به نقل از «مهر»

انتظار ۱۰ساله برای تکمیل جاده نفت/منطقه آزاد نیازمند معبر جدیداست

تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۱۱۸۹۹

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- اعظم محبی: رشد فزاینده تحولات اقتصادی در منطقه اینچه برون در شمال گلستان توسعه محورهای مواصلاتی به این منطقه را به امری ضروری تبدیل کرده است؛ از جمله راه‌های مواصلاتی به این منطقه، جاده منتهی از شهرستان گنبدکاووس به اینچه برون است که پس از حدود ۱۵ کیلومتر به گمرک اینچه برون منتهی می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حدود ۱۰ سال است که عملیات احداث جاده گنبدکاووس به اینچه برون معروف جاده نفت آغاز شده اما علی‌رغم اینکه این مسیر ترانزیتی است هنوز در پیچ و خم اعتبارات به سر می‌برد و تنها ۱۰ کیلومتر آن کامل شده است.

هرچند که اساس ترسیم راه نفت و احداث این جاده از گذشته‌های دور صرفاً دسترسی به برخی از پروژه‌های محلی نفت و گاز در محدوده گنبدکاووس بوده اما به مرور زمان مسئولان این شهرستان تلاش کردند تا با تکمیل این جاده تردد مناطق شرقی استان به سمت اینچه برون را تسهیل کنند.

در ادامه با رونق گمرک اینچه برون و پایانه ریلی، توسعه و بهسازی این مسیر به یک مطالبه عمومی تبدیل شده است.

محور در حال احداث دو بانده بوده و علاوه بر کوتاه کردن مسیر تا اینچه برون، راه اختصاصی برای ترانزیت کالا خواهد بود.

مسیر فعلی ایمنی پایینی داشته و تاکنون شاهد تصادفات مرگبار از جمله برخورد یک دستگاه تریلر با مینی بوس با ۳۴ کشته بوده است لذا باید با توجه به احداث واحدهای صنعتی و تولیدی در این محور و افزایش تردد، جاده جدید تکمیل شده تا بار ترافیکی این مسیر کاهش یابد.

سرمایه گذاری در این مسیر و بهسازی این جاده دستاوردهای زیادی همچون بهبود تردد جاده‌ای، کاهش حوادث رانندگی، صرفه جویی در مصرف سوخت و تکمیل کریدورهای شرق به سمت منطقه آزاد اینچه برون را به همراه دارد که مردم امیدوار هستند هر چه سریع‌تر به پایان برسد.

محور گنبد- اینچه مسیر استراتژیک است

فرماندار ویژه گنبدکاووس در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: محور گنبدکاووس به اینچه برون، مسیری حساس و استراتژیک و یکی از اولویت‌های جدی شهرستان بوده که از سال‌های پیش در دستور قرار گرفته است.

علیرغم اینکه ۱۰ سال از اجرای جاده گنبد به اینچه برون می‌گذرد اما تنها حدود یک چهارم این محور تکمیل شده است عبدالقدیر کریمی افزود: استاندار، نمایندگان و مدیرکل راه و شهرسازی پیگیری زیادی در این خصوص انجام داده‌اند و باید روند اجرایی این جاده ادامه یافته و به سرانجام برسد.

وی با بیان اینکه این محور، مسیر گنبدکاووس به اینچه برون را کوتاه‌تر می‌کند، اضافه کرد: مسیر فعلی که مورد استفاده قرار می‌گیرد، ایمنی لازم را نداشته و میزان تردد در آن بالا است و تریلی‌های ترانزیت بسیاری از آن عبور می‌کنند که خطرات زیادی را برای رانندگان و مردم روستایی که در جوار این مسیر هستند، ایجاد می‌کند.

کریمی ادامه داد: راه اندازی این مسیر، محور گنبد به اینچه را کوتاه‌تر کرده و ایمنی بیشتری خواهد داشت زیرا محور چند بانده است.

طبق گفته فرماندار ویژه گنبدکاووس تاکنون حدود ۱۰ کیلومتر از این مسیر اجرا شده و بقیه نیازمند تامین اعتبار است.

وی افزود: در خواست ما این است که پروژه اینچه- گنبد در سفر رئیس جمهور به صورت ویژه دیده شود زیرا مطالبه مردمی است.

کریمی گفت: حدود ۱۰ سال است که عملیات اجرای این محور آغاز شده ولی هنوز به سرانجام نرسیده است.

وی تاکید کرد: با توجه به برنامه ریزی برای افزایش مبادلات تجاری با کشورهای همسایه و از آن مهم‌تر پیاده سازی نقشه اجرایی منطقه آزاد اینچه برون، تردد زیادی از گنبد به منطقه آزاد انجام خواهد شد و جاده قدیم کشش این میزان تردد را نخواهد داشت لذا لازم است روند احداث این جاده تسریع شود.

تلاش برای جذب اعتبارات ملی

نماینده مردم گنبدکاووس در مجلس شورای اسلامی هم در خصوص پیگیری‌های خود به خبرنگار مهر گفت: بنده به دنبال ماده ۲۳ پروژه محور گنبدکاووس به اینچه برون بوده تا در ردیف بودجه قرار بگیرد و ملی شود.

امان قلیچ شادمهر بیان کرد: با وضعیت فعلی موجود و اعتبار سالانه استانی دو الی سه میلیارد تومان، این پروژه قابل اجرا نیست.

وی ادامه داد: در محور فعلی تاکنون تصادفات و حوادث بی شماری اتفاق افتاده و قتلگاه است اما محور جدید دو بانده بوده و عرض آن زیاد است و فاصله زمانی تا اینچه‌برون را هم کاهش می‌دهد.

۳۵ میلیارد تومان اعتبار در سال جاری

برای اطلاع از روند اجرای این پروژه با مدیرکل راه و شهرسازی گلستان گفتگو کردیم، حسین محبوبی به خبرنگار مهر گفت: پروژه اینچه برون- گنبد معروف به جاده نفت بخشی از جاده گنبد- اینچه برون- آق قلا است که بین شهرستان آق قلا و گنبدکاووس مشترک است.

محبوبی افزود: تعریض مسیر از سمت آق قلا به سمت اینچه برون تا سه راهی انبارالوم انجام شده و امسال پنج میلیارد تومان برای آن اعتبار پیش‌بینی شده تا آسفالت یک لاین آن انجام شود.

وی بیان کرد: عملیات اجرای «جاده نفت» که جدیدالتاسیس است در سال‌های گذشته آغاز و تاکنون ۱۰ کیلومتر از آن اجرایی شده است.

محبوبی اعتبار امسال این پروژه را ۳۵ میلیارد تومان اعلام کرد و گفت: طبق توافق با سازمان مدیریت استان و بنیاد مسکن مقرر است از ظرفیت بنیاد مسکن برای تکمیل بخشی از این محور استفاده کنیم که تمام نقشه‌ها و مطالعات تحویل بنیاد شده است و آنها به صورت پیمانکاری عملیات راهسازی را انجام می‌دهند.

وی با بیان اینکه علاوه بر اعتبار پروژه در سال جاری، ۱۰ میلیارد تومان هم در حوزه بنیاد مسکن پیش بینی شده است، ادامه داد: نماینده شهرستان پیگیر ماده ۲۳ محور بوده تا پروژه ردیف اعتباری بگیرد و پایدار شود.

محبوبی عنوان کرد: تمام اقدامات لازم در این راستا انجام شده و ما آن را به وزارتخانه ارسال کردیم تا در قانون بودجه ۱۴۰۱ بیاید و پروژه ملی شود.

طبق گفته وی طول جاده نفت ۵۴ کیلومتر بوده در حالی که محور فعلی ۷۰ کیلومتر است و ترافیک داشلی برون و مراوه تپه را هم پوشش می‌دهد و با ایجاد مسیر جدید، محور اختصاصی ترانزیتی خواهیم داشت.

احداث ۵ کیلومتر از مسیر به بنیاد مسکن واگذار شد

با توجه به اینکه بخشی از مسیر گنبد- اینچه، توسط بنیاد مسکن ساخته می‌شود لذا در این خصوص با مدیرکل بنیاد مسکن انقلاب اسلامی گلستان گفتگو کردیم، سیدمحمد حسینی به خبرنگار مهر گفت: براساس تفاهمنامه بنیاد مسکن با سازمان مدیریت و برنامه ریزی گلستان در سال ۱۳۹۸، اجرای پنج کیلومتر از مسیر گنبدکاووس به اینچه برون، معروف به جاده نفت به بنیاد مسکن واگذار شده است.

حسینی اعتبار این پروژه را ۱۷ میلیارد تومان اعلام کرد و گفت: از کیلومتر ۱۵ الی ۲۰ این محور به عرض ۱۱ متر توسط بنیاد مسکن گلستان اجرا می‌شود.

طبق گفته وی بازه زمانی طرح براساس تزریق اعتبارات بوده و تلاش می‌کنیم در کوتاه‌ترین زمان اجرایی شود.

حسینی ادامه داد: تکمیل جاده ترانزیتی «نفت» گنبدکاووس از نیازهای ضروری شهرستان بوده که با احداث آن فاصله ارتباطی مرکز گنبدکاووس تا مرز اینچه برون ۲۳ کیلومتر کاهش می‌یابد.

با توجه به اهمیت مبادلات تجاری پایانه مرزی اینچه برون، تکمیل محور گنبدکاووس به اینچه برون سهم بسزایی در توسعه بازرگانی و اقتصادی استان خواهد داشت لذا باید با تزریق اعتبارات روند اجرایی این محور تسریع شود.

کد خبر 5364887

منبع: مهر

کلیدواژه: گنبدکاووس فرمانداری گنبدکاووس راهسازی مجلس شورای اسلامی سید محمد حسینی حسین محبوبی اداره کل راه و شهرسازی گلستان بنیاد مسکن گلستان منطقه آزاد اینچه برون ویروس کرونا بوشهر آمار کرونا خطبه های نماز جمعه کرمانشاه گرگان زلزله بسیج واکسن کرونا هفته بسیج لیگ برتر فوتبال ایران عکس استانها آلودگی هوا شیوع کرونا گنبدکاووس به اینچه برون خبرنگار مهر گفت میلیارد تومان اینچه برون بنیاد مسکن منطقه آزاد محور گنبد جاده نفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۱۱۸۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

قلعه حسن صباح هنوز هم دست نیافتنی است

ابتدای جاده‌ الموت در میدان ورودی قزوین، ایستگاه ماشین‌های خطی به سمت قلعه است.

«تا خود قلعه می‌ری؟»، «می‌مونی یا برمی‌گردی؟»، «نفری 70 تومن. اگه ماشین دربست بگیری می‌شه 200 تومن» و... راننده‌ها ایستاده‌اند تا ماشین‌ها پر شوند از مسافرانی که بعضیشان گردشگرند و بعضی از اهالی روستاهای الموت.

جاده از میان روستاهای «کورانه»، «شنقر»، «میانبر» و... می‌گذرد و تقریباً تا «رزجرد» هم صاف و مستقیم است اما به دامنه کوه‌ها که می‌رسد پر پیچ و خم و باریک می‌شود.نرسیده به بالاترین ارتفاع جاده روی کوه، سوز سرمای زمستان به صورتم می‌خورد و نخستین سپیدی‌های برف امسال در کنار جاده چشم را می‌زند. دوباره سرازیر می‌شویم. مسیر پر از گردنه‌های کوهستانی است. سرازیری پیچ‌های تندِ باریکی دارد که رانندگی در آن کار ناشیان نیست. تا پیش از آنکه تا «رجایی دشت» و شالیزارهای برنجش پایین برویم، روبه‌رویمان قله‌های بلند «شاه‌البرز»، «سیالان»، «خشچال»، «زیورچال» و... روی بلندی‌های رشته کوه البرز دیده می‌شوند. کمی جلوتر «علم‌کوه» هم به چشم می‌خورد. پایین‌تر آنجا که آب به سرخی خاک رس می‌زند، جاده از میان شهر «معلم کلایه» می‌گذرد. پس از عبور از چندین روستای دیگر، آنجا که در ارتفاع و روی بزرگ‌ترین تخته سنگ منطقه نشانه‌هایی از سایت کاوش پیدا می‌شود، مسیر از بین باغ‌های گیلاس روستای «گازرخان» به سمت دژ تاریخی الموت یا همان «قلعه حسن صبّاح» می‌رسد.

بیراهه‌ای به نام هودکان

آن طور که «حمیده چوبک» می‌گوید مسیرهای منتهی به جاده قلعه از «گرمارود»، «رودسر»، «طالقان»، «آوه»، «اندج»، «شهرک»، «کندانسر» و راه «هودکان» بوده است؛ هر چند کوه هودکان در شمال شرقی قلعه مسیر اصلی ورود به قلعه نیست. هودکان مسیری سخت گذر دارد که به گفته رئیس سابق پژوهشکده باستان‌شناسی ایران و مدیر سابق پایگاه ملی قلعه الموت استقرارگاه‌هایی برای چوپانان و دامپروران و سنگ بزرگی برای آسیاب در کاوش‌های این کوه به چشم خورده است.

«این کوه ارتفاع خیلی بالاتری از قلعه دارد و احتمالاً بخش کوهستانی بوده که افراد از آن عبور می‌کردند. هودکان همین حالا هم فقط برای کوهنوردان خیلی متبحر می‌تواند قابل دسترسی باشد».

از نظر تاریخی منطقه‌ای که قلعه الموت در آن واقع شده راهبردی بوده، آن طور که پیش از حسن صباح، «ناصرخسرو قبادیانی» از آن عبور کرده و در سفرنامه خود به اهمیت این منطقه اشاره کرده است. هر چند راه‌های دسترسی به جاده قلعه زیاد است اما برای ورود به خود قلعه تنها یک مسیر وجود دارد، همانی که حالا برای دسترسی گردشگران استفاده می‌شود؛ یک مسیر پاکوب باریک از کنار پرتگاه‌های بلند که در انتها مقابل در ورودی قلعه به چند پله سنگی می‌رسد. پله‌ها در سال‌های اخیر در کاوش‌های باستان‌شناسانه پیدا شده‌اند؛ پله‌هایی که دست‌کن هستند. قلعه حسن صباح هنوز هم دست نیافتنی است. از همان اول که از روی پله‌های ابتدایی وارد مسیر قلعه شدیم شیب زیاد، نفس اغلب گردشگران را می‌گیرد. تا نیمه‌های مسیر دور تا دور منظره پاییزی باغ‌های گیلاس است و نمایی از روستای گازرخان.

عبور سخت

اگرچه برخی متون به تعداد 20 قلعه در این منطقه اشاره کرده‌اند، اما سرپرست گروه کاوش‌های باستانی قلعه معتقد است در حال حاضر هفت قلعه «قسطین لار»، «شیرکوه»، «آوه»، «نویزرشاه»، «شهرک» و «لمبسر» در منطقه وجود دارد و بسیار دیده‌بانی‌های دیگر؛ دیده‌بانی‌ها هم مثل قلعه‌ها بر بلندای کوه‌ها هستند؛ آنجا که مسیرها باید کنترل شوند. به گفته او همین تنها مسیر ورودی قلعه هم مدام کنترل می‌شده است.

چوبک درباره نفوذناپذیر بودن قلعه چنین می‌گوید: «دور تا دور قلعه دره است. به آسانی نمی‌شود بالا رفت. دسترسی به آن غیرممکن است. راه اصلی که ما از زیر خاک کاوش کرده‌ایم همین مسیر است و آن هم مرتب توسط دیده‌بانان کنترل می‌شده و کسی به راحتی نمی‌توانسته وارد این دژ بشود». چوبک تأکید می‌کند: «منطقه الموت کلاً سخت گذر است و با تمام این قلعه‌ها و دیده‌بانی‌ها کنترل می‌شده و به همین دلیل غیرقابل دسترس بوده است».

اهالی روستاهای اطراف نیز معتقدند این دژ در دوره خودش آن قدر سخت‌گذر بوده که حتی برای بردن آذوقه و آب به داخل قلعه باید مشک را به گردن بز می‌بستند و یک گرگ تعلیم دیده را به او نشان می‌دادند تا بزها از ترس به سمت قلعه تا بالای کوه حرکت کنند.

«شاهرود که از پیوستن دو رود الموت و طالقان ایجاد شده و به سفیدرود می‌ریزد، به خودی خود در فصل‌های پربارش مسیر رسیدن از قزوین به قلعه را غیرقابل تردد می‌کرده اما جدا از آن یک رودخانه دیگر در ضلع جنوبی دژ در دره‌ای قرار دارد که حالا یک پل فلزی رویش نصب شده و قابل تردد است؛ اما یکی از موانع عبور و مرور به قلعه همین رودخانه و دره بوده است» این را فرخ کاظمی کارشناس میراث فرهنگی می‌گوید.

ورود به ملک خدا

تنها راه ورود به قلعه الموت، چند متر پایین‌تر از برج شرقی دژ است که از مسیر ورودی از جنوب شرقی و از روستای گازرخان مسیری پاکوب با شیب نسبتاً زیاد و پرتگاه‌های بلند است. اهالی منطقه بر این باورند که حسن صباح موقع خرید دژ در سال 483 قمری گفته تنها یک زمین به اندازه پوست گاو می‌خواهد بخرد و بعد پوست گاو را رشته‌ رشته کرده و به شکل نخ درآورده و دور تا دور همین صخره و قلعه کشیده و این طوری دژ دوره ساسانی را مالک شده است.

قلعه الموت یا به قول اهالیِ روستایِ گازرخان؛ «قلعه حسن» حالا درِ ورودی چوبیِ بزرگی دارد که بر اساس نقاشی‌های مینیاتور باقی ‌مانده در کتاب‌های تاریخی بازسازی شده است. بالای سردر آن یک تابلو «الملک لله» است؛ نامی که به گفته کارشناسان «حسن صباح» بر این منطقه گذاشته است؛ به معنی «ملک از آن خداست» و تا سال  654 قمری که اینجا در زمان «هلاکوخان مغول» فتح می‌شود به همین نام می‌ماند.

در این 200 سال که فرقه پررمز و راز اسماعیلیه نذاری که خود را پیروان «اسماعیل» و «نذار» فرزند و نوه امام جعفر صادق(ع) می‌دانسته‌اند و در این قلعه ساکن بوده‌اند اینجا ساکنان ثابتی داشته است. کارشناسان معتقدند فتح چنین قلعه‌ای که سال‌ها می‌توانسته احتیاجات خودش و 9هزار ساکنش را برآورده کند، قطعاً با خیانت کسانی از داخل دژ انجام شده است و به گفته چوبک مغولان با حمله از تمام مسیرهای ورودی به قلعه و محاصره آن توانسته‌اند آن را فتح کنند.

*

مسیر آمده را برمی‌گردم. منظره شب اینجا، در جاده‌های پیچ در پیچ الموت پر از روشنایی روستاهایی در دل تاریکی است. ده‌ها چراغ دور هم در دل تاریکی قرار گرفته‌اند، کمی آن ‌طرف‌تر ده‌ها چراغ دیگر گرد هم آمده‌اند. کمی بالاتر، کمی پایین‌تر... گوشه گوشه دامنه کوه‌های بلند را گرفته‌اند. منطقه الموت شرقی و غربی در مجموع 182 روستا دارد. الموت را سرزمینی سحرانگیز می‌نامند. مسیرها، طبیعت و از همه مهم‌تر تاریخچه‌اش ‌دلیلی بر این لقب است.

نفیسه کلهر