مسئولیتی مشترک، اما متفاوت در برابر تغییر اقلیم
تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۱۹۷۰۸
به گزارش خبرنگار حوزه محیط زیست گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، الهه پهلوان کارشناس ارشد برنامه ریزی محیط زیست و عضو بنیاد حفاظت از محیط زیست و حیات وحش ایران، اظهار کرد: امنیت محیط زیستی شالوده امنیت ملی کشورهاست. قطعا یکی از نگرانی‌های اصلی این قرن تغییر اقلیم است، زیرا طی ۲۰۰ سال گذشته و به ویژه در پنجاه سال اخیر انتشار گاز‌های گلخانه‌ای با شدت بیشتری افزایش یافته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
البته پذیرش توافقنامه تغییر اقلیم نظرات مختلف و متناقضی میان صاحبنظران به دنبال داشته است. برخی آن را «بزرگترین موفقیت دیپلماتیک جهان» نامیده اند و برخی دیگر اصرار دارند که این موافقتنامه «بسیار ضعیف» و سرشار از «امید واهی» است. از جمله دلایلی که افراد این موضوع را قبول ندارند می‌توان به: فقدان بنیان علمی، دستاویز قرار دادن محیط زیست (با به توجه تولید کننده بودن ایران در بحث نفت و گاز و به همراه آوردن محدودیت‌های اقتصادی (مغایرت با بند‌های ۱۳، ۱۴، ۱۵، ۱۸ از سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی))، وابستگی به خارج جهت واردات تجهیزات، فناوری و زیرساخت‌های لازم، بستری برای نفوذ و پیاده سازی اهداف دشمنان، افشا و انتشار گزارش‌های محرمانه و اطلاعات مراکز حساس کشور، عده‌ای دیگر مدل‌های پیش بینی کننده تغییر اقلیم را قبول ندارند و معتقدند در حال حاضر مدل‌هایی که برای پیش بینی به کار می‌رود مربوط به آمار است و پیش بینی علم هواشناسی از طریق علم آمار را، جایز نمی‌دانند، از دیگر دلایل آن‌ها این است که اقلیم موضوعی نظام‌مند و خودکنترل است و در نهایت عده‌ای دیگر از متخصصان، بحران تغییر اقلیم را قبول دارند، اما بر سر چرایی انتخاب گاز دی اکسیدکربن از میان سایر گاز‌های گلخانه ای، اختلاف دیدگاه دارند.
در رابطه با کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در کشور اسناد بالادستی خوبی داریم. سیاست‌های کلی محیط زیست و قانون اساسی به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر کاهش تولید گاز‌های گلخانه‌ای و ضرر رساندن به محیط زیست تاکید دارد. بند ۷ و ۸ سیاست‌های کلی محیط زیست صراحتا به این موضوع پرداخته است؛ بنابراین اگر فقط بند‌های همین سند را به اجرا دربیاوریم، بسیار بیشتر از تعهد خود در معاهده پاریس پیش خواهیم رفت. با توجه به دغدغه مندی کشور نسبت به تغییراقلیم، اما هنوز جای کار فراوان است ایجاد تحول در بحث انرژی جهت کاهش سریع انتشار کربن یکی از راه‌های رفع این بحران است و باید شکاف بین انتظار و عمل از طریق اتکا بر دانش و توان داخلی و استفاده از ظرفیت دانش بنیان‌ها جهت فن آوری جذب و ذخیره سازی کربن، تکنولوژی اطفای گاز فلر در پالایشگاه ها، جلوگیری از خام فروشی مواد معدنی و استفاده از مواد معدنی برای ظهور انرژی پاک (لیتیوم، کبالت، نیکل، مس، نئومیم) و فن آوری انرژی‌های پاک (ماشین برقی، توربین بادی، پنل‌های خورشیدی، باتری ها) و افزایش تولید برق هسته‌ای و... مرتفع گردد.
نکته دیگر در ارتباط با دیپلماسی محیط زیستی بحث موضع گیری در سطح بین الملل است. باید دید علمی و حقوقی به مساله داشت، زیرا مسائل محیط زیستی مرز ندارند و متعلق به همگان است. در حالت کلی باید گفت اصولا مواضع کشور‌ها در سطح بین المللی، تحت تأثیر شرایط سیاسی داخلی آن‌ها تعیین می‌گردد لذا مذاکرات بین المللی به ندرت می‌تواند در مسائلی تصمیم گیری نماید که قبلاً در سطح داخلی پیش بینی نشده باشد. موافقتنامه اقلیمی پاریس بازتاب دهنده اصل مسئولیت‌های مشترک، اما متفاوت است و حضور در این دست معاهدات آغاز یک فرایند است و تأثیرگذاری آن به این بستگی دارد که این قاطعیت تبدیل به یک اراده سیاسی محکم شود. به نظر می‌رسد دیپلماسی قوی محیط زیستی، می‌تواند نقش پررنگ و اثرگذاری در تعیین محتوا و ساختار‌های مختلف اینگونه معاهدات داشته است.
سهم کشور‌های مختلف از نظر تاریخی در تولید دی اکسیدکربن متفاوت است ما از تولیدکنندگان عمده انتشار کربن از جمله کشور‌های صنعتی قدیم و جدید، در قضیه‌ی زیان وارده بر محیط زیست طلبکاریم. در برابر تغییرات اقلیمی، موضعمان، نباید موضع دفاع باشد. کشور ما در زمینه تغییر اقلیم مطالبات بسیاری در سطح بین الملل دارد. البته و در کمال تاسف باید گفت توافق نامه پاریس در قالبی غیرقابل تصور، شرم¬آورانه، منفعلانه و شتاب زده شکل گرفت و ملاحظات اقتصادی- سیاسی و امنیتی متعددی را زیر پا گذاشت؛ اما گرمایش جهانی یک واقعیت است و کشور‌ها اگر برنامه‌ای در این خصوص نداشته باشند، متضرر خواهند شد. طبق سندی که ایران برای اجرای سیاست‌های کاهش تولید کربن امضا کرده است، تا سال ۲۰۳۰ به ۵/۱۷ میلیارد دلار سرمایه گذاری برای اجرای سیاست‌های کاهش تولید دی اکسید کربن نیاز دارد (رقم اعلام شده توسط سازمان حفاظت از محیطزیست). بر همین اساس باید این مبلغ از منابعی مانند کاهش و حذف تدریجی و کامل یارانه‌های انرژی، صندوق ملی محیطزیست و ورود سرمایه توسط بخش خصوصی یا در نهایت بهینه سازی مصرف از طریق شرکت‌های خدمات انرژی تامین شود. توافقنامه پاریس به کشور‌های توسعه یافته پیشنهاد داده است بخشی از نیاز‌های اعتباری کشور‌های در حال توسعه را برای اجرای سیاست‌های ضد کربن تامین کنند. رقم اعلام شده برای این کار ۱۰۰ میلیارد دلار برآورد شده است. نکته مهم اینجاست که بررسی طرح تشویقی قبلی جهان کم کربن یعنی کیوتو نشان می‌دهد ایران با وجود همکاری‌های لازم، اما به دلیل مسائل سیاسی جایگاهی در دریافت این کمک‌ها نداشته است.
در آخر باید گفت بیست و ششمین کنفرانس جهانی تغییر اقلیم ¬ (Cop ۲۶) از تاریخ از ۳۱ اکتبر تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۱ در گلاسکو برگزار خواهد شد. ایران جزو کشور‌هایی است که از تغییراقلیم آسیب‌های زیادی دیده و سال‌ها درگیر خشکی، تغییرات جوی، سیل، گردوغبار، طوفان و... بوده است. مطالبه فعالین محیط زیست از کشور‌های مصرف گرا در این مساله خاص و حساس، بسیار بالا است ما وظیفه داریم با توجه به اصول عدالت بین نسلی و فرا نسلی در مورد تغییرات اقلیمی تدابیری اتخاذ نماییم. با توجه به زمانی که در دست داریم می‌بایست در این زمینه تصمیمی بگیریم که بهترین اقدام برای کشور و آیندگان باشد.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: محیط زیست تغییرات اقلیمی گاز های گلخانه ای انتشار گاز ها تغییر اقلیم محیط زیستی محیط زیست پیش بینی کشور ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۱۹۷۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زمین پاک یکی از ارکان مهم محیط زیست است
مدیرکل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران گفت: زمین پاک یکی از ارکان مهم محیط زیست است و قطعا تمام اکوسیستم ها در حوزه محیط زیست مدیون داشتن زمینی پاک و خاکی پویا و حاصلخیز است.
به گزارش ایسنا و بنابر اعلام روابط عمومی اداره کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران، حلیا سادات حسینی در چهارمین روز از هفته زمین پاک و در مراسم پیاده روی خانوادگی و پاکسازی، در تفرجگاه نرجس خاتون در منطقه ۱۵ در جمع فعالین محیط زیست به اهمیت و مشارکت مردم در قبال کاهش پلاستیک و نجات زمین و حفظ آن برای نسلهای آینده اشاره کرد.
حسینی به معضلات محیط زیستی که منجر به عدم داشتن زمینی پاک می‌شود اشاره کرد و افزود: عواملی مانند توسعه شهرها، افزایش جمعیت، توسعه نامتقارن وعدم رعایت عدالت محوری در توسعه شهرها، منجر به بروز معضلات متفاوت و گریبان گیر زمین می‌شود.
وی در ادامه گفت: آمارها حاکی از آن است که وقتی فرسایش خاک را داریم معضلات بسیار زیاد را با از دست دادن اکوسیستم خاک به دست می‌آوریم. لذا می‌بایست حفاظت از خاک را به معنای واقعی جدی بگیریم و به مواردی چون نقاط انفصال فاضلاب‌ها، استفاده از گیاهان بومی، مصرف آبهای زیرزمینی، کاشت گیاهان همسو و هم جهت با شرایط اقلیمی توجه ویژه‌ای داشته باشیم تا بتوانیم خاک حاصلخیز و پویا را حفظ کنیم.
مدیر کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران در ادامه صحبتهای خود به پاکسازی طبیعت اشاره کرد و گفت: در هفته زمین پاک و با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست، قصد داریم با انجام کارهای نمادین این هفته را مهم جلوه بدهیم و حساسیت را در بدنه شهروندان ایجاد کنیم تا نسبت به محیط زیست پیرامون خود و حفظ زمین پاک، دغدغه‌مند شوند.
وی در پایان صحبتهایش به موضوع فرهنگ سازی و توانمندسازی شهروندان اشاره کرد و گفت: آمارها نشان می‌دهد که شش درصد از آلایندگی کره زمین مربوط به استفاده از صنایع شیمیایی و پلیمری است که منجر به تولید پلاستیک می‌شود. امیدواریم در آینده با فرهنگ سازی و دغدغه‌مند کردن شهروندان نسبت به کاهش مصرف پلاستیک و حفظ محیط زیست، شاهد هیچ نوع آلایندگی که حیات خاک را به خطر می‌اندازد، نباشیم.
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است