به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

حسن خلق و بردباری درس زندگی امام حسن مجتبی (ع) برای جامعه امروز

تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۰۰۷۲۳

به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از قم،معصومه ظهیری کارشناس مسائل مذهبی با اشاره به الگوگیری از شیوه زندگی پیامبر گفت: شیوه زندگی پیامبر اینگونه بوده که هم مردم را دعوت به دین خدا می‌کردند و هم به طور مستمر و متناوب این کار را انجام می‌دادند و هرگز از تبلیغ دین خدا دست بر نداشتند و خسته نشدند و خداوند هم به پیغمبر می‌فرماید: «تو حتماً پیام رسانی و باید این پیام را برسانی، جز این بر تو تکلیفی نیست»

کارشناس مسائل مذهبی با اشاره به اینکه این شیوه خستگی ناپذیری پیامبر در راه دین رمز پیروزی اسلام است، افزود: اطرافیان پیامبر که بغض و کینه نسبت به دین کامل داشتند، دینی که بر اساس قسط، عدل، برابری، مقابله با تبعیض نژادی و تبعیض جنسیتی بناشده بود، حساس شدند و به طور مکرر زمینه توطئه چینی برای قتل پیامبر، شهادت و ترور پیامبر را فراهم نمودند و جنگ‌های زیادی را تدارک دیدند؛ اما خداوند نصرت خودش را برای او قرار داد و به یاری پیامبر شتافت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

استاد حوزه، پایداری و مقاومت را رمز دیگر جاودانه شدن اسلام دانست و ادامه داد: کسانی که پیرو دین پیامبر هستند و می‌خواهند زمینه ساز صلح، قسط و عدل باشند باید اهل پایداری، مقاومت و استقامت باشند.

کارشناس مسائل مذهبی در زمینه مسمومیت پیامبر (ص) گفت: آن‌هایی که با پیامبر مقابله می‌کردند این بار قصد جان پیامبر را کردند و در جنگ خیبر حضرت را مسموم کردند.

کارشناس مسائل مذهبی افزود: اکثر مورخین میگویند که پیامبر در روز‌های آخر قبل از رحلت رنجور شده بودند، به طوری که زیر بغل حضرت را گرفتند و به مسجد آوردند و حضرت مجدد مردم را سفارش به پیروی از قرآن مودت و محبت به اهل بیت و جانشینی حضرت امیرالمومنین نمودند و در واپسین روز‌ها پیامبر درحالیکه نگران عدم وحدت و ایجاد شکاف در امت بودند جان به جان آفرین تسلیم کردند.

معصومه ظهیری در ادامه در زمینه حلم و بردباری امام حسن مجتبی (ع) در دوران نفاق و دورویی حکومت بنی‌امیه گفت: شیوه برخورد امام حسن با حکومت اینگونه بود که پرده و نقاب از چهره حکومتی که با نفاق حیله و نیرنگ زمامداری می‌کرد را بردارد که امام حسن با حلم خود زمینه سازی کرد تا مردم جامعه به آن بلوغ، بالندگی و آگاهی دست پیدا کنند و خودشان به تشخیص برسند.

کارشناس مسائل مذهبی مواسات، یارگیری و پر کردن شکاف‌های اجتماعی را از دیگر روش زندگی امام حسن ذکر کرد و افزود: به دلیل اینکه شکاف در جامعه و تبعیض بین غنی و فقیر زیاد شده بود و حکومت هم حکومتی بر اساس ثروت اندوزی و زیاده طلبی بوده، امام با این روش مقابله می‌کردند.

او  ادامه داد: امام مجتبی (ع) چند بار تمام دارایی‌شان را به مردم بخشیدند و بار دیگر نیمی از ثروت شأن را به مردم دادند تا این فاصله‌های طبقاتی در جامعه از بین برود و با این انفاق بتوانند شکاف اجتماعی را پر کنند.

ظهیری ایثار و از خودگذشتگی را لازمه پر کردن شکاف‌های اجتماعی و فاصله طبقاتی دانست و افزود: با عمل می‌توان این کار را انجام داد و امام حسن مجتبی اهل عمل بودند و با عمل خودشان این سبک و شیوه را به دیگران هم آموختند.

کارشناس مسائل مذهبی با توجه به خلق نیکوی امام حسن (ع) که باعث جذب مردم می‌شد، گفت: روزی مردی وارد مسجد شد و از وضعیت موجود گله‌مند شد که حضرت او را به سفره خانه حضرت زینب (س) دعوت می‌کنند و از این طریق باعث جذب او می‌شود.

ظهیری شیوه زندگی امام حسن مجتبی (ع) را شیوه عملی همراه با مردم در کنار مردم و در میان مردم بودن ذکر کرد و افزود: امام حسن (ع) با خلقشان و مدل برخوردشان مردم را دعوت به دین می‌کردند.

استاد حوزه ادامه داد: درسی که امروز ما از زندگی امام حسن مجتبی (ع) می‌گیریم خلق نیکو، حسن خلق، صبر و بردباری و سعه‌صدر می‌باشد و امروز برای نشر دین و برای ترویج خلق حسن در جامعه نیاز به حلم و بردباری داریم تا بتوانیم معروف را در جامعه رواج بدهیم.

کارشناس مسائل مذهبی در خصوص دشمن شناسی امام حسن (ع) گفت: کوتاه نیامدن در مقابل دشمن و دست دشمن را رو کردن از دیگر درس‌هایی است که از زندگی امام حسن مجتبی (ع) می‌گیریم و ما می‌توانیم با نقشه و برنامه دشمن شناس باشیم و حیله و مکر دشمن را به مردم بنمایانیم.

انتهای پیام/ح

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: شیوه زندگی شهادت امام حسن زندگی امام حسن مجتبی کارشناس مسائل مذهبی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۰۰۷۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زندگی با آل‌احمد در شیوه نگارش سیمین دانشور تاثیر نگذاشت

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ در شیراز زاده شد. او سومین فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت بود. دوره ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه انگلیسی‌زبان مهرآیین گذراند.

در سال ۱۳۱۶ اولین مقاله‌اش را با نام «زمستان بی‌شباهت به زندگی ما نیست» در نشریه‌ای محلی چاپ کرد. در سال ۱۳۱۷ به تهران آمد و مدتی در شبانه‌روزی آمریکایی تهران ساکن شد و آموزش زبان انگلیسی را پی گرفت. بعد در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.

در سال ۱۳۲۰ به‌عنوان معاون اداره تبلیغات خارجی در رادیو تهران استخدام شد. علی‌اکبر کسمایی و احمد شاملو از همکاران او در رادیو بودند. سیمین دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۲ از کار رادیو کناره‌گیری کرد و در روزنامه ایران مشغول به کار شد. از این زمان به بعد، او با نام مستعار «شیرازی بی‌نام» برای نشریات مختلف مقاله نوشت و ترجمه کرد.

در ۱۳۲۷، اولین کتاب خود را با نام «آتش خاموش» نوشت. این اثر نخستین مجموعه داستانی بود که به قلم زنی ایرانی چاپ شد. داستان‌های این مجموعه با نقدهای منفی بسیاری مواجه شد. در ۱۳۲۸ با مدرک دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد با جلال آل‌احمد، نویسنده و مبارز اجتماعی مطرح آن سال‌ها ازدواج کرد. این ازدواج تا مرگ نابه‌هنگام آل احمد در سال ۱۳۴۸، به‌مدت ۲۰ سال دوام داشت.

همزمان با سالروز تولد سیمین دانشور در گزارشی به مرور زندگی این نویسنده پرداختیم که مشروح آن در ادامه می‌آید؛

تحصیل در آمریکا

دانشور در شهریور ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسه فولبرایت به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد. در این سفر نامه‌هایی که بین او و جلال رد و بدل شد که بعدها در کتابی به نام «نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل‌احمد» توسط انتشارات نیلوفر منتشر شد. در مدت تحصیل در آمریکا «باغ آلبالو»، دشمنان چخوف»، «بئاتریس آرتور شنیتسلر» و «رمز موفق زیستن» دیل کارنگی را هم ترجمه و منتشر کرد.

بازگشت به ایران و ادامه کار نویسندگی

دانشور در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و در هنرستان هنرهای زیبای دختران و پسران مشغول تدریس شد. سپس مدیریت مجله نقش و نگار را پذیرفت و «کمدی انسانی» سارویان و «داغ ننگ» ناتانیل هاتورن را ترجمه کرد.

در ۱۳۳۷ کتاب «همراه آفتاب» نوشته هارولد کورلندر را ترجمه و منتشر کرد. تا اینکه در سال ۱۳۳۸ به‌عنوان دانشیار کلنل علینقی وزیری در رشته باستان‌شناسی و تاریخ هنر دانشگاه تهران مشغول به کار شد. کار تدریس او در دانشگاه تهران تا بیست سال بعد، یعنی سال ۱۳۵۸ که از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه یافت.

در سال ۱۳۴۰، دومین مجموعه داستان خود با نام «شهری چون بهشت» را منتشر کرد. دانشور، همراهِ همسرش جلال آل‌احمد، عضو کانون نویسندگان ایران بود. و در نخستین انتخابات، فروردین ۱۳۴۷ به‌عنوان رئیس کانون نویسندگان ایران برگزیده شد. در تیر ۱۳۴۸ رمان «سووشون» را منتشر کرد که مشهورترین رمان او است و تا به حال به هفده زبان ترجمه شده‌است. بسیاری از منتقدان این اثر را یکی از ماندگارترین آثار ادبی فارسی می‌دانند. دو ماه بعد از انتشار «سووشون»، در ۱۸ شهریور ۱۳۴۸، جلال آل‌احمد درگذشت.

دانشور در سال ۱۳۵۱ کتاب «چهل طوطی» را منتشر کرد. این کتاب ترجمه‌ای است از مجموعه‌ای از حکایت‌های هندی که لین یوتانک، نویسنده چینی، در کتابی به نام The Wisdom of Indiaجمع‌آوری کرده‌است. این کتاب که تنها همکاری آل‌احمد و دانشور به حساب می‌آید که توسط انتشارات موج به چاپ رسید.

در سال ۱۳۶۱ کتابی را به نام «غروب جلال» را منتشر کرد. این کتاب از دو بخش تشکیل شده‌است: بخش اول کتاب، با نام «شوهرم جلال» در سال ۱۳۴۱ و در زمان حیات آل‌احمد نوشته شده‌است. دانشور این کتاب را با وصف آل‌احمدِ نویسنده آغاز می‌کند، افکار و ویژگی‌های اخلاقی او را از منظر خود توصیف می‌کند و به جنبه‌های فردی، اجتماعی و سیاسی زندگی او می‌پردازد. بخش دوم کتاب، تقریباً بیست و یک سال بعد نوشته شده‌است. در این بخش، دانشور خاطره روز درگذشت آل‌احمد را روایت می‌کند. نام کتاب، از همین بخش دوم گرفته شده‌است.

در سال ۱۳۷۲، اولین کتاب از سه‌گانه سیمین دانشور، به نام «جزیره سرگردانی» منتشر شد که به دغدغه‌های روشنفکران ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ می‌پرداخت. در ۱۳۷۶ مجموعه داستان «از پرنده‌های مهاجر بپرس» با همکاری نشر نو و نشر کانون چاپ شد. در سال ۱۳۷۸ یادنامه جلال آل‌احمد توسط علی دهباشی منتشر شد که گفت‌وگویی مفصل با دانشور را شامل می‌شد. جلد دوم تریلوژی دانشور، «ساربان سرگردان»، در سال ۱۳۸۰ را چاپ کرد.

دانشور در گفت‌وگو با ناصر حریری گفته‌است او و جلال آل‌احمد هر چه می‌نوشتند، به هم نشان می‌دادند اما او هرگز اجازه نمی‌داده جلال در نوشته‌هایش دست ببرد. همچنین دانشور هیچ‌گاه از نثر آل‌احمد که دست‌کم سه دهه یکه‌تاز میدان نویسندگی بود، تأثیر نپذیرفت و زندگی مشترک در شیوه نگارش او اثر نگذاشت و استقلال خود را حفظ کرد.

درگذشت

سیمین دانشور در ۳۰ تیر ۱۳۸۶ به‌علت مشکلات حاد تنفسی در بیمارستان پارس تهران بستری شد. با بستری شدن او شایع شد که وی درگذشته‌است اما این خبر تکذیب شد. او در ۲۲ مرداد ۱۳۸۶ با تشخیص تیم پزشکی از بیمارستان پارس مرخص شد. دانشور پس از یک دوره بیماری آنفولانزا، عصر روز ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ برابر در ۹۰ سالگی در خانه‌اش در تهران درگذشت. قبر سیمین دانشور در قطعه هنرمندان بهشت زهرا است.

الهام قاسمی

کد خبر 6089822 الناز رحمت نژاد