«غبار سکوت» در تالار‌های وحدت و رودکی
تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۰۴۷۵۰
تالار‌های وحدت و رودکی از جمله متولیان اصلی مجموعه‌های اجرای آثار موسیقایی هستند که به نظر می‌آید هنوز برای اطلاع رسانی درباره برگزاری کنسرت به نتیجه‌ای نرسیدند.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، طی هفته‌های گذشته مدیران ارشد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از تلاش خود برای برنامه‌ریزی پیرامون برگزاری کنسرت طی روزهای کرونایی در پایتخت خبر دادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما گویا کلاف سردرگم برگزاری کنسرت‌ها که به نظر می‌آید فعلاً در جزیره کیش و چند شهر دیگر باز شده، هنوز در پایتخت با یک گره کور مواجه است که نه سالن داران، نه تهیه‌کنندگان و نه هیچ مجموعه‌ای اراده‌ای برای برگزاری کنسرت در شرایط محدودیت را ندارند. گویی اینکه مساله نانوشته یا ناگفته‌ای وجود دارد که هنوز هیچیک از طرفین درباره آن به توافق نرسیده‌اند و یا اگر هم نکته دیگری در این چارچوب وجود دارد، به قدری پیچیده و لاینحل باقی مانده که هنوز نتوانسته خروجی مناسب و موثری را پیش روی مخاطبان موسیقی قرار دهد.
اما این پایان ماجرا نیست، چرا که طی روزهای گذشته برخی از هنرمندان و فعالان حوزه موسیقی در بخش‌هایی غیر از موسیقی پاپ نیز انتقاداتی را درباره برگزار نشدن کنسرت‌ها در محافل رسمی و غیررسمی مطرح کرده‌اند مبنی‌بر اینکه چرا با وجود آغاز فصل تازه اکران فیلم در سینما‌ها و اجرای نمایش در تماشاخانه‌های تئاتر با در نظر گرفتن ظرفیت حداقلی سالن‌ها، هنوز اقدامی برای برگزاری کنسرت‌ها در تالار‌های اجرای موسیقی صورت نگرفته است. چارچوبی که عمدتاً در حوزه‌هایی غیر از موسیقی پاپ مورد توجه قرار گرفته و برخی فعالان دیگر گونه‌های موسیقی که در این شرایط آمادگی اجرای برنامه زنده را دارند، معتقدند قربانی برخی سیاست‌ها و تصمیم‌گیری‌هایی شدند که متمرکز بر موسیقی پاپ است.
بدون تردید در این چارچوب دو مجموعه تالار وحدت و تالار رودکی، دو مکان مهم اجرای موسیقی در کشورمان هستند که به واسطه مدیریت دولتی می‌توانند در این روزهای سخت و با در نظر گرفتن تسهیلاتی، میزبان گروه‌ها و هنرمندانی باشند که در این شرایط کرونایی مایل به اجرای زنده هستند، اجرا‌هایی که می‌تواند با در نظر گرفتن پروتکل‌های بهداشتی و البته سیاست‌های حمایتی ارشاد خون تازه‌ای را در رگ‌های موسیقی غیرتجاری وارد کند.
البته این احتمال وجود دارد که عدم انتخاب معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و به تبع آن انتخاب نشدن مدیر دفتر موسیقی وزارت ارشاد که هردوی این مجموعه‌ها اکنون با حضور محمود شالویی و محمد اله یاری به عنوان سرپرست اداره می‌شود، دلیلی برای برگزار نشدن کنسرت‌ها در تالار‌های دولتی باشد، اما با توجه به اینکه در مدیریت بنیاد فرهنگی هنری رودکی به عنوان متولی اصلی تالار‌های وحدت و رودکی و همچنین ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر ملی ایران غیر از تغییر در ترکیب هیات امنا و هیات مدیره، تغییری حاصل نشده، به نظر می‌آید نکته دیگری برای برگزاری کنسرت‌ها در تالار‌های دولتی وجود نداشته باشد، مگر اینکه دست‌اندرکاران این مجموعه‌ها دلایل منطقی برای این سکوت رسانه‌ای خود داشته باشند.
به هر حال اکنون حدود هفت روز از آذرماه سال ۱۴۰۰ و قول مساعد مدیران برای برگزاری کنسرت‌ها در پایتخت می‌گذرد، شرایطی که اگرچه در حوزه موسیقی پاپ دربرگیرنده پیچیدگی‌های زیادی شده و تا لحظه انتشار این نوشتار رسانه‌ای خبری از برگزاری کنسرت‌های پاپ در تهران نیست، اما نکته حائز اهمیت در اینجاست که چرا فعلاً اقدام اجرایی برای برگزاری کنسرت برای دیگر گونه‌های موسیقایی که هم تماشاگر محدودتری دارد و هم می‌تواند در قالب گروه‌های کم جمعیت از هنرمندان در تالار‌هایی نظیر وحدت و رودکی پیش روی مخاطبان قرار گیرد، برنامه‌ریزی، اطلاع رسانی و ایده‌ای از سوی مدیران دفتر موسیقی وزارت ارشاد و بنیاد فرهنگی هنری رودکی صورت نگرفته است؟
قطعاً اقداماتی نظیر برگزاری کنسرت‌های آنلاین موسیقی ایرانی، موسیقی نواحی و موسیقی کلاسیک طی ماه‌های گذشته توسط انجمن موسیقی ایران، دفتر موسیقی و بنیاد رودکی می‌تواند یک امتیاز مثبت برای حمایت از گروه‌های موسیقی فعال این حوزه‌ها در روزهای کرونایی محسوب شود، اما با توجه به مجوز‌هایی که برای از سرگیری فعالیت‌های فرهنگی هنری در شهر‌های با وضعیت نارنجی و زرد صادر شده، پرسش‌های زیادی مطرح می‌شود که یکی از آنها مبتنی بر این سئوال است که شاید تهیه‌کنندگان و برگزارکنندگان کنسرت در حوزه موسیقی پاپ به زعم خود بهانه‌های منطقی برای عدم برگزاری کنسرت در پایتخت حتی در وضعیت نارنجی داشته باشند، اما آیا تالار‌های دولتی اجرای موسیقی در پایتخت نمی‌توانند از گروه‌های موسیقی فعال در حوزه موسیقی جدی میزبانی کنند؟
آیا نکته‌ای در برگزاری این کنسرت‌ها وجود دارد که مسئولان امر در این زمینه نیازی به پاسخگویی نمی‌بینند؟ آیا قرار نیست مجموعه‌های دولتی از جمله ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر ملی با همان شرایط محدود کرونایی ولو در یک اقدام نمادین طلسم سکوت غمبار موسیقی جدی را در تالار‌های وحدت و رودکی که اتفاقاً در حد و اندازه‌های خود، مخاطبی دارند، بشکند؟ آیا ظرفیت‌های ناب موسیقی نواحی، موسیقی ایرانی و موسیقی کلاسیک این قابلیت‌ها را ندارند که بتوانند در تالار‌های دولتی در شرایطی خاص میزبان گروه‌های موسیقایی باشند؟
اظهارات خوشحال کننده و امید بخش وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای از سرگیری کنسرت‌ها در پایتخت طی روزهای گذشته نوید بخش روزهای خوبی برای همه گونه‌های موسیقی بود که شاید بتوانند این بار رودررو با مخاطبان خود با در نظر گرفتن پروتکل‌های بهداشتی به اجرای برنامه بپردازند، اما به نظر می‌آید هنوز برنامه یا اقدام برنامه‌ریزی شده‌ای برای اجرای کنسرت حتی در تالار‌های دولتی وجود ندارد و باید منتظر ماند که طی روزهای آینده چه شرایطی پیش روی کنسرت‌ها در تالار‌های دولتی قرار گذاشته خواهد شد؟
آیا موسیقی‌های غیرتجاری اکنون در ردیف اولویت‌ها و برنامه‌ریزی‌های دفتر موسیقی وزارت ارشاد برای حمایت وجود دارد؟ آیا در چند ماه باقی مانده به جشنواره موسیقی فجر می‌توان امیدوار به برگزاری کنسرت‌ها در تالار‌های دولتی ولو برای خالی نبودن عریضه و فراموش نشدن موسیقی‌های غیرتجاری در گوش شنیداری مخاطبان بود؟ آیا تهیه‌کنندگان آثار موسیقایی غیرتجاری نقشی در سیاست‌های دفتر موسیقی وزارت ارشاد و بنیاد رودکی به عنوان متولی اصلی مدیریت تالار‌های وحدت و رودکی دارند که همچون تهیه‌کنندگان پاپ در جلسات و برنامه‌ریزی‌ها حضور جدی و موثری داشته باشند؟
به هر حال این روز‌ها موسیقی‌های غیرتجاری که آنچنان ارتباطی با سلبریتی‌های عرصه موسیقی ندارند، در انزوای عجیب و غریبی فرو رفته‌اند که گویی برنامه‌ریزی برای حمایت جدی از آنها هنوز وجود ندارد؛ در این مجال تلاش برای حمایت از برگزاری کنسرت گروه‌هایی که می‌توانند مخاطبانی را هم برای خود داشته باشند، یکی از مولفه‌های حمایتی وزارت ارشاد محسوب می‌شود که طبیعتاً تالار‌های وحدت و رودکی به فراخور نوع فعالیت این گروه‌های موسیقی جدی می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای غبارروبی از این فضا باشد؛ فضایی به شدت ساکت که سکوت طولانی آن منفعت چندانی برای ادامه حیات موسیقی جدی نخواهد داشت. مگر اینکه متولیان امر توجیهات بسیار منطقی برای این سکوت طولانی داشته باشند. منبع: خبرگزاری مهر
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: سالن های کنسرت بیماری کرونا ویروس کرونا دفتر موسیقی وزارت ارشاد تالار های وحدت و رودکی فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزاری کنسرت ها برای برگزاری کنسرت نظر گرفتن دفتر موسیقی نظر می آید تهیه کنندگان برنامه ریزی حوزه موسیقی داشته باشند موسیقی پاپ برای حمایت موسیقی جدی طی روز مجموعه ها گروه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۰۴۷۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این صدا برای بچه‌های ایران است/ جزییات یک کنسرت باتربیت!
عَبِد آتشانی آهنگساز، بازیگر، خواننده و سرپرست گروه موسیقی «بامانی» که طی روزهای گذشته اولین کنسرت موسیقی تئاتر کودکان و خردسالان را پیش روی مخاطبان قرار داده بود، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر ضمن ارایه توضیحاتی درباره نحوه برگزاری این پروژه موسیقایی که با حمایت معنوی انجمن صنفی سراسری موسیقی تئاتر ایران روی صحنه رفته است، بیان کرد: عبارت «بامانی» که برای فعالیت های گروه موسیقی مان انتخاب کردیم مشتمل و برگرفته از سه واژه «بابا»، «مامان» و «نی نی» است که همین موضوع به خودی خود موید تمرکز و توجه ما روی گروه سنی کودک و خردسال است که بتوانیم با زبان موسیقی و نمایش علاوه بر اجرای یک فضای کمتر تجربه شده در ایران و ایجاد یک فضای سرگرم کننده برای کودکان ایران، مفاهیم تربیتی و آموزشی را در قالب یک کنسرت ارایه دهیم.
وی که طی سال های اخیر در پروژه های مختلف تئاتری و تلویزیونی مرتبط با گروه سنی کودک و نوجوان فعالیت های زیادی را در عرصه آهنگسازی و بازیگری انجام داده، درباره انگیزه برگزاری کنسرت ویژه گروه سنی خردسال و کودک گفت: در این سال ها همواره به این موضوع فکر می کردم که ای کاش شرایطی فراهم می شد تا آن دسته از خردسالان و کودکانی که با والدین خود به کنسرت های پاپ و سنتی می روند، فضایی را پیش روی خود داشته باشند که کنسرت هایی ویژه گروه سنی آنها وجود داشته باشد. مسیری که متاسفانه در کشور ما از سابقه چندانی برخوردار نیست و آثار موسیقایی که در حوزه کودک اجرا می شوند اغلب مرتبط با جُنگ های شادی است که یک دستگاه کیبورد روی صحنه و پلی بک خوانی هم محتوای اصلی آن را تشکیل می دهد. شرایطی که می تواند در قالبی منسجم تر با یک ارکستر کامل به گوش بچه های ایران برسد.
این آهنگساز و بازیگر تاکید کرد: موضوعی که به آن اشاره کردم برای من بسیار مهم بود زیرا همواره دغدغه این را داشتم و دارم که بتوانم به سهم خودم در عین اینکه موسیقی سرگرم کننده ای را به گوش مخاطب برسانم، مفاهیم تربیتی و تعلیمی را با موسیقی سالم و غیرمخرب هم تولید کنم. مسیری که بچه ها در قالب یک کنسرت ویژه گروه سنی خردسال و کودک سازها را روی صحنه ببینند، با گروه بخوانند و در عین تعامل شنونده یک موسیقی کامل باشند. فرآیندی که بسیار هم مشکل است و تا همین جا هم ما را با مشکلات زیادی روبه‌رو کرده است. اتفاقا در تدارک اجرایی کردن چنین رویکردی بودم که به پیشنهاد سعید ذهنی رییس انجمن صنفی موسیقی تئاتر تصمیم گرفتم برخی از آثارم در حوزه آثار نمایشی مرتبط با تئاتر کودک را تنظیم و برای اجرای زنده آماده کنم. اتفاقی که بسیار هم جذاب شد و ما را وارد مسیری کرد که بتوانیم مجموعه کنسرت هایی را با گروه «بامانی» اجرا کنیم.
آتشانی ادامه داد: مجموعه کنسرت های ما ابتدا در تالار هنر و سپس در پردیس تئاتر شهرزاد پیش روی مخاطبان قرار گرفت و خوشبختانه با استقبال بسیار خوبی هم مواجه شد. مسیری که در هم جواری تئاتر و موسیقی علاوه بر خلق لحظاتی شاد و سرگرم کننده برای کودکان عزیز، مشتمل بر انتقال مفاهیم تربیتی و آموزشی از جمله «بازیافت»، «احترام به بزرگ ترها» و مواردی از این دست بدون شعار و کلیشه های رایج شد و توانست لحظات خوبی را برای مخاطبان رقم بزند.
این بازیگر و خواننده در بخش دیگری از صحبت های خود با قدردانی از والدین برای حضور در این کنسرت ها تصریح کرد: یکی از مهم ترین رویکردهایی که در این کنسرت ها به دنبال آن هستم، معرفی سازهای ایرانی و اساسا موسیقی ایرانی به مخاطبان است. البته آنچه ما در این کنسرت ها ارایه دادیم، عمدتا متمرکز بر موسیقی پاپ بود اما در این مسیر تلاش کردیم با اضافه کردن سازهای ایرانی و سازهای مرتبط با موسیقی نواحی ایران به تدریج نقش پررنگ تری را برای معرفی سازهای ایرانی طراحی کنیم. از این رو در کنسرت های پیش رو تلاش می شود که مجموعه برنامه هایی به صورت کاملا زنده و مبتنی بر سازهای ایرانی پیش روی مخاطبان قرار گیرد که مطمئنم می‌تواند با استقبال بچه ها مواجه شود.
وی در پایان با تاکید برنقش مولفه های آموزشی و تربیتی در این کنسرت‌ها گفت: در این اجراها تعامل، خنده و سرگرمی، پذیرش مفاهیم تربیتی، همراهی کودکان و مسایلی از این دست برای ما حرف اول را می زند و چه قدر خوب که در این چند کنسرت شاهد تحقق چنین رویکرد تعامل گرایانه ای بودیم. موضوع مهمی که آرزو می کنم روزی بتوانم برای همه بچه های سرزمینم آن را اجرا کنم. مسیری که هیچ پلی بکی در آن وجود ندارد و آنچه روی صحنه اجرا می شود همچون قلب راستین و پاک بچه ها اجرای واقعی از موسیقی است که ساز در آن مهم ترین نقش را دارد. مسیری که امیدوارم بتوانم در گام های بعدی آن را پخته تر، سنجیده تر و منسجم تر اجرا کنیم. شرایطی که اگرچه هنوز هیچ اسپانسر و حامی ندارد اما باور دارم به مدد قلب پاک کودکان سرزمینم و نیتی که داریم می تواند مسیر روشنی را برای ما ترسیم کند.
کد خبر 6090425
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»