راز میدان مغناطیسی غول‌های یخی منظومه شمسی چیست؟
تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۷۲۰۲۲
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، محققان "موسسه علوم کارنگی" و "دانشگاه شیکاگو" در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند لایه‌ای از یخ داغ و رسانای الکتریکی می‌تواند در ایجاد میدان‌های مغناطیسی سیارات غول پیکر یخی مانند اورانوس و نپتون نقش داشته باشد. این محققان آمریکایی در یافته اخیر خود نشان داده‌اند که چگونه دو سیاره اورانوس و نپتون میدان مغناطیسی خود را حفظ می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همانطور که همه دانش‌آموزان در مدرسه یاد می‌گیرند، مولکول‌های آب از دو اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن (H ۲۰) تشکیل شده است و زمانی که شرایط محیطی که آب در آن وجود دارد، تغییر می‌کند، ساختار و خواص این مولکول‌ها نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرند. ما می‌توانیم این فرایند را در زندگی روزمره و هنگامی که آب مایع توسط جوشاندن به بخار یا با منجمد کردن به یخ تبدیل می‌شود نیز مشاهده کنیم.
مولکول‌هایی که یخ معمولی را تشکیل می‌دهند و ممکن است آن را در لیوان نوشیدنی خود نیز مشاهده کنید، در یک شبکه کریستالی چیده شده‌اند که توسط پیوند‌های هیدروژنی بین اتم‌های هیدروژن و اکسیژن به هم متصل شده‌اند.
پیوند‌های هیدروژنی بسیار تطبیق پذیرند. این بدان معناست که یخ می‌تواند در ساختار‌های مختلف و متنوعی (حداقل ۱۸ شکل شناخته شده) که تحت شرایط محیطی بسیار سخت ظاهر می‌شوند، وجود داشته باشد.
یکی از آن‌ها یخ فوق یونی (superionic ice) است که در فشار‌ها و دما‌های بسیار بالا شکل می‌گیرد. در این نوع یخ پیوند‌های مولکول‌های آب معمولی جابجا شده و به مولکول‌های هیدروژن اجازه داده می‌شود آزادانه در یک شبکه اکسیژن شناور باشند. این تحرک باعث می‌شود که یخ بتواند الکتریسیته را تقریبا به خوبی یک ماده فلزی هدایت کند. مشاهده این موارد سبب شد تا محققان تصمیم بگیرند به طور دقیق این موضوع را بررسی کنند؛ بنابراین محققان این مطالعه به رهبری "ویتالی پراکاپنکا" از دانشگاه شیکاگو تصمیم گرفتند از ابزار‌های طیف سنجی متعددی برای نقشه برداری تغییرات رخ داده در ساختار و خواص یخ در شرایطی با ۱.۵ میلیون برابر فشار جو عادی و دمایی در حدود ۱۱ هزار و ۲۰۰ درجه فارنهایت استفاده کنند.
با انجام این کار دانشمندان توانستند ظهور دو شکل از یک یخ فوق یونی را که احتمال می‌دادند یکی از آن اشکال در فضای داخلی سیارات غول پیکر اورانوس و نپتون یافت شود را مشخص کنند.
پاراکاپنکا گفت: این آزمایشات آن قدر چالش برانگیز بود که ما مجبور شدیم چند هزار مورد از آن‌ها را در طول یک دهه انجام دهیم تا داده‌های با کیفیت بالایی برای حل این معمای طولانی به دست آوریم. شبیه سازی‌ها نشان داده است میدان‌های مغناطیسی این دو سیاره در لایه‌های نازک و سیالی که در نواحی با عمق نسبتا کم عمق یافت می‌شوند، ایجاد می‌شوند. رسانایی این یخ فوق یونی می‌تواند در ایجاد این میدان مغناطیسی موثر باشد.
علاوه بر این یکی از دو ساختاری که ما موفق به مشاهده آن شدیم می‌تواند در شرایط خاص این مناطق مولد میدان مغناطیسی، حضور داشته باشد.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: فضا منظومه شمسی میدان مغناطیسی مولکول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۷۲۰۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امشب ماه صورتی می‌شود
چهارشنبه، پنجم اردیبهشت، ماه به فاز کامل می‌رسد و بیشتر طول شب قابل مشاهده است، به طوری که حوالی غروب طلوع می‌کند و حوالی سحر نیز غروب می‌کند؛ بر اساس نامگذاری‌های انجام شده توسط قبایل آمریکایی، این پدیده ماه کامل صورتی نام دارد، اگرچه این پدیده در آمریکای شمالی "ماه صورتی" خوانده می‌شود، اما ربطی به رنگ قمر زمین ندارد، بلکه به دلیل رویش گل‌های صورتی در این زمان از سال در منطقه‌ای در آمریکای شمالی است.
به گزارش ایمنا، در شب‌های پس از پنجم اردیبهشت، ماه هر روز حدود یک ساعت دیرتر طلوع می‌کند و اواخر شب نیز با نور زیادی می‌درخشد، سپس طی چند روز فقط در آسمان قبل از سحر و اوایل صبح قابل مشاهده است؛ زمانی که به تربیع آخر می‌رسد، یک هفته پس از ماه کامل، نیمه‌های شب طلوع می‌کند و حوالی ظهر نیز غروب می‌کند.
لحظه دقیق ماه کامل زمانی است که طول جغرافیایی دایره‌البروجی ماه دقیقاً ۱۸۰ درجه از طول جغرافیایی دایره‌البروجی خورشید فاصله داشته باشد، ماه کامل را می‌توان هر زمانی از شب مشاهده کرد.
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت