واکنش نخست‌وزیر ارمنستان به طرح کریدور زنگه‌زور، نزدیک مرز ایران
تاریخ انتشار: ۳ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۶۳۳۴۴
آفتاب‌‌نیوز :
«نیکول پاشینیان» نخست‌وزیر ارمنستان روز گذشته (سه‌شنبه) در جریان یک کنفرانس خبری آنلاین «ادعاهای ارضی» جمهوری آذربایجان درباره «دالان زنگه‌زور» را به شدت محکوم کرد و گفت که باکو سیاست تجاوز مستمر به قلمرو ارمنستان را در پیش گرفته است و این مسئله باید در جامعه بین‌المللی مورد رسیدگی قرار گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
روزنامه «آسبارز» ارمنستان در این خصوص گزارش کرد، پاشینیان درباره ادعاهای ارضی جمهوری آذربایجان گفت: «(جمهوری) آذربایجان ظاهراً ادعاهای ارضی درباره قلمرو ارمنستان مطرح می‌کند. «دالان زنگه‌زور» یعنی چی؟ "زنگه‌زور شرقی" یعنی چی؟ چه کسی این اصطلاحات را ابداع کرده است و معنی آن چیست؟»
اظهارات پاشینیان به درخواست‌های «الهام علی اف» رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان برای گشایش یک «کریدور» که سرزمین اصلی جمهوری آذربایجان را از طریق ارمنستان به نخجوان متصل می‌کند، اشاره دارد.
انتقاد شدید نخست‌وزیر ارمنستان درست چند روز قبل از دیدار برنامه‌ریزی شده وی با علی اف و «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه در سوچی مطرح شده است که قرار است روز جمعه (پنجم آذرماه) برگزار شود.
پاشینیان سپس با اشاره به این موارد ادامه داد: «ما بارها گفته‌ایم و تکرار می‌کنیم که درباره هیچ موضوعی در قالب "منطق کریدور" بحث نمی‌کنیم. این به مفهوم این نیست که ما دستورکار گشایش ارتباطات منطقه‌ای را رد می‌کنیم».
نخست‌وزیر ارمنستان ادامه داد، با توجه به اینکه ارمنستان 30 سال است تحت محاصره ترکیه و جمهوری آذربایجان است، «شاید بیشتر علاقمند به باز کردن ارتباطات منطقه‌ای باشد».
وی با اشاره به این مسئله ادامه داد که باکو دستورکار «کریدور زنگه‌زور» را مطرح کرده است تا روند گشایش ارتباطات منطقه‌ای را به طور کلی متوقف کند.
طبق این گزارش، این مقام ارشد ارمنستان سپس در ادامه از جامعه بین‌الملل خواست تا به این قضیه ادعاهای ارضی جمهوری آذربایجان درباره قلمرو ارمنستان ورود کنند و این موضوع را جدی‌تر بگیرند زیرا لفاظی‌های خصمانه رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان که مدام تأکید می‌کند کشورش «آنچه را که بخواهد انجام خواهد داد» با «اوباش‌گری بین‌المللی» هم مرز است.
وی در این خصوص توضیح داد: «(جمهوری) آذربایجان سیاست تهاجمی را دنبال می‌کند. آذربایجان همیشه یک سیاست تهاجمی را دنبال کرده است، وظیفه ما این است که با استفاده از همه اهرم‌های بین المللی جلوی سیاست تهاجمی آذربایجان را بگیریم. در مجموع، هیچ تغییری در 15 سال گذشته در سیاست (جمهوری) آذربایجان به وجود نیامده است و بعد از جنگ تهاجمی‌تر شده است. ما باید از تهاجم آذربایجان علیه خود این کشور استفاده کنیم».
پاشینیان با بیان این که در نشست ماه آینده دموکراسی، سیاست‌های تهاجمی جمهوری آذربایجان را مطرح خواهد کرد، گفت: «باید از ساز و کارهای بین‌المللی علیه (جمهوری) آذربایجان استفاده شود».
طبق این گزارش، ارمنستان به اجلاس دموکراسی «جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا دعوت شده است و این در حالی است که جمهوری آذربایجان و ترکیه دعوت نشدند.
پاشینیان سپس به جمهوری آذربایجان درباره تداوم تهاجم علیه ارمنستان هشدار داد و گفت: «این حمله (جمهوری) آذربایجان و کشورهای مشوق آن به حاکمیت، دولت و استقلال و دموکراسی ارمنستان است. ما در تمامی عرصه‌های بین‌المللی ممکن، این موضوع را پیگیری می‌کنیم».
نخست‌وزیر ارمنستان همچنین اعلام کرد که اگر در جریان نشست آتی وی با علی اف توافقی صورت گیرد، سندی خواهد بود که بیانگر قصد-کمیسیونی-برای آغاز تحدید و تعیین مرزهای بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان است.
پاشینیان هفته گذشته اعلام کرد که ایروان از پیشنهادهای جدید ارائه شده از سوی مسکو در مورد تعیین مرزها حمایت می کند. با این حال، وی روز سه‌شنبه به خبرنگاران گفت که پیشنهادهای روسیه تفاوت چندانی با پیشنهادات قبلی ندارد.
وی در این خصوص گفت: «وقتی می گوییم این پیشنهاد برای ارمنستان قابل قبول است، نمی گوییم که 100 درصد با مواضع ارمنستان مطابقت دارد. ما می خواهیم نشان دهیم که مایل به یافتن راه حل هستیم».
نخست‌وزیر ارمنستان با تأکید بر این موضوع که تنها توافقی که ممکن است در نشست آتی با علی اف به امضا درآید، تشکیل کمیسیونی برای رسیدگی به روند مرزبندی و تعیین حدود مرزها گفت: «این تصور وجود دارد که سندی در مورد مرزبندی مشخص امضا خواهد شد. چنین چیزی ممکن نیست».
پاشینیان همچنین تصریح کرد که تعیین حدود و مرزها، آرتساخ (قره باغ کوهستانی) و رفع انسداد منطقه‌ای موضوعات جداگانه‌ای هستند که نیازمند رویکردها و روش‌های بحث متفاوت هستند.
پاشینیان در این خصوص توضیح داد: «آیا بحث آرتساخ (قره باغ کوهستانی)، مسئله یک قلمرو است؟ همانطور که متوجه شدیم، مسئله قلمرو نیست. مسئله آرتساخ، موضوع حق و حقوق است و ربطی به قلمرو ندارد».
جنگ سال گذشته بر سر منطقه قره باغ کوهستانی در تاریخ نهم نوامبر ۲۰۲۰ (۱۹ آبان ۱۳۹۹) با توافق آتش‌بس به امضای «نیکول پاشینیان»، رئیس جمهور ارمنستان، «الهام علی اف» رئیس جمهور جمهوری آذربایجان و «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه پایان یافت و و روسیه به عنوان میانجی این توافق نقش آفرینی کرد.
مسئولان جمهوری آذربایجان بخصوص الهام علی‌اف مدتی پس از امضای توافق آتش‌بس قره‌باغ در نوامبر ۲۰۲۰ که به درگیری‌های مرگبار ۴۴ روزه بین دو جمهوری ارمنستان و آذربایجان بر سر این منطقه پایان داد، به تنش‌آفرینی مرزی و توسل به پروپاگاندا و اظهارات جعلی برای زمینه‌سازی ایجاد کریدور زنگه‌زور روی آوردند.
منبع: خبرگزاری فارسمنبع: آفتاب
کلیدواژه: جمهوری آذربایجان ارمنستان کریدور زنگه زور نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان جمهوری آذربایجان ادعاهای ارضی بین المللی رئیس جمهور زنگه زور منطقه ای قره باغ علی اف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۶۳۳۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامه‌های آمریکا و اروپا برای نفوذ در قفقاز
آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاقند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، الچین خالدبیلی روزنامه‌نگار ینی مساوات با نگارش یادداشتی با عنوان «کاخ سفید گامبیت(ابرمرد خیالی آمریکایی) قفقاز را آغاز کرد اما باکو به آن پایان داد» می‌نویسد: به نظر می‌رسد که آمریکا و غرب مصمم به توسعه بیشتر برای نفوذ در قفقاز جنوبی هستند. در هر صورت اخیراً پیام‌های محافل سیاسی غرب در خصوص این منطقه به وضوح محتوای تقابلی شدیدی با باکو و مسکو دارد. بنابراین محافل سیاسی غربی سعی دارند روسیه را به عنوان منبع اصلی تنش نظامی-سیاسی در قفقاز جنوبی معرفی کنند. آن‌ها از این ادعاها برای استدلال در مورد اهمیت حذف قفقاز جنوبی از حوزه نفوذ روسیه استفاده می‌کنند.
همچنین باید توجه داشت که این ادعاهای آمریکا و غرب برای شرایط فعلی تا حدودی اغراق‌آمیز است. حداقل به این دلیل که اخیراً آمریکا و غرب عامل محرک افزایش تنش نظامی-سیاسی در این منطقه بوده‌اند، نه روسیه. در هر صورت، نتایج ژئوپلیتیک کنفرانس مشترک بین آمریکا، اتحادیه اروپا و ارمنستان در بروکسل به تدریج خود را نشان داده و این را می‌توان تحریک بروکسل با هدف تأثیرگذاری مستقیم بر جهت‌گیری فرآیندهای ژئوپلیتیک منطقه‌ای دانست.
نکته این است که تحریک بروکسل در درجه اول تلاشی برای مداخله در وضعیت ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی است. زیرا آمریکا و اتحادیه اروپا در تلاش هستند تا در این منطقه بر روی ارمنستان مانورهای ژئوپلیتیکی انجام دهند.
ارمنستان به عنوان کشوری که متحمل شکست نظامی در جنگ دوم قره‌باغ شد، به یک سد ضعیف در منطقه تبدیل شده است. از این رو، آمریکا و اتحادیه اروپا به قصد تقویت مجدد ارمنستان تلاش می‌کنند این کشور را که پایگاه نظامی- سیاسی خود در منطقه می‌دانند، بار دیگر به یک عامل ژئوپلیتیک تبدیل کنند و بیشتر اقدامات انجام شده پس از تحریک بروکسل در راستای همین هدف است.
اول از همه، آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاق‌اند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند و از بازی خارج کنند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. با ایجاد شرایط جدید منطقه‌ای، تلاش شد تا مواضع منطقه‌ای ارمنستان تقویت و به پایگاهی مؤثر تبدیل شود. این بدان معنا بود که یک تهدید واقعی برای منافع ملی آذربایجان و روسیه در حال ظهور است.
البته جمهوری آذربایجان نمی‌توانست ناظر این طرح‌های آمریکا و اتحادیه اروپا بماند. بنابراین، باکو ابتدا به تحریک بروکسل واکنش تندی نشان داد و سپس اعلام کرد که اجازه دخالت در قفقاز جنوبی را نخواهد داد. بعدها محافل رسمی آذربایجان با انجام مانورهای سیاسی از جمله اتحاد با روسیه، تأثیرات تحریک آمریکا و اتحادیه اروپا را تقریباً خنثی کردند و با آن، در واقع، سناریوهای جدید غرب در قفقاز جنوبی مسدود شد و شکست خورد.
در واقع باکو پیام روشنی داد که می‌تواند روابط متقابل با کرملین را بیشتر توسعه دهد. بنابراین جمهوری آذربایجان دارای پتانسیل ژئوپلیتیکی گسترده‌ای برای مشارکت استراتژیک با روسیه است. به ویژه، در حال حاضر یک آشتی نسبتاً جدی بین منافع آذربایجان و روسیه در قفقاز جنوبی وجود دارد. کرملین در تلاش است از مواضع روسیه در منطقه که هدف آمریکا و غرب است محافظت کند. باکو مصمم است مانع از تلاش آمریکا و اتحادیه اروپا برای مداخله در قفقاز جنوبی با دور زدن آذربایجان از طریق ارمنستان شود. از این نظر مشکل اصلی مشترک جمهوری آذربایجان و روسیه در منطقه تقریباً مشابه است.
بنابراین تفاهم تاریخی میان باکو و کرملین در آستانه سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو کافی است تا بسیاری از کشورهای غربی را ناامید کند. بدین ترتیب، رهبری سیاسی هر دو کشور موفق شدند خیلی زودتر از موعد بر سر خروج نیروهای حافظ صلح روسیه از خاک آذربایجان به توافق برسند. اما آمریکا و غرب امیدوار بودند که همین موضوع منجر به درگیری جمهوری آذربایجان و روسیه شود و ناکامی در این امر به ناچار منجر به اختلال در برنامه‌های تغییر وضعیت منطقه شد.
جالب است که محافل سیاسی غرب، به ویژه آمریکا، هر چند دیر متوجه شدند که اشتباهات کاملاً جدی در قفقاز جنوبی صورت گرفته است. بنابراین به نظر می‌رسد آمریکا که قصد دارد جمهوری آذربایجان را در فرآیندهای منطقه‌ای مشترک با اتحادیه اروپا و ارمنستان به پس‌زمینه بکشاند، با مانورهای انعطاف‌پذیر باکو درمانده شده است. در هر صورت، این واقعیت که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا مجبور شد برای گفتگو در مورد وضعیت قفقاز جنوبی، تلفنی با رئیس‌جمهور الهام علی‌اف تماس بگیرد، نکاتی را آشکار کرد.
نکته این است که کاخ سفید قبلاً درک کرده که دستیابی به اهداف ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی با دور زدن جمهوری آذربایجان از طریق ارمنستان امکان‌پذیر نخواهد بود. اگر کاخ سفید دریچه‌ای برای همکاری ژئوپلیتیکی با باکو باز نگه ندارد، تردیدی وجود ندارد که باکو از بستن «درب منطقه» به روی غرب دریغ نخواهد کرد و این ممکن است راه را برای شکست بعدی سیاست غرب در قفقاز جنوبی هموار کند.
ظاهراً «گامبیت قفقاز جنوبی» که توسط تحرکات آمریکا و اتحادیه اروپا آغاز شد، با شکست مواجه شد، اگرچه ارمنستان در «وضعیت قربانی اصلی» باقی ماند، اما در واقع دستان آمریکا و اتحادیه اروپا برای آن خالی ماندند. از این منظر، می‌توان در نظر گرفت که اگرچه کاخ سفید «گامبیت قفقاز» را آغاز کرد، اما دقیقاً باکو بود که با موفقیت به آن پایان داد و در نتیجه، این ارمنستان بود که بازنده اصلی باقی ماند.
به موازات همه اینها، سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو با نتایج موفقیت‌آمیزی به پایان رسید و وضعیت نسبتاً بدی را برای سناریوهای غربی در قفقاز ایجاد کرد. زیرا رهبران جمهوری آذربایجان و روسیه توانستند روشن کنند که هیچ تناقضی بین دو کشور وجود ندارد و علاوه بر این، بیانیه مسکو در مورد فعالیت اتحاد دو کشور در پیش‌زمینه قرار گرفت. در چنین شرایطی، تردیدی وجود ندارد که نقشه‌های غرب در قفقاز جنوبی در معرض خطر بزرگی قرار دارد.
عدم تمایل جمهوری آذربایجان به روند ادغام در اروپاعلی‌اف: فعالیت مرکز نظارت مشترک روسیه و ترکیه به پایان رسیدعلی‌اف: آذربایجان هرگز به اوکراین سلاح نمیدهدانتهای پیام/
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور