به نقل از «قدس آنلاین»

عامدانه حضور در سریال های تاریخی را انتخاب کردم/با دنیای تکنولوژی راحت نیستم

تاریخ انتشار: ۱۶ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۱۳۹۱۰

بازیگر سریالهای تلویزیونی گفت: من به تاریخ خیلی علاقه‌من هستم چون فکر می‌کنم ما بیشترین درس را در زندگی از تاریخ می‌توانیم بگیریم برای همین عامدانه حضور در آثار تاریخی را انتخاب کردم.

به گزارش قدس آنلاین، «سوگل طهماسبی» بازیگر سریال‌ «گاندو» که مهمان برنامه «احوالپرسی» در شبکه دو بود صحبت‌هایش را با تقدیر از مادرش شروع کرد و گفت: برای من عشق واقعی زندگی خانواده است به خصوص مادرم که در راس این مثلث برای من ایستاده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر وقت درباره مادرم صحبت می کنم ناخودآگاه بغض می‌کنم چون حضور مقدس‌ش برای من فقط برکت است. من چون پدرم از دست دادم سعی می‌کنم جای خالی ایشان را هم با قدردانی از مادرم پر کنم و وجود مادرم چراغی است که زندگی من را روشن می‌کند.

او درباره مزایای ازدواج و تشکیل خانواده اضافه کرد:ازدواج باعث می شود دو خانواده از دو فرهنگ مختلف یکی بشوند و خوبی‌های فرهنگ همدیگر را یاد بگیرند. خانواده همسرم برای من مثل خانواده خودم هستند و فکر می‌کنم با ازدواج خانواده‌ها بزرگ‌تر می‌شوند و این روابط می‌تواند قشنگ باشد اگر که ما قشنگ ببینیم‌شان.

میهن دوستی و تقدیر از ارزش‌های مردم نقاط مختلف ایران زمین از مضامین اصلی برنامه «احوالپرسی» است. در همین راستا این بازیگر خوزستانی کشورمان در ستایش فرهنگ مردمان جنوب ایران گفت:من اصالتا اهوازی و خوزستانی هستم. جنوبی‌ها زلالی نابی دارند و مثل موسیقی‌شان مردمانی خون گرم هستند و به دل می‌نشینند. همسرم هم جنوبی هستند و هر دوی ما به این موضوع افتخار می‌کنیم.

سوگل طهماسبی درباره مسیر حرفه‌ای که طی کرده است، گفت: من مسیر پر فراز و نشیبی را طی کردم چون جوانی از شهرستان بودم که برای کار به این پایتخت بزرگ آمدم و هیچ آشنایی با این شهر و معادلات‌ش نداشتم. بنابراین مجبور شدم با خیلی اتفاقاتی که در حاشه مهاجرت وجود دارد، دست و پنجه نرم کنم. چون پدرم را از دست داده بودم مادرم جای خالی پدر را هم پر می‌کردند و تکیه گاه من در این مسیر سخت بودند. هر روزی که تمرین تئاتر می‌کردم یا اجرا داشتم او در ردیف اول نشسته بود و من تشویق می‌کرد. اولین باری هم که در ۹ سالگی روی صحنه تئاتر رفتم یواشکی براش دست تکان دادم و خیلی ذوق داشتم از اینکه مادرم دارد من را روی صحنه نمایش می‌بیند.

این بازیگر جوان همچنین درباره کارنامه کاری‌اش و حضور در سریال‌هایی مانند «روزگار غریب»، «کیمیا»، «نجلا» و غیره گفت: من به تاریخ خیلی علاقه‌من هستم چون فکر می‌کنم ما بیشترین درس را در زندگی از تاریخ می‌توانیم بگیریم برای همین عامدانه حضور در آثار تاریخی را انتخاب کردم. کلا آدمی هستم که بیشتر در گذشت زندگی می‌کنم و سنتی هستم و به قول امروزی‌ها خیلی مدرن و به روز نیستم. همینطور با دنیای تکنولوژی خیلی راحت نیستم. مثلا من ترجیح می‌دهم به یک روستا سفر کنم تا یک شهر مدرن. اصولا حال دلم با طبیعت خوب می‌شود و نه با شهرهای بزرگ.

این بازیگر تلویزیون در جواب اینکه زندگی مشترک چقدر در حال خوب تاثیر دارد، گفت: زندگی مشترک اصل حال خوب است و پایه خوشبختی و رضایت در زندگی زناشویی بر این استوار است که حال دل‌تان خوب باشد. من همیشه می‌گویم زنی که درباره زندگی‌اش با لبخند صحبت می‌کند حتما مردی شریک زندگی‌اش است که به او آرامش می‌دهد. این آرامش و حال خوب خیلی مهم است مخصوصا برای خانم‌هایی که شاغل هستند، البته خانم‌های خانه‌دار هم به نوعی شاغل هستند و خانه‌داری از صد تا کار بیرون سخت‌تر است. یک زن آرامشش را در کنار مردی پیدا می‌کند که دوستش داشته باشد و او را درک کند و روح بزرگی داشته باشد. برای همین به نظر من حال خوب یک زن برمی گردد به مرد مهربانی که در کنارش است. یک مرد باید علاوه بر مهربانی، از خود گذشتگی داشته باشد و در برآورده کردن خواسته‌های زنش تا آنجا که ممکن است کوتاهی نکند.

طهماسبی اضافه کرد:همسرم دستی در هنر ندارند اما همه کارهای من را می‌بینند و همیشه تعریف می‌کنند و مشوق من هستند. آخرین باز هم سریال «گاندو۲» را با هم دیدیم با لذت تماشا می‌کرد و کلی از بازیم تعریف کرد.

سوگل طهماسبی درباره میهن دوستی تاکید کرد که عاشق ایران است و گفت: تک تک افرادی که در وطن‌شان ماندند و اینجا زندگی می‌کنند عاشق مام وطن‌شان هستند که ماندند و دارند برای کشورشان تلاش می کنند. حتی آن فردی که در سختی و مشقت زندگی می‌کند و همینطور آن فردی که در رفاه است و می‌تواند به راحتی مهاجرت کند اما در کشورش مانده و خدمت می‌کند. این ماندن به عشق است. من از خوزستان دو سه ماه دور می‌مانم کلافه می‌شوم چه برسد به اینکه بخواهم در ایران نباشم.

«احوالپرسی» به تهیه‌کنندگی سیدجواد سیدمحسنی، کارگردانی ندا غفاری و سردبیری و نویسندگی سارا کنعانی هر پنجشنبه پس از اخبار ۲۰:۳۰ از شبکه دو پخش می‌شود. این برنامه مفرح و شاد برای خانواده‌ها از آیتم‌های گفت‌وگو، مسابقه، موسیقی تشکیل شده است و از حضور یک عروسک هم بهره می‌برد.

منبع: فارس

انتهای خبر/

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: سوگل طهماسبی بازیگر حال خوب برای من

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۱۳۹۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«افعی تهران» خط قرمزهای اتاق درمان را رد می‌کند/ ارتباط بین روان‌درمانگر و مراجع، ضد روان درمانی است

مقدسیان پاشنه آشیل سریال را در انتخاب روان‌گر درست دانست و گفت: سریال در این نقطه اشتباه می‌کند. مناسبات اتاق درمان به درستی منتقل نمی‌شود و ارتباط بین مراجع و روان درمانگر خارج از اتاق درمان مردود است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، محمدرضا مقدسیان منتقد و کارشناس سینما شب گذشته با حضور در برنامه سینمازاویه رادیو گفتگو درباره سریال افعی تهران و نسبت آن با سینمای جنایی گفت: در سینمای جنایی حرکت در عمق خیلی بیشتر است مهم‌تر از اینکه جنایت را چه کسی انجام داده این مهم است که جنایت چرا انجام شده و آن کسی که این جنایت را مرتکب شده دچار چه پیچیده گی های شخصیتی بوده است. در اینجا برای تحلیل سرسخت و عمق پیدا کردن ماجرا این ضرورت که فهم دقیقی از تحلیل موقعیت و روانکاوی داشته باشیم اهمیت پیدا می‌کند.  

وی ادامه داد: پیمان معادی یک ضرورتی را در سینمای ایران حس کرده و آن هم تنوع داستان ها و موقعیت هاست چراکه در سینمای ایارن داستان های جن.ایی که استخوان دار باشند و طعنه به کمدی نزند زیاد نداشتیم. 

مقدسیان درباره نحوه نمایش درونیات شخصیت در افعی تهران گفت: اما معادی یک رندی کرده و همان تلاشی که باید انجام می‌داده تا در موقعیت های مختلف، در جهان شخصیت ورود کند و او را به مخاطب معرفی کند به اتاق درمان آورده است. طبیعی است هر کسی که در اتاق درمان قرار می‌گیرد، درمانگر تلاش کند درونیات او را شناسایی کند. اما اگر قرار بود در اتاق درمان این اتفاق نیفتد باید موقعیت های پیچ در پیچی می‌ساخت که اطلاعات درباره شخصیت کم کم به مخاطب منتقل بشود. 
 
این کارشناس، سینما را به عنوان یک تلنگر برای اهمیت بیشتر به سلامت روان مهم دانست و افزود: واقعیت این است که در همه جای دنیا کمپین هایی تشکیل میشود که آدم ها بیش از پیش به سلامت روان خود اهمیت بدهند. اگر سینما بتواند تلنگری بزند یا روان درمانی به امری تبدیل شود که آدم ها به آن اعتماد کنند و به آن روی بیاورند، اتفاق خیلی مثبتی روی داده است. 

مقدسیان درباره انتخاب روان‌درمانگر و شیوه مواجه سریال با این مساله گفت: دغدغه پیمان معادی در این سریال جدای از اینکه به او کمک کرده درونیات شخصیت را با حضور در اتاق درمانگر به مخاطب منتقل کند، کمک کرده تا او یک نوع فرهنگ سازی هم انجام بدهد. اما همان طور که روان درمانی و سراغ گرفتن از درمان گر مساله ای است که باید روی آن فرهنگ سازی بشود، مسلح شدن به انتخاب روان درمان گر درست هم باید اتفاق بیفتد.

او افزود: ما به اندازه روان درمانگران کاربلد، روان درمانگرانی داریم که ککم عمق و کم دانش هستند و احساس مسئولیت ‎نمی‌کنند و این آسیب زاست. برای همین است که نظام روان درمان گری در دنیا استانداردهای سفت و سختی دارد که باید مانند یک میثاق پزشکی رعایت بشود .

مقدسیان پاشنه آشیل سریال را در انتخاب روان‌گر درست دانست و گفت: سریال در این نقطه اشتباه می‌کند. مناسبات اتاق درمان به درستی منتقل نمی‌شود و ارتباط بین مراجع و روان درمانگر خارج از اتاق درمان مردود است. 

او با بیان اینکه رفتن به سراغ اتاق درمان برای جذاب تر شدن درام، استانداردهایی هم دارد افزود: ماجرا این طور نیست که یا ما نباید سراغ اتاق درمان برویم یا اگر رفتیم هر طور شد آن را جذاب کنیم. یک سری خط قرمزها در اتاق درمان وجود دارد. 
مقدسیان ادامه داد: اطلاعات شخصی روان درمان گر با مراجع نباید درمیان گذاشته شود و آشنایی به غیر از آشنایی اتاق درمان با روان درمان گر نباید اتفاق بیفتد. او فقط باید شنونده باشد همدلی کند اما در نقش روان درمان گر. ممکن است جایی که مراجع درک میشود، احساس وابستگی به درمانگر پیدا کند .اینجا درمانگر یا باید از تکنیک‌ها استفاده کند و برای مراجع واضح بشود که این رابطه عاطفی در نقش درمانگر است و لاغیر. اگر این اتفاق نیفتد باید مراجع به درمانگر دیگری معرفی کند.

این کارشناس سینما استانداردهای اتاق درمان را مهم دانست و افزود: این مهم است که استانداردها را رعایت کنیم چراکه ممکن است کسی بعد از کشمکش های زیادی با خودش بپذیرد که درمان بشود ولی با این اتفاق، نتیجه درخوری نگیرد و اعتماد شخص به روان درمانگر از بین برود و هیچ وقت در زندگی به روان درمانگر مراجعه نکند.

مقدسیان در پایان درباره نقاط مثبت و ضعف اثر گفت: افعی تهران در بخش توجه به روان درمان گری موفق است اما در تصویر کردن اتاق درمان و شیوه رفتار سحر دولت شاهی به عنوان درمان گر و ارتباط عاطفی که بین او و مراجعش( پیمان معادی) تصویر می‌کند، از اساس بر ضد روان درمان است. اینجا دانش و توانایی فیلمنامه نویس کم بوده، او عشق آن را داشته که به این موضوع بپردازد اما علم آن را نداشته. برای جذاب کردن درام هم مولفه های دیگری بود که بدون زیر پا گذاشتن استاندارد ها و خط قرمزها میشد از آنها بهره برد.