چه مواد غذایی را باید افراد خجالتی بخورند!؟

نتایج مطالعات نشان می دهد که مواد غذایی مصرفی تاثیر بسزایی بر روی اضطراب اجتماعی دارد، مصرف چندین خوراکی به کنترل و درمان کم رویی کمک بسیاری می کند.

به گزارش برنا؛ رژیم غذایی علاوه بر سلامت جسم بر سلامت روانی افراد هم تاثیرگذار است. پژوهش گران طی مطالعات خود دریافتند که بین استفاده از غذاهای تخمیری و اضطراب اجتماعی رابطه ای مستقیم وجود دارد، یعنی افرادی که مقدار بیشتری از این خوراکی ها می خورند، علایم کمتری از اضطراب اجتماعی دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ادامه این بخش از  با اضطراب اجتماعی و چگونگی تاثیر مواد غذایی بر روی آن صحبت می کنیم.

اضطراب اجتماعی چیست؟

طبق مطالعات انجام شده، اضطراب اجتماعی یک نوع ترس مداوم از شرایط اجتماعی است و یکی از رایج ترین اختلالات اضطراب می باشد. خانم ها دو برابر احتمال بیشتر برای رنج بردن از این نوع اختلال را دارند که می تواند در شغل، مدرسه و روابط آن ها مشکل ایجاد کند و نیاز به تراپی شناختی رفتاری دارد.

اگر از انجام فعالیت های روزانه مثل رفتن به مغازه ها یا صحبت کردن پشت تلفن وحشت دارید، احتمالا دچار یک نوع اضطراب اجتماعی هستید. اضطراب اجتماعی در کار، تحصیل و روابط اجتماعی اختلال ایجاد می کند و درمان آن با رفتار درمانی شناختی یا داروهای ضد افسردگی همراه است.

چگونگی تاثیر مواد غذایی بر روی اضطراب اجتماعی

تحقیقات جدید در ژورنال های روانشناسی بر این عقیده است که غذا های مخمری مثل ماست پروبیوتیک و شکلات تلخ، شیر سویا، کلم ترش، ترشی ها می تواند به درمان خجالت و کم رویی شدید کمک کند.

در این مورد تحقیقات زیادی انجام شده که در یکی از آن ها 710 شرکت کننده به مجموعه سوالات طرح شده ای برای ارزیابی شخصیت ها و سبک زندگی شان پاسخ دادند که این سوالات شامل غذاهای مخمری که در 30 روز گذشته مصرف کرده بودند هم می شد.

مصرف شکلات

افرادی که غذا های مخمری حاوی پروبیوتیک غنی می خوردند، علائم کمتری از اضطراب اجتماعی داشتند. مطالعات قبلی بر روی حیوانات نشان داده اند که پروبیوتیک ها سطح GABA را افزایش می دهند؛ GABA یک ناقل عصبی است که کار داروهای ضد اضطراب شبیه بنزودیازپین ها از قبیل دیازپام را تقلید می کند.

محققان گزارش کردند که احتمالا پروبیوتیک های (باکتری دوست داشتنی) موجود در غذا های مخمری، محیط داخل معده و روده را تغییر می دهد و در روند اضطراب اجتماعی اثر می گذارد.

درمان کم رویی

محققان به این نتیجه رسیده اند که خوردن چنین غذا هایی، بدن را تشویق می کند که انتقال دهنده های عصبی را برای کاهش اضطراب، افزایش دهد و پیشنهاد کردند که مصرف غذا های مخمری که حاوی پروبیوتیک هستند، احتمال بیشتری برای کاهش اضطراب اجتماعی دارند.

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: سلامت مواد غذایی مدرسه درمان افسردگی روانشناسی شیر سبک زندگی تغذیه مواد غذایی خجالت اضطراب اجتماعی مواد غذایی بر روی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۱۷۰۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خاستگاه بسیاری از غذا‌های ملی ممکن است شما را شگفت زده کند!

فرارو- در این گزارش به خاستگاه شگفت انگیز غذا‌های ملی محبوب در سراسر جهان اشاره خواهیم کرد:

به گزارش فرارو به نقل از دیلی میل، کتابی تازه چاپ شده توسط یک مورخ مواد غذایی نشان داده که کشور‌های مبداء بسیاری غذا‌های معروف ملی آن کشور‌هایی نیستند که شما فکر می‌کنید.

"آلبرتو گراندی" مورخ غذا در کتاب جدیدی به نام La Cucina Italiana Non Esiste که به معنای "غذا‌های ایتالیایی وجود ندارد" می‌باشد ادعا کرده که ایتالیایی‌ها سس گوجه فرنگی را در قاره آمریکا کشف کردند. گراندی در کتاب اش می‌گوید که ایتالیایی‌ها این کار را زمانی انجام دادند که در قرن نوزدهم به منطقه‌ای که گوجه فرنگی بومی آنجا بود مهاجرت کردند. گراندی یک معلم تاریخ تجارت و تاریخ اروپا در دانشگاه پارما در زمینه تخریب اسطوره‌ها در مورد برخی از مشهورترین غذا‌های آشپزی ایتالیا فعالیت کرده است. در حالی که او هرگز کیفیت محصولات غذایی ایتالیایی را زیر سوال نبرده، اما افزوده است:" ما هویت را با ریشه و خاستگاه اشتباه می‌گیریم".

گوجه فرنگی یکی از آن نمونه‌ها است، زیرا در ابتدا در اروپا محبوبیت نداشت. علت اصلی عدم محبوبیت اولیه گوجه فرنگی انتشار اخبار جعلی و شایعاتی مبنی بر آن بود که برخی از اعضای طبقات بالای جامعه اروپایی پس از خوردن گوجه فرنگی جان شان را از دست داده بودند این در حالی بود که در واقع علت اصلی مرگ آنان مسمومیت ناشی از وجود سرب در ظروف غذاخوری شان بوده است.

گراندی معتقد است که پیتزا با بیس یا پایه گوجه فرنگی در واقع پس از آن که برخی ایتالیایی در قرن نوزدهم به ایالات متحده مهاجرت کردند در آن کشور رایج شد. این کارشناس تاریخچه مواد غذایی می‌افزاید:"در طول جنگ جهانی دوم تعداد پیتزافروشی‌ها در امریکا بیش از ایتالیا بود".

داستان غذا‌هایی که به اشتباه توسط کشور‌هایی که اصالتا از آنجا نبودند پذیرفته شده اند صرفا به ایتالیا محدود نمی‌شود. برای مثال، شاید برای دوستداران شیرنی کروسان حیرت انگیز باشد که بدانند خاستگاه آن شیرینی در اصل فرانسوی نیست. خاستگاه کروسان در واقع در ابتدا از وین پایتخت اتریش بود جایی که برخی می‌گویند در سال ۱۲۲۷ میلادی کروسان به مثابه یک ماده غذایی مناسب برای کریسمس به دوک لئوپولد هدیه داده شده بود. برخی دیگر مدعی شدند که کروسان تقلیدی از شکل ماه بر روی پرچم ترکیه برای جشن گرفتن شکست امپراتوری عثمانی در دهه ۱۶۰۰ تهیه شده بود.

گفته می‌شود که اهالی پاریس پس از تعطیلی اولین نانوایی در وین در سال ۱۸۳۸ میلادی دستور پخت کروسان را تغییر دادند. شاید مشهورترین داستان در مورد منشاء کروسان آن باشد که ملکه "ماری آنتوانت" که در وین به دنیا آمد به قدری دلتنگ شیرینی اتریشی شد که از نانوایان فرانسوی خواسته بود برایش شیرینی درست کنند.

یک نمونه دیگر از خاستگاه اشتباه مواد غذایی درباره افرادی است که تمپورا را با ژاپن یا خورش کاری ویندالو را با هند مرتبط می‌دانند، زیرا هر دوی آن غذا‌ها خاستگاه پرتغالی دارند. مبلغان مسیحی کاتولیک در قرن شانزدهم روش سرخ کردن عمیق را به ژاپن آوردند و از انجا بود که تمپورا یا غذا‌های پفکی و سوخاری خلق شد. هم چنین خورش کاری ویندالو از واژه پرتغالی vinha de alhos نشئت گرفته که به دو ماده اصلی آن غذا اشاره دارد. ویندالو به این دلیل درست شد که آن دو ماده اصلی تشکیل دهنده غذا به ملوانان پرتغالی در حفظ مواد تازه کمک می‌کردند.

در نتیجه، آنان تصمیم گرفتند پس از رسیدن به گوا با استفاده از ادویه جات و فلفل‌های محلی یکی از محبوب‌ترین و آتشین‌ترین خورش‌های کاری در جهان را با آن درست کنند.