Web Analytics Made Easy - Statcounter

عضو هیات انتخاب بخش شبیه‌خوانی بیستمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی عنوان کرد هیات انتخاب نه براساس سابقه یا رزومه افراد که بر مبنای کیفیت اجرا، گروه‌ها را انتخاب کرده است.

به گزارش قدس آنلاین، علی عزیزی عضو هیات انتخاب آثار بخش شبیه‌خوانی بیستمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی درباره تاثیرات جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی بر هنر شبیه‌خوانی کشور طی نوزده دوره برگزاری گفت: جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی در برهه‌ای از تاریخ که بیم آن می‌رفت تا بسیاری از نسخ قدیمی و شیوه‌های اجرایی آن به فراموشی سپرده شود با هدف حفظ این میراث هنری و فرهنگی، سیاست تشویق و حمایت از اجرای مجالس غریب را در پیش گرفت و تا همین دوره نیز این سیاست پابرجا بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این مدت، بسیاری از نسخ قدیمی که در طول سال‌ها مجال اجرا نداشتند، توسط برجسته‌ترین هنرمندان شبیه‌خوانی کشور روی صحنه آمد.

وی افزود: این اجراها از همان دوره‌های نخستین ضبط شد و اکنون در آرشیو سمعی و بصری اداره کل هنرهای نمایشی در اختیار علاقه‌مندان، پژوهشگران و هنرمندان عرصه شبیه‌خوانی قرار دارد. از سوی دیگر نسخ بسیاری از این مجالس، با نام و موافقت خود صاحبان نسخ، توسط انتشارات نمایش در قالب دفترهای تعزیه یا سایر نشریات به چاپ رسید و همه این تلاش‌ها سبب شد تا اگر امروز بسیاری از اساتید گذشته در بین ما نیستند، اما آثار و گنجینه‌ای که در سینه یا در صندوقچه‌های نسخ تعزیه داشتند، ثبت و ضبط شود و برای آیندگان به یادگار بماند. نمی‌دانم که اگر دست‌اندرکاران جشنواره آیینی و سنتی این تدبیر را نداشتند، امروز چه بر سر هنر شبیه‌خوانی می‌آمد. معتقدم اگر جشنواره تا رسیدن به شرایط آرمانی هنوز فاصله زیادی دارد اما تا همین جا خدمات بسیار ارزنده‌ای را به هنر شبیه‌خوانی ارائه داده است.

تشویق به احیای سنت نگارش نسخ تعزیه

این پژوهشگر تشویق به احیای سنت نگارش نسخ تعزیه را از دیگر اقدامات جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی برشمرد و عنوان کرد: بسیاری از گروه‌ها که به نسخ قدیمی دسترسی نداشتند یا علاقه‌مند به ساخت مجالس جدید بودند با حمایت جشنواره و مشورت اساتید کانون نمایش‌های آیینی و سنتی موفق به خلق مجالس جدیدی شدند. و این خود حرکت بسیار ارزنده‌ای بود که زمینه آن را جشنواره و تصمیم‌گیرندگان آن ایجاد کردند.

عزیزی درباره کیفیت آثار رسیده به بخش شبیه‌خوانی بیستمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی اظهار کرد: در این دوره به نظر می‌رسد آثار رسیده به دبیرخانه از نظر تعداد، تنوع و کیفیت مجالس افت داشته است. البته این امر طبیعی است و قابل پیش‌بینی بود چون طی نوزده دوره گذشته، بسیاری از مجالس غریب که قابلیت حضور در جشنواره را داشته، اجرا شده‌اند و همین اندک مجالس باقیمانده نیز به دلایل متعدد مناسب حضور در جشنواره نیست. به هر حال جشنواره بین‌المللی اقتضائات خاص خود را دارد و متناسب با فضای جشنواره و مخاطب‌های آن بسیاری از مجالس ممکن است در مرحله انتخاب متون پذیرفته نشود.

وی ادامه داد: از سوی دیگر اگرچه در همین دوره چند مجلس به تازگی سروده شده بود اما اغلب کیفیت لازم برای حضور در جشنواره را نداشت. سرایش مجلس شبیه‌خوانی نیاز به مقدمات و توانمندی‌های متعددی دارد. داشتن طبع شعر، تسلط بر عروض و قافیه، شناخت شیوه داستان‌گویی و ساختارهای روایی نمایش ایرانی، شناخت موسیقی و تسلط بر شیوه‌های اجرا و شناخت جهان‌بینی حاکم بر هنر و نمایش ایرانی و حتی شناخت نیاز امروز مخاطب، تمامی مهارت‌هایی هستند که برای خلق یک مجلس جدید شبیه‌خوانی ضروری است.

این مدرس دانشگاه افزود: طبیعی است که بسیاری از دوستان در تجربه‌های نخستین به نتیجه مطلوب نرسند ولی قطعاً اگر تلاش‌های خود را هوشمندانه و با مشورت اساتید مشرف به این حوزه پیگیری کنند، ما در آینده‌ای نزدیک شاهد شکل‌گیری جریانی نو در احیای سنت تعزیه‌سرایی خواهیم بود.

عضو هیات انتخاب بخش شبیه‌خوانی جشنواره درباره مهمترین نقاط قوت و ضعف آثار رسیده به دبیرخانه تصریح کرد: مهمترین چالش امروز گروه‌ها، رسیدن به متن مناسب برای حضور در جشنواره است. برخی از متن‌هایی که به دبیرخانه جشنواره رسید یا متضمن خرافات و آموزه‌های نادرست بود و یا به اصطلاح مجالسی بزمی بود که بیش از جنبه‌های نمایشی به بکاء و سوزوگداز می‌پرداخت. برخی از متون، گویی توسط علاقه‌مندانی نگارش شده بود که با جهان نمایش‌های ایرانی و به طور خاص هنر شبیه‌خوانی آشنایی لازم را نداشتند. در برخی موارد نیز ایرادات فنی در شعر و شیوه قصه‌گویی مشاهده می‌شد.

راهنمایی هیأت انتخاب به صاحبان آثار قبول‌نشده

وی متذکر شد: البته برخی دوستان علت قبول نشدن متن خود را جویا شدند و هیات انتخاب به طور دقیق و مشفقانه راهنمایی‌های لازم را به آنها ارائه کرد تا در دوره‌های بعدی شاهد رفع این نقایص باشیم. اما علاوه بر متن، ایراداتی در اجرای مجالس نیز وجود داشت. در بخش بازبینی فیلم‌های ارسالی بیشترین ایرادات در مواردی چون؛ ضعف در کارگردانی، ریتم خسته‌کننده اجرا، ضعف در اجرای آواز (موافق‌خوان‌ها)، بازی ضعیف شبیه‌خوان‌ها، رعایت نکردن قراردادهای اصیل شبیه‌خوانی در اجرا و حتی لباس‌های نامناسب بود که به نظرم همه این موارد به سه نکته اصلی تسلط نداشتن شبیه گردان، انتخاب نادرست شبیه‌خوانان و تمرین ناکافی برمی‌گردد.

عزیزی افزود: جالب است که در برخی از گروه‌ها هنرمندان جوان یا کمتر شناخته شده‌ای حضور داشتند که اجراهای بسیار قابل قبولی ارائه دادند ولی در مواردی هنرمندان مطرح و شناخته شده در نقش خود خوب ظاهر نشدند از این‌رو هیات انتخاب نه براساس سابقه یا رزومه افراد که بر مبنای کیفیت اجرا گروه‌ها را انتخاب کردند.

این نویسنده و کارگردان در پایان صحبت‌هایش گفت: باید از همه هنرمندان و گروه‌های شرکت‌کننده که در این بخش حضور داشتند تشکر کنم. روشن نگاه داشتن چراغ این هنر بسیار ستودنی است و پژوهش و جستجوگری مهمترین کلید پیشرفت در این حوزه محسوب می‌شود. قطعاً جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی عرصه حضور حرفه‌ای و تجربه‌های جدی است و این حضور حرفه‌ای نیازمند تلاش مستمر و اهداف بلندمدت خواهد بود. استفاده از تجربیات اساتید کاردان و پیشکسوت و آشنایی با مبانی نظری هنر شبیه‌خوانی، مطالعه فراوان و شناخت نیازهای جامعه کنونی و همچنین کنار گذاشتن بهانه‌های واهی می‌تواند بهترین نتیجه را برای‌مان به ارمغان بیاورد.

بیستمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی از ۱۴ آذرماه سال جاری به دبیری داوود فتحعلی بیگی برگزار می‌شود.

منبع: مهر

انتهای خبر/

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: جشنواره نمایش های آیینی و سنتی شبیه خوانی بیستمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی حضور در جشنواره بخش شبیه خوانی هنر شبیه خوانی هیات انتخاب گروه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۸۱۶۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شبکه نمایش خانگی مروج چه اندیشه‌ای است؟!

بحث از هزینه تولید و نمایش این آثار یک بُعد قضیه است و سوی دیگر ماجرا که اتفاقاً اهمیت بیشتری هم دارد، ناظر به پیامی است که این قبیل آثار به مخاطبان خود می‌فرستند و این که در ورای تولید و عرضه چنین محصولاتی چه فکر و اندیشه‌ای قرار است ترویج پیدا کند.

سید محمدمهدی موسوی در حوزه نوشت: چندی پیش خبری در رسانه‌ها انتشار یافت مبنی بر این که برای تولید هر قسمت سریال شبکه نمایش خانگی به طور متوسط ۳ تا ۵ میلیارد تومان هزینه می‌شود و طبعاً بخش قابل توجهی از این هزینه سرسام آور صرف پرداخت به بازیگران یا به تعبیر درست‌تر سلبریتی‌ها می‌شود.

به عنوان مثال چنانچه یک سریال شبکه نمایش خانگی ۱۵ قسمت داشته باشد به طور میانگین ۶۰ میلیارد تومان صرف ساخت آن می‌شود.

بحث از هزینه تولید و نمایش این آثار یک بُعد قضیه است و سوی دیگر ماجرا که اتفاقاً اهمیت بیشتری هم دارد، ناظر به پیامی است که این قبیل آثار به مخاطبان خود می‌فرستند و این که در ورای تولید و عرضه چنین محصولاتی چه فکر و اندیشه‌ای قرار است ترویج پیدا کند.

با نگاهی اجمالی به آثار شبکه نمایش خانگی از آغاز این جریان در سال ۸۹ با تولید و پخش سریال «قلب یخی» تا به امروز که سریال هایی، چون «افعی تهران»، «جنگل آسفالت» و ... مورد توجه مخاطبان پلتفرم‌های داخلی است، می‌توان به اختصار به نکاتی اشاره کرد که با مقوله سبک زندگی و نوع نگرش به این مساله ارتباط نزدیکی دارد و از همین رهگذر می‌توان تا حدی به این پرسش پاسخ داد که آثار شبکه نمایش خانگی مروج چه فکر و اندیشه‌ای هستند؟!

۱-هر چند برخی سریال‌ها در سال‌های اخیر مروج زندگی‌های تجملاتی یا به اصطلاح لاکچری بوده اند، اما در عین حال، شمار دیگری از آثار با پرداختن اغراق آمیز و بعضاً مغرضانه به مقوله فقر و مشکلات اجتماعی، ترسیم گر زندگی فلاکت بار بوده اند که البته در باره کنایه‌ها و تعریضات غیرمنصفانه‌ای هم به شرایط زیست پس از انقلاب داشته اند که در جای خود نیاز به بحث تفصیلی و عمیق خاص خود دارد.

۲- هنجار زدایی از روابط افراد در کانون خانواده و حتی بین زوجین از دیگر آثار نامطلوب بسیاری از سریال‌های شبکه نمایش خانگی است، کما این که بسیاری از جامعه شناسان متدین نسبت به ترویج روابط آزاد و خارج از چارچوب ازدواج در این سریال هشدار داده و می‌دهند.

واقعیت تلخی که وجود دارد این است که چارچوب خانواده و قوام آن در این سریال‌ها حداقلی است چه آن که بیشتر تصویرگر زندگی افرادی است که بدون هیچ نسبتی حتی با هم در یک خانه زندگی می‌کنند.

۳-استفاده از کلمات مذموم، رکیک و دشنام‌های متعدد از ویژگی‌های غیرقابل انکار برخی از همین سریال هاست که طبعاً تداوم این وضع اثر نامطلوبی بر فرهنگ عمومی جامعه هم می‌گذارد.

۴-به هر حال این واقعیت تلخ غیرقابل انکار است که شبکه نمایش خانگی مرهون نگاه تجاری به حوزه فرهنگ است؛ نگاه و رویکری که به اجمال می‌توان به برخی آثار آن همچون جلوه گری سبک زندگی‌های لاکچری و ایجاد سرخوردگی در جوانان، تغلیظ نگاه جنسیتی منبعث از فرهنگ غرب به زنان و دختران و البته ضدیت با فرهنگ ناب ایرانی و اسلامی در پرتوی نشر اندیشه غربی اشاره کرد.

دیگر خبرها

  • همکاری سازمان عقیدتی سیاسی ارتش و اداره کل هنرهای نمایشی برای تولید آثار نمایشی
  • نمایش آثار جدیدی از ارادت هنرمندان در موزه رضوی
  • برپایی نمایشگاه و کارگاه رودوزی‌های سنتی در موزه بزرگ خراسان
  • شبکه نمایش خانگی مروج چه اندیشه‌ای است؟!
  • نگاهی متفاوت به جنگ در تئاتر/ روایتی به پنج گویش متفاوت از  سرانجام وقایع جنگ
  • اجرای آثار جشنواره تئاتر ایثار در شهر‌های استان گلستان
  • اجرای آثار جشنواره تئاتر ایثار در شهرهای استان گلستان
  • ساز هنرمندان جنوب کرمان بر سکوهای بین‌المللی کوک می‌شود
  • دلش برای «آسید کاظم» پر می‌کشید
  • ششمین جشنواره انتخاب کتاب سال آذربایجان ‌غربی برگزار می‌شود