به نقل از «همشهری آنلاین»

کشفیات تازه درباره کرونا ویروس که به ساخت واکسن‌های جدید کمک می‌کند

تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۵۹۶۹۰

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از رویترز پاسخ ایمنی به کووید-۱۹ فرآیندی پیچیده است و با اینکه شواهدی وجود دارد که پس از واکسیناسیون میزان‌های آنتی‌بادی‌های ضد ویروس در طول شش ماه کاهش می‌یابد، اما تصور بر این است که بخش دیگری از پاسخ ایمنی یعنی «سلول‌های دفاعی T» یا «لنفوسیت‌های T» همچنان نقش مهمی در حفاظت از فرد ایفا می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پژوهشگران «یونیورسیتی کالج لندن» (UCL) در بررسی ۷۳۱ نفر از کارکنان پزشکی بیمارستان‌های لندن در طول موج اول پاندمی کرونا دریافتند که بسیاری از آنها با وجود قرار گرفتن احتمالی در معرض ویروس کرونا آزمایش مثبت پیدا نمی‌کنند.

این دانشمندان دریافتند در گروهی از این افراد با وجودی که به دنبال قرارگیری احتمالی در معرض ویروس کرونا آنتی‌بادی ضد کرونا تولید نشده یا آزمایش PCR مثبت نشده است، اما پاسخ دفاعی به صورت پاسخ گسترده و عمده سلول‌های T رخ داده است.

به گفته این پژوهشگران این یافته‌ها نشان می‌دهند که سلول‌های دفاعی T در بدن این افراد ویروس کرونا را پیش از آنکه باعث ایجاد علامتی شود یا آزمایش را مثبت کند، از بین برده و مانع ایجاد عفونت شده است.

لیو سوالدینگ، نویسنده اصلی مقاله این بررسی که در ژورنال علمی Nature منتشر شده است، گفت: «می‌دانیم که برخی از افراد با وجود اینکه احتمالا در معرض ویروس قرار می‌گیرند، دچار عفونت نمی‌شوند.»

به گفته سوالدینگ، نکته بسیار مهم این است که سلول‌های T شناسایی‌شده در این افراد که ویروس نتوانسته است عفونت موفقی ایجاد کند، نسبت به افرادی که دچار عفونت شده‌اند، به نقاط متفاوتی از ویروس حمله می‌کند.

واکسن‌های فعلی که باعث ایجاد حفاظت در برابر بیماری شدید کووید-۱۹ می‌شوند، اما از سرایت ویروس یا عفونت دوباره افراد جلوگیری نمی‌کنند، پروتئین شاخکی یا گل‌میخی سطح ویروس کرونا را هدف قرار می‌دهند. این پروتئین‌های شاخکی با اتصال به گیرنده‌های در سطح سلول باعث ورود ویروس به سلول می‌شوند و ویروس امکان تکثیر را پیدا می‌کند.

بیشتر بخوانید:

ویروس کرونا زنده است؟ | چطور ویروس‌ تکثیر می‌کند؟ اینفوگرافیک | واکسن کرونای موفق شرکت فایزر چگونه عمل می‌کند؟ آشنایی با رویکردهای متفاوت برای ساختن واکسن کرونا

در مقابل، پاسخی که سلول‌های T در افراد در این بررسی ایجاد کرده بود و به طور کلی مانع عفونت شده بود، بر گروه دیگری از پروتئین‌های ویروسی به نام «پروتئین‌های تکثیر» تاثیر می‌گذارد.

تصویر میکروسکوپ الکترونی از یک سلول T یا لنفوسیت T ک  مهم در پاسخ دفاعی بدن در برابر عوامل بیماری‌زا به عهده دارد

این پژوهشگران می‌گویند با اینکه یافته‌های‌شان نشان می‌دهد این پاسخ دفاعی سلول‌های T باعث حفاظت در برابر عفونت قابل‌شناسایی می‌شود، لزوما ممکن است برای حفاظت در برابر کروناویروس کافی نباشد و در این پژوهش این موضوع که آیا این افراد در هنگام قرارگیری دوباره در برابر ویروس در مقابل آن حفاظت می‌شوند یا نه، بررسی نشده است.

به گفته این پژوهشگران، این «پروتیین‌های تکثیر» (بر خلاف پروتئین‌های شاخکی یا گل‌میخی سطح ویروس) دستخوش کمترین تغییرات در حین جهش‌های کروناویروس می‌شوند، و قرارگیری قبلی برخی از این کارکنان پزشکی در معرض سایر کروناویروس‌ها (به جر کروناویروس عامل پاندمی اخیر) ممکن است علت پاسخ سریع سلول‌ T در این افراد نسبت به کروناویروس جدید باشد.

یک نتیجه‌گیری دیگر این پژوهشگران این است که واکسنی که علاوه بر «پروتئین شاخکی»، این «پروتئین‌های تکثیر» را هدف قرار دهد، می‌تواند بر ضد طیف گسترده‌ای از کروناویروس‌ها از جمله سویه‌ی دلتای کروناویروس جدید که به گونه غالب پاندمی بدل شده است، موثر باشد

بنابراین به گفته سوالدینگ، کاملا منطقی است که در واکسن‌های نسل آینده برای کروناویروس این پروتئین‌ها هم هدف قرار گیرند.

کد خبر 637077 برچسب‌ها كروناويروس واکسن کرونا

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: كروناويروس واکسن کرونا ویروس کرونا پروتئین ها سلول های T

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۵۹۶۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک 

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپس‌ها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده می‌کند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یون‌های محلول در آب برای انتقال سیگنال‌ها در نورون‌ها استفاده می‌کند، الهام گرفته اند.

یکی از ویژگی‌های مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورون‌ها اجازه می‌دهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.

این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد می‌آورد» و ما را به ساخت سیستم‌های مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیک‌تر می‌کند.

«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، می‌گوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانه‌هایی است که نه تنها می‌توانند الگو‌های ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.

ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانه‌های الکتریکی باعث حرکت یون‌ها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون می‌شود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را می‌توان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.

طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر می‌گذارد و این نشان می‌دهد می‌توان کانال‌ها را برای کار‌های خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دان‌ها همچنین در تلاش برای یافتن روش‌های مختلف ترکیب این سیناپس‌های مصنوعی هستند.

اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربرد‌های آینده مقیاس پذیر باشد.

مجریان این طرح می‌گویند اگرچه سیناپس‌های مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. ان‌ها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار می‌کنند که از محیطی مشابه مغز استفاده می‌کند.

این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیند‌ها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانه‌ها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.

نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.

انتهای پیام/