افزایش سرمایه‌گذاری در تولید و ذخیره‌سازی هیدروژن

آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) از دولتهای جهان خواست سرمایه‌گذاری در زنجیره تولید و ذخیره سازی هیدروژن را افزایش داده و به صفر کردن انتشار آلایندگی کمک کنند.

به گزارش «انرژی امروز» از خبرگزاری ایسنا، این سازمان مستقر در پاریس اعلام کرد دولتها و سرمایه‌گذاران خصوصی تاکنون تنها حدود یک چهارم از ۱۲۰۰ میلیارد دلار مورد نیاز تا سال ۲۰۳۰ برای توسعه و بکارگیری هیدروژن و تبدیل این سوخت به بخشی از استراتژی‌های کربن خنثی را فراهم کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تلاش‌ها باید به سمت توسعه استفاده از هیدروژن در صنایع بیشتر و توسعه فناوری‌ها برای ارزان‌تر کردن تولید این سوخت با استفاده از تجدیدپذیریها جهت پیدا کند.

هیدروژن سبک، قابل ذخیره و متراکم است و هنگامی که به عنوان یک سوخت مصرف می‌شود، هیچ آلودگی مستقیم یا آلاینده و گازهای گلخانه‌ای را تولید نمی‌کند. اما هزینه تولید و نگرانیها درباره نحوه تولید آن مانعی برای توسعه استفاده از هیدروژن بوده است.

هیدروژن تولید شده با استفاده از منابع تجدیدپذیر می‌تواند دو تا هفت برابر تولید با استفاده از گاز طبیعی بدون جمع آوری کربن، هزینه داشته باشد. فناوری‌های جدید و اقتصاد ابعاد می‌تواند به بستن این شکاف کمک کند.

آژانس بین‌المللی انرژی در این گزارش اعلام کرد تقریبا کل هیدروژنی که در حال حاضر تولید می‌شود از سوختهای فسیلی بدون جمع آوری کربن است و در نتیجه حدود ۹۰۰ میلیون تن دی اکسید کربن منتشر می‌شود که معادل مجموع انتشار دی اکسید کربن در انگلیس و اندونزی است.

ظرفیت جهانی الکترولایزرها که هیدروژن را از آب با استفاده از برق تولید می‌کند، طی پنج سال گذشته دو برابر شده و حدود ۴۰۰ پروژه در دست توسعه قرار دارند یا در مراحل اولیه توسعه هستند. این پروژه‌ها تامین هیدروژن را تا سال ۲۰۳۰ به هشت میلیون تن می‌رسانند که بالاتر از حدود ۵۰ هزار تن در سال ۲۰۲۱ است اما همچنان یک دهم میزان مورد نیاز تا سال ۲۰۳۰ برای رسیدن به سطح کربن خنثی تا سال ۲۰۵۰ است.

تقریبا همه مصرف هیدروژن در سال ۲۰۲۰ در بخشهای پالایش و صنعتی بود. اما هیدروژن می‌تواند نقش مهمی در صنایع شیمیایی، فولاد، حمل و نقل و هواپیمایی داشته باشد که کاهش آلودگی در آنها یک چالش جدی به شمار می‌رود.

سیاستهای دولتی در حال حاضر روی تولید متمرکز است اما باید مصرف را هم در صنایع بیشتری فراگیر کند تا ساخت تاسیسات ذخیره سازی، انتقال و شارژ را تقویت کند.

بر اساس گزارش رویترز، در حال حاضر ۱۷ دولت استراتژیهای هیدروژن دارند و بیش از ۲۰ دولت اعلام کرده‌اند در حال تدوین طرحهایی در این خصوص هستند که در مقایسه با سه کشور در سال ۲۰۱۹ افزایش پیدا کرده‌اند.

برچسب هاآژانس بین المللی انرژی (IEA) بین الملل خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)

منبع: انرژی امروز

کلیدواژه: آژانس بین المللی انرژی IEA بین الملل خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا آسیا اروپا اقتصاد انرژی امروز ایران بین الملل تحریم خبرگزاری بین المللی خبرگزاری داخلی خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا ریاست جمهوری سازمان های بین المللی سایتهای اینترنتی شرکت ملی نفت ایران NIOC شرکت های بین المللی مجلس شورای اسلامی وزارت نفت وزارت نیرو تا سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت energytoday.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «انرژی امروز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۲۹۱۷۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برنامه‌های مربوط به محدود کردن گرمایش زمین ضعیف است

تحقیقات جدید در دانشگاه آنگلیا شرقی (UEA) نشان داده است که برنامه‌های کربن‌زدایی کنونی برای پیروی از اهداف توافقنامه آب و هوایی پاریس با هدف محدود کردن گرمایش زمین به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد کافی نخواهد بود، همانطور که در مطالعه منتشر شده در مجله Nature نیز گزارش شده است.

دانشمندان با اندازه‌گیری «شکاف انتشار» بین برنامه‌های مختلف حفاظت از آب و هوا و آنچه واقعاً برای رسیدن به این هدف مورد نیاز است، به این نتیجه رسیده اند.

این مطالعه معتقد است که فاصله‌ای به میزان ۳.۲ میلیارد تن دی اکسید کربن (CO ۲) بین برنامه‌های فعلی جهانی برای حذف کربن از جو و آنچه که تا سال ۲۰۵۰ برای جلوگیری از بدترین اثرات گرمایش جهانی مورد نیاز است، وجود دارد. 

از سال ۲۰۱۰، آژانس محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) اندازه گیری‌های مشابهی را از این شکاف انتشار انجام داده است، و تحقیقات دانشگاه آنگلیا شرقی، که عمدتاً بر حذف دی اکسید کربن تمرکز دارد، نشان می‌دهد که اگر می‌خواهیم به حیات خود ادامه دهیم، سیاست آب و هوا نیازمند مقیاس بلندپروازانه تری است. 

این به معنای دنباله روی از یک رویکرد دقیق‌تر و قوی‌تر است که شیوه‌های کربن‌زدایی کنونی را حفظ می‌کند، اما همچنین بر کاهش انتشار، انرژی‌های تجدیدپذیر و کاهش جنگل‌زدایی تمرکز دارد. گزینه‌های جدیدی برای کربن‌زدایی نیز وجود دارد که بسیاری از کشور‌ها حتی در بررسی آن کند هستند چه رسد به آن که این طرح‌ها را اجرا کنند.

این تکنیک‌ها شامل سیستم‌های فیلتر هوای پیشرفته و هوازدگی سنگ‌ها می‌شود، تکنیکی که در آن کربن از جو حذف و در سنگ‌ها ذخیره می‌شود.

تحقیقات نشان می‌دهد که این گزینه‌های جدید باید در سال‌های آینده گسترده‌تر شوند تا به آستانه ۱.۵ درجه سانتی‌گراد برسند.

نویسنده اصلی این مطالعه، دکتر ویلیام لمب، از گروه کاری علم پایداری کاربردی در MCC، گفت: محاسبات قطعاً باید بهبود یابد، و این بسیار واضح است که بدون کاهش سریع انتشار گاز‌های گلخانه‌ای به صفر، در همه بخش‌ها، حد ۱.۵ درجه سانتیگراد تحت هیچ شرایطی برآورده نخواهد شد.

دکتر نائومی وان، یکی از نویسندگان مرکز تحقیقات تغییرات آب و هوایی تیندال در دانشگاه آنگلیای شرقی، اضافه کرد: کشور‌ها به آگاهی، جاه‌طلبی و اقدام بیشتر در مورد افزایش روش‌های حذف CO ۲ در کنار کاهش قابل توجه انتشار گاز‌های گلخانه‌ای برای تحقق توافقنامه آب و‌هوایی پاریس نیاز دارند.

برای این منظور، حتی اگر هر کشور به وعده‌های خود در مورد اهداف کربن‌زدایی پایبند باشد، میزان کربن حذف‌شده احتمالا تا سال ۲۰۳۰ حداکثر تا ۰.۵ میلیارد تن و تا سال ۲۰۵۰ به ۱.۹ میلیارد تن افزایش می‌یابد و اعلام کرده است که نیاز به افزایش دارد. در حالیکه، حذف ۵.۱ میلیارد تن برای جلوگیری از بدترین اثرات تغییرات آب و هوایی ضروری است.

هیئت بین المللی تغییرات اقلیمی سناریوی جایگزینی را پیشنهاد می‌کند که در آن دولت‌های جهان با یکدیگر همکاری می‌کنند تا تقاضای جهانی انرژی را کاهش دهند، سناریویی که با "رفتار همراه با انگیزه سیاسی" تسریع می‌شود. در این سناریو، کربن زدایی تا سال ۲۰۵۰ به میزان ۲.۵ میلیارد تن افزایش می‌یابد و روش‌های جایگزین به کاهش شکاف انتشار به ۴۰۰ میلیون تن کمک می‌کند؛ بنابراین ما اساساً باید کل جامعه خود را از یک جامعه منفعت شخصی به جامعه‌ای با همکاری جهانی تبدیل کنیم.

منبع: الیوم السابع

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم