کرونا بهداشت روانی ۵۰ درصد جامعه را به خطر انداخته است
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۷۱۰۸۰
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، دکتر محمد حاتمی رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور امروز، همزمان با روز «تاثیر انگ بر نابرابری خدمات سلامت روان در جامعه»، اظهار کرد: نزدیک به ۲۰ ماه از شیوع ویروس کرونا به عنوان یک بحران که تمامی ابعاد زندگی اجتماعی، فرهنگی، روانی و ارتباطی انسان را تحت تاثیر قرار داده است، می‌گذرد و به عنوان یک پاندمی (همه‌گیری) آثار و نتایج درازمدتی به همراه خواهد داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با تاکید بر ضرورت تشکیل کمیته ویژه سلامت روان در ستاد ملی مقابله با کرونا ادامه داد: با شیوع این بیماری، ستاد ملی مقابله با کرونا باید یک کمیته ویژه برای سلامت روان تشکیل داده و عوارض روانی این واقعه را پشتیبانی می‌کرد.
رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور توضیح داد: با تجربه یک بحران در جامعه و تضعیف سلامت روان باید تمهیداتی اندیشیده و تاثیرات روانی بحران کاهش داده شود که در حال حاضر با دستور ریاست جمهوری این وظیفه با تشکیل یک کمیته اجتماعی پیگیری خواهد شد.
حاتمی همچنین با اشاره به تاثیر انگ بر دریافت خدمات سلامت روان اظهار داشت: ۲۰ سال پیش دریافت خدمات روانشناسی و مراجعه و مشورت با مشاوران یک انگ تلقی شده و مراجع، بیمار، مجنون و شیدا تصور شده و به این دلیل از مراجعه به مراکز مشاوره و روانشناسان اجتناب می‌کرد.
وی ادامه داد: در سال‌های اخیر به دلیل فرهنگ‌سازی در این زمینه، وضعیت کلان‌شهرها تغییر یافته و ۷ هزار روانشناس در سراسر کشور با حضور مراجعان مختلف که در خصوص مسائل متعدد نظیر چگونگی برخورد و ارتباط با فرزندان، ارتقاء کیفیت زندگی و سلامت روان گفت‌وگو می‌کنند، فعال بوده و در این رابطه فرهنگ‌سازی باید تداوم داشته باشد.
رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور خاطرنشان کرد: براساس تعریف سازمان بهداشت جهانی، صرفا اختلالات روانی مستلزم مراجعه به روانپزشک نبوده و مراجعه به مشاوران و دستیابی به سلامت روان در حقیقت به «افزایش سطح کیفی زندگی» تعبیر می‌شود.
روانشناس باید جزء سفره مردم باشدرئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور تاکید کرد: روانشناس جزو سفره مردم است و شهروندان در تمامی امور اعم از فعالیت‌های آموزشی، فرهنگی، اجتماعی می‌توانند با روانشناسان مشورت کنند.
حاتمی گفت: با شیوع ویروس کرونا هم ابتلا به این بیماری یک انگ تلقی شده و مردم ابتلا به کرونا را پنهان می‌کردند، مرگ ناشی از این بیماری در تشییع جنازه و خاک‌سپاری مخفی و کووید۱۹ یک بیماری ناشناخته بود. امروز اما با فرهنگ‌سای در این زمینه، این مساله تغییر کرده است.
او افزود: علت اصلی این نگرش (برچسب) در خصوص مشکلات روانی، کمبود سواد سلامت روان در جامعه است. سلامت روان به سلامت رفتار، سلامت ارتباطات اجتماعی، کیفیت زندگی و آرامش تعبیر می‌شود و این تعریف باید در کشور نهادینه شود.
حاتمی تاکید کرد: امروز سوگ کرونا، عدم برگزاری مراسم عزاداری توسط بازماندگان قربانیان کرونا و عدم برون‌ریزی عاطفی هم سلامت روان جامعه را تحت تاثیر قرار داده و این مسائل باید مورد توجه قرار بگیرد.
به گفته این روانشناس، کارشناسان، مسئولان جامعه و رسانه‌ها وظیفه آموزش و اطلاع‌رسانی در این حوزه را داشته و باید سواد سلامت روان را در کشور افزایش دهند.
وی با اشاره به هفته سلامت روان گفت: مراجعه به روانشناس محدود به اختلالات روانی نبوده و به منظور ارتقاء سلامت روان، کیفیت زندگی، سلامت رفتار و ارتباطات اجتماعی باید از کارشناسان این حوزه بهره جست.
نگاه درمان‌محور در سیاست‌گذاری کشور باید تغییر کندحاتمی تاکید کرد: پیشگیری مقدم بر درمان است، اما در حال حاضر نگاه سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان کشور عمدتا درمان محور است و این نگرش باید تغییر یابد. ساخت مراکز بهداشت و درمان، تجهیزات خدمات درمانی و ارائه خدمات پزشکی از الزامات یک جامعه، اما پیشگیری مقدم بر درمان است.
رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور با اشاره به تاکید مقام معظم رهبری بر اهمیت پیشگیری ادامه داد: برای پیشگیری از اختلالات روانی هم باید سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی شود، بودجه اختصاص یافته و ساختارهای ملی ایجاد شود. مردم تحت آموزش عمومی قرار بگیرند و مهارت های زندگی آموزش داده شود.
وی افزود: فرزندپروری، کنترل خشم، استرس، سبک زندگی کرونایی، سبک زندگی سالم برای توانمندسازی و تاب‌آوری مردم امروز به ویژه با تحمیل فشارهای روانی کرونا ضروری است.
به گفته حاتمی، با افزایش سواد سلامت روان، مهارت‌های فردی و اجتماعی، تاب‌آوری اجتماعی هم به ویژه در مقابل بحران کرونا افزایش یافته و این مهم بر سلامت روان شهروندان تاثیرگذار خواهد بود.
کد خبر 631845 برچسب‌ها سلامت بهداشت روانی كرونا در ايران روانشناسیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: سلامت بهداشت روانی كرونا در ايران روانشناسی رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور سلامت روان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۷۱۰۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سلامت از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی/ خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد
معاون فرهنگی و اجتماعی پلیس در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت، وجوه مهم سلامت را برشمرد و بر نقش خانواده در سلامت افراد تاکید کرد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، سردار دکتر سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت آورده است:
یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که می‌توان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون نمود. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمی‌ماند بلکه حیطه‌های پر اهمیت دیگری را نیز در بر می‌گیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» در خور توجه فزون تری هستند (نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی نماید).
چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزین بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین می‌توان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق می‌شود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» (نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جز آن) را فرو نگذارد و برای بیشینه سازی آن‌ها پیوسته بکوشد. سر انجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیب‌های مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.
ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را می‌توان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تاثیر می‌گذارند. اما، تردیدی نمی‌توان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجسته‌تر است. چون همانگونه که می‌دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل می‌گیرد، «شخصیت» فرا می‌بالد، «منش» نضج می‌یابد، «نگرش به خویشتن» پایه ریزی می‌شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیده‌ها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده می‌شود.
حال این پرسش در برابر ما عرض اندام می‌کند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فرو شدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان انبوهی شاخص و ملاک را برای «خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص‌های زیر اهمیت بیشتری دارند:
۱. سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری می‌رساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف می‌نماید.
۲. پیروی از الگوی گفت و گوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانواده‌ای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده می‌شود. چه، اینگونه خانواده‌ها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه بکار می‌گیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان می‌شوند.
۳. افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور، مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانواده‌ها پیوسته دانایی خود را افزایش می‌دهند و اندیشه خود را زیبا و غنی می‌سازند. آنان همچنین می‌کوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود بکار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیبایی‌های بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.
۴. فضیلت‌مند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده می‌شود. به همین سبب اینگونه خانواده‌ها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.
۴. برخورداری از روابط و پیوند‌های اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختی‌ها و رنج‌های ناگزیر زندگی حفاظت می‌کند (یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن).
خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟