به نقل از «مهر»

جشنواره جهانی را با اهداف خود اداره کنید/ جشنواره اعتباری نداشت

تاریخ انتشار: ۱۶ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۱۸۳۰۰

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی «بی چارچوب»، با تصمیم رئیس سازمان سینمایی مبنی بر ادغام مجدد جشنواره ملی و جهانی فیلم فجر پس از ۶ سال جداسازی، حواشی پیرامون این اقدام که مخالفان و موافقین زیادی دارد، در این مدت به اوج خود رسید.

در همین راستا، شامگاه شنبه ۱۵ آبان، برنامه تلویزیونی «بی چارچوب» شبکه چهار میزبان گفتگو و مناظره چالشی بین ۲ منتقد و روزنامه‌نگار بود که هرکدام از موافقان و مخالفان این اقدام بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کیوان کثیریان، به عنوان مخالف ادغام جشنواره‌ها و محمدتقی فهیم، به عنوان موافق تصمیم ادغام جشنواره‌ها در این برنامه حضور داشتند.

محمدتقی فهیم منتقد و روزنامه نگار سینما که با ادغام جشنواره جهانی و ملی فجر موافق است، پیرامون این جداسازی گفت: به شدت طرفدار جشنواره ها هستم اما پس از اینکه اولین دوره جشنواره پس از جداسازی برگزار شد، جزو اولین نفرهایی بودم که با انتشار یادداشت هایی با این روند مخالفت کردم. پس من الزاما مخالف جداسازی نیستم اما این جداسازی به دلیل محتوا، باعث از بین رفتن جشنواره شد و اعتبار آن را از بین بردند و در نهایت به یک جشنواره خصوصی تبدیل شد که به نظر من کار غلطی است.

در ادامه، کیوان کثیریان که در دوره‌های پیشین جشنواره جهانی، عنوان مدیر ارتباطات و روابط عمومی را عهده‌دار بود، درباره حواشی پیرامون تبدیل شدن جشنواره جهانی به محفلی برای بریز و بپاش‌های سینمایی توضیح داد: این حواشی واقعیت ندارد و باید همه این مباحث به همراه سند باشد. لزوم جداسازی این جشنواره که در زمان آقای رضاداد شکل گرفت و به مدت ۶ سال در بهار هر سال ادامه داشت این بود که بخش بین الملل جشنواره فجر که در بهمن ماه برگزار می شد، اصولا محو شده بود و سینمای ایران با این وسعت نیاز به یک جشنواره بین المللی با استانداردهای بین المللی داشت.

جشنواره ایی با هدف نمایش آثار ضدجریان

وی اضافه کرد: دلیل جداسازی جشنواره این بود که توجه به بخش بین المللی و فیلم های خارجی و مهمان خارجی جلب شود که در نهایت تصمیم بر این شد که جشنواره بین المللی فجر زمانی برگزار شود که بتوانیم مهمانان و ورکشاپ های خوبی برگزار کنیم که در نتیجه این ۶ دوره به این صورت برگزار شد.

کدام اعتبار؟ جشنواره های رده A جهانی در اعتبار خودشان مانده اند. این اعتبارات را دوستان ما خودشان درست کرده اند و هیچ اعتبار واقعی برای جشنواره جهانی وجود ندارد و تمام آن فیک استمحمدتقی فهیم در پاسخ به پرسش مجری مبنی بر اینکه با توجه به سامان گرفتن جشنواره جهانی فیلم فجر پس از گذشت ۶ سال و دریافت درجه الف و اعتبار کافی، ادغام آن به طور مجدد کار درستی است یا نه؟ گفت: مشکل من با همین کلمه اعتبار است. کدام اعتبار؟ جشنواره های رده A جهانی در اعتبار خودشان مانده اند. این اعتبارات را دوستان ما خودشان درست کرده اند و هیچ اعتبار واقعی برای جشنواره جهانی وجود ندارد و تمام آن فیک است.

وی توضیح داد: واقعیت این است که جشنواره‌های معتبر رده A از جمله کن، برلین و ونیز همه دچار مشکلات اعتباری شده اند و همه مسائل را به آمریکا پیوند زده اند؛ به طوری که اگر چهره های معروف آمریکا در جشنواره ها نباشند اعتباری ندارند. بخش بین المللی ما هم در این سال ها همین بود و مخاطب عادی و تخصصی آن مشخص نبود. زمانی که اولیور استون بشود مهم ترین مهمان این جشنواره، تکلیف آن مشخص است.

کیوان کثیریان در ادامه بحث فهیم پیرامون کاذب بودن اعتبار این جشنواره، افزود: باید بگویم که جشنواره نیاز به زمان کافی برای شناخته شدن دارد. ما در این ۵ سال مهمان های خارجی بسیار خوبی داشتیم. جشنواره جهانی فیلم فجر شبیه کن و فرش قرمزی نیست که آقای فهیم درباره آن صحبت می‌کنند. از ابتدا قرار بوده در جشنواره جهانی فیلم های ضد جریان نمایش داده شود و ما تلاش کنیم سینمای مستقل را در آن ها پیدا کنیم.

وی ادامه داد: هدف ما از برگزاری جشنواره جهانی این بود که کشورهای عربی و آسیا هدفشان جشنواره جهانی فیلم فجر ایران بشود. دوستان قبول نمی‌کنند ولی از رژیم صیهونیستی جشنواره‌ای در نوبت A قرار دارد و زمانی که ما از این جشنواره عقب نشینی کنیم، آن جشنواره ها جای ما را می‌گیرند. علاوه بر آن همین کشور عربستان هم در حال برگزاری جشنواره جهانی است.

روابط عمومی سابق جشنواره جهانی افزود: ما به دنبال اسم نیستیم که اگر بودیم باید از خودمان بپرسیم وقتی پسر اولیور استون را یکی از جشنواره ها می‌آورد و ما می خواهیم دنیا را با حضور پسر اولیور استون تکان دهیم، هیچکس هیچ چیز نمی‌گوید و اعتبار وجود دارد، ولی وقتی خود استون برای جشنواره جهانی فجر به ایران می آید، اعتباری وجود ندارد؟

برگزاری ۱۰۰ کارگاه با افراد معتبر

محمد تقی فهیم در ادامه با اشاره به اینکه جشنواره فجر با جداسازی از حالت اولیه خود عبور کرده است، بیان کرد: من با بخشی از صحبت های کیوان کثیریان مبنی بر ایجاد جشنواره ای که بتواند سینمای مستقل را نمایش دهد، موافقم. ولی جشنواره جهانی در این امر موفق نبوده است و ما هویت جشنواره فجر را هم نابود کردیم و آن را ۲ تکه کردیم. تعداد موافقان این جداسازی در حال حاضر بسیار کم است و همه می‌دانیم که مخالفان این جداسازی از موافقان آن کمتر است.

جشنواره داری کار مشکلی است و باید با آدم های مختلفی پیرامون آن مذاکره کرد. آقای فهیم در جریان هستند که جشنواره های فجر سال ۹۲ به قبل چگونه برگزار می‌شد. در یکی از این جشنواره های ادغام شده فجر به جک نیکلسون جایزه دادند و روح او هم از این ماجرا بی خبر بود که فیلمش در این جشنواره است در حالی که در جشنواره جهانی فیلم به صورت قانونی خریداری و پخش می‌شودکثیریان در پاسخ به صحبت فهیم مبنی بر بیشتر بودن مخالفان جداسازی نسبت به موافقان آن گفت: قطعا جشنواره موافقانی دارد؛ به طور مثال نادر طالب زاده که از دوستان آقای فهیم هستند از موافقان جشنواره بودند. جشنواره جهانی قطعا ایراداتی دارد اما با همه این تفاسیر جزو جشنواره های A شده است. من می‌گویم با اهداف خودتان این جشنواره را که به اینجا رسیده است اداره کنید و آن را با روش خودتان حفظ کنید و اصل ماجرا را حذف نکنید.

وی تاکید کرد: جشنواره داری کار مشکلی است و باید با آدم های مختلفی پیرامون آن مذاکره کرد. آقای فهیم در جریان هستند که جشنواره های فجر سال ۹۲ به قبل چگونه برگزار می‌شد. در یکی از این جشنواره های ادغام شده فجر به جک نیکلسون جایزه دادند و روح او هم از این ماجرا بی خبر بود که فیلمش در این جشنواره است در حالی که در جشنواره جهانی فیلم به صورت قانونی خریداری و پخش می‌شود و اگر قرار باشد دقایقی از فیلم هم به دلیل ضوابط ما حذف شود، با اجازه کارگردان است، نه اینکه مانند جشنواره های قبلی که فیلم ها را مثله می‌کردند، سر کارگردان را در هنگام نمایش آن سکانس گرم کنند که از مثله شدن فیلمش با خبر نشود.

محمدتقی فهیم با اشاره به اینکه جشنواره جهانی فجر به یک جشنواره لاکچری تبدیل شده است، بیان کرد: ما جشنواره ای تشکیل داده ایم که در ابتدا نام آن جشنواره مستضعفان بوده اما حالا به جشنواره لاکچری ترین آدم های دنیا تبدیل شده است.

وی همچنین در پاسخ به صحبت کثیریان مبنی بر حفظ جشنواره جهانی و مدیریت آن، افزود: چنین چیزی ممکن نیست. چون از ابتدا این جشنواره غلط برگزار شده و بنیان آن کج گذاشته است. ما پیش از این در مقطعی جشنواره را برگزار می‌کردیم که اگر چندنفر مهمان هم به ایران می‌آمدند، در دهه فجر با دیدن مسائل، مردم ایران و فیلم های ایران با دست پر باز می گشتند و سفیری برای ایران بودند، ولی زمانی که جشنواره در بهار برگزار می‌شد، ما هیچ خروجی از زبان مهمان های خارجی مبنی بر شور و حال ایران نداریم.

فهیم در پاسخ به این پرسش که ادغام شدن جشنواره جهانی و ملی که توسط رئیس سازمان سینمایی انجام شده، توسط چه کسانی کارشناسی شده است، گفت: در این باره با صاحبنظران حوزه سینما، مشورت نشده و یک شخص تصمیم گرفته که جشنواره را مجدد ادغام کند. ولی مهم این است که ادغام این جشنواره که مخالفان زیادی دارد، نتیجه خوبی دارد چرا که جشنواره ای که در کارگاه های آن یک فیلمساز خروجی نداشته است جمع آوری می‌شود. جشنواره ای که برای رسیدن به فیاپف کارهای جعلی می کرد و دنباله روی مسیر سایر جشنواره های دیگر بود.

کیوان کثیریان در پاسخ به فهیم مبنی بر نداشتن کارگاه و پرورش فیلمساز گفت: ما بالای ۱۰۰ کارگاه با افراد معتبر داشتیم؛ امثال مجید مجیدی را داشتیم که ۲ دوره داور جشنواره بود و سه دوره کارگاه برگزار کرد. اگر بخواهم از خروجی کارگاه جشنواره جهانی بگویم، در جشنواره تالین فردی جایزه گرفته و گفته که من در جشنواره فجر فیلمساز شده ام. ما در بخش دارالفنون دانشجویان فیلمسازی منطقه را جمع آوری می‌کردیم تا آموزش ببینند. این فعالیت ها درازمدت است و باید طی زمان خروجی آن را ببینیم.

وی ادامه داد: همچنین در بخش بازار هم خروجی‌هایی وجود داشته است که سرمایه گذاران به صورت خودجوش هرساله در آن حضور داشتند ولی ما آمار دقیقی از آن نداریم، چون یک تبادل خصوصی میان سرمایه گذار و صاحب اثر بوده است.

کیوان کثیریان در پاسخ به صحبت محمدتقی فهیم مبنی بر به اینکه خبرنگاران در زمان برگزاری جشنواره به نحوه برپایی این رویداد می خندیدند، گفت: ما خنده ای ندیدیم و نمی‌دانم آقای فهیم که در جشنواره حضور نداشتند چگونه خنده اهالی رسانه را دیده اند. من اگر رییس سازمان سینمایی بودم از دبیر جشنواره جهانی می‌خواستم که دستاوردهای جشنواره را برایم شرح دهد.

کد خبر 5346025 نیوشا روزبان

منبع: مهر

کلیدواژه: محمدتقی فهیم کیوان کثیریان جشنواره فیلم فجر برنامه تلویزیونی شبکه چهار سیما تئاتر ایران کامبیز درم بخش فیلم کوتاه فیلم سینمایی کارگردان تئاتر حضور هنر ایران در جهان محمد خزاعی درگذشت چهره ها نتفلیکس فرانسه اداره کل هنرهای نمایشی تئاتر شهر سازمان صداوسیما موسسه هنرمندان پیشکسوت جشنواره جهانی فیلم جشنواره جهانی جهانی فیلم فجر کیوان کثیریان محمدتقی فهیم برگزار می شد جشنواره فجر بین المللی جشنواره ها جشنواره ای آقای فهیم تبدیل شد فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۱۸۳۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زندگی با آل‌احمد در شیوه نگارش سیمین دانشور تاثیر نداشت

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ در شیراز زاده شد. او سومین فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت بود. دوره ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه انگلیسی‌زبان مهرآیین گذراند.

در سال ۱۳۱۶ اولین مقاله‌اش را با نام «زمستان بی‌شباهت به زندگی ما نیست» در نشریه‌ای محلی چاپ کرد. در سال ۱۳۱۷ به تهران آمد و مدتی در شبانه‌روزی آمریکایی تهران ساکن شد و آموزش زبان انگلیسی را پی گرفت. بعد در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.

در سال ۱۳۲۰ به‌عنوان معاون اداره تبلیغات خارجی در رادیو تهران استخدام شد. علی‌اکبر کسمایی و احمد شاملو از همکاران او در رادیو بودند. سیمین دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۲ از کار رادیو کناره‌گیری کرد و در روزنامه ایران مشغول به کار شد. از این زمان به بعد، او با نام مستعار «شیرازی بی‌نام» برای نشریات مختلف مقاله نوشت و ترجمه کرد.

در ۱۳۲۷، اولین کتاب خود را با نام «آتش خاموش» نوشت. این اثر نخستین مجموعه داستانی بود که به قلم زنی ایرانی چاپ شد. داستان‌های این مجموعه با نقدهای منفی بسیاری مواجه شد. در ۱۳۲۸ با مدرک دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد با جلال آل‌احمد، نویسنده و مبارز اجتماعی مطرح آن سال‌ها ازدواج کرد. این ازدواج تا مرگ نابه‌هنگام آل احمد در سال ۱۳۴۸، به‌مدت ۲۰ سال دوام داشت.

همزمان با سالروز تولد سیمین دانشور در گزارشی به مرور زندگی این نویسنده پرداختیم که مشروح آن در ادامه می‌آید؛

تحصیل در آمریکا

دانشور در شهریور ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسه فولبرایت به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد. در این سفر نامه‌هایی که بین او و جلال رد و بدل شد که بعدها در کتابی به نام «نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل‌احمد» توسط انتشارات نیلوفر منتشر شد. در مدت تحصیل در آمریکا «باغ آلبالو»، دشمنان چخوف»، «بئاتریس آرتور شنیتسلر» و «رمز موفق زیستن» دیل کارنگی را هم ترجمه و منتشر کرد.

بازگشت به ایران و ادامه کار نویسندگی

دانشور در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و در هنرستان هنرهای زیبای دختران و پسران مشغول تدریس شد. سپس مدیریت مجله نقش و نگار را پذیرفت و «کمدی انسانی» سارویان و «داغ ننگ» ناتانیل هاتورن را ترجمه کرد.

در ۱۳۳۷ کتاب «همراه آفتاب» نوشته هارولد کورلندر را ترجمه و منتشر کرد. تا اینکه در سال ۱۳۳۸ به‌عنوان دانشیار کلنل علینقی وزیری در رشته باستان‌شناسی و تاریخ هنر دانشگاه تهران مشغول به کار شد. کار تدریس او در دانشگاه تهران تا بیست سال بعد، یعنی سال ۱۳۵۸ که از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه پیدا کرد. این‌داستان‌نویس سال ۱۳۴۰، دومین مجموعه داستان خود با نام «شهری چون بهشت» را منتشر کرد. دانشور، همراهِ همسرش جلال آل‌احمد، عضو کانون نویسندگان ایران بود. و در نخستین انتخابات، فروردین ۱۳۴۷ به‌عنوان رئیس کانون نویسندگان ایران برگزیده شد. در تیر ۱۳۴۸ رمان «سووشون» را منتشر کرد که مشهورترین رمان او است و تا به حال به هفده زبان ترجمه شده‌است. بسیاری از منتقدان این اثر را یکی از ماندگارترین آثار ادبی فارسی می‌دانند. دو ماه بعد از انتشار «سووشون»، در ۱۸ شهریور ۱۳۴۸، جلال آل‌احمد درگذشت.

دانشور سال ۱۳۵۱ کتاب «چهل طوطی» را منتشر کرد. این کتاب ترجمه‌ای است از مجموعه‌ای از حکایت‌های هندی که لین یوتانک، نویسنده چینی، در کتابی به نام The Wisdom of Indiaجمع‌آوری کرده‌است. این کتاب که تنها همکاری آل‌احمد و دانشور به حساب می‌آید که توسط انتشارات موج به چاپ رسید. او سال ۱۳۶۱ کتابی را به نام «غروب جلال» را منتشر کرد. این کتاب از دو بخش تشکیل شده‌است: بخش اول کتاب، با نام «شوهرم جلال» در سال ۱۳۴۱ و در زمان حیات آل‌احمد نوشته شده‌است. دانشور این کتاب را با وصف آل‌احمدِ نویسنده آغاز می‌کند، افکار و ویژگی‌های اخلاقی او را از منظر خود توصیف می‌کند و به جنبه‌های فردی، اجتماعی و سیاسی زندگی او می‌پردازد. بخش دوم کتاب، تقریباً بیست و یک سال بعد نوشته شده‌است. در این بخش، دانشور خاطره روز درگذشت آل‌احمد را روایت می‌کند. نام کتاب، از همین بخش دوم گرفته شده‌است.

با فرارسیدن سال ۱۳۷۲، اولین کتاب از سه‌گانه سیمین دانشور، به نام «جزیره سرگردانی» منتشر شد که به دغدغه‌های روشنفکران ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ می‌پرداخت. در ۱۳۷۶ مجموعه داستان «از پرنده‌های مهاجر بپرس» با همکاری نشر نو و نشر کانون چاپ شد. در سال ۱۳۷۸ یادنامه جلال آل‌احمد توسط علی دهباشی منتشر شد که گفت‌وگویی مفصل با دانشور را شامل می‌شد. جلد دوم تریلوژی دانشور، «ساربان سرگردان»، در سال ۱۳۸۰ را چاپ کرد.

دانشور در گفت‌وگو با ناصر حریری گفته‌ او و جلال آل‌احمد هر چه می‌نوشتند، به هم نشان می‌دادند اما او هرگز اجازه نمی‌داده جلال در نوشته‌هایش دست ببرد. همچنین هیچ‌گاه از نثر آل‌احمد که دست‌کم سه دهه یکه‌تاز میدان نویسندگی بود، تأثیر نپذیرفت و زندگی مشترک در شیوه نگارش او اثر نگذاشت و استقلال خود را حفظ کرد.

درگذشت

سیمین دانشور در ۳۰ تیر ۱۳۸۶ به‌علت مشکلات حاد تنفسی در بیمارستان پارس تهران بستری شد. با بستری شدن او شایع شد که وی درگذشته‌است اما این خبر تکذیب شد. او در ۲۲ مرداد ۱۳۸۶ با تشخیص تیم پزشکی از بیمارستان پارس مرخص شد. دانشور پس از یک دوره بیماری آنفولانزا، عصر روز ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ برابر در ۹۰ سالگی در خانه‌اش در تهران درگذشت. قبر سیمین دانشور در قطعه هنرمندان بهشت زهرا است.

الهام قاسمی

کد خبر 6089822 الناز رحمت نژاد