علائم بیماری های خود ایمنی چیست؟
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۸۷۱۴۴
سیستم ایمنی بدن مجهز به مجموعه ای از سلاح هاست که می تواند از بدن در برابر انواع پاتوژن ها دفاع کند. اما در برخی افراد، این زرادخانه قدرتمند از سلول‌های ایمنی و پروتئین‌ها، به سلولها، بافت‌ها و اندام‌های سالم حمله می کند.
حمله سیستم ایمنی بدن به سلولها و بافتهای سالم بدن، اختلال خودایمنی شناخته می شود و در بروز بیش از ۱۰۰ نوع بیماری از دیابت نوع یک تا آرتریت روماتوئید نقش دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
میلیون‌ها نفر تحت تاثیر بیماری‌های خودایمنی هستند و تخمین زده شده که پنج تا ۹ درصد از جمعیت ایالات متحده به بیماری خود ایمنی مبتلا هستند و اگرچه روشهای درمانی زیادی برای مدیریت علائم ناتوان‌کننده این بیماریها طراحی شده‌اند اما در کل بیماری‌های خودایمنی غیرقابل درمان هستند.
شیوع بیماری های خودایمنی در سراسر جهان در حال افزایش است، اگرچه دلایل آن مشخص نیست. "امیلی ادواردز" محقق دپارتمان ایمونولوژی و آسیب شناسی در دانشگاه مانش استرالیا می گوید: فاکتورهای سبک زندگی مانند تغییر رژیم غذایی در کنار پیشرفت در تشخیص و شناخت بالینی از این بیماری ها، احتمالا در افزایش شناسایی موارد ابتلا نقش داشته است.
چه عواملی باعث بروز بیماری های خود ایمنی می شود؟
بیماری‌های خودایمنی مانند بسیاری از بیماری‌های دیگر احتمالا ناشی از تاثیر متقابل عوامل ژنتیکی و محیطی هستند اما علت دقیق آنها نامشخص است. با این حال، افرادی که سابقه خانوادگی بیماری‌های خودایمنی دارند بیشتر احتمال دارد به این بیماریها مبتلا شوند- برای مثال، موارد ابتلا به بیماری ام اس در میان اعضای یک خانواده مشاهده می‌شود. برخی از عوامل محیطی مانند آلاینده‌ها، برخی داروها، عفونت‌های ویروسی و رژیم غذایی نیز در بروز بیماری‌های خودایمنی دخیل هستند.
به طور کلی، زنان دو برابر بیش از مردان در معرض ابتلا به بیماری‌های خودایمنی هستند و این اختلالات معمولا در دوره‌های استرس شدید مانند بارداری ظاهر می‌شوند. همچنین برخی از بیماری‌های خودایمنی در نژادها و قومیتهای خاص شایع‌تر است- برای مثال، بر اساس گزارش دپارتمان بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، لوپوس در افراد آفریقایی-آمریکایی و اسپانیایی تبار شدیدتر است.
علائم بیماری های خود ایمنی
اگرچه هر بیماری دارای ویژگی های خاصی است، اما بسیاری از آنها علائم مشخصی مانند خستگی، سرگیجه و تب خفیف دارند. اما علامت کلاسیک یک بیماری خودایمنی التهاب است که می تواند باعث قرمزی، حرارت، درد و ورم شود. در بسیاری از بیماری‌های خودایمنی،علائم می‌تواند گاهی خفیف و در برخی دیگر شدید باشد.
درمان بیماری های خود ایمنی
داروهای زیادی برای درمان بیماری‌های خودایمنی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما آنچه برای بیماران تجویز می‌شود بر اساس نوع اختلال، شدت آن و علائمی که بیمار تجربه می‌کند تعیین می‌شود. داروهای مورد استفاده شامل مسکن های خفیف بدون نسخه تا داروهایی برای جایگزینی مواد حیاتی مانند انسولین است که بدن دیگر قادر به ساخت آنها نیست.
همچنین درمان‌های بیولوژیکی وجود دارند که برای هدف قرار دادن فاکتورهای واکنش ایمنی نامنظم که باعث سرکوب شدن سیستم ایمنی می شود طراحی شده‌اند.
بیماری های خودایمنی و واکسن ها
به طور کلی، به افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی توصیه می شود که مانند افراد سالم واکسینه شوند. با این حال، اگر آنها از داروهای سرکوب‌کننده‌های ایمنی مصرف کنند که تاثیر سیستم ایمنی را کاهش می‌دهند، ممکن است به حداکثر واکنش مطلوب به واکسن منجر نشود.
به گزارش ایسنا به نقل از لایوساینس، اگرچه توافق علمی ناچیزی در مورد سطح آنتی‌بادی‌های سیستم ایمنی و مصون سازی در برابر ویروس عامل بیماری کووید-۱۹ وجود دارد، برخی از کشورها برنامه تزریق دُز سوم واکسن را برای برخی گروهای جمعیتی از جمله افرادی با سیستم ایمنی ضعیف اعلام کرده‌اند./ایسنا
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: بیماری های خود ایمنی بیماری های خودایمنی سیستم ایمنی بیماری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۸۷۱۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا مصرف بیش از حد ویتامین دی برای بدن مضر است؟
مصرف بیش از حد مکمل‌های ویتامین دی باعث بروز عوارضی مانند تجمع کلسیم در خون، حالت تهوع، استفراغ و ضعف می‌شود.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، ویتامین‌ها و مواد معدنی برای حفظ سلامتی ضروری هستند، زیرا نقش مهمی در عملکردهای مختلف بدن از جمله تقویت سیستم ایمنی و بهبود سلامت استخوان دارد؛ با این وجود، زمانی که مواد معدنی و ویتامین‌ها بیش از حد مصرف شوند می‌تواند عوارض جانبی خاصی به همراه داشته باشد و منجر به مسمومیت شود.
ویتامین دی برای رشد و توسعه سلول‌های عضلانی، عملکرد مناسب سیستم ایمنی و حفظ سلامت اسکلتی ضروری است، البته مصرف بیش از حد آن می‌تواند منجر به مسمومیت شود، این نوع مسمومیت معمولاً به دلیل مصرف بیش از حد مکمل‌ها به جای رژیم غذایی یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید رخ می‌دهد، یکی از علائم اصلی مسمومیت ویتامین دی تجمع کلسیم در خون است که به عنوان هیپرکلسمی شناخته می‌شود.
علائم مسمومیت با ویتامین دی شامل حالت تهوع، استفراغ، ضعف، تکرر ادرار، استخوان درد و مشکلات کلیوی می‌شود، حتی در موارد شدیدتر نیز می‌تواند منجر به کما و مرگ شود؛ اغلب پیشنهاد می‌شود که افراد بین ۳۰ تا ۶۰ نانوگرم بر میلی‌لیتر ویتامین دی مصرف کنند، مصرف بیش از ۱۰۰ نانوگرم در میلی‌لیتر می‌تواند مضر باشد و با مشکلاتی برای سلامت بدن همراه باشد.
کد خبر 748305
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»