جنگ نابرابر کووید۱۹ با عملکرد سلولهای چربی و سطح قند خون
تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۲۸۳۸۹۷
پژوهشگران آمریکایی به واسطه بررسی جدید خود، تاثیر مخرب کووید-۱۹ را بر عملکرد سلولهای چربی و سطح قند خون بدن نشان دادهاند.
به گزارش وبسایت رسمی دانشگاه کرنل، پژوهش جدیدی نشان میدهد که کووید-۱۹ میتواند با مختل کردن سیگنالهای مهم متابولیک و بروز "هیپرگلیسمی"(hyperglycemia)، خطر افزایش شدت بیماری و مرگ و میر را در بسیاری از بیماران به همراه داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پژوهشگران در این پروژه دریافتند که ابتلا به هیپرگلیسمی یا سطح بالای قند خون، در بیماران بستریشده مبتلا به کووید-۱۹ شایع است و نتایج بدتری را به همراه دارد. آنها شواهدی یافتند که نشان میدهد کروناویروس میتواند با ایجاد اختلال در تولید سلولهای چربی هورمون "آدیپونکتین"(Adiponectin)، باعث افزایش قند خون شود. آدیپونکتین، هورمونی است که به تنظیم سطح قند خون کمک می کند.
دکتر "جیمز لو"(James Lo)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما معمولا سلولهای چربی را بسیار فعال نمیدانیم اما این سلولها در واقع، پروتئینهای محافظ بسیاری را برای بدن تولید میکنند و به نظر میرسد که کروناویروس، این محافظت را در بسیاری از بیماران غیرفعال میکند.
هیپرگلیسمی که ویژگی اصلی دیابت به شمار میرود، با التهاب و تضعیف ایمنی در برابر عفونتها همراه است و در آغاز همهگیری کووید-۱۹، یک عامل خطر مرتبط با نوع شدید این بیماری شناخته شد. پزشکان در مراحل بعد، شواهدی یافتند که نشان داد کووید-۱۹ با بروز هیپرگلیسمی در بیمارانی که سابقه دیابت ندارند نیز مرتبط است.
دکتر لو و همکارانش برای درک بهتر این جنبه مهم اما اسرارآمیز کووید-۱۹، پرونده ۳۸۵۴ بیمار را که در چند ماه نخست همهگیری بستری شده بودند، مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند که نسبت قابل توجهی از این بیماران، با افزایش قند خون روبرو شده یا طی اقامت در بیمارستان به آن مبتلا شدهاند.
هیپرگلیسمی در بیماران مبتلا به کووید-۱۹، با نتایج بدتری همراه بود. بیماران مبتلا به هیپرگلیسمی در مقایسه با بیماران دارای سطح طبیعی قند خون، ۹ برابر بیشتر در معرض ابتلا به "سندرم دیسترس حاد تنفسی"(ARDS) قرار داشتند و نیاز آنها به تهویه مکانیکی، ۱۵ برابر بیشتر بود. همچنین این بیماران، سه برابر بیشتر در خطر مرگ قرار داشتند.
پژوهشگران در کمال شگفتی دریافتند که هیپرگلیسمی و خطرات وخیم آن به غیر از کووید-۱۹، در سایر اختلالات شدید ریوی نیز رخ می دهد. آنها میزان مشابهی از هیپرگلیسمی را در بیماران مبتلا به سندرم دیسترس حاد تنفسی مرتبط با کووید-۱۹ و موارد غیرمرتبط با کووید-۱۹ مانند آنفلوانزای شدید یا سینهپهلوی ناشی از باکتری یافتند.
با وجود این، به نظر میرسد که هیپرگلیسمی در موارد اخیر، بیشتر ناشی از مرگ یا اختلال عملکرد سلولهای بتا است که انسولین تولید میکنند. دکتر "موریتز ریترر"(Moritz Reiterer)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: هیپرگلیسمی در بیماران مبتلا به کووید-۱۹عمدتا ناشی از مقاومت نسبت به انسولین است که باعث میشود بافتها دیگر نسبت به انسولین حساس نباشند.
آزمایشهای بیشتر نشان داد که بیماران مبتلا به سندرم دیسترس حاد تنفسی ناشی از کووید-۱۹، کاهش شدید سطح آدیپونکتین را در خون خود داشتند. این هورمون که توسط سلولهای چربی تولید میشود، معمولا با افزایش حساسیت نسبت به انسولین، اثر محافظتی را در برابر دیابت نشان میدهد.
هنوز مشخص نیست که کروناویروس چگونه تولید سلولهای چربی آدیپونکتین را مختل میکند. ممکن است که کروناویروس این کار را به طور غیر مستقیم و با افزایش سطح عمومی التهاب انجام دهد که به نوبه خود سلولهای چربی را مختل میکند اما پژوهشگران نشان دادند که کروناویروس میتواند سلولهای چربی انسان و موش را آلوده کند و این احتمال را مطرح کردند که کروناویروس به طور مستقیم، تولید آدیپونکتین را در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ مختل میکند.
یافتههای این پژوهش، چشم اندازهای جدیدی را در مورد کووید-۱۹ ارائه میدهند که از میان آنها میتوان به توضیح جدیدی در مورد پیامدهای بدتر کووید-۱۹ در برخی از افراد اشاره کرد.
دکتر لو اضافه کرد: برای مثال، بیماران مبتلا به چاقی ممکن است به خاطر مقاومت نسبت به انسولین و اختلال عملکرد سلولهای چربی، بیشتر در برابر کووید-۱۹ آسیبپذیر باشند و احتمالا سلولهای چربی آنها مستعد عفونت هستند.
همچنین یافتههای این پژوهش نشان میدهند که گروهی از داروهای دیابت موسوم به "تیازولیدیندیون"(Thiazolidinedione) که تولید آدیپونکتین را افزایش میدهند، ممکن است برای درمان کووید-۱۹ سودمند باشند.
پیش از اینکه نتایج این پژوهش از نظر بالینی عملی شوند، باید بررسیهای بیشتری صورت بگیرد.
دکتر لو اکنون در حال بررسی این موضوع است که آیا هیپرگلیسمی ناشی از کووید-۱۹ همچنان ادامه دارد و پس از بهبودی به دیابت تبدیل میشود یا خیر.
این پژوهش، در مجله "Cell Metabolism" به چاپ رسید./ ایسنا
کرونا دیابت میآورد آیا واکسن کرونا قند خون دیابتیها را بالا میبرد؟ توصیههایی برای مبتلا نشدن بیماران دیابتی به کرونا آیا مبتلایان به دیابت نوع ۲ میتوانند واکسن کرونا بزنند؟ بیماران زمینهای قبل از دریافت واکسن کرونا از تغییر خودسرانه مصرف دارو بپرهیزند دیابتیها در اولویت تزریق واکسن آنفلوانزا/ افزایش سالانه ۳۰۰ هزار نفر به شمار دیابتیهای ایرانآخرین اخبار مربوط به کرونا در ایران و جهان را اینجا بخوانید
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: بیماران مبتلا مبتلا به کووید ۱۹ عملکرد سلول نسبت به انسولین سلول های چربی قند خون
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۲۸۳۸۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا زنان پزشکان بهتری هستند؟
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یاهو لایف یافتههای این بررسی که در نشریه «سالنامههای پزشکی داخلی» منتشر شده است، نشان داد که هم بیماران مرد و هم بیماران زنی که پزشکان زن آنها را درمان کرده بودند، به طور کلی کمتر در معرض خطر مرگ قرار گرفته بودند و میزان بستری شدن دوباره ۳۰ روزه آنها کمتر بود.
نکته جالب این بود که این اثر مثبت درمان شدن بهوسیله پزشکان زن در بیماران زن به خصوص آنهایی که دچار بیماری شدید بودند، بارزتر بود.
این بررسی در یک نمونه شامل بیش از ۷۰۰۰۰۰ بیمار ۶۵ ساله و بالاتر تحت پوشش بیمه سالمندان در آمریکا انجام شد که در فاصله سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بستری شده بودند و بهوسیله «پزشکان بیمارستانی»، پزشکانی که فقط در بیمارستان طبابت میکنند، درمان شده بودند.
آتسوشی میاواکی، یکی از نویسندگان مقاله این مطالعه و مدرس در دانشکده پزشکی دانشگاه توکیو دراینباره گفت: «به نظر ما، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ایجاد ارتباط با بیماران زن و ارتباط مؤثر با کل بیماران بهتر عمل کنند که منجر به توافق بیشتر بیمارانشان با آنها در مورد توصیههای ارائهشده میشود.» به گفته او، همچنین، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ارزیابی علائم و بیماری در بیماران زن «سوگیری» (bias) کمتری داشته باشند. این سوگیری کمتر این امکان را ایجاد میکند که پزشکان زن زودتر متوجه تغییر حال زنان دچار بیماری شدید شوند.
پژوهشهای پیشین هم این یافتهها را تایید میکننداین اولین بررسی نیست که نشان میدهد جنسیت پزشک میتواند بر کیفیت مراقبت از بیمار تأثیر بگذارد. یک بررسی دیگر که نتایج آن در دسامبر ۲۰۲۱ در نشریه «جراحی جاما» (JAMA Surgery) منتشر شد، نشان داد نتایج درمان بیماران زن هنگامی که پزشکان مرد مسئول مراقبت از آنها بودند، بدتر بود، اما برعکس هنگامی که مردان بهوسیله پزشکان زن درمان میشدند، نتایج درمانی بدتر نبود.
یک بررسی دیگر در سال ۲۰۱۸ نشان داد که پزشکان مرد خطر سکته مغزی را در بیماران زن دستکم میگیرند، درحالیکه پزشکان زن در ارزیابی خطر سکته مغزی در زنان به خوبی عمل میکنند. و یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ که در ژورنال «پزشکی داخلی جاما» (JAMA Internal Medicine ) منتشر شد نشان داد که پزشکان زن در مقایسه با پزشکان مرد بیشتر به راهنماهای بالینی و طبابت مبتنی بر شواهد علمی پایبند هستند.
رویکردهای پزشکان زن و مرد در مراقبت از بیماران چه تفاوتهایی با هم دارند؟میاواکی میگوید که بر اساس تحقیقات قبلی در این زمینه، دلایل متعددی وجود دارد که باعث میشود بیماران زن در مقایسه با پزشکان زن توسط پزشکان مرد متفاوت رفتار کنند، ازجمله چالشهای ارتباطی و سوگیریهای جنسیتی در ارزیابی شدت علائم یا یک بیماری.
یکی دیگر از عوامل ارجاعات میاواکی، آموزش پزشکی است: «آموزش پزشکی محدود در زمینه مسائل بهداشتی زنان در برنامههای درسی دوره پزشکی عمومی ممکن است این مشکلات را تشدید کند. با توجه به این الگوی سنتی در آموزش پزشکی، ممکن است به ویژه پزشکان مرد درک محدودی از مسائل خاص زنان داشته باشند.»
دکتر جنیفر ویدر، کارشناس سلامت زنان میگوید که از یافتههای این بررسی تعجب نکرده است. او میگوید: «وجود سوگیری جنسیتی و نابرابری جنسیتی مدتهاست که در حوزه مراقبتهای بهداشتی ثابت شدهاند.»
او میگوید: «بررسیهای گذشته نشان دادهاند که نگرانیهای بیماران زن با احتمال بیشتری بهوسیله پزشکانشان نادیده گرفته میشوند، همچنین با احتمال بیشتری ممکن است درد آنها دستکم گرفته شود و علائم قلبی آنها به اندازه بیماران مرد جدی شمرده نشود. پزشکان زن به طور میانگین کمتر احتمال دارد که علائم بیماران زن را نادیده بگیرند و درنتیجه معاینه و آزمایشهای بیشتری انجام میدهند.»
بر اساس بررسی که در سال ۲۰۲۰ در «ژورنال پزشکی نیوانگلند» منتشر شد، پزشکان زن مسئول مراقبتهای اولیه (PCPs) در مقایسه با مردان همردیفشان زمان بیشتری را در هر ویزیت با بیماران مرد و زن صرف میکنند و این رویه به کاهش درآمد آنها هم میانجامد. پژوهشگران نوشتند: «مطالعات دیگر نشان دادهاند که پزشکان زنان مسئول مراقبتهای اولیه ممکن است از این زمان اضافی برای گرفتن تاریخچه کاملتر بیمار، مشارکت در تصمیمگیری مشترک با بیمار، ارائه توضیحات دقیقتر به بیمار و استفاده از رویکردهای ارتباطی مبتنی بر شواهد و بیمار-محور استفاده کنند.»
دکتر ارغوان سالس، دانشیار بالینی پزشکی در دانشگاه استنفورد میگوید که پژوهشهای مربوط به دهههای قبل نشان میدهند که پزشکان زن بیشتر در مورد شرایط اجتماعی و سایر عواملی که ممکن است بر سلامت افراد تأثیر بگذارند، سؤال میکنند. همچنین آنها از بیماران میپرسند که آیا داروهای خود را مصرف میکنند یا نه.
او میگوید: «پزشکان زن به احتمال زیاد رویکردی مشارکتی نسبت به بیمارانشان دارند. آنها به احتمال زیاد در مورد مراقبت از بیمار خود با متخصصان مشورت میکنند. این رفتارها حکایت از آن دارد که پزشکان زن طرحی برای بهینه سازی مراقبت از بیمارانشان دارند و اینکه آنها اعتقاد دارند که هر فردی همیشه همه چیز را نمیداند. پزشکان زن با انجام این کارها مراقبتهای مناسبتتری را به بیماران ارائه میدهند.»
آیا بیماران با پزشکان زن راحتتر صحبت میکنند؟خانم میاواکی، سرپرست این پژوهش، بر اساس تجربیات خود به عنوان یک پزشک معتقد است که چنین است. او میگوید: «برای برخی از بیماران زن ممکن است صحبت کردن در ارتباط با مسائل مربوط به سلامت زنان - مانند مشکلات کلیه و مجاری ادرای و بیماریهای زنان و پستان - با یک یا انجام معاینات مربوط به بخشهای خصوصی بدن را از یک بهوسیله پزشک زن راحتتر باشد. همچنین مشخص است که پزشکان زن تمایل به داشتن الگوهای ارتباطی دارند که برای همدلی با بیماران ارزش قائل هستند.»
دکتر آلیسون هاینن، استادیار پزشکی بیمارستانی در کالج پزشکی بیلور در تگزاس با این نظر موافق است و میگوید: «به راحتی میتوان دید که بیماران ممکن است احساس راحتی بیشتری در به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس با پزشکی داشته باشند که به نظر آنها بیشتر شبیه خودشان است و میتواند نگرانیهایشان را در سطحی شخصیتر درک کند.»
آیا زنان باید به دنبال پزشکان زن باشند؟هاینن میگوید که بسیاری از بیماران زن در حال حاضر این کار را انجام میدهند زیرا به دلایل مختلف با پزشک زن احساس راحتی بیشتری میکنند. هاینن میگوید: «به نظر من مهمترین ویژگیای که باید هنگام انتخاب پزشک به دنبال آن باشید، این است که پزشک صرف نظر از جنسیت خودش یا جنسیت شما، به نگرانیهایتان گوش دهد و به اندازه کافی به آنها رسیدگی کند.»
کد خبر 846773 منبع: همشهری آنلاین برچسبها جنسیت خبر مهم پزشکی