به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

واکنش ایالات متحده به حوادث بیروت

تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۸۹۷۱۴

سخنگوی وزیر امور خارجه آمریکا به حوادث بیروت واکنش نشان داد و اتهامات علیه حزب‌الله را تکرار کرد.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، «ند پرایس» سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا پنجشنبه شب در واکنش به حوادث امروز بیروت، اتهامات علیه جنبش حزب‌الله لبنان را تکرار کرد.

پرایس در نشستی خبری گفت: «به مردم لبنان و نزدیکان کسانی که امروز در مجاورت کاخ دادگستری کشته شدند، بابت حوادث امروز تسلیت می‌گوییم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در کنار مقامات لبنانی خواستار برقراری آرامش و کاهش تنش هستیم».

سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا گفت: «سلامت و آینده دموکراسی در لبنان، به توانایی شهروندان آن در اشاره به مسائل بغرنج با اعتماد به حاکمیت قانون و از طریق گفت‌وگوی مسالمت‌آمیز با دولت جدید بستگی دارد».

این دیپلمات آمریکایی افزود: «تأکید می‌کنم که ما با ارعاب، تهدید و خشونت علیه نهاد قضایی هر کشوری مخالفیم و از استقلال قضایی در لبنان نیز حمایت می‌کنیم. قضات باید از تهدید و خشونت و ارعاب از جمله از سوی حزب‌الله در امان باشند».

او در ادامه با تکرار ادعا‌های واشنگتن علیه حزب‌الله لبنان گفت: «ما همواره به‌روشنی گفته‌ایم که فعالیت‌های تروریستی حزب‌الله امنیت، ثبات و حق حاکمیت لبنان را تضعیف می‌کند».

پرایس در پاسخ به سوال خبرنگاری درباره اینکه آیا «ویکتوریا نولاند» معاون امور سیاسی وزارت خارجه آمریکا که به لبنان سفر کرده همچنان در این کشور است، گفت: «او پیش‌تر [لبنان]را ترک کرد و اتفاقات امروز برنامه او را مختل نکرد».

او به نقل از نولاند گفت: «او در این سفر بر حمایت ما از مردم رنج‌دیده لبنان تأکید کرد و گفت که مردم لبنان مستحق دولتی هستند که به آرزو‌های مردم و نیاز‌های مبرم آن‌ها رسیدگی کند».

او در پاسخ به این سوال که آیا واشنگتن گروه خاصی را مسئول خشونت‌های امروز لبنان می‌داند گفت: «قضاوتی در این‌باره نداریم که بخواهیم برای عموم بیان کنیم، اما اگر تغییراتی اتفاق افتاد شما را مطلع می‌کنیم».

درگیری‌های امروز پس از آن آغاز شد که منابع لبنانی، گزارش دادند که طرفداران حزب‌الله و جنبش امل در اعتراض به عملکرد بد «طارق بیطار» بازپرس پرونده انفجار بیروت به خیابان‌ها آمده‌اند.

سیاسی عمل کردن بازپرس قضایی لبنان در پرونده انفجار بندر بیروت، صدای بسیاری را در لبنان درآورده و معترضان می‌گویند وی بنا به دستورات خارجی دنبال هدف گرفتن گروهی خاص است.

کشور لبنان در تاریخ چهارم آگوست سال ۲۰۲۰ (۱۴ مرداد) در بندرگاه بیروت شاهد انفجاری مهیب بود؛ انفجاری که بیش از ۲۰۰ کشته و ۶۵۰۰ مجروح به دنبال داشت.

لحظاتی پس از انتشار گزارش تظاهرات روز پنجشنبه، رسانه‌ها از تیراندازی به سمت مردم و مجروح شدن تعدادی از آن‌ها خبر دادند. تاکنون در نتیجه این خشونت‌ها شش کشته و حدود شصت زخمی گزارش شده است.

شبکه «المیادین» به نقل از سران جنبش‌های حزب‌الله و امل گزارش کرد، گروه‌های وابسته به حزب «القوات اللبنانیه» به ریاست «سمیر جعجع» (نزدیک به سعودی و آمریکا) امروز به سمت تظاهرات‌کنندگان در بیروت تیراندازی کردند.

حزب‌الله و امل در بیانیه‌ای مشترک، همه را به آرامش و عدم کشیده شدن به «فتنه خبیث» فراخواندند. در ادامه این بیانیه آمده، شرکت‌کنندگان در تجمع مسالمت‌آمیز در برابر کاخ دادگستری از سوی تک‌تیراندازان هدف قرار گرفتند.

این دو جنبش اعلام کردند، مسؤولیت این فتنه بر عهده تحریک‌کنندگان و کسانی است که در پشت خون شهدا و قربانیان انفجار بیروت پنهان شده‌اند تا به اهداف سیاسی مخرب خود برسند.

در همین ارتباط، میشل عون رئیس جمهور لبنان هم در واکنش به حوادث امروز گفت که استفاده مجدد از سلاح قابل پذیرش نیست و حکومت، آزادی بیان را تضمین خواهند کرد.

وی با بیان اینکه تحقیقات به مجازات عامل و مشوّقان آن ختم خواهد شد، به مردم لبنان قول خواهد داد که این کشور به عقب باز نخواهد گشت.

پایگاه خبری «العهد» با انتشار گزارشی به بررسی ابعاد این مسئله پرداخت و نوشت، در لبنان یک گروه سیاسی و رسانه‌ای وجود دارند که به هر طرفی که آمریکا حرکت کرد، حرکت می‌کنند؛ افرادی که می‌توان آنان را «بردگان» آمریکا در لبنان قلمداد کرد.

به گزارش العهد، این افراد، در پی منافع آمریکا هستند و در راستای آن تلاش می‌کنند؛ هر چند که هزینه این اقدام آنان، تخریب لبنان باشند. چنین افرادی، از استاندارد‌های دوگانه استفاده می‌کنند و هیچ اهمیتی به قانون نمی‌دهند.

بنا بر این گزارش، این دوگانگی در مواضع غیرمسئولانه و اقدامات مشکوک آن دیده می‌شود و در تلاش هستند که همه چیز را در خدمت اهداف خود قرار دهند؛ حتی دستگاه قضا. کما اینکه مشخص است آمریکا موفق شده است به طرف‌های سیاسی و قضایی فشار وارد کند تا تصمیماتی بگیرند که به سود این کشور و طرح‌های تخریبی آن در لبنان است.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: ایالات متحده حوادث بیروت دموکراسی در لبنان خارجه آمریکا حزب الله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۸۹۷۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دامی که آمریکا برای عراق پهن کرد

مینا العریبی، سردبیر روزنامه انگلیسی زبان در مقاله The National «عراق را ترک نکنید؛ در چرایی تداوم حضور آمریکا در عراق» که در وب سایت فارن افرز منتشر شده است، سعی در توجیه تداوم حضور آمریکا در عراق داشته است.

به گزارش فرهیختگان به نقل از العریبی در این مقاله سعی کرده آمریکا را ضامن حاکمیت عراق توصیف کند؛ گزاره‌ای که بی‌پایه بودن آن در نگاهی سطحی به وضعیت عراق در طول سالیان اشغال روشن می‌شود. نکته مهم‌تری که خوانش این مقاله آن را روشن می‌سازد، بیم آمریکا و حامیان آن از پیوند محکم جمهوری اسلامی ایران و عراق و ارتباطات قوی دو کشور است.

اکثر نخست‌وزیران عراق در دو دهه گذشته در مقطعی از ارتش آمریکا خواسته‌اند کشورشان را ترک کنند.

مذاکرات دوجانبه طی ۱۵ سال گذشته یا بیشتر سبب شده است حضور نظامی ایالات‌متحده در عراق از زمان اوج آن در سال ۲۰۰۷، یعنی زمانی که ۱۷۰ هزار نیروی آمریکایی به‌عنوان بخشی از «بسیج» مبارزه با القاعده و پشتیبانی از نیرو‌های مسلح این کشور که پس از متلاشی شدن از سوی واشنگتن در سال ۲۰۰۳ هنوز در مرحله بازسازی خود بودند، به‌شدت کاهش یابد.

تعداد فعلی سربازان آمریکایی در عراق اکنون ۲۵۰۰ نفر است. تهدید ایجاد شده از سوی القاعده و داعش در این کشور هم به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته و اعمال خشونت‌آمیز چشمگیر هم نادر شده، شرایطی که توجیه‌کننده حضور کمرنگ نیرو‌های آمریکایی در عراق است.

اکنون سودانی به دنبال پایان دادن به ماموریت نظامی آمریکا در عراق است. اگرچه سودانی به‌عنوان فرمانده کل قوا عملا باید بر تمام نهاد‌های مسلح عراقی تفوق داشته باشد، اما در عمل، گروه‌های شبه‌نظامی یا به‌صورت خودمختار یا از طریق نیرو‌های بسیج مردمی -سازمانی فراگیر که از نظر قانونی بخشی از دستگاه امنیتی عراق بوده، اما مستقیما با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران- هماهنگی دارد.

هنگامی که سودانی در ۱۵ آوریل با جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در واشنگتن دیدار کند، از ایالات‌متحده درخواست خواهد کرد تمام نیرو‌های آمریکایی را از عراق خارج کند، اما بعید است که طرحی برای مقابله با شبه‌نظامیان پس از خروج این نیرو‌ها ارائه کند.

اگر حضور نظامی ایالات‌متحده در عراق به پایان برسد، احتمالا متعاقبا شاهد ایجاد اختلافات سیاسی خواهیم بود. پیشرفت‌های حاصل شده برای نیرو‌های مسلح عراق از سال ۲۰۱۴ یعنی زمانی که آن‌ها نتوانستند مانع پیشروی داعش در یک‌سوم خاک خود شوند، در صورت برداشته شدن دست حمایت ایالات‌متحده ممکن است از بین برود. واشنگتن اکنون باید از اهرم نفوذ خود در بغداد برای حفظ حضور نظامی غیرجنگی، مشابه نیرو‌هایی که در آلمان، ژاپن، فیلیپین و کشور‌های دیگر دارد، استفاده کند.

فضای مذاکره

حضور ایالات‌متحده در عراق در برهه‌ای ناپایدار برای خاورمیانه در کانون توجه قرارگرفته است. جنگ در نوار غزه فرصت‌هایی را برای آن دسته از بازیگران خارجی ایجاد کرده است که به دنبال سود بردن از ویرانی‌ها هستند، ازجمله ایران. نیرو‌های نیابتی ایران اکنون بیش از هر زمان دیگری فعال هستند و تهران خواستار چیزی جز کاهش حضور ایالات متحده در منطقه و ترک کامل عراق نیست.

ایالات‌متحده امروز دوستان زیادی در رهبری عراق ندارد؛ وضعیتی که نتیجه عدم تعامل دیپلماتیک این کشور در طول سال‌ها به شمار می‌رود. با این حال، این امر بدان معنا نیست که سیاستمداران عراقی همگی خواهان خروج نیرو‌های آمریکایی از این کشور هستند.

در این میان سیاست‌های دولت عراق نیز تا حدودی متناقض است. تلاش‌های کنونی برای پایان دادن به حضور نظامی ایالات‌متحده بخشی از تلاش گسترده‌تر بغداد برای محدود کردن نفوذ بین‌المللی در این کشور است؛ دولت عراق همچنین استفاده از دینار عراق را برای معاملات مالی به‌جای دلار آمریکا دنبال می‌کند و نهاد ماموریت کمک‌رسانی سازمان ملل به عراق را نیز که به نظارت بر انتخابات و تشویق گفتگو میان احزاب سیاسی رقیب کمک کرده، محدود کرده است.

با این حال، دولت عراق همچنان به دنبال برقراری پیوند نظامی با غرب است. گروه مامور ناتو در عراق که به آموزش و مشاوره نیرو‌های عراقی کمک می‌کند، برخلاف آمریکا، زیر بار انتقاد‌ها قرار ندارد.

دلایل بقا

دولت‌های پیشین ایالات‌متحده تلاش‌های مختلفی را برای پاسخگویی به خواسته‌های عراق برای مذاکره مجدد درباره حضور نظامی ایالات متحده در عراق انجام داده‌اند. خاطرات وعده رئیس جمهور اوباما برای خروج نیرو‌های آمریکایی از عراق و بازگشت سه‌سال بعد آن‌ها به این کشور هنوز هم در خاطرات اهالی عراق زنده است.

برای بیش از دو دهه، عراق سنگ بنای سیاست خاورمیانه‌ای ایالات‌متحده بوده و فعالیت‌های نظامی ایالات‌متحده بیشتر بر تهدید تروریستی القاعده و بعدا داعش متمرکز بوده است. البته اگرچه این گروه‌ها هنوز هم تهدید به‌شمار می‌روند، دامنه دست درازی آنان به‌شدت کاهش یافته است، اما در این میان خطرات دیگری در قالب گروه‌های شبه‌نظامی سرکش پدیدار شده است که بیشتر آن‌ها از سوی تهران تغذیه می‌شوند.

البته ایالات‌متحده در این میان بدون اهرم فشار هم نیست. عراق همچنان به‌شدت به حمایت سیاسی و نظامی واشنگتن برای تقویت نیرو‌های مسلح خود و همکاری با شرکای منطقه‌ای متکی است.

آزمون اراده‌ها

یک تناقض کلیدی در بطن سیاست عراق وجود دارد؛ درخواست‌های ارائه‌شده برای حاکمیت بیشتر عراق که در عمل به خروج نیرو‌های آمریکایی ترجمه می‌شود، توسط گروه‌هایی تحریک می‌شود که خود با گرفتن دستورات از تهران، اقتدار دولت عراق را تضعیف می‌کنند. ایالات‌متحده ضربه اولیه را [به حاکمیت عراق]با جنگ و اشغال سال ۲۰۰۳ وارد کرد و آسیب به حاکمیت عراق به شبه‌نظامیان و دیگر بازیگران غیردولتی اجازه داد تا در سال‌های پس از آن تکثیر شوند.

موضوع حضور نیرو‌های آمریکایی در عراق به آزمون اراده بین بازیگران سیاسی خواستار هماهنگی بغداد با تهران و کسانی تبدیل شده که می‌خواهند استقلال عراق را از طریق ایجاد توازن در روابط با تهران و واشنگتن تضمین کنند. آنچه در این بحث مطرح است بسیار بزرگ‌تر از چند هزار سرباز غیرجنگی است. به‌نفع عراق و ایالات‌متحده است بر سر یک توافق بلندمدت مذاکره کنند که مساله سربازان را حل و در مرحله بعدی روابط ایالات‌متحده و عراق را تنظیم کنند.