بر این، تحقیقات نشان میدهد که ممکن است بر توسعه جو ما نیز تأثیر گذاشته باشد.
این امر توسط انجماد هسته آهنی مایع زمین هدایت میشود. با این حال، تخمین زده میشود که هسته زمین تنها یک میلیارد سال پیش شروع به سخت شدن کرده است که به این معنی است که فرآیندهای مختلفی قبل از این مرحله وجود داشته است.
در بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران آمده است: درک بهتر قدرت باستانی و تغییرپذیری میدان مغناطیسی زمین به ما کمک میکند تا تعیین کنیم که آیا میدانهای مغناطیسی سیارهای برای میزبانی حیات در سطح سیاره و نقش آنها در تکامل اتمسفر، حیاتی هستند یا خیر.
این یافتهها در مجله Geophysical Research منتشر شده است.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم