به نقل از «مهر»

جولان مدیران پروازی در پارس جنوبی/ نان را هم با هواپیما می‌آورند

تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۱۳۲۳۴

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها - سجاد محمودی: پرواز در ادبیات همیشه بار معنایی مثبت و عرفانی داشته و شاید این از الطاف امروزی صنعت است که برخی از آرزوهای دوران کودکی یا واژگان به غایت مثبت را تحت الشعاع تنگ نظری خود قرار دهد.

استان دارا و ندار بوشهر در رثایش سروده‌ها گفته شده و کماکان هم می‌گویند.از مردم کوچه و بازارش که سوال بپرسی گلایه‌های یکدستی را می شنوی که ای کاش صنعتی نداشتیم، حداقل زجرمان کمتر می‌بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

استان بوشهر به جد متمول‌ترین ناحیه کشور از حیث تراکم صنعت، شیلات، مرز آبی، معادن و… است. این را همه گفته‌اند و همه نیز بدان اتفاق دارند که این استان از حیث تحقق بودجه همیشه در صدر ولی از حیث تعلق بودجه در ذیل بوده است.

گل سرسبد صنایع استان، مجموعه صنعتی پارس جنوبی متشکل از ۴۰ پالایشگاه و پتروشیمی و مجموعه پارس شمالی و صنایع انرژی شهر جم است که هر کدامشان یک استان را طلاکوب می‌کنند ولی جمعاً استان بوشهر را زجرکش کرده‌اند.

در کنار این همه موهبت، یکی از مطالبات جدی مردم ایفای سهم پالایشگاه‌ها در قسم مسئولیت‌های اجتماعی و همچنین صدارت بومیان منطقه بر این صنعت است.

صنعت با همه موهباتش برای غیر بوشهری‌ها، یک ناخنکی به فرهنگ لغتمان نیز زده است و آن چیزی نیست جز مدیر پروازی، آبدارچی پروازی و متأسفانه نان پروازی که از کم‌لطفی‌های صنعت است.

همه چیز پروازی شد

شاید قابل باور نباشد ولی علاوه بر مدیران پروازی، کارگران و کارمندان پروازی در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس جنوبی، برخی صنایع مستقر در این منطقه نان خود را نیز از خارج استان و به صورت پروازی تأمین می‌کنند.

مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان بوشهر با اشاره به حضور صنایع بزرگ انرژی در استان، توجه به قابلیت‌های استان بوشهر به ویژه نیروهای بومی را یک ضرورت دانست.

مصدق کشاورزی که در جمع کارآفرینان استان بوشهر سخن می‌گفت ادامه داد: امروز بسیاری از خدمات جزئی در عسلویه از جمله تأمین نان مصرفی شرکت‌ها از استان‌های هجوار تأمین می‌شود.

وی تاکید کرد: امروز پس از ۱۸ سال در عسلویه برای یک مجموعه ۹۰ تا ۱۲۰ هزار نفری جمعیت کارگری انجمن صنفی و کارگری که در نوع خود بی نظیر است در دل مجموعه نفت ایجاد شده تا به این وسیله کارگر بتواند از حقوق خود دفاع کند.

کشاورزی بیان کرد: برخی از بانک‌های استان بوشهر فقط برای خود ارزش افزوده دارند و در بهترین مناطق استان بوشهر زمین و ساختمان تملک کرده و منابع خود را در سایر استان‌ها هزینه می‌کنند.

متخصصین صنعت بارها و بارها راجع به این کار ناپسند شرکت‌ها هشدار داده بودند ولی همچنان این مسائل تکرار می‌شود تا مهر تائیدی بر بی‌توجهی این صنایع بع میزبان باشد.

مدیر و آبدارچی و نان پروازی

مدیر پروازی به جای سکونت در منطقه عملیاتی در هزار کیلومتر دورتر اسکان دارند و معمولاً یکشنبه‌ها به منطقه پارس جنوبی امده و چهارشنبه‌ها با پرواز رهسپار خانه و کاشانه خود در اقصی نقاط کشور می‌شوند.

در کنار مدیران پروازی، آبدارچی پروازی را نباید از یاد نبریم. آیا در استان بوشهر به عنوانن میزبان این صنایع، افرادی در حد آبدارچی و راننده هم برای این صنایع وجود ندارد که ناچار به واردات این نوع مشاغل به استان بوشهر هستند؟

نهایتاً با ذکر خیر نان پروازی در بین الطاف صنعت این پازل به اتمام می‌رسد. برخی شرکت‌ها حتی نان خود را نیز از استان‌های دیگر آن هم با پرواز به استان بوشهر می‌آورند.

به چه شکلی می‌شد این بی توجهی به میزبان را تشدید کرد جز با واردات نان به وسیله هواپیما؟ هواپیمایی که تاکنون فکرش را نمی‌کردیم مسافر فرست کلاسش نان باشد!

ورود خیل عظیمی از قومیت‌ها برای اشتغال در صنعت از استانی دیگر یکی از علل اصلی بیکاری جوانان استان بوشهر است. این موضوع سوالات متعددی را به ذهن متبادر می‌کند.

در استان بوشهر مدیر و آبدارچی نداریم که باید از جاهای دیگر ترانسفر شود؟ استان بوشهر با جمعیت یک میلیون نفری و میزبانی ۲۳ ساله صنعت، حقش نیست که ۴۰ نفر از کل جمعیتش، صدارت صنایع انرژی را در دست داشته باشند؟ قوت غالب مردم استان بوشهر تغییری کرده که منجر به نایابی نان و وارداتش شده‌اند؟ استاندار و مدیران استان، تا کی باید با حرف درمانی آستانه تحمل مردم را کاهش دهند؟ بزرگان استان تا کی قرار است به به سهم خواهی روی بیاورند و فرصت تربیت مدیران بومی را در این دولت از مردم دریغ دارند؟

ورود پروازی‌ها ممنوع شود

رئیس شورای اسلامی شهرستان کنگان در گفت‌وگو با خبرنگار مهر با اشاره به آسیب‌های حضور مدیران پروازی در صنایع استان بیان کرد: انتظار می‌رود به این روند خاتمه داده شود و شاهد تغییر کلی در این صنایع باشیم.

ابوذر حسین‌پور با بیان اینکه باید انتصاب مدیران بومی استان بوشهر در صنایع مد نظر قرار گیرد، ممنوعیت حضور مدیران پروازی در جنوب استان بوشهر را ضروری دانست.

وی با اشاره به اینکه برخی مدیران فقط یکی دو روز در استان حضور دارند، تاکید کرد: با یک شب و دو شب ماندن در منطقه نمی‌شود بومی استان بوشهر و شهروند کنگان و عسلویه شد.

رئیس شورای اسلامی شهرستان کنگان با اشاره به نگاه ارباب و رعیتی برخی مدیران به نیروهای بومی تصریح کرد: واگذاری مسئولیت‌های مدیریتی در حوزه شهرستانی و استانی به نخبگان ضروری است.

لزوم انتصاب مدیران بومی

ضمن حضور در فصل انتصابات دولت و سهم صفر استان در کابینه و وزارتخانه‌ها، حداقل انتظار مردم انتصاب مدیران شرکت‌های پتروشیمی از میان فرزندان بومی است که خود موهبت‌های بی‌شماری دارد.

از مواهب انتصاب بومی‌ها می‌توان به ساماندهی شگرف مسئولیت‌های اجتماعی به سبب حضور مادامشان در محیط، چابک سازی شرکت‌های منطقه از حیث کاهش هزینه‌ها، شروع پرقدرت تربیت مدیران بومی بجهت ساماندهی بحران مدیریت‌های بومی استان بوشهر، تأمین اقلام مورد نیاز صنعت از درون استان که خود پیشران توسعه مشاغل است، تقلیل نفوذ مرکز در تصمیمات این شرکت‌ها خصوصاً در مبحث استخدام و مصوبات، افزایش قدرت چانه زنی مدیران استان به سبب حضور مدیران بومی، افزایش بعد نظارتی سازمان‌ها در شرکت‌های با مدیریت بومی اشاره کرد.

انتظار می‌رود ضمن مطالبه گری در تریبون‌ها توسط ائمه جمعه توأم با ورود جدی استاندار بوشهر و مدیران کل زیردستشان، حل این مشکلات را از وادی حرف به عمل سیر دهند تا دیگر شاهد عزل ناگهانی مدیران بومی نباشیم.

کد خبر 5364864

منبع: مهر

کلیدواژه: پارس جنوبی بوشهر عسلویه ویروس کرونا بوشهر آمار کرونا خطبه های نماز جمعه گرگان کرمانشاه زلزله واکسن کرونا بسیج هفته بسیج لیگ برتر فوتبال ایران عکس استانها آلودگی هوا شیوع کرونا مدیران پروازی استان بوشهر مدیران بومی پارس جنوبی استان ها شرکت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۱۳۲۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امضای قرارداد فشار افزایی با ابهامات باقی مانده

به گزارش خبرنگار مهر، روزهای پایانی اسفند سال گذشته مهمترین قرارداد حوزه نفت یعنی فشار افزایی پارس جنوبی به امضا رسید. قراردادی که به گفته وزیر نفت ۲۰ میلیارد دلار بار مالی دارد اما به گفته مسؤولان وزارت نت ۹۰۰ میلیارد درآمد عاید کشور می‌کند.

وزیر نفت مدعی شده بود این طرح می‌توانست هشت سال پیش آغاز شود اما انتظار برای ورود شرکت‌های خارجی به این طرح نتیجه بخش نبود و شیب بزرگترین میدان گازی مشترک جهان که به سمت قطر است موجب شد فرار گاز به سمت کشور رقیب روز به روز بیشتر شود.

به گفته وزیر نفت طرح ملی فشار افزایی در پارس جنوبی از سال ۲۰۱۷ میلادی معطل و بلاتکلیف بود، وزارت نفت در دولت جدید همتی جانانه کرد و با انجام کارهای کارشناسی تصمیم گرفته شد احداث واحد فشار افزایی در دریا باشد، این در حالی است که قطر هم چند ماه پیش به‌منظور توسعه و فشار افزایی در بخش قطری پارس جنوبی (گنبد شمالی) در دریا، با شرکت‌های خارجی قرارداد امضا کرد.

اوجی با اشاره به اینکه با ادامه برداشت از این میدان بدون اجرای طرح‌های فشار افزایی، شاهد افت فشار در این میدان خواهیم بود، ادامه می‌دهد اهمیت بهره‌برداری از این میدان مشترک آنجاست که ۹۳ درصد سوخت نیروگاه‌ها و صنایع گاز و بخش عمده‌ای از خوراک پتروشیمی‌ها از گاز این میدان تأمین می‌شود.

آنطور که اوجی گفته بود، سکوی فاز ۱۳ آلفا که کشتی بحرینی به آن برخورد کرده بود در اردیبهشت‌ماه سال ۱۴۰۳ راه اندازی می‌شود و طی سه تا چهار سال آینده فشار افزایی در میدان مشترک پارس جنوبی آغاز خواهد شد.

امروز که بیش از یک ماه از امضای این قرار داد با شرکت‌های داخلی می‌گذرد خوب است نگاهی به این قرارداد بیاندازیم تا وضعیت آن مورد ارزیابی قرار گیرد.

درآمد ۹۰۰ میلیارد دلاری، از رؤیا تا واقعیت

۷۰ درصد گاز ایران از میدان مشترک پارس جنوبی برداشت می‌شود و ۴۵ درصد خوراک پالایشگاه‌های نفتی از تولیدات این میدان است و با راه‌اندازی سکوهای فشار افزایی در این میدان، تا ۷۰ سال برداشت گاز از پارس جنوبی ادامه پیدا می‌کند، اوجی هم با تاکید بر این موضوع اذعان کرد: ۵۰ درصد ذخایر گازی ایران در میدان مشترک پارس جنوبی واقع شده است، در دولت سیزدهم تحریم‌ها مانع رشد توسعه صنعت نفت و گاز نشده است و امسال در ۴۰ سال گذشته برای نخستین بار برای سه فصل پیاپی، شاهد رشد اقتصادی بالای ۲۰ درصد در بخش نفت و گاز بوده‌ایم.

البته موضع به همین جا ختم نمی‌شود چرا که محسن خجسته مهر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با اشاره به اینکه طرح ملی فشار افزایی، ۹۰ تریلیون فوت مکعب به برداشت گاز و ۲ میلیارد بشکه افزایش برداشت میعانات گازی از پارس جنوبی می‌افزاید، گفت: این اقدام درآمد ۹۰۰ میلیارد دلاری برای کشور به‌دنبال خواهد داشت.

خجسته‌مهر با تأکید بر اینکه این طرح از نظر گستردگی فنی و اجرایی و فناوری طرح بزرگی است و یک ظرفیت سرمایه‌گذاری ۲۰ میلیارد دلاری را در اختیار پیمانکاران ایرانی قرار می‌دهد، گفت: نباید اقدام‌های خود را شرطی کنیم و باید بتوانیم مهمترین و بزرگترین کارهای کشور را به نتیجه برسانیم.

روش تأمین مالی پروژه فشار افزایی همچنان در هاله‌ای از ابهام

اکنون گاز خام از میدان مشترک پارس جنوبی با ۳۸ سکوی تولیدی و پشتیبان برداشت می‌شود و قرارداد اجرایی طرح ملی فشار افزایی در پارس جنوبی با چهار پیمانکار اصلی به امضا رسید و آنطور که وزیر نفت گفته بود، با ساخت ۲۸ سکو (۱۴ سکوی فشار افزا و ۱۴ سکوی پشتیبان در هفت منطقه تعیین شده) اجرا خواهد شد. پیمانکاران اصلی در اجرای طرح ملی فشار افزایی میدان مشترک پارس جنوبی، شرکت‌های پتروپارس، اویک، قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء (ص) و مپنا هستند و پیمانکار مهندسی مفهومی، پایه مقدماتی و پیشرفته یک شرکت مشاور ایرانی است.

اگرچه مسؤولان صنعت نفت بهره برداری از سکوهای فشار افزایی را برنامه‌ای چهار ساله عنوان کرده‌اند اما هم اکنون برای اجرایی شدن آن چند ابهام وجود دارد اول آنکه شرکت ملی نفت ایران به عنوان متولی این پروژه چرا اطلاعات، آمار و ارقام روشنی را برای تأمین مالی این پروژه بیان نمی‌کند. حتی با وجود اینکه هزینه این پروژه را ۲۰ میلیارد دلار برآورد کرده‌اند اما مشخص نیست تأمین مالی این پروژه در چند مرحله و چگونه صورت خواهد گرفت و متولیان تأمین مالی کدام بانک‌ها و شرکت‌ها هستند؟

دیگر ابهامی که در رابطه با این قرارداد وجود دارد به درستی مشخص نشده است که سکو های فشار افزایی تماماً ساخت داخل است یا آنکه فناوری‌های روز دنیا هم مورد استفاده قرار می‌گیرد اگر تماماً ساخت داخل است با شرکت‌های دانش بنیان قراردادی به امضا رسیده است یا خیر! اگر چنین قراردادی به امضا رسیده است چرا جزئیاتی از آن وجود ندارد.

مساله دیگر این است که شرکت ملی نفت ایران به عنوان متولی و کارفرما چرا اجرای این طرح‌ها را در اختیار شرکت‌های شبه دولتی قرارداده است و به صحبت‌های رهبری که در دیدار با بخش خصوصی مطرح شد کمترین توجه شده است مقام معظم رهبری بارها به مشارکت بخش خصوصی تاکید داشتند و اصلاً به همین دلیل سال جاری را سال جهش تولید با مشارکت بخش خصوصی نامگذاری کردند.

اگرچه خبرنگار مهر کاملاً به این موضوع توجه دارد که کشور در شرایط تحریم به سر می‌برد و قطعاً نمی‌توان انتظار داشت تا جزئیات دقیق نحوه اجرای این پروژه رسانه‌ای شود اما مساله نحوه تأمین مالی و همچنین حضور شرکت‌های به اصطلاح خصولتی به جای خصوصی ربطی به موضوع تحریم ندارد و مسؤولان ارشد شرکت ملی نفت ایران باید در این زمینه شفاف سازی کنند.

کد خبر 6087257