لایک‌هایی که عزت نفس کاذب می‌دهند؛ چرا افراد در فضای آنلاین بدجنس می‌شوند؟
تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۷۸۸۷۶
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، «مارکمن»، یکی از اساتید روانشناسی دانشگاه تگزاس در آستین می‌گوید، «افراد بسیاری در موضوعات مختلف مطرح‌شده در فضای اینترنتی نظر می‌دهند و متاسفانه بیشتر آنها آزاردهنده و پر از خشم و نفرت است. در واقع هدف اصلاح مسائل نیست و بدون اینکه چیزی حل شود، فقط فحاشی می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این سوال همیشه مطرح است که اگر رفتارهای تهاجمی تا این اندازه ناخوشایند است، پس چرا بیشتر مردم این نوع برخورد را از خود بروز می‌دهند؟
مارکمن می‌گوید، عوامل بسیار زیادی دست به دست هم می‌دهند تا اینگونه در صفحات مربوط به نظرات مردم در اینترنت اینگونه شاهد بی‌ادبی و پرخاشگری باشیم. اول از همه، نظردهندگان تقریبا ناشناس هستند و برای بی‌ادبی و بدرفتاری‌های خود مجبور به پاسخگویی نیستند.
دوم اینکه، اهداف فحاشی‌هایشان از آنها دور هستند و در برابر چشم‌هایشان قرار ندارند. معمولا مردم راحت‌تر می‌توانند مخاطبی را که از آنها دور است به باد انتقاد بگیرند و در مورد آنها ناعادلانه قضاوت کنند. این کار وقتی شنونده حاضر است و در مقابل او نشسته‌اند به این سادگی نیست. مثلا، در یک بررسی مشخص شد شرکت‌کنندگان در مورد شرکت‌کننده‌ای که نزدیک‌شان هست کمتر احتمال دارد نظری منفی ارائه دهند تا کسی که از آنها دورتر ایستاده است؛ و سوم اینکه، افراد موقع نوشتن به‌مراتب راحت‌تر از زمان گفتگوی رودررو می‌توانند احساسات منفی خود را بروز دهند و از آنجایی‌که بخش گفتمان در فضای مجازی گفتاری نیست و در لحظه رخ نمی‌دهد، نظردهندگان می‌توانند تک‌گویی‌هایی طولانی داشته باشند و دیدگاه‌های افراطی خود را بنویسند. وقتی با فرد یا افرادی رودررو در حال گفتگو باشید نمی‌توانید تک‌گویی کنید و حتی اگر فردی پرحرف، پرخاشگر یا عصبانی باشید، مجبور هستید به صحبت‌های طرف مقابل‌تان هم گوش کنید و بنابراین باید آرام و صبور بمانید تا حرف‌های دیگران را هم بشنوید؛ و در نهایت بنابه‌گفته ادوارد واسرمن استاد اخلاق روزنامه‌نگاری در دانشگاه واشنگتن، «متاسفانه برخی از رسانه‌ها، مانند برنامه جری اسپرینگر، که برای کسب درآمد بالا برنامه‌های جنجالی تولید کردند، بد صحبت کردن با یکدیگر را به جامعه آموزش دادند. برنامه جری اسپرینگر، به خاطر درگیری‌های سر صحنه، پرت کردن صندلی‌ها و موضوعات جنجالی و مهمان‌های عجیب و غریب بسیار معروف شده بود.
لایک‌هایی که عزت نفس کاذب می‌دهند؛ چرا افراد در فضای آنلاین بدجنس می‌شوند؟
از طرفی برخی از افراد با ارائه نظرات مختلف، هر چند نادرست، ممکن است احساس موفقیت کنند. برخی از روانشناسان هم ریشه بدرفتاری‌ها یا بدجنسی‌های فضای مجازی را در اعماق روان انسان جستجو می‌کنند. بیشتر ارتباطات غیرکلامی، متشکل از زبان بدن، تماس چشمی، لحن صدا و گفتار و الگو‌های زبانی است. در فضای مجازی، ذهن‌مان بدون این علایم غیرکلامی که به ما در پردازش و طبقه‌بندی اطلاعات کمک میکند، در مرتب کردن اطلاعات دریافتی نامطمئن است. سپس به‌لطف ویژگی جنگ یا گریز که از دوران ماقبل تاریخ برایمان باقی مانده است و عدم اطمینان در برابر قصد و نیت دیگران معمولا واکنش منفی از خود بروز می‌دهیم.
در ضمن وقتی به‌طور مکرر فقط «بهترین خود را» با دیگران به اشتراک می‌گذاریم و از مزایای تعداد زیاد «لایک‌هایی» که می‌گیریم عزت نفس‌مان به‌طور کاذب و نامتناسبی بالا می‌رود و در نتیجه تاثیر منفی روی خودکنترلی ما می‌گذارد. در این صورت تصور می‌کنیم می‌توانیم هر طور که دوست داریم با دیگران رفتار کنیم و گاه تا حد بدجنسی پیش می‌رویم.
همچنین کارشناسان معتقدند که مردم گاهی‌اوقات موقع نوشتن نظرات خود در صفحات اینترنتی فراموش می‌کنند در واقع دارند با صدای بلند صحبت می‌کنند و باید مراقب حرف‌هایشان باشند.
عواقب مخرب رفتار بد در فضای اینترنت
متاسفانه بدرفتاری و بدجنسی فضای مجازی به زندگی واقعی هم سرایت میکند و در نتیجه رفتارهای مردم در محیط کار، فضای خانواده و در کنار دوستان تهاجمی و پرخاشگرانه خواهد شد. اگرچه نامهربانی در فضای آنلاین می‌تواند عزت نفس افراد را بالا ببرد، آن کوتاه‌مدت است. برای اینکه مردم بتوانند از مزایای ماندگار عزت نفس بهره‌مند شوند باید ارتباط معناداری با دیگران داشته باشند.
درضمن داشتن نگرش منفی به دنیا و اطرافیان خود از طول عمر فرد می‌کاهد. در یک بررسی روی راهبه‌ها مشخص شد، آن راهبه‌هایی که شاد بودند و دید مثبتی نسبت به محیط زندگی خود و به‌طور کلی دنیا داشتند، ۹ سال بیشتر از راهبه‌های دیگر زندگی کردند.
ذهن انسان منفی‌گراست و موضوعات منفی را بهتر به خاطر می‌سپارد. زیرا در عصر حجر برای انسان مهم بود خطرات را به یاد داشته باشد تا در صورت برخورد با آنها به‌موقع از خود دفاع کند؛ بنابراین برای اینکه از منفی‌گرایی دور باشید باید ذهن خود را آموزش دهید. افراد اگر در زندگی واقعی مثبت‌اندیشی را بیاموزند، در فضای مجازی هم مهربان‌تر رفتار می‌کنند.
با درک اینکه در زندگی روزمره اتفاق‌های خوب هم می‌افتد، به شما کمک میکند که ذهنتان را از منفی‌گرایی دور کنید. هر چه بیشتر مثبت‌اندیش باشید سمت چپ قشر پیشانی مغزتان فعال‌تر می‌شود و هر وقت افکار منفی به سراغ‌تان آمد این بخش از مغز دست به‌کار شده و به شما کمک میکند.
در برابر رفتار بد در فضای مجازی چه باید کرد؟
فضای اینترنت و مجازی معمولا افرادی را به خود جذب میکند که در دنیای واقعی جرات ظاهر شدن در جمع را ندارند. به‌ویژه وقتی سوژه‌های داغ مطرح می‌شود. برخی از نشریات اینترنتی و وب‌سایت‌های تولید محتوا برای اینکه جلوی پرخاشگری و بی‌ادبی‌های افراد را بگیرند، هنگام نظر دادن از آنها می‌خواهند که ابتدا با پست الکترونیکی معتبر ثبت نام کنند. بدین‌ترتیب جلوی رفتارهای بد احتمالی آنها را می‌گیرند.
اما اگر شما صرفا یک صفحه اینستاگرام، توییتر، فیس‌بوک یا وبلاگی شخصی دارید و هدف افراد بدجنس قرار گرفته‌اید، بهترین کار این است زود از کوره در نروید و پیش از پاسخگویی خونسردی‌تان را حفظ کنید. سپس از فرد بخواهید این رفتار را ادامه ندهد. اگر او توجه نکرد، خیلی راحت استفاده او از صفحه اینترنتی‌تان را مسدود کنید و حتی می‌توانید رفتار بد او را به سرور اینترنت‌تان گزارش کنید.
اگر فرد بدرفتار قصد داشت مزاحمت‌های خود را به زندگی واقعی‌تان وارد کند، حتما با پلیس تماس بگیرید. این روز‌ها تقریبا در تمام کشورها، بخشی در اداره پلیس تشکیل شده که ویژه رفتارهای مخرب اینترنتی است و به شکایت‌های مردم رسیدگی میکند.
البته یادتان باشد اقدام قانونی وقتی که شما با رفتارتان آتش را شعله‌ورتر نکرده باشید، موثرتر است؛ بنابراین هرگز به نظرات منفی و رفتارهای پرخاشگرانه، پاسخ‌های بد و منفی ندهید.
منبع: خبرآنلاین
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: روانشناسی فضای مجازی فضای مجازی عزت نفس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۷۸۸۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتقاد ملی‌پوش بوکس از«تبعیض فدراسیون» و«رفتار عجیب فونتانا»
ملی‌پوش بوکس ایران از رفتار عجیب فونتانا سرمربی کوبایی برای خط زدنش از تیم ملی و رفتار تبعیض‌آمیز فدراسیون بوکس انتقاد کرد. - اخبار ورزشی -
مصطفی ریگی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، در خصوص اینکه گفته می‌شود در میان بوکسورهای اعزامی به رقابت‌های گزینشی المپیک در تایلند قرار ندارد، گفت: در مسابقات قهرمانی کشور ارومیه در وزن 51 کیلوگرم به مدال طلا رسیدم و با اقتدار تمامی حریفان خود را شکست دادم. در دیدار فینال مهدی پرویزی دوست خوبم را شکست دادم. نه تنها در این مسابقه، بلکه در چند سال اخیر و در مسابقه قهرمانی کشور و انتخابی تیم ملی در رده‌های سنی جوانان و بزرگسالان مقابل پرویزی به برتری رسیدم. پرویزی دوست، رفیق و هم تیمی‌ام است، اما قرار است او بدون هیچ دلیل قانع کننده‌ای و بدون هیچ مبارزه انتخابی به تایلند اعزام شود.
وی در پاسخ به این سوال که چرا در مرحله گذشته گزینشی المپیک در ایتالیا هیچ بوکسوری در وزن 51 کیلوگرم اعزام نشد، گفت: بعد از مسابقات قهرمانی کشور و یک هفته قبل از اعزام گفتند که در ترکیب نفرات اعزامی به ایتالیا قرار ندادم. وقتی دلیل آن را پرسیدم؛ گفتند به خاطر اینکه برادرم(مرتضی ریگی) به همراه تیم ملی از اسپانیا بازنگشت، مسئولان با اعزامم مخالف هستند. از مسئولان فدراسیون خواستم که برای حل این مشکل تلاش کنند، اما متاسفانه هیچ کاری نکردند. این در حالی است که اصلاً مشخص نیست ادعای مسئولان فدراسیون بوکس درست باشد یا دلایل دیگری در عدم اعزامم وجود داشت. گفتند اعزام به ایتالیا حق من است و قول دادند که به سهمیه المپیک تایلند اعزام خواهم شد.
استکی: وضعیت تیم امید بوکس مثل هندوانه در بسته است
ملی‌پوش بوکس تصریح کرد: بعد از قول مسئولان فدراسیون بوکس هیچ صحبتی نکردم و دوباره تمریناتم را ادامه دادم تا اینکه 17، 18 روز قبل از تورنمنت بیشکک، فونتانا گفت که در این مسابقات در وزن 54 کیلوگرم مبارزه کنم. در آن مقطع یک مقدار مشکل وزنی داشتم، اما در 18 روز می‌توانستم به سر وزن برسم، اما خود را به سرمربی تیم ملی سپردم و هیچ حرفی نزدم. یک هفته بعد فونتانا نظرش را تغییر داد و گفت باید در وزن خودم بازی کنم. این در حالی است که در آن زمان 5، 6 کیلو اضافه وزن داشتم و تنها 11 روز نیز زمان باقی مانده بود.
ریگی در ادامه عنوان کرد: وقتی به فونتانا گفتم که در این فاصله کار سختی برای کاهش این مقدار وزن دارم؛ گفت اگر سر وزن نرسم، نه تنها به قرقیزستان بلکه به تایلند هم اعزام نخواهم شد. باز هم به حرف سرمربی تیم ملی گوش کردم؛ در حالی که برای یک سبک وزن کاهش 5 کیلوگرم در 11 روز بسیار سخت است. بدترین لحظات دوران ورزشی‌ام را در این مدت پشت سر گذاشتم و حتی بعد از پایان تمرینات که همه به خوابگاه می‌رفتند، در سالن می‌ماندم تا وزن کم کنم. یک روز قبل از اعزام فونتانا گفت باید بعد از پایان آخرین تمرین به این وزن رسیده باشم و حتی اگر 100 گرم نیز اضافه داشته باشم، اعزام نخواهم شد.
وی افزود: خدا را شکر نه تنها به وزن رسیدم، بلکه 200 گرم نیز زیر وزن بودم. البته برای این اتفاق فشار وحشتناکی را تحمل کردم و بسیار ضعیف شده بودم. تنها امیدم این بود که تا شروع مسابقات ریکاوری کنم و با قدرت به رینگ بروم. روز اعزام متاسفانه سیل دبی اتفاق افتاد و مربیان گفتند که در فرودگاه حق ندارم چیزی بخورم. نکته عجیب این بود که فدراسیون با بی‌برنامگی بدترین نوع بلیت را گرفته بود. ما از تهران به سمت دوبی رفتیم و از آنجا به ترکیه و سپس به قرقیزستان برویم. به خاطر سیل دوبی نیز یک روز کامل در تهران ماندیم و نه جای خوابی داشتیم و نه چیزی خوردم. در نهایت به سمت دوبی رفتیم و نزدیک 24 ساعت نیز پروازها در امارات به تعویق افتاد تا دو روز در ترانزیت باشیم.
ملی‌پوش بوکس ایران خاطرشنان کرد: شرایط به گونه‌ای شده بود که از شدت ضعف فقط می‌گفتم به تهران بازگردیم. در نهایت بعد از دو روز عدم استراحت و غذا خوردن به بیشکک رسیدیم. زمانی که به قرقیزستان رسیدیم قرعه‌کشی مسابقات انجام و حتی مسابقات شروع شده بود. بدترین اتفاق این بود که متوجه شدم باید در وزن 54 کیلوگرم مبارزه کنم. این در حالی بود که با بدبختی به وزن 51 رسیده بودم و از قدرت و حجم عضلاتم در زمان کوتاهی کم کرده بودم؛ اما متوجه شدم باید با کسانی که یک وزن بالاتر هستند، مبارزه کنم. متاسفانه در نهایت بعد از دو روز عدم استراحت، فشار روانی و غذا نخوردن در یک وزن بالاتر به مصاف بوکسور ازبکستان رفتم.
ریگی ادامه داد: با این شرایط غیرت کردم و راند یک را نیز 4 بر یک جلو بودم، اما در راند دوم و سوم از لحاظ بدنی خیلی افت کردم و در نهایت باختم. در بازگشت به تهران شرایط را برای فونتانا که همراه ما نبود، توضیح دادم، اما با وجودی که گفته بود این تورنمنت ملاکی برای انتخابی نیست و در مسیر آماده‌سازی است، گفت پرویزی به تایلند اعزام خواهد شد. 7 ماه در اردوها بودم و در نهایت خطم زدند. در قهرمانی کشور حریف خود را شکست دادم، در درون اردویی هم هیچ مسابقه رسمی با هم نداشتیم. اگر در قرقیزستان هم نتیجه نگرفتم به خاطر شرایط اعزام و مسابقه در وزن غیر تخصصی‌ام بود. حتی به فونتانا گفتم بارها حریفم را بردم، اما او گفت ملاک او انتخابی‌ها نیست و مسابقات بین‌المللی است.
بوکسور کشورمان تصریح کرد: مهدی پرویزی در تورنمنت آذربایجان به مدال نقره رسید و در فینال به حریف ازبکستانی باخت که من در تورنمنت بلغارستان باختم، اما با این تفاوت که مبارزه ما بسیار نزدیک بود. به فونتانا گفتم فیلم مبارزه‌ام با حریف ازبکستانی را آنالیز کنند تا ببینند کدامیک از ما مبارزه نزدیک‌تری با حریف داشتیم. دلیل دیگر نتیجه گرفتن پرویزی مبارزه در وزن تخصصی‌اش بود، اما من در قرقیزستان در یک وزن بالاتر بازی کردم.
ریگی در پایان خاطرنشان کرد: مگر ما از این خاک و بوم نیستیم که اینگونه تبعیض قائل می‌شوند. واقعا از هیچ کار این فدراسیون سر در نمی‌آورم و نمی‌دانم چرا من را ابتدا به ایتالیا اعزام نکردند و حالا نیز نمی‌خواهند بگذارند در تایلند مبارزه کنم. اگر من را نمی‌خواستند از ابتدا می‌گفتند و تکلیف را روشن می‌کردند. چرا با روح و روانم بازی کردند.
انتهای پیام/
هیجان ستاره بایرن: چی بهتر از بازی با رئال!