به نقل از «فارس»

کارآفرینی فارغ‌التحصیل حوزوی با دستان خالی/ می‌خواهم زنان کارگر در نورآباد را شاغل کنم

تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۰۹۵۳۱

خبرگزاری فارس لرستان - نسرین صفر بیرانوند، محسن محمدی که ۲۵ سال سن دارد و دارای تحصیلات حوزوی است با راه‌اندازی یک شرکت تولیدی پوشاک در نور آباد توانسته زمینه اشتغال هفده نفر را فراهم کند، او بنا دارد در آینده نه چندان دور با توسعه کارگاه زمینه اشتغال حدود یکصد نفر را ایجاد کند.

این کارآفرین و تولید کننده می‌گوید: هدف من از راه‌اندازی این کارگاه کسب درآمد برای خودم نبوده نه اینکه دنبال سود نباشم،اما انگیزه اصلی‌ام این بود که بستر لازم را برای اشتغال‌زایی چند نفر فراهم کنم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محمدی که سال‌ها است با مادر و خواهرش خیاطی را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند، می‌گوید: خیلی‌ها فقط به فکر خودشان هستند اما من دوست دارم زندگی پر از هیجانی داشته باشم و دیگران در کنار من کار کنند، سفره‌ پهن شده چه بهتر که همه با هم از آن استفاده کنیم نه به تک خوری روی آوریم.

 

با توجه به شرایط بیکاری، فقر و محرومیتی که در شهرستان دلفان حاکم است، وجود افرادی که به دنبال اشتغال‌زایی هستند یک فرصت است.

در واقع دولت باید زیرساخت‌های لازم را برای کار آفرینان فراهم کنند،تا این افراد انگیزه بیشتری برای ادامه کار داشته باشند نه اینکه تنها شعار حمایت از کارآفرینی را سردهد.

با محمدی که مربی چند رشته رزمی هم هست و در سرش آرزوی توسعه شرکت و فراهم کردن زمینه اشتغال برای صدها نفر را دارد، گفت‌وگویی ترتیب داده‌ایم.

 

شما خودتان هم خیاط هستید، چطور شد این رشته را دنبال کردید؟

حدود هجده سال است که با خیاطی آشنا هستم چون مادر و خواهرم از خیاطان مجرب و حرفه‌ای شهر هستند من هم همراه با مادرم به خیاطی روی آوردم.

از کی به فکر راه‌اندازی شرکت افتادید؟

از سال‌ها پیش شروع کردیم با مادر و خواهرم تخصص‌های مربوط به خیاطی را از مدرک نازک دوزی گرفته تا ضخیم دوزی و برش‌زنی را گرفتیم و جواز بین المللی را برای شرکت کسب کردیم، زیرا برای ما مهارت بسیار مهم است. 

 اما از دوسال پیش استارت کار را زدیم، ابتدا با دو چرخ راسته دوز و سردوز دینام بزرگ شروع کردیم.

 

کل سرمایه‌ای که آن وقت برای شروع گذاشتیم پنجاه میلیون تومان بود.

در یک مقطعی با بی پولی شدیدی مواجه شدیم، یعنی در وضع بسیار بدی قرار گرفتیم که توصیف آن بسیار دشوار است.

خوب یادم هست برای خرید یک پیچ پای پیاده مسافت پانزده کیلومتری را طی کردم زمستان بود از شدت سرما انگشت پاهایم یخ کرده بود.

کار را از صفر شروع کردم و ناامید نشدم اکنون به این نقطه رسیدم و ایمان دارم که می‌توانم پیشرفت کنم.

من با نباشم البته توکل برخدا در کمتر از دوسال دو چرخ را به پانزده چرخ رساندم، همچنین توانستم وسایل مورد نیاز دیگر را هم به کارگاه اضافه کنم، این مفهومش این است که انسان اگر بخواهد در کاری موفق باشد می‌تواند.

 

برای راه‌اندازی شرکت ارگانی از شما حمایت نکرد؟

خیر، تنها کمکی که به ما در این مدت شد پرداخت وام ٩٠ میلیون تومانی از طرف سپاه بود‌ که با آن چند چرخ راسته دوز و سر دوز را خریداری کردیم.

من همان روز اولی که کار را شروع کردم با خدا معامله کردم به نوعی با خدا شریک شدیم و از او خواستم کمکمان کند،هر روز سهمی را جداگانه کنار می‌گذاریم برای کمک به نیازمندان.

من معتقدم و البته این را تجربه کرده‌ام که کار اگر برای خدا باشد، خودش مشکلات را رفع می‌کند.

کمی در مورد وضع فعلی کارگاه توضیح بدهید.

ما یک تیم مجرب و حرفه‌ای هستیم و قدرت تولید پوشاک را داریم، حتی از این توان برخوردار هستیم که تولیدی‌های دیگر را زیر مجموعه خود قرار دهیم.

کیفیت کار ما به شکلی است که تولیدات مستقیم وارد بازار می‌شوند، زیرا همانطور که مطرح کردم از همان ابتدا ارائه کار مطلوب و جلب رضایت مشتری برایمان مهم بوده است.

 

چند نفر مشغول به کار هستند؟

 اکنون هفده نفر با ما کار می‌کنند که عمده آنها را زنان سرپرست و بد سرپرست تشکیل می‌دهد.

 اما کارگاه و شرکت تیم قابلیت را دارد که بالای صد نفر و بلکه پانصد نفر را مشغول به کار کند.

البته برای محقق شدن این مهم نیاز مند پرداخت تسهیلات با درصد کم هستیم، تا هم چرخ‌ بیشتری خریداری کنیم هم اینکه پارچه مورد نیاز را تهیه کنیم.

شرکت ما این توان را دارد که با خرید پارچه اقدام به تولید و عرضه کند، به دلیل کیفیت و اعتمادی که به کار ما وجود دارد در خصوص تامین بازار هیچ مشکلی نداریم.

اگر خودمان تولید کنیم سود بیشتری حاصل می‌شود در نتیجه افرادی که اینجا مشغول هستند درآمد بیشتری دستشان را می‌گیرد.

افرادی که با شما کار می‌کنند مبتدی هستند یا آموزش لازم را در حوزه خیاطی دیده‌اند؟

بعضی از آنها مبتدی هستند،کار ما به این شکل است که اگر افرادی بخواهند با ما کار کنند صفر تا صد کار را به طور رایگان آموزش می‌دهیم. چون یکی از اهداف و اولویت‌های ما در راه اندازی شرکت اشتغال زنانی است که می‌خواهند آبرومندانه لقمه‌ی نان را برای خانواده تهیه کنند.

شما گفتید که حوزوی هستید و از راه خیاطی هم درآمدی دارید، چطور شد بفکر راه اندازی شرکت افتادید؟

بله، می‌‌توانستیم هر کدام سرکارمان برویم و به لحاظ مالی نیاز چندانی به این کار نداشتیم، اما با خودم گفتم حالا که توان و مهارت لازم را داریم چرا دست چند نفر را هم نگیریم آن هم در شرایطی که بیکاری امان همه را بریده است.

از طرفی اینکه من حوزوی هستم دلیلی نمی‌شود که کار فنی انجام ندهم، انسان در هر شرایط و موقعیتی که قرار دارد باید کار انجام بدهد.

از طرفی ما خانواده فنی هستیم و علاقه زیادی به این کارها داریم، همین شد که به این عرصه ورود کردیم.

مهمترین هدف و اولویت من این است که افرادی از طریق این شرکت درآمدی کسب کنند، نمی‌گویم دوست ندارم سود کنم اما بیشتر هدف و نیتم این است که چند نفر را مشغول کنم.

به اصطلاح کمر همت را بسته‌ایم تا در آینده نه چندان دور کارگاه سه برابر شرایط فعلی پیشرفت کند و افراد بیشتری مشغول به کار شوند.

حتی به این فکر هستم که زنان کار در نورآباد را که برای کار به شهرهای دیگر می‌روند جذب کنم، زیرا کار در مزارع برای آنها سخت و دشوار است.

سفارش شما روزانه است، یعنی هر روز کار می‌کنید؟

بله، خدا را شکر همیشه سفارش داریم، زیرا به دلیل کیفیت و اعتمادی که بازار به ما دارد تولیدی‌های زیادی با ما در ارتباط هستند، همین الان که با شما صحبت می‌کنم دو سفارش از اصفهان و تهران دارم.

به نظر خودتان اینکه در این کار موفق شده‌اید، علت چیست؟

ببینید، خیلی‌ها فقط به فکر خودشان هستند، اما من دوست دارم زندگی پر از هیجانی داشته باشم و دیگران در کنار من کار کنند،سفره‌ی گسترده شده دلم می‌خواهد همه با هم بخوریم نه تک خوری کنم.

 البته در کاری مانند خیاطی سلیقه و دقت هم بسیار مهم است که من سعی کرده‌ام در کارم آن را مدنظر قرار دهم.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: کارآفرینی محسن محمدی دلفان لرستان راه اندازی شرکت چند نفر ما کار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۰۹۵۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چند بار باید دستان خود را بشوئید؟

فرارو- نشریه "نیویورک پست" در اواخر سال ۲۰۲۳ میلادی نتایج نظرسنجی‌ای را در مورد عادات بهداشتی دانشجویان دانشگاه به اشتراک گذاشت. آن نشریه نتیجه نظرسنجی مذکور را با این تیتر اعلام کرد:" تقریبا نیمی از اعضای نسل Z دچار جرموفوبیا (میکروب هراسی) هستند و روزانه ده بار یا تعداد دفعاتی بیش‌تر دست‌های شان را می‌شویند". این تیتر باعث آغاز گفتگو‌ها در فضای مجازی در مورد آن چیزی شد که بهداشت مرسوم و معمول قلمداد می‌شود.

به گزارش فرارو به نقل از ال پائیس؛ "میریا کانترو" متخصص بهداشت عمومی در اسپانیا می‌گوید: "شستشوی ده بار در روز یا تعداد دفعات بیش‌تر را نگران کننده نمی‌دانم. از این گذشته این موثرترین راه برای جلوگیری از عفونت است. کل جهان آن درس دردناک را در طول پاندمی کووید – ۱۹ آموختند. شستن دست‌ها بروز عفونت‌های تنفسی را کاهش می‌دهد و از بروز اسهال جلوگیری می‌کند". نتیجه بررسی‌ها نشان می‌دهند که حضور در مدرسه در طول فصل آنفولانزا بهبود یافته چرا که کودکان بیش‌تر تشویق می‌شوند دست‌های خود را به طول کامل بشویند.

کانترو می‌گوید در مورد دفعات شستن دست‌ها یا استفاده از ضد عفونی کننده دست موقعیتی که در آن قرار دارید مهم‌تر از تعداد دفعات شستشو است. او می‌گوید:"دست‌های تان را پس از رفتن به توالت، قبل از غذا خوردن و آشپزی کردن و پس از گرفتن مخاط بینی تان با استفاده از دستمال بشوئید". انجام تمام این کار‌ها می‌تواند به راحتی به معنای ده بار شستشوی دست در روز و حتی تعداد دفعات بیش‌تر باشد. داده‌ها روند نگران کننده‌ای را نشان می‌دهد. یک نظرسنجی توسط شرکت تحقیقات بازار YouGov Omnibus نشان می‌دهد که یک چهارم اسپانیایی‌ها اعتراف می‌کنند که پس از رفتن به توالت دست شان را مورد شستشو قرار نمی‌دهند. اگرچه توصیه‌های مرتبط با شستن دست‌ها از زمان پاندمی تغییری نکرده، اما به طور کلی رعایت بهداشت شستن دست‌ها کاهش یافته است. کانترو می‌گوید:"متاسفانه این یکی از درس‌هایی است که اکنون از سوی بسیاری از مردم فراموش شده است".

چه تعداد دست شستن در روز زیاده روی محسوب می‌شود؟

 شستن مکرر دست‌ها برای رعایت بهداشت بسیار مهم است، اما شستن بیش از حد می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند درماتیت، خشکی و ضایعات پوستی نامرئی شود. کانترو می‌گوید:" این شرایط در گذشته به دلیل شستن مکرر دست‌ها در بین کارکنان مراقبت‌های بهداشتی رایج بود. پیش از این هیچ گونه ضدعفونی کننده دست مبتنی بر الکل وجود نداشت بنابراین همه از آب و صابون استفاده می‌کردند که تحریک کننده پوست محسوب می‌شود. این امر منجر به بروز بسیاری از مشکلات درماتیت در بین متخصصان مراقبت‌های بهداشتی شد. صابون‌ها نیز از نظر کیفی به خوبی امروز نبودند".

گاهی اوقات شستن بیش از حد دست ناشی از یک مشکل است. نیویورک پست در این میان به میسوفوبیا (خاک هراسی) اشاره کرده است.   "امانوئل اولیوا" روانشناس این وضعیت را به عنوان "ترس شدید و غیرمنطقی از میکروب ها، خاک و آلودگی" تعریف می‌کند. علاوه بر این، شستن بیش از حد درست‌ها صرفا به دلیل ترس از میکروب‌ها نیست و می‌تواند با اختلال وسواسی - جبری  (OCD)  مرتبط باشد.

او می‌گوید:"همه ما نگران جمع شدن میکروب‌ها در مکان‌های کثیف هستیم. نظافت اولیه فقط باعث می‌شود احساس امنیت بیش تری داشته باشیم و با آنچه در دوران کودکی در مورد بهداشت خوب یاد گرفته بودیم هماهنگ باشیم. مشکل زمانی به وجود می‌آید که ترس حاکم شود و افکارمان دائما مشغله آلوده بودن محیط را داشته باشد و آن زمان این امر منجر به شستشوی بیش از حد یا رفتار‌های پیشگیرانه می‌شود که زندگی روزمره را مختل می‌کند و باعث اضطراب شدید می‌شود. این یک ترس بیمارگونه در نظر گرفته می‌شود".

اولیوا می‌افزاید:"اجتناب از مکان‌های کثیف، تمیز کردن بیش از حد، استفاده بیش از حد از مواد ضد عفونی کننده، شستن وسواس‌آمیز دست‌ها، خودداری از به اشتراک گذاری وسایل، اجتناب از تماس فیزیکی و دوری از جمعیت یا حیوانات رفتار‌های مرتبط با میکروب هراسی هستند".

میریا کانترو می‌گوید که مهم این است که به این فکر کنیم که آیا در موقعیتی که قرار داریم نیازی به شستن دست‌ها وجود دارد یا خیر. او می‌افزاید:"اگر لازم است این کار را انجام دهید. وقتی دست‌های خود را بیش از حد بشوئید حتی زمانی که نیازی به آن نیست این به عملی اجباری تبدیل می‌شود".

در نهایت، کانترو توصیه می‌کند که به دنبال ایجاد یک تعادل سالم باشید. او می‌گوید:" زندگی بدون میکروارگانیسم‌ها غیرممکن است و سودمند نیست. دنیا استریل نیست. در حالی که رعایت بهداشت دست برای جلوگیری از عفونت خوب است به یاد داشته باشید که از بین بردن همه میکروارگانیسم‌ها غیر ضروری است و توصیه نمی‌شود. روی موقعیت‌های پرخطر تمرکز کنید و از لمس دهان و سایر نواحی در هنگام تماس با میکروب‌ها خودداری نمایید".