نقش "زردچوبه"در بهبود کبد چرب
تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۲۲۴۹۰
نتایج به دست آمده از یک مطالعه نشان داد که زردچوبه می‌تواند در بهبود و کنترل کبد چرب غیر الکلی مؤثر باشد. ناطقان: بیماری کبد چرب غیرالکلی یکی از شایع‌ترین علل افزایش آنزیم‌های کبدی و یک نگرانی جهانی برای سلامت است. این بیماری در گذشته به عنوان یک بیماری خوش‌خیم در نظر گرفته می‌شد، در حالی که مطالعات جدیدتر، آن را به عنوان یک اختلال جدی و پیش‌رونده با افزایش شیوع در دو دهه گذشته ثابت کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
استراتژی‌های درمانی فعلی برای درمان کبد چرب غیر الکلی بیشتر به سمت اصلاح و تعدیل عوامل خطر مانند چاقی، دیابت شیرین و چربی خون با توجه ویژه به استرس اکسیداتیو است.
در این راستا، چندین فرآورده گیاهی طبیعی پتانسیل محافظت از کبد را دارند و می‌توان از آنها برای درمان بیماری‌های حاد و مزمن کبدی استفاده کرد. یکی از این گیاهان محافظ کبد، زردچوبه (Curcuma longa) یا ترکیب آن است که قرن‌ها نه تنها به عنوان یک ادویه غذایی، بلکه به عنوان یک داروی سنتی نیز مورد استفاده قرار می‌گرفته و خواص آن در مقالات گزارش شده است.
بر همین اساس پژوهشگران با انجام یک مطالعه تاثیر ریزوم یا ساقه زیرزمینی زردچوبه را در کبد چرب برسی کردند. برای انجام این مطالعه ۶۴ بیمار مبتلا به کبد چرب غیر الکلی به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و هر یک به مدت هشت هفته به میزان دو گرم در روز دارونما و یا زردچوبه دریافت کردند.
در پایان مطالعه، مشخص شد گروه دریافت‌کننده زردچوبه در مقایسه با گروه دریافت‌کننده دارونما، کاهش قابل توجهی در آنزیم‌های کبدی نشان دادند. سطح سرمی تری گلیسیرید، کلسترول LDL، کلسترول HDL و شاخص استرس اکسیداتیو در گروه دریافت‌کننده زردچوبه در مقایسه با سطح اولیه کاهش قابل توجهی داشت. در حالی که در گروه دارونما تغییر قابل ملاحظه وجود نداشت.
بررسی‌های این مطالعه نشان داد که مصرف مکمل حاوی عصاره زردچوبه باعث کاهش سطح سرمی آنزیم‌های کبدی در بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی می‌شود. کاهش این دو آنزیم می‌تواند نشان دهنده بهبود عملکرد کبد باشد و می‌توان آن را به عنوان یک مکمل درمانی کمکی خوب با خواص کاهنده چربی خون و آنتی اکسیدانی برای این بیماری در نظر گرفت.
با این حال این محققان معتقدند کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌شده بیشتری برای بررسی سایر شاخص‌های کبد چرب غیر الکلی مورد نیاز است. علاوه بر این، نقش مفید کورکومین در سایر بیماری‌های کبدی نیز نامشخص باقی مانده است.
در انجام این مطالعه پژمان علوی نژاد، افشین رضازاده، دردانه حسین و مریم جراح زاده ازپژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز به همراه فرناز فارسی از دانشگاه علوم پزشکی ایران با یکدیگر مشارکت داشتند.
یافته‌های این مطالعه به صورت مقاله علمی با عنوان «بررسی اثر زردچوبه بر سطوح سرمی فاکتورهای التهابی، آنزیم‌های کبدی، لپتین و آدیپونکتیندر بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی» در نشریه Diabetology & Metabolic Syndrome منتشر شده است. منبع: ایسنا برچسب ها: زردچوبه ، بهبود ، کبد چرب
منبع: ناطقان
کلیدواژه: زردچوبه بهبود کبد چرب کبد چرب غیر الکلی آنزیم های کبدی عنوان یک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۲۲۴۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا افراد مسن سرعت حرکت بدنشان کم می‌شود؟
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، این مطالعه که در مجله JNeurosci منتشر شده است، یکی از اولین مطالعاتی است که به طور تجربی دلایل کندی حرکت را در میان بزرگسالان بالای ۶۵ سال بررسی کرده است. محققان دریافتند که افراد مسن ممکن است تا حدودی کندتر حرکت کنند، زیرا برای آنها برای حرکت کردن باید انرژی بیشتری نسبت به افراد جوان صرف کنند.
بیشتر بخوانید: چگونه در پیری جوان شویم؟علا احمد(Alaa Ahmed)، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد دانشکده مهندسی مکانیک پاول ام رادی می‌گوید: نحوه حرکت ما، از حرکات چشم گرفته تا راه رفتن و صحبت کردن، دریچه‌ای به روی پیری و پارکینسون می‌گشاید. ما در تلاشیم تا اساس عصبی آن را درک کنیم.
برای این مطالعه، محققان از شرکت کنندگانی در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۵ و ۶۶ تا ۸۷ سال خواستند تا یک کار ساده را انجام دهند: دستیابی به یک هدف روی صفحه نمایش که شبیه به انجام یک بازی ویدیویی بود. با تجزیه و تحلیل الگوهای این دستیابی‌ها، محققان کشف کردند که به نظر می‌رسد افراد مسن‌تر حرکات خود را تحت شرایط خاصی تغییر می‌دهند تا منابع انرژی محدودتر خود را حفظ کنند.
دکتر اریک سامرساید(Erik Summerside)، سرپرست تیم تحقیقاتی، که دکترای خود را در زمینه یکپارچه‌سازی دریافت کرده است، می‌گوید: همه ما، چه جوان و چه پیر، ذاتا به دنبال دریافت بیشترین پاداش از محیط خود و در عین حال به حداقل رساندن میزان تلاش برای انجام این کار هستیم.
این مطالعه دو فرضیه را در مورد این که چرا سالمندان کندتر حرکت می‌کنند، بررسی کرد.
اولین مورد نشان می‌دهد که عضلات افراد مسن ممکن است با کارایی کمتری کار کنند و کالری بیشتری بسوزانند در حالی که وظایف مشابه جوانان را انجام می‌دهند. مورد دوم پیشنهاد می‌کند که پیری ممکن است مدار پاداش در مغز انسان را تغییر دهد، زیرا افراد دوپامین کمتری تولید می‌کنند که یک ماده شیمیایی در مغز است که مسئول ایجاد احساس رضایت پس از انجام یک کار به شمار می‌رود.
در طول این آزمایش، شرکت کنندگان از یک بازوی رباتیک برای حرکت مکان‌نما به سمت هدفی روی صفحه رایانه استفاده کردند. اگر موفق می‌شدند، پاداش کوچکی مانند انفجار هدف و پخش صدای «بینگ بینگ» دریافت می‌کردند. هر دو گروه سنی زمانی که فهمیدند این صدا را خواهند شنید زودتر به هدف خود رسیدند، اما به روش‌های مختلف به این هدف رسیدند. بزرگسالان جوان‌تر دست‌های خود را سریع‌تر به سمت پاداش حرکت می‌دهند، در حالی که بزرگسالان مسن‌تر عمدتا زمان واکنش خود را بهبود می‌بخشند.
هنگامی که محققان وزنه‌ای هشت پوندی را به بازوی رباتیک شرکت کنندگان جوان اضافه کردند، تفاوت بین دو گروه سنی ناپدید شد که توجه محققان را برانگیخت.
دکتر رابرت کورتر(Robert Courter)، سرپرست تیم تحقیق، توضیح می‌دهد: به نظر می‌رسد که مغز می‌تواند تغییرات بسیار کوچکی را در میزان انرژی که بدن مصرف می‌کند تشخیص دهد و حرکات ما را بر اساس آن تنظیم می‌کند. حتی زمانی که فقط با چند پوند اضافی حرکت می‌کنید، واکنش سریع‌تر به گزینه‌ای ارزان‌تر برای رسیدن به پاداش تبدیل شد، بنابراین جوانان روشی مشابه افراد مسن را تقلید کردند.
یافته‌ها نشان می‌دهند که به نظر می‌رسد هزینه‌های تلاش برای رسیدن، عامل تعیین‌کننده در کاهش حرکت افراد مسن است. در حالی که این مطالعه نمی‌تواند به طور کامل مراکز پاداش مغز را به عنوان مقصر رد کند، اما اگر دانشمندان بتوانند مکان و نحوه ظهور این تغییرات از بدن را شناسایی کنند، ممکن است بتوانند درمان‌هایی را برای کاهش تلفات پیری و بیماری ایجاد کنند.
احمد می‌گوید: با کنار هم گذاشتن همه این موارد، نتایج ما نشان می‌دهد که هزینه‌های تلاش برای رسیدن به هدف، حرکت افراد مسن‌تر را کُند می‌کند.
این تحقیق به طور بالقوه می‌تواند ابزارهای جدیدی را برای تشخیص طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله بیماری پارکینسون، ام‌اس، افسردگی و اسکیزوفرنی در اختیار پزشکان قرار دهد. همانطور که ما به کشف رازهای پیری و حرکت ادامه می‌دهیم، مطالعاتی مانند این ما را یک گام به درک و پرداختن به چالش‌های ناشی از افزایش سن نزدیک‌تر می‌کند.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
کد خبر: 1228542 برچسب‌ها دانستنی ها
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»