به نقل از «فرارو»

کرونا چطور باعث ابتلاء به «مه مغزی» می‌شود؟

تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۳۲۷۹۰

«مه مغزی» اصطلاحی مبهم و محاوره‌ای برای زمانی است که احساس پریشان‌خیالی، حواس‌پرتی و اختلال ذهنی می‌کنید.

به گزارش شهروند به نقل از ساینس فوکِس، این اصطلاح در متون تحقیقات پزشکی بسیار ظاهر می‌شود، برای ثبت تجربیات مشکلات شناختی (یعنی روانی) گروه‌های مختلف بیماران از افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن گرفته تا بیماران تحت شیمی‌درمانی (برای آن‌ها گاهی اوقات «chemobrain» نامیده می‌شود، اصطلاح رایجی که جان به‌در بردگان سرطان برای توصیف مشکلات فکر و حافظه که ممکن است در طول و بعد از سرطان رخ دهد، استفاده می‌کنند) تا زنانی که به دوران یائسگی وارد می‌شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اخیرا، همان‌طور که احتمالا شنیده‌اید، کووید-١٩ هم عامل بروز مه مغزی شناخته شده است، وقتی مبتلا پس از عبور از بیماری اولیه به دام کووید طولانی می‌افتد؛ بنابراین اگر تا به حال احساس گیجی داشته‌اید، گویی نمی‌توانید تمرکز کنید، شاید هم فراموشکار بوده‌اید، شاید دچار مه مغزی شده‌اید.

چه چیزی باعث مه مغزی می‌شود؟

از آنجا که «مه مغزی» اصطلاحی کلی و فراگیر است، ممکن است دلایل بی‌شمار داشته باشد. به‌عنوان مثال، گمانه‌زنی‌هایی وجود دارد که ویروس ٢ SARS CoV که باعث کووید-١٩ می‌شود، ممکن است به مغز برسد و مستقیما عملکرد آن را مختل کند.

همچنین شواهدی نشان می‌دهد دارو‌های شیمی‌درمانی هم ممکن است تأثیر فیزیکی مستقیم و زیانباری بر مغز داشته باشند و در نتیجه به «مه مغزی» منجر شوند. در وضعیت یائسگی، ممکن است تغییرات هورمونی به‌طور مستقیم بر عملکرد مغز تأثیر بگذارد.

با این‌حال، همچنین ممکن است عوامل عاطفی و اجتماعی در بروز «مه مغزی» موثر باشند. به‌عنوان مثال، گفته می‌شود بسیاری از افرادی که به ویروس کرونا آلوده نشده‌اند، احساس خستگی و حواس‌پرتی بیش از حد معمول در طول همه‌گیری داشته‌اند، شاید به‌دلیل استرس، الزامات قرنطینه و کار از خانه.

همچنین تصور می‌شود یکی از علل اصلی «chemobrain» یا همان «مه مغزی» ناشی از شیمی‌درمانی، استرس حاصل از مقابله با بیماری و درمان است. در مورد یائسگی، ممکن است عوامل غیرمستقیم در بروز «مه مغزی» دخیل باشند، مانند تأثیر کم‌خوابی یا استرس‌های کلی ورود به مرحله‌ای چالش‌انگیز از زندگی.

در برخی موارد، مانند دوران بارداری، دلایل «مه مغزی» حتی ممکن است صرفا احتمال و انتظار صدمه مغزی و روانی باشد که باور‌های رایج آن را تقویت کرده است، اما بارداری هیچ اثر مضر مستقیمی بر مغز ندارد یا در واقع عامل هیچ‌گونه اختلال عینی در عملکرد شناختی نیست. از این رو، «مه مغزی» ممکن است ناشی از عوامل روانی، از قبیل انتظارات منفی باشد.

چگونه از شرِ «مه مغزی» خلاص شویم؟

در مواردی که علل «مه مغزی» تأثیر مستقیم آسیب‌های جسمی بر مغز است، برخی از موثرترین راه‌های مقابله با آن نتیجه‌بخش خواهد بود، مانند استفاده از یادآوری‌کننده‌های دیجیتالی برای کمک به حفظ حافظه یا استفاده بیشتر از حد معمول از فهرست‌ها و سایر برنامه‌های کمکی.

اگر فکر می‌کنید «مه مغزی» شما ممکن است بیشتر دلایل روانشناختی یا مربوط به وضعیت و موقعیت داشته باشد- به‌عنوان مثال ممکن است احساس کنید همواره باری بسیار بر دوش دارید و باید همزمان مسئولیت‌های کاری و پرورش فرزند را مدیریت کنید- ممکن است به تلاش بیشتر برای ایجاد سبک و ساختاری تازه در زندگی نیاز داشته باشید، به‌طوری که دائما چندکاره نباشید. تمرکز بر یک چالش یا مسئولیت در یک زمان، به رفع «مه مغزی» کمک می‌کند.

همچنین، تغییرات اساسی در شیوه زندگی، هوشیاری ذهنی شما را بهبود می‌بخشد، مانند پرهیز از مصرف زیاد فست‌فود و الکل، رعایت بهداشت خواب (سعی کنید برنامه‌ای منظم برای خواب ایجاد کنید و از کار یا نوشیدن کافیین در اواخر شب اجتناب کنید) و اختصاص زمان کافی برای استراحت و رفع خستگی؛ حتی چُرتی سریع به آرامش ذهن شما کمک می‌کند.

به عنوان قاعده‌ای کلی، وقتی حالِ فکری و روحی بهتری داریم، عملکرد ذهنی‌مان بهبود می‌یابد، تا حدی به‌دلیل احساس انرژی و انگیزه بیشتر. یکی از معانی آن این است که هر کاری برای بهبود روحیه و خلق‌وخوی خود انجام دهید، به احتمال فراوان برای هوشیاری ذهنی شما مفید خواهد بود، از ملاقات با دوستی برای گپ‌زدن تا پیاده‌روی در طبیعت سرسبز اطرف شهر!

در واقع، ورزش به‌عنوان تقویت‌کننده روحیه و خلق‌وخوی شناخته شده است؛ از فعالیت فیزیکی با شدت متوسط که مفرح، مطبوع و خوشایند است، اما بیش از حد سخت نیست، شروع کنید. دویدن، به‌ویژه، روشی خارق‌العاده برای بهینه‌سازی عملکرد ذهنی و پاکسازی «مه مغزی» است. رزمی‌کاران نیز در مقایسه با گروه کنترل عملکرد شناختی بالاتری از خود نشان می‌دهند.

دریابید چه چیزی برای شما مفید است، اما هر فعالیتی که از آن لذت می‌برید و باعث افزایش ضربان قلب شما می‌شود، احتمالا به رفع «مه مغزی» کمک می‌کند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: طرز تهیه کروناویروس مه مغزی کووید 19 مه مغزی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۳۲۷۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ChatGPT در تشخیص آبسه مغزی شکست خورد

در پژوهش جدیدی که برای ارزیابی توانایی ChatGPT در تشخیص بیماری‌ها انجام شد، این مدل هوش مصنوعی نتوانست آبسه مغزی را به درستی تشخیص دهد.

به گزارش ایسنا، به رغم این که هوش مصنوعی در حال تبدیل شدن به یک بخش اساسی از پژوهش‌های بالینی و تصمیم‌گیری است، بسیاری از افراد هنوز صحت ChatGPT را برای پشتیبانی از فرآیندهای تشخیصی و درمانی پیچیده زیر سوال می‌برند.

به نقل از میراژ نیوز، یک پژوهش جدید که ChatGPT را برای مدیریت کردن «آبسه مغزی»(Brain abscess) به کار گرفته، نشان داده که اگرچه به نظر می‌رسد ChatGPT قادر به ارائه دادن توصیه‌هایی درباره تشخیص و درمان است اما برخی از پاسخ‌های این مدل هوش مصنوعی می‌توانند بیماران را در معرض خطر قرار دهند.

این پژوهش که در کنگره جهانی «انجمن میکروبیولوژی بالینی و بیماری‌های عفونی اروپا»(ESCMID) در شهر بارسلون اسپانیا ارائه شد، توسط اعضای گروه پژوهشی «بیماری‌های عفونی مغز»(ESGIB) انجام شده است.

دکتر «سوزان دایکوف شن»(Susanne Dyckhoff-Shen) از بیمارستان «دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ»(LMU) در آلمان و یکی از اعضای انجمن میکروبیولوژی بالینی و بیماری‌های عفونی اروپا گفت: زمانی که با ایمنی بیمار سر و کار دارید، هر نتیجه کمتر از ۱۰۰ درصد یک شکست است. اگرچه ما از دانش ChatGPT درباره مدیریت آبسه‌های مغزی شگفت‌زده شده‌ایم اما محدودیت‌های کلیدی در استفاده از این مدل هوش مصنوعی به عنوان یک دستگاه پزشکی وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به آسیب احتمالی بیمار و عدم شفافیت داده‌ها برای ارائه پاسخ اشاره کرد.

توانایی هوش مصنوعی در جذب سریع، پردازش و تفسیر مجموعه داده‌های گسترده، چشم‌انداهای وسوسه‌انگیزی را نشان می‌دهد اما این پرسش نیز به وجود می‌آید که آیا فرآیندهای زمان‌بر برای ایجاد دستورالعمل‌های پزشکی هنوز ضروری هستند یا اینکه مدل‌های هوش مصنوعی آموزش‌دیده با انبوهی از اطلاعات پزشکی می‌توانند در پاسخ به پرسش‌های پیچیده بالینی با کارشناسان بالینی رقابت کنند.

آبسه‌ مغزی یک عفونت تهدیدکننده در سیستم عصبی مرکزی است که برای جلوگیری از عوارض شدید عصبی و حتی مرگ بیمار باید به سرعت شناسایی و درمان شود. مدیریت آبسه‌های مغزی عمدتا براساس تجربه بالینی و پژوهش‌های محدود انجام می‌شود اما انجمن میکروبیولوژی بالینی و بیماری‌های عفونی اروپا در سال ۲۰۲۳، نیاز به یک روش استاندارد را با توسعه یک دستورالعمل بین‌المللی برآورده کرد.

گروهی از پژوهشگران اروپایی برای اینکه بفهمند آیا ChatGPT قادر به ارزیابی حرفه‌ای پژوهش‌های پزشکی و ارائه توصیه‌های معتبر علمی است یا خیر، مدل هوش مصنوعی را آزمایش کردند تا ببینند که آیا در مقایسه با دستورالعمل ESCMID می‌تواند به ۱۰ پرسش کلیدی درباره تشخیص و درمان آبسه مغزی پاسخ دقیق بدهد یا خیر.

پژوهشگران ابتدا از نسخه چهارمChatGPT (ChatGPT 4) خواستند تا به ۱۰ پرسش مطرح‌شده توسط انجمن میکروبیولوژی بالینی و بیماری‌های عفونی اروپا پیرامون دستورالعمل آبسه مغزی آنها پاسخ دهد. پرسش‌ها بدون هیچ گونه اطلاعات اضافی طراحی و ارزیابی شدند.

سپس، ChatGPT با متن همان مقالات پژوهشی آموزش داده شد که برای توسعه دستورالعمل پیش از پرسیدن سؤالات مورد استفاده قرار گرفته بودند. این کار برای بررسی این موضوع انجام شد که آیا ChatGPT با استفاده از داده‌های مشابه به‌ کار رفته برای توسعه دستورالعمل‌ها می‌تواند توصیه‌های هماهنگ‌تری را ارائه دهد یا خیر.

سپس سه متخصص بیماری‌های عفونی، پاسخ‌های هوش مصنوعی را با توصیه‌های دستورالعمل انجمن میکروبیولوژی بالینی و بیماری‌های عفونی اروپا مقایسه کردند تا مواردی را مانند وضوح، هم‌سویی با دستورالعمل و خطر احتمالی برای بیمار ارزیابی کنند.

این پژوهش در «The Journal of Neurology» ارائه شد.

انتهای پیام