به نقل از «خبرآنلاین»

رابطه عجیب آسیب مغزی با هنر!

تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۶۲۵۵۳

معمولا انتظار آن را نداریم که یک دانشمند، معلم یا کارآفرین بعد از جراحت مغزی یا شروع یک اختلال عصبی در کار خود بهتر شود، اما این مساله گاه در مورد هنرمندان صدق می‌کند. رابرت لارنس کوون در برنامه نزدیک‌تر به حقیقت از شبکه پی بی اس در این باره با آنجان چترجی (Anjan Chatterjee)، استاد عصب شناسی دانشگاه پنسیلوانیا گفت‌وگو کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مصاحبه‌ای غافلگیرکننده و شنیدنی که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید.

از مطالعه مغز چه چیزی درباره هنرآفرینی و به طور کلی زیبایی شناسی به دست می‌آید؟

به عنوان عصب شناس معمولا افرادی را که به انواع اختلالات عصبی دچارند مورد بررسی قرار می دهیم تا ببینیم رفتار آنها چه تغییری می‌کند و به این وسیله درباره سازوکار سیستم مغز نتیجه‌گیری کنیم. یک پدیده متناقض وجود دارد آن هم این که در خصوص بیماری‌های عصبی، تولیدات هنری افراد مبتلا تغییر می‌کند آن هم تغییری که به عقیده کارشناسان صاحب نظر در برخی موارد رو به بهتر شدن است. این یک مساله استثنایی است زیرا هیچوقت پس از آسیب به مغز، قدرت کلامی یا عملکرد احساسی شما بهتر نمی‌شود یا تصمیمات بهتری نمی‌گیرید اما درباره ابراز احساسات انسانی در قالب هنر چنین نیست.

به عنوان مثال ممکن است به نیم‌کره چپ مغز آسیب وارد شده باشد. افراد در این موارد در قدرت زبانی دچار مشکل می‌شوند. در برخی از هنرمندان مشاهده شده است که وقتی سمت چپ مغزشان صدمه می‌بیند، کار هنری آنها تغییر می‌کند. آنها در برخی موارد در ابراز هنر خود رهاتر عمل می‌کنند. یک هنرمند در کالیفرنیا هست که از تجربه پس از سکته خود می‌گوید. پردازش هنری او قبل از سکته خیلی جزئی نگر و منظم بود اما پس از آن حس جاری شدن داشت؛ تصویرسازی او تغییر کرد، در کارش ساختار کمتری وجود داشت و تا حدودی نسبت به قبل هیجان نماتر شده بود.

نمونه‌هایی از این دست در دسته‌ای از بیماری‌ها که  نتیجه تخریب تدریجی سلول‌های عصبی در دستگاه مرکزی هستند نیز وجود دارد. از معروفترین هنرمندانی که آسیب مغزی را تجربه کرد ویلم دکونینگ است که در اواخر دوران کاریش به بیماری آلزایمر دچار شد و در آن شرایط هم به هنرآفرینی ادامه داد. آنچه این هنرمند هلندی-آمریکایی در این دوران کشید نسخه‌ای متفاوت از سبک اکسپرسیونیسم انتزاعی او بود. اگرچه در این باره اتفاق نظر وجود ندارد اما برخی منتقدان براین باورند که دکونینگ در این شرایط بالاخره به جوهره آنچه تمام عمر انجام می‌داد رسید.

تمام اینها درباره این باور رایج که نیم‌کره چپ مغز مختص زبان، منطق و ریاضیات است و نیم‌کره راست مسوول خلاقیت، هنر، خیالبافی و احساسات چه به ما می‌گوید؟

این یک دیدگاه رایج اما اشتباه است. نظریه شخصی من این است که هنر زاییده همکاری بخش‌های مختلف مغز است. سازوکارهای موجود در مغز خیلی متنوع و پراکنده هستند و وقتی یک نقطه آسیب می‌بیند، باقی مغز می‌تواند همچنان هنر تولید کند اما ماهیت این تولید هنری تغییر می‌کند چون برخی کانال‌های خاص قطع شده‌اند.

این مساله همچنین به ما می‌گوید مکانیزم‌های مغزی به کار رفته در خلق نقاشی‌های مختلف مثل نقاشی‌های مارک روتکو و سالوادور دالی به یکدیگر یکسان نیستند و یک هنرمند در خلق هنر تصویری در مقایسه با کسی که هنر انتزاعی می‌آفریند از سیستم‌های عصبی متفاوتی استفاده می‌کند.

۵۸۵۸

کد خبر 1572333

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: هنرهای تجسمی هنرمندان مغز انسان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۶۲۵۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وضعیت تومورهای مغزی در کودکان/ رویکرد درمان چند تخصصی

به گزارش خبرگزاری مهر، میترا قالیبافیان متخصص رادیوانکولوژی و مسئول فنی بخش رادیوانکولوژی بیمارستان فوق‌تخصصی سرطان کودکان محک، درباره اهمیت پرداختن به تومورهای شایع مغزی، افزود: طی سال‌های اخیر در بیمارستان محک کارگروه نوروانکولوژی بر درمان تومورهای مغزی متمرکز شده است. این کارگروه با جدیت هرچه تمام‌تر، برنامه‌های درمانی مؤثرتر و به‌روزتری را برای درمان تومورهای مغزی کودکان بر اساس علم مبتنی بر شواهد (evidence based medicine) و آموخته‌های توموربورد یا همایش‌های علمی، پیشنهاد می‌دهد. همچنین جلسات توموربورد بر خردِ جمعی و بررسی همه‌جانبه و هم‌زمان بیماری توسط گروه‌های مختلف درمانی متمرکز است و احتمال خطاهای پزشکی را کاهش می‌دهد.

وی افزود: تومورهای مغزی در کودکان به دلیل نوع تومور و درمان آن با تومورهای مغزی بزرگسالان متفاوت است و از این منظر هدف نخست کنگره نشان دادن تفاوت نوع تومورهای مغزی و درمان آن میان کودکان و بزرگسالان است.

هادی موسی‌خانی فوق تخصص هماتولوژی و انکولوژی کودکان، نیز با بیان اینکه بیش از ۲۰ درصد کودکان مبتلا به تومورهای مغزی کودکان در بیمارستان محک به صورت مستقیم درمان می‌شوند و بیماران دیگر نیز در ۴۱ مرکز درمانی در سراسر کشور تحت حمایت مؤسسه محک قرار دارند افزود: بر همین اساس کنگره با تمرکز بر رویکرد چند تخصصی در درمان تومورهای مغزی کودکان برگزار می‌شود.

وی با اشاره به نقش و اهمیت پروفسور پروانه وثوق در حوزه انکولوژی کودکان در ایران بیان کرد: بسیاری از انکولوژیست‌ها در ایران به صورت مستقیم و غیر مستقیم شاگرد پروفسور پروانه وثوق بودند و با توجه به نقش ایشان در درمان انکولوژی کودکان این کنگره با یادبود پروفسور پروانه وثوق برگزار می‌شود.

موسی خانی در ادامه با بیان اینکه بیمارستان محک در پیگیری رویکرد درمان چند تخصصی در تومورهای مغزی کودکان در ایران پیشرو است افزود: گرچه در سایر مراکز درمانی به صورت غیرمستقیم رویکرد درمان چند تخصصی در انکولوژی کودکان دنبال می‌شود اما بیمارستان محک با برگزاری جلسات درمان چند تخصصی از سال ۱۴۰۱ تاکنون در این باره پیشگام است و امیدواریم که سایر مراکز درمانی نیز با الگوگیری از بیمارستان فوق تخصصی محک بتوانند رویکرد درمان چند تخصصی در تومورهای مغزی کودکان را به صورت مستقیم اجرا کنند.

کد خبر 6090555 حبیب احسنی پور