به نقل از «ایرنا»

فصل پنجم کاوش هیات‌مشترک ایران و آلمان در معدن نمک چهرآباد

تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۳۰۷۳۰

به گزارش  گروه فرهنگی ایرنا از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، ابوالفضل عالی سرپرست ایرانی هیأت باستان‌شناسی با اعلام این خبر گفت: پنجمین فصل کاوش هیات مشترک میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و موزه و دانشگاه بوخوم آلمان از نیمه آبان سال جاری آغاز شد و براساس برنامه‌ریزی به عمل آمده تا نیمه آذرماه امسال ادامه خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او با بیان اینکه کاوش این فصل پس از سه سال وقفه در کار میدانی و در ادامه پژوهش‌های باستان‌شناسی سال‌های گذشته انجام می‌شود تصریح کرد: در دو فصل اخیر کاوش در سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ به جز حفاری در ترانشه‌های قدیمی که محل کشف مردان نمکی و مربوط به معدنکاری دوره هخامنشی و ساسانی است، بخش‌های دیگری از کوه معدن نمک از جمله تونل‌های فرو ریخته دوره‌های قاجار و پهلوی، دوره سلجوقی و کمپ استقراری معدنکاران در پائین کوه معدن کاوش شد.

به گفته این باستان‌شناس، مطابق با نتایج به دست آمده از کاوش فصول گذشته در معدن دوزلاخ، معدنکاری نمک در چهرآباد (استان زنجان) یک فعالیت دراز مدت بوده که از دوره هخامنشی آغاز شده و در ادوار مختلفی از جمله دوره ساسانی، دوره سلجوقی، عصر صفوی، قاجار و پهلوی ادامه یافته است.

عالی با اشاره به اینکه در هر دوره قسمت‌هایی از کوه معدن نمک مورد بهره‌برداری و استخراج نمک قرار گرفته خاطرنشان کرد: کیفیت بالای نمک چهرآباد یکی از دلایل اصلی ادامه‌دار بودن بهره‌برداری و صدور آن به دیگر مناطق بوده است.

او افزود: با این حال تکنیک استخراج و میزان بهره‌برداری در هر دوره‌ای بنا به نیاز و احتمالاً نوع سیستم مدیریتی و حاکمیتی متفاوت بوده است.

 سرپرست ایرانی هیأت باستان‌شناسی گفت: با توجه به یکپارچه نبودن رگه‌های نمک در گنبد نمکی چهرآباد، رعایت نشدن مسائل ایمنی و زلزله‌های احتمالی ریزش معدن و فروریزی تونل‌های استخراج نمک در چند نوبت از جمله دوره هخامنشی، ابتدا و انتهای دوره ساسانی، دوره قاجار و دوره پهلوی انجام یافته و در هر ریزش تعدادی از معدن‌کاران که امروزه به مردان نمکی معروف هستند کشته و مدفون شده‌اند.

عالی تصریح کرد: با توجه به اهداف در نظر گرفته شده برای کاوش این فصل و پرسش‌های متعدد در کاوش فصل جدید، تصمیم برآن شد تا حفاری فقط در بخشی از محدوده کاوش شده در فصول قبل و در زیر سوله‌ای که سال‌ها پیش اداره کل استان جهت حفاظت از بخش کاوش شده برپا کرده، انجام یابد.

او هدف از کاوش این فصل را پیگیری وضعیت تونل‌های مربوط به دوره ساسانی و معدنکاری در این دوره عنوان کرد و افزود: در سال‌های گذشته بخش بزرگی از تونل‌های استخراج نمک دوره ساسانی مورد کاوش قرار گرفت و مشخص شد که در زیر لایه‌های مضطرب دوره قاجار؛ آثار فعالیت معدنکاران ساسانی وجود دارد که شامل تونل‌های بزرگی است که به دلیل ریزش معدن در حدود اواخر این دوره  با آوار و صخره‌های نمک پر شده‌اند.

او با ابراز خرسندی از اینکه پس از فروریزی، دیوارهای تونل‌ها که در سراسر آنها اثر و رّد ابزارهای معدنکاری دیده می‌شود، پابرجا باقی مانده است، گفت: بر اساس شواهد موجود معدنکاران ساسانی بخش‌های زیادی از کوه معدن نمک را در یک بازه زمانی طولانی مورد استخراج قرار داده‌اند.

سرپرست ایرانی هیأت باستان‌شناسی گفت: طی کاوش روزهای اخیر آثار فعالیت معدنکاران ساسانی شامل لایه‌های معدنی، بخش‌های ریزش شده و قسمت‌های دیگری از تونل‌های صخره‌ای نمک آشکار و در کاوش این فصل بخش‌های دیگری از محل نگهداری احشام نیز بدست آمده است.

عالی با بیان اینکه مطابق با شواهد موجود قسمت‌هایی از تونل‌های دوره ساسانی محل نگهداری حیوانات باربر بوده و احتمالاً حمل و بارگیری نمک در داخل تونل‌های سرپوشیده معدن انجام می‌یافته تصریح کرد: هیئت کاوش در نظر دارد در فصل جدید، کاوش باستان‌شناسی را در لایه‌های ساسانی برای درک بهتر و داشتن دید روشن‌تری از معدن‌کاری دوره ساسانی و نیز انجام عملیات حفاظتی پس از کاوش ادامه دهد.

برچسب‌ها دوره قاجار آلمان باستان شناسی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: دوره قاجار آلمان باستان شناسی دوره قاجار آلمان باستان شناسی باستان شناسی کاوش این فصل دوره ساسانی کوه معدن معدن نمک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۳۰۷۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران

تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهم­ترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.   به گزارش ایسنا، حسین سرحدی، عضو هیأت علمی دانشگاه زابل، که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاه‌نگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌­های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.   او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان­‌ها یا خانه­‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشان­دهندۀ توسعۀ ساخت­ و­ ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.   در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.   باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آن‌ها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.   سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود. کانال عصر ایران در تلگرام