۱۲ فیلم در صف اکران؛ امیدوار به رونق سینما
تاریخ انتشار: ۵ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۰۶۱۹۰
کارشناسان میگویند ترافیک اکرانهای پاییزی احتمال بازگشت رونق به سینما را افزایش داده است.
خبرگزاری میزان _ روزنامه وطن امروز نوشت: ترافیک فیلمهای آماده اکران سینمای ایران همیشه از دغدغههای اصلی سینماگران طی سالهای اخیر بوده است. سنگینتر شدن بار چرخه اکران طی سالیان گذشته موجب ایجاد حواشی مختلف و حرف و حدیثهایی میان اهالی سینما و مسؤولان شورای صنفی نمایش شده است؛ حواشیای که جز ضربه به بدنه سینمای ایران، هیچ سود و منفعتی برای سینما نداشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چرخه اکران هر سال سنگینتر میشد تا اینکه با شیوع ویروس کرونا سنگینتر از همیشه شد، زیرا همزمان با شیوع ویروس کرونا، سالنهای سینمایی کشور در پیکهای مختلف با تعطیلیهایی مواجه بودهاند و از سوی دیگر در زمانی که سالنهای سینما به صورت نصف و نیمهمشغول به کار بودند هم به خاطر شرایط کرونایی مردم استقبال چندانی از فیلمهای در حال اکران نمیکردند، از سویی برخی فیلمسازان مطرح همچنان ترجیح میدهند اکران آثارشان را به دوران پساکرونا به تعویق بیندازند. اما در حالی که اکران فیلم «قهرمان» اصغر فرهادی از امروز آغاز میشود، شورای صنفی نمایش بخشی از برنامه اکران پاییز سینماها را اعلام کرد که بر اساس آن از ۱۲ آبان تا اول دی حداقل ۱۲ فیلم اکران میشود.
«تومان» ساخته مرتضی فرشباف از ۱۲ آبان، «آپاچی» آرش معیریان از ۲۶ آبان، «شهر گربهها» سیدجواد هاشمی از سوم آذر، «آتابای» نیکی کریمی از سوم آذر، «ملاقات با جادوگر» جمشید بهرامیان از ۱۰ آذر، «جوجه تیغی» مستانه مهاجر از ۱۰ آذر، «بندر بند» منیژه حکمت از ۱۰ آذر، «بیهمه چیز» محسن قرایی از ۱۷ آذر، «تیتی» آیدا پناهنده از ۲۴ آذر و «عروسی مردم» مجید توکلی از اول دیماه اکران میشوند. به این ترتیب و با اضافه شدن احتمالی «گشت ارشاد ۳» به این جمع، حداقل ۱۲ فیلم در اکران پاییز نمایش داده میشوند. با این شرایط انتظار میرود اکران چند فیلم در کنار «قهرمان» و افزایش فروش سینماها در این مقطع موجب افزایش متقاضیان اکران شود، هرچند بعید است در این اکران شلوغ تعداد سینماهای مناسبی به همه این فیلمها برسد، اما در مجموع این مساله اتفاق خوشایندی برای سینمای کشور محسوب میشود که پس از سکته طولانیمدت چرخه اکران -به خاطر کرونا- گیشه سینمای ایران جانی تازه بگیرد.
همچنین اگر تصور کنیم روند جدید فعال شدن سینماهای کشور به همین صورت ادامه پیدا کند، حداقل ۴ سال طول میکشد تا تمام فیلمهای تولید شده تا سال ۱۴۰۰ به نمایش درآیند و آنجاست که باید گفت یکی از مسیرهای رهایی از گسترش چشمگیر ظرفیت ناوگان اکران آثار سینمایی جدی گرفتن طرح نوپای «اکران آنلاین» در سینمای کشور است که همچنان میتواند راهگشا باشد.
اکران آنلاین در چند ماه ابتدایی شیوع کرونا در کشور با رونق اقتصادی معقول و استقبال مناسبی از سوی اهالی سینما و مخاطبان روبهرو شده بود، اما با بازگشایی نصف و نیمه سینماها، انگار دوباره این سیستم نوپای اکران از سوی برخی سینماگران به دست فراموشی سپرده شده است و بسیاری از اهالی سرشناس سینما قید اکران آثارشان در این چرخه را زده و تصمیم گرفتهاند منتظر نوبتشان برای اکران در سینماها در دوران پساکرونا بمانند. اینکه به چه دلایلی بسیاری از سینماگران سرشناس تمایلی به اکران آنلاین ندارند، ریشه در مسائل مختلفی همچون ضرر مادی به خاطر عدم رعایت قانون کپیرایت دارد و طی چند ماه اخیر شاهد بودهایم برخی فیلمسازان شناخته شده شک و تردیدهای بسیاری برای حضور آثارشان در اکران آنلاین داشتهاند و ترس از پخش غیرقانونی فیلمهایشان، مهمترین علت این تردیدها بوده است. این در حالی است که این طرح سالهاست توسط کمپانیهای بزرگی همچون نتفلیکس در حال انجام است و سینمای ایران بالاخره باید به سمت اجرای چنین طرحهایی میرفت.
از سوی دیگر شاید با این اتفاق سود مادی صاحبان اثر از نمایش آنلاین نسبت به اکران عمومی کاهش یابد، اما در عوض تعداد بیشتری از مردم، مخاطب این آثار خواهند بود. مسألهای که به نظر میرسد بیش از همه برای سازندگان آثار سینمایی مهم باشد، رساندن پیام فیلم به تعداد بیشتری از مخاطبان است، بویژه اینکه این روزها با گسترش سامانههای «ویاودی» و با وجود بالا رفتن تنوع محصولات عرضهشده، محتوای مناسب برای استفاده همه اعضای خانواده همچنان محدود است و اینجاست که فیلمهای سینمایی باکیفیت بخوبی میتوانند طیف گستردهای از مخاطبان را جذب کنند.
اینکه چرا در دنیا بهرغم انتشار دانلود غیرقانونی فیلمها، طرح «اکران آنلاین» با موفقیت ادامه پیدا میکند، تنها یک علت دارد و آن هم به عدم استقبال مردم آن کشورها از نسخههای قاچاق و دانلود فیلمها بازمیگردد؛ مسألهای که توسط اغلب مردم کشورمان رعایت نمیشود. در نتیجه باید گفت اکران آنلاین سینمای ایران اگر در ادامه راه خود با حمایت مردم و عدم استفاده آنها از نسخههای قاچاق همراه شود، میتواند مسیر تازهای را پیش روی سینمای ایران قرار دهد.
*** سینماداران جایی در خانه سینما ندارنداعضای انجمن سینماداران به دیدار معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی رفتند و به ارائه گزارشی از وضعیت سینماها و مباحث و مشکلات مختلف حوزه سینماداری پرداختند.
محمد قاصداشرفی، رئیس هیاتمدیره انجمن سینماداران با اشاره به اینکه در این مدت به جای اینکه سرمایهگذاریمان رشد کند، تنزل پیدا کرده است، بیان کرد: متاسفانه در حال حاضر سالنهای کشور وضعیت خوبی ندارند و ۳۴ سینما تقاضای تغییر کاربری دارند که این موضوع، هشداری است که کمک کنیم تا این اتفاق نیفتد.
معتقدم سالنهایی که استفاده نمیشوند، سوددهی هم ندارند و باید تغییر کاربری دهند تا سرمایه مرده، زنده شود و به اقتصاد کشور کمک کند. اشرفی با اشاره به بدهی سینماداران به دفاتر پخش گفت: اغلب سینماها به دفاتر پخش بدهی داشتند به همین دلیل وام کمبهره به آنها تعلق گرفت، اما باز هم قادر به پرداخت آن نیستیم و تقاضای بنده و اکثر سینماداران بخشودگی در پرداخت وام است.
خانه سینما اسمش از سینما آمده، اما ما در این خانه جایی نداریم و همچنین در صندوق هنر. تهران از نظر ساخت سالن اشباع شده است، این درحالی است که برخی شهرستانها هنوز سینما ندارند و باید به آنها کمک شود. وی با بیان اینکه تجهیزات سینما مساله مهم دیگر است، اظهار کرد: به عنوان مثال اگر پروژکتور یک سالن بسوزد قیمت آن ۸۰۰ میلیون تومان است و تهیه آن در شرایط امروز بسیار سخت است. مالیات سینماها نیز موضوع مهم دیگری است که باید مورد توجه قرار گیرد؛ باید شرایطی فراهم شود تا سینماها از مالیات معاف شوند، در این صورت نتایج خوب آن شامل حال مخاطب هم خواهد شد. در حال حاضر ما ارزش افزوده ۹ درصد را از مخاطب نمیگیریم. در ادامه سجاد نوروزی، نماینده انجمن سینماداران در شورای صنفی نمایش نیز گفت: اگر قیمتها اصلاح نشود با بلیت ۳۰ هزار تومانی دیگر سینما قابل اداره کردن نیست. ما به دلیل بیماری کرونا مجبور شدیم توسعه زیرساختها در سینما آزادی را متوقف و همه اندوختههایمان را صرف دادن پایه حقوق به نیروی انسانی کنیم و از توسعه فنی و عمرانی عقب افتادهایم.
بیشتر بخوانید: آغاز اکران «قهرمان» فرهادی از امروز/کارگردان «فروشنده» در یک قدمی قضاوت مخاطبان ایرانیانتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: سینما سینمای ایران اکران آنلاین سینمای ایران سینما ها فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۰۶۱۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای ورورد فیلمساز مشهور آمریکایی به تهران
تا پیش از شیوع کرونا و تغییرات مدیریتی در سینما، چند سالی بود که جشنواره فیلم فجر نه فقط در بهمنماه بلکه در اردیبهشت با ساختار و شمایلی متفاوت برگزار میشد و میزبان سینماگران و فیلمهایی از کشورهای دیگر بود.
به گزارش ایسنا، جشنواره جهانی فجر با وجود برخی انتقادهایی که در داخل کشور نسبت به آن مطرح میشد، جایگاهی پیدا کرده بود که در همان چند دورهی برگزاری چهرههای بنامی از سینمای دنیا را به ایران کشاند از جمله پل ژوزف شریدر که درست در همین روز چهارم اردیبهشتماه در نشستی خبری در پردیس سینمایی چارسو مقابل خبرنگاران ایرانی نشست.
نقش متفاوت لیلا حاتمی در یک فیلم آمریکاییشریدر -فیلمنامهنویس و کارگردان مشهور امریکایی - که فیلمنامههای «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ساخته مارتین اسکورسیزی را نوشته و در روزهای گذشته فیلم جدیدش با نام «اوه، کانادا» به بخش مسابقه اصلی جشنواره کن راه یافته است، اردیبهشت سال ۱۳۹۸ به جشنواره جهانی فجر در تهران آمد و پس از برگزاری یک کارگاه فیلمنامه نویسی، در یک نشست خبری پاسخگوی سوال اهالی رسانه شد.
او در آن نشست با اشاره به اینکه «در دنیا چند فستیوال هستند که میتوان جشنواره جهانی فجر را با آنها مقایسه کرد مثل جشنواره تورنتو ولی از ابعاد این جشنواره و تعداد فیلمهای حاضر در آن شگفتزده شدم» درباره آشنایی خود با سینمای ایران گفته بود: «درباره جایگاه سینمای ایران که تردیدی نیست چون جایگاه ویژهای دارد. در ۱۵ سال گذشته (تا سال ۱۳۹۸) سه نهضت ملی سینمای ایران، رومانی و آرژانتین شکل گرفته و همیشه این انتظار میرود که در هر جشنوارهای از سینمای ایران فیلمی حضور داشته باشد. برای بیشتر ما در غرب، سینمای ایران با کیارستمی شروع شد ولی بعد به فرهادی رسیدیم و حالا هم فیلمهای دیگری هستند. یکی از دوستان من گادفری چیشایر (منتقد آمریکایی) است که فیلمهای ایرانی زیادی دیده و کتابی درباره سینمای ایران مینویسد و به من فیلمهای ایرانی پیشنهاد میدهد.»
شریدر که سال گذشته در جشنواره فیلم ونیز با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری تقدر شد، درباره آینده سینما با وجود شبکههای مختلف و کمپانیهایی مثل نتفلیکس بیان کرده بود: «من فکر میکنم در این صد سال هرچه آموختیم خیلی به کارمان نیاید چون همه چیز تغییر کرده، مدت زمان فیلمها عوض شده و اینکه کجا فیلم ببینیم و چگونگی پخش و عرضه، همگی تغییر کرده است. قبلاً فکر میکردم در یک مقطع گذار هستیم ولی الان فکر میکنم در یک مقطع گذار دائم هستیم. الان دیگر بازار هدف، آمریکاییها نیستند بلکه برای چینیها میسازیم.»
وی همچنین با اشاره به رشد روزافزون تکنولوژی گفته بود: «در حالیکه فیلمها منحصر به کلاس خاصی از فیلمسازان بودند، تکنولوژی این مرزها را شکسته و هر کسی میتواند فیلم بسازد. پس خبر خوب برای آینده سینما این است که هر کسی میتواند فیلم بسازد ولی خبر بد این است که دیگر نمیشود امرار معاش کرد.»
شریدر در بخشی دیگر از آن نشست درباره اینکه به نظر میرسد شناختش از سینمای ایران بیشتر با فیلمسازانی باشد که به نوعی سیاسی شناخته شدهاند، بیان کرده بود: «تا جایی که من میدانم دو نوع سینما در ایران وجود دارد؛ یکی برای مجامع عمومی است و یکی هم داخلی و من بیشتر فیلمهایی را دیدهام که بیرون نمایش داشتهاند، اما فیلمهایی را که درباره جنگ بوده چون خارج از کشور چندان نمایشی نداشته مسلماً ندیدهام. شما مثل فیلیپین دو سینمای داخلی و خارجی دارید و به همین دلیل دو جشنواره فجر هم دارید. با این حال من هیچکدام از کارگردانها مثل کیارستمی، فرهادی و پناهی را سیاسی نمیدانم ولی میدانم فیلمهای سیاسی جذابی میشود اینجا ساخت.
این فیلمساز امریکایی در آن مقطع در واکنش به تحریمهای رییس جمهور وقت ایالات متحده (دونالد ترامپ) علیه ایران و آسیبهای آن به هنرمندان و سینما با ابراز تأسف از تحریمها اظهار کرده بود: «الان دورانی است که نمیشود به امریکایی بودن افتخار کرد، در حالی که من همیشه و حتی زمان جنگ ویتنام به آمریکایی بودنم افتخار میکردم. در حال حاضر آنچه پیش آمده به بهانه تغییر رژیم ایران و در واقع برای دستیابی به نفت و منابع طبیعی شما است و این چیزی است که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و تأثیر یک هنرمند در مقایسه با ماشین پروپاگاندا خیلی اندک است. به همین دلیل به نظرم این وضعیت بسیار عذابآور است.»