تنها یک و نیم درصد سالمندان کشور از وضعیت زندگی خود در دوران COID- ۱۹ راضی هستند
تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۵۵۴۲۵
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان از شهرکرد، مسعود لطفی زاده عضو هیئت علمی، دانشیار بهداشت جامعه و رئیس مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد گفت: به دنبال شیوع بیماری طی دو سال اخیر و همه گیری آن در جامعه تحقیق و پژوهش علمی با موضوع " بررسی وضعیت جسمی و روانی سالمندان ایرانی در دوران پاندمی COID- ۱۹" انجام و نتایج آن در کنفرانس ملی "کرونا و مولفه های سلامت" ارائه شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او افزود: در این تحقیق علمی وضعیت زندگی ۴۶۱ سالمند بالای ۶۵ سال طی دوران شیوع بیماری در ۱۰ استان کشور از طریق تکمیل پرسشنامه استاندارد SQL با کمک اعضای هیئت علمی دانشگاههای مختلف نمونه گیری و مورد بررسی قرار گرفت.
عضو هیئت علمی و دانشیار بهداشت جامعه دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد با بیان اینکه میانگین سن افراد مورد مطالعه ۷۰.۴۶ سال بود افزود: در این پژوهش علمی بیش از ۷۰ درصد افراد مورد بررسی ساکن شهر و مابقی در روستاها بودند، و ۴۸.۸ درصد افراد مورد مطالعه را زنان و ۵۱.۲ درصد را مردان تشکیل دادهاند.
رئیس مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دانشگاه در تشریح نتایج این تحقیق گفت: در این بررسی علمی بیش از ۱۶ درصد سالمندان در دوران شیوع COID- ۱۹ برای انجام کارهای روزمره کاملا وابسته به افراد دیگر و نیازمند کمک بودند.
لطفی زاده ادامه داد: همچنین زنان بیش از دو برابر مردان نیازمند کمک جدی دیگران در انجام فعالیتهای روزمره بوده اند.
او یادآور شد: در این تحقیق علمی پژوهشی، دو متغیر روانی و جسمانی با سطح تحصیلات، جنس(زن و مرد)، محل سکونت و شغل رابطه معناداری داشته است بطوری که میانگین نمره مؤلفه روانی ۷.۱۹ در این گزارش، متاسفانه بیانگر وضعیت نامطلوب سلامت روانی سالمندان در این برهه زمانی است.
لطفی زاده خاطرنشان کرد: همچنین میانگین مولفه های جسمانی ۱۶ اعلام شد که نشانگر وضعیت نهچندان خوب سالمندان به لحاظ جسمانی می باشد.
او افزود: نتایج تحقیقات بیانگر آن است که تنها یک و نیم درصد سالمندان کشور از وضعیت زندگی خود در دوران همه گیری ویروس COID- ۱۹ راضی هستند و وضعیت زندگی خود را "خیلی خوب" ارزیابی کرده اند.
بیشتر بخوانید
فوت سه بیمار کرونایی در چهارمحال و بختیاریلطفی زاده تصریح کرد: براساس مطالعات صورت گرفته زنان سالمند بیش از مردان سالمند پایبند به رعایت فاصله گذاری اجتماعی بودند، همچنین زنان به دلیل مشکلات روانی ناشی از اپیدمی کووید ۱۹ مشکلاتی همچون کم غذا خوردن، کم تحرکی و عدم رضایت از زندگی را بیش از آقای تجربه کردند.
او در پایان گفت: بر اساس تحقیقات و پژوهش های علمی، وضعیت نامطلوب سالمندان به ویژه در شرایط اپیدمی COID- ۱۹ نیاز توجه بیشتر به این قشر از جامعه را به طور جدی آشکار میکند.
انتهای پیام/خ
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: وضعیت زندگی لطفی زاده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۵۵۴۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف بناهای ماقبلتاریخی که «مسیری به جهان پس از مرگ» بودند (+عکس)
در یک بررسی باستانشناسی در ایرلند، آثاری از صدها اثر تاریخی که قبلا ناشناخته بودند، شناسایی شده است. پنج مورد از این بناهای تاریخی، سازههای ماقبل تاریخ بسیار کمیابی بودند که ممکن است روزگاری حاوی مسیرهای مخفی نمادین برای ورود به زندگی پس از مرگ برای مردگان بوده باشند.
به گزارش فرادید، این مطالعه به رهبری دکتر جیمز اُدریسکول از دانشگاه آبردین از فناوری LiDAR برای تولید مدلهای سهبعدی بسیار دقیق از زمین استفاده کرده است. این فناوری، مشابه آنچه که برخی وسایل نقلیه خودران از آن استفاده میکنند، در شناسایی بقایای این سازههای باستانی که بیشترشان با هزاران سال شخم زدن از بین رفته بودند، بسیار حیاتی بود.
اُدریسکل این بررسی را در چشمانداز بالتینگلاس، ایرلند انجام داد که پر از بقایای ماقبل تاریخ است. نتایج این بررسی در مجله Antiquity منتشر شده است.
منطقه بررسیشده توسط محققان، در دوران نوسنگی اولیه (که حدود ۳۷۰۰ قبل از میلاد آغاز شد) و عصر برنز میانه تا اواخر (۱۴۰۰ تا ۸۰۰ قبل از میلاد) اشغال شده بود. با این حال، شواهدی از اشغال در طول ۲۰۰۰ سال بین این دو دوره که به دوره نوسنگی میانه شناخته میشود، تا کنون کمیاب بوده است.
بناهای ماقبل تاریخ بالتینگلاس
به گفته اُدریسکل، یافتن این بناهای تاریخی اهمیت ویژهای دارد چون این عقیدهی عمومی را رد میکند که بالتینگلاس حدود ۲۰۰۰ سال، بین عصر برنز پسین و اوایل نوسنگی رها شده است. این نتایج حاکی از آنست که این منطقه به طور مداوم مسکونی بوده و در این اوقات، اهمیت آیینی داشته است.
بناهای تاریخی کشفشده علاوه بر اهمیت معماری، اهمیت فرهنگی و معنوی نیز دارند. این بناهای تاریخی که رویدادهای مهم خورشیدی مانند انقلابین را نشان میدهند، طوری به طور استراتژیک در سراسر چشمانداز قرار گرفتهاند که با مکانهای تدفین و حرکات چرخهای خورشید همخوانی داشته باشند. به گفته دکتر اُدریسکول، این همترازی گواه سفر مردگان است، چرا که آنها به آسمانها صعود میکنند و دنبالهای ملموس پشت سر خود بجا میگذارند که آنها را به دنیای اجدادشان در طرف دیگر متصل میکند.
این اتصال بین مسیرهای کورسوس، محلهای دفن و رویدادهای آسمانی بر ماهیت درهم تنیدهی زندگی روزمره، چرخههای کشاورزی و باورهای معنوی در جوامع نوسنگی تأکید میکند که نمایانگر درکی پیچیده از زندگی، مرگ و تولد دوباره است.
محوطه معبدراههشدهی نوسنگی اولیه راتکوران
کورسوسها (Cursuses) نوعی سازه یادبودی دوران نوسنگی شبیه خندق یا جانپناه هستند و در جزایر بریتانیای کبیر و ایرلند یافت میشوند. این بناهای ماقبل تاریخ معمولاً دارای محوطههای خاکی نسبتاً باریک هستند. اُدریسکول میگوید: «کشف بناهای تاریخی کورسوس بسیار مهم است، چون در ایرلند بسیار نادر هستند.»
«در ایرلند کمتر از ۲۰ بنای تاریخی ثبتشده وجود دارد که معمولاً مجزا یا جفت هستند. این امر سبب میشود پنج نمونه بالتینگلاس، بزرگترین خوشه از این محوطهها در کشور شوند، اما، مدل توپوگرافی دقیق محوطهها و چشمانداز اطراف آنها فرصتی را برای بررسی دیجیتالی این آثار فراهم کرده است.»
اُدریسکول اشاره میکند که ممکن است این بناهای تاریخی، نمادی از رفتن مردگان به سمت آسمان باشند.
«عملکرد این نوع بناها همیشه یک موضوع پیچیده بوده، چون ما اطلاعات کافی نداریم. اما با توجه به اینکه برخی از مکانهای بالتینگلاس را میتوان با بناهای تدفینی نیز مرتبط دانست، برای من به این معناست که ممکن است آنها بناهای تشریفاتی بوده باشند که در مراسم تدفینی کاربرد داشتند، جایی که کورسوس، مسیر فیزیکی انتقال مردگان به زندگی پس از مرگ را مشخص میکند.»
کانال عصر ایران در تلگرام