به نقل از «آفتاب»

بیشترین جذب کلسیم تا ۳۰ سالگی است

تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۵۹۵۵۹

آفتاب‌‌نیوز :

پریسا ترابی معاون دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت طی گفتگوی زنده تلفنی اظهار کرد: برای داشتن استخوان سالم باید ترکیبات اصلی سازنده استخوان ها همچون کلسیم، منیزیم، فسفر و پروتئین‌ها را استفاده کنیم تا استخوان های سالمی داشته باشیم.

وی با اشاره به اینکه از دوران کودکی و نوجوانی ذخایر کلسیم بدن را باید افزایش دهیم تا با داشتن استخوان سالم تر تحرک کافی داشته باشیم افزود: منابع کلسیم شامل شیر ،ماست، دوغ و پنیر است البته منابع دیگری مانند بادام و نخود هم منابع خوبی برای کلسیم به حساب می‌آیند ،در حبوبات و مغز دانه های دیگر هم کلسیم وجود دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ترابی با اشاره به اینکه مصرف منابع پروتئین می تواند سبب استحکام استخوان ها شود ادامه داد: استفاده از نور خورشید سبب دریافت ویتامین دی می‌شود، در ماهی ویتامین دی خوبی وجود دارد، منیزیم در سلامت استخوان ها نقش بسزایی دارد که از منابع منیزیم می‌توان به سبزی های برگ‌سبز ،حبوبات و مغزها اشاره کرد ،مصرف برخی از مواد غذایی سبب تسریع پوکی استخوان می‌شود، باید از مصرف غذاهای شور خودداری کرد زیرا مانع جذب کلسیم می شوند .

معاون دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت با اشاره به اینکه مصرف کافئین مانع جذب کلسیم می شود خاطرنشان کرد: باید مصرف کافئین را به حداقل برسانیم زیرا منجر به پوکی استخوان می شود ، سطح ویتامین دی بدن از عدد ۳۰ نباید کمتر باشد ،باید ببینیم آیا مقدار کلسیمی که در روز استفاده می‌کنیم کافی است، آیا ویتامین دی را دریافت می کنیم .

وی افزود: ورزش در ساختن توده استخوانی قوی می تواند کمک کننده باشد، نکات تغذیه ای باید از دوران نوجوانی و جوانی رعایت شود،ذخایر کلسیم بدن باید پر شود که بتوان این ذخایر را در طول عمر استفاده کرد ،بیشترین جذب کلسیم تا ۳۰ سالگی است البته پس از آن هم می تواند کمک کننده باشد، داروهایی که استفاده می‌کنیم در از دست دادن توده استخوانی می‌تواند تاثیرگذار باشد.

ترابی ادامه داد: باید از مصرف مکرر و طولانی مدت کورتون خودداری کنیم ،همچنین برخی از داروهایی که برای تیروئید استفاده می شود سبب آسیب به استخوان ها می‌شود ، باید حتماً روزانه ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی داشته باشیم و به اندازه کافی لبنیات مصرف کنیم.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

منبع: آفتاب

کلیدواژه: کلسیم پوکی استخوان ویتامین دی استخوان ها جذب کلسیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۵۹۵۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خواص ظرف های ضد سرطانی

به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ مرکز سمنان،️ مس یک ماده معدنی کمیاب و ضروری برای بقا و زنده ماندن است. مس در همه بافت‌های بدن یافت می‌شود و در ساختن گلبول‌های قرمزخون و حفظ و نگهداری سلول‌های عصب و سیستم ایمنی نقش دارد. خواص مس برای بدن، می‌تواند به تشکیل کلاژن و جذب یون کمک می‌کند و در تولید انرژی نقش دارد. مس بیشتر در کبد، مغز، قلب و کلیه‌ها و عضله اسکلتی یافت می‌شود. مصرف کم و زیاد مس می‌تواند بر کارکرد مغز تاثیر بگذارد. کمبود مس با بیماری‌های آلزایمر، ویلسون و منکز (Menkes) ارتباط دارد. کمبود مس بندرت اتفاق می‌افتد، اما می‌تواند منجر به بیماری قلبی-عروقی و دیگر مشکلات شود.

خواص مس برای بدن
مس برای طیف زیادی از کارکرد‌های اعضای بدن ضروری است
کمبود مس بندرت اتفاق می‌افتد بجز در شرایط خاص مثل بیماری منکز (Menkes)
مصرف مکمل‌های مس معمولا ضرورتی ندارد و ممکن است منجر به بهم ریختن تعادل شود.
بهم ریختن تعادل مس با بیماری آلزایمر ارتباط دارد.
به افراد توصیه می‌شود که قبل از مصرف مکمل مس باید با پزشک مشورت کنند.


مزیت‌های مس برای سلامتی
مس یک ماده مفید و ارزشمند است که در موادغذایی یافت می‌شود. مس یک ماده مغذی ضروری برای بدن است. مس به همراه آهن به بدن کمک می‌کند تا گلبول‌های قرمزخون را بسازند و به سالم نگهداشتن استخوان ها، عروق خون، اعصاب و سیستم ایمنی و همچنین به جذب آهن کمک می‌کند. کافی بودن مس در رژیم غذایی می‌تواند به پیشگیری از بیماری‌های قلب و عروق و استئوپورز (پوکی استخوان) کمک کند.

مس برای سلامت قلب و عروق
پایین بودن سطح مس با بالارفتن کلسترول و فشارخون ارتباط دارد. یک گروه از محققان نشان دادند که مصرف مکمل‌های مس ممکن است برای برخی بیماران دچار نارسایی قلبی مطلوب باشد. مطالعات حیوانی، پایین بودن سطح مس را به CVD ارتباط دادند، اما هنوز مشخص نیست که آیا کمبود مس می‌تواند همین اثر را بر انسان‌ها داشته باشد.

فرستادن سیگنال به عصب
مس همانند یک ترمز یا سوییچ است که سلول عصب را کنترل می‌کند. اگر مقادیر زیادی مس وارد یک سلول شود، این ماده مغذی می‌تواند فرستادن سیگنال به عصب را کاهش دهد. وقتی سطح مس در این سلول افت می‌کند، فرایند ارسال سیگنال از سرگرفته می‌شود.

کارکرد سیستم ایمنی
مصرف بسیار کم مس می‌تواند منجر به نوتروپنیا (Neutropenia) شود. این بیماری نوعی کمبود گلبول‌های سفید خون یا نوتروفیل است که با عفونت مبارزه می‌کنند. یک فرد با سطح پایینی از نوتروفیل، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری عفونی است.

آشنا شویم با مکمل مولتی ویتامین مینرال: قرص مولتی کامپلیت هلث برست

استئوپورز (پوکی استخوان)
کمبود شدید مس با پایین آمدن تراکم موادمعدنی در استخوان و افزایش خطر استئوپورز (پوکی استخوان) ارتباط دارد. تحقیقات بیشتری نیاز است تا نحوه تاثیر کمبود مس بر سلامت استخوان و اینکه چگونه مکمل مس می‌تواند به پیشگیری و مدیریت استئوپورز کمک کند، مورد مطالعه قرار گیرد.

تولید کلاژن
مس نقش مهمی در حفظ و نگهداری کلاژن و الاستین دارد. دانشمندان چنین فرض کردند که مس ممکن است از خواص آنتی اکسیدانی برخوردار باشد و این ماده مغذی همراه با دیگر آنتی اکسیدان‌ها می‌تواند به پیشگیری از پیری پوست کمک کند. اگر سطح مس در بدن کافی نباشد، بدن نمی‌تواند بافت همبند آسیب دیده یا کلاژن که داربست استخوان را می‌سازد، جایگزین کند. این مسئله می‌تواند منجر به طیفی از مشکلات از جمله از کارافتادن مفصل شود، زیرا بافت‌های بدن بتدریج سست شده و تحلیل می‌روند.

آرتروز
مطالعات حیوانی نشان دادند که مس می‌تواند به پیشگیری یا به تاخیر انداختن آرتروز کمک کند و از همین رو مردم دستبند‌های مسی را به دور دست می‌بندند. با این حال هیچ مطالعه انسانی این موضوع را تایید نکرده است.

عمل آنتی اکسیدانی
مس می‌تواند از کارکرد آنتی اکسیدانی برخوردار باشد و به کاهش تولید رادیکال‌های آزاد کمک کند. رادیکال‌های آزاد می‌توانند به سلول‌ها و DNA آسیب بزنند که این منجر به سرطان و دیگر بیماری‌ها می‌شود.