به نقل از «فرارو»

خاطرات مهران رجبی از شوخی‌های مهرآوران

تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۳۶۲۱۳

مهران رجبی با ابراز تاسف از درگذشت عزت‌الله مهرآوران به یادآوری شوخی‌ها و بذله‌گویی‌های این هنرمند پرداخت که همه را پشت صحنه به خنده وا می‌داشت.

مهران رجبی ـ بازیگر سینما و تلویزیون ـ در گفت‌وگویی با ایسنا درباره زنده یاد عزت‌الله مهرآوران گفت: به همه طرفدارانشان و جامعه هنری تسلیت می‌گویم. صبح شنبه از درگذشت ایشان باخبر شدم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خدا شاهد است که ما چقدر با هم خوب بودیم و دلمان برای هم تنگ می‌شد و این را به هم ابراز کرده بودیم.

رجبی افزود: یکی از ویژگی‌های خوب ایشان باجنبه بودن بود. من و مرحوم مهرآوران خیلی با هم شوخی می‌کردیم. فضا را فرح بخش می‌کردند و همه همکاران با دیدن ایشان خنده رو می‌شدند و لذت می‌بردند. خیلی خیلی جایگاه ویژه‌ای در میان جمع و همه گروه‌ها داشتند.

او بار دیگر با ابراز تاسف به خاطر از دست دادن مهرآوران و با بیان اینکه یکی از همکاران خوبش را از دست داده است، درباره خصوصیات اخلاقی این هنرمند، چنین ابراز کرد: از آن آدم‌هایی بود که وقتی وارد صحنه می‌شد همه می‌خندیدند؛ یعنی اگر کسی چک برگشتی هم داشت و ناراحت بود، آقای مهرآوران همان پلان اول جوری به آن شخص نگاه می‌کردند و دیالوگ‌هایی را فی‌البداهه می‌گفتند که باعث می‌شدند همه با صدای بلند بزنند زیر خنده.

رجبی درباره همکاری‌هایش با مهرآوران توضیح داد: در کار‌هایی که سعید آقاخانی می‌ساخت همکاری داشتیم، اما نقش مقابل هم نبودیم. در سریال «پدر پسری» کنار هم بودیم و خیلی تجربه لذت بخشی بود. آن موقع اوایل کرونا هم بود و مرحوم مهرآوران خیلی تذکر ماسکی به ما می‌داد و می‌گفت دور هم ننشینیم. با وجود اینکه این همه رعایت می‌کرد و در تمرین می‌گفت، ماسک بزنید، در آخر هم بر اثر همین کرونای لعنتی از دنیا رفت.

این بازیگر در پایان گفت: ۱۰ سالی میشد که آقای مهرآوران را می‌شناختم. بیشتر سر صحنه هم را می‌دیدیم و گاهی هم برای جشن‌ها و مراسم به ایشان زنگ می‌زدیم. خیلی آدم شوخ، اهل بگو بخند، نازنین، مودب و فرهنگی بودند. ان شاءالله در جوار رحمت حق روحشان آرام بگیرد و قرین با همه خوبی‌ها و لذت‌های وعده داده شده باشند.

عزت‌الله مهرآوران شامگاه جمعه ـ ۱۶ مهر ماه ـ بر اثر ابتلاء به کرونا و پس از چندین روز مقاومت در برابر این ویروس از دنیا رفت.

منبع: فرارو

کلیدواژه: مهران رجبی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۳۶۲۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟ /خاطرات عروس بزرگ امام از فوت دو فرزندش و علت آن

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.

آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).

از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.

او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.

با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.

درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما ‌شدند و هول و هراس ایجاد ‌کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.

دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»

۲۷۲۱۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899748