استراتژی‌های شهرهای هوشمند جهان برای بهبود کیفیت زندگی
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۵۱۸۰۷
مدیران در بسیاری از شهرهای جهان به ویژه نقاط هوشمند از تکنولوژی و اینترنت اشیا برای سازگارسازی وضعیت زندگی شهرنشینان با تحولات روز افزون مناطق شهری می‌کوشند؛ تا کنون نوآوری‌های موفق بسیاری در شهرهای هوشمند جهان برای بهبود زندگی مردم انجام شده است.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اگرچه هنوز تعریف دقیقی از شهر هوشمند وجود ندارد با این حال، بسیاری از منتقدان بر این باور هستند که نقاطی از دنیا با بیشترین بهره‌گیری از اینترنت اشیا و تکنولوژی‌های پیشرفته روز دنیا برای مدیریت زندگی در رده شهرهای هوشمند قرار دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نبود مفهومی دقیق برای شهر هوشمند می‌تواند به عنوان مولفه‌ای مهم در درک اهمیت ارائه یک طرح واقع‌گرایانه برای مدیران شهری عمل کند. اطلاعات دیجیتالی در کنار تمام مزایای خود این واقعیت را در ذهن برنامه‌ریزان شهری تداعی می‌کند که استدلال در مورد آن‌ها بسیار واقع‌گرایانه‌تر صورت می‌گیرد تا اینکه مدیران بخواهند شواهد و تجربه‌های عینی را مورد بحث قرار دهند. مهم‌تر اینکه حتی اگر تعریفی دقیق از اطلاعات دیجیتالی واقعی و شهرهای هوشمند ارائه شود، باز هم لازم است مدیریت این اطلاعات توسط افراد متخصص انجام شود ضمن اینکه درک نامتناهی بودن مدیریت هوشمند نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
از نگاه بسیاری از منتقدان استراتژی‌های شهرهای هوشمند آینده‌ای نامشخص را پیش رو دارد که البته این فرضیه تا حدود زیادی می‌تواند قابل اثبات باشد؛ به عنوان مثال، منطقه تجاری بین‌المللی سونگدو در کره جنوبی که به شهر همه جا هوشمند نیز شهرت دارد را در نظر بگیرید. در این منطقه به طور کامل از استراتژی‌های هوشمند برای مدیریت بهره گرفته شده به طوری که از سازه‌ها، سطل‌های زباله، فضاهای عمومی و غیره تمام امور به وسیله تکنولوژی دیجیتالی صورت می‌گیرد. اگرچه از سال ۲۰۰۰، سونگدو به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین و هوشمندترین شهرهای جهان به شمار رفته با این حال، شواهد حاکی است که کمتر افرادی تا کنون به این منطقه برای زندگی مهاجرت کرده‌اند.
سنگاپور یکی از بهترین نمونه‌های شهرهای هوشمند جهان به شمار می‌رود که در آن مدیریت تا حد زیادی مبتنی بر تکنولوژی است. در واقع، این جزیره در بالاترین رده‌های شهرهای هوشمند جهان قرار دارد که متفاوت با سونگدو، زمان‌های زیادی قبل از آغاز رسمی هوشمندسازی منطقه توسط لی هسین لونگ، نخست وزیر کشور از زیرساخت‌های تکنولوژی محور برخوردار بوده است. لونگ در سال ۲۰۱۴ با نصب هزار سنسور دیجیتالی در سراسر جزیره، رسماً هوشمندسازی آن را آغاز کرد که البته پس از آن نیز حس‌گرهای دیجیتالی به وفور در نقاط مختلف سنگاپور برای اهداف مختلف مدیریتی نصب می‌شد.
جالب است بدانید که سنگاپور از اولین کشورهای جهان بود که مدیران آن برای ایجاد همزاد دیجیتالی مخصوص خود کوشیدند و در این راستا، پروژه‌ای ۷۳ میلیون دلاری را به انجام رساندند. سنگاپور یکی از بهترین سیستم‌های حمل و نقل دنیا را در خود جای داده است ضمن اینکه اولین کشور دنیا به حساب می‌آید که تاکسی‌های بدون راننده را وارد بازار کرد. این جزیره میزبان پرسرعت‌ترین اینترنت جهان است و مهم‌تر اینکه پیشگام نوآوری‌های مدیریت اینترنتی نیز به حساب می‌آید.
مقامات ارشد سنگاپور به عنوان بهترین نقطه آسیایی برای زندگی و یکی از باکیفیت‌ترین کشورهای دنیا به طور پیوسته در تلاش بوده‌اند سنسورهای بیشتری را در سراسر جزیره نصب کنند تا از اطلاعات ثبت شده توسط آن‌ها برای مدیریت بهتر مناطق شهری و بهبود کیفیت زندگی مردم بهره گیرند و البته در این زمینه بسیار موفق نیز عمل کرده‌اند. اگرچه هر ساله آزمایش‌های دیجیتالی بسیاری در سنگاپور برای دستیابی به استراتژی‌های بهتر در حال انجام است با این حال، تصور می‌شود که اصول برنامه‌ریزی کشور بر اساس تکنولوژی پیشرفته تا حد زیادی طی یک دهه اخیر ثابت مانده است.
رویکرد شهر هوشمند باید تقویت بخش‌های خصوصی را نیز در پی داشته باشدکلان شهر کلمبوس واقع در ایالت اوهایو در آمریکا از جنبه‌های بسیار با سنگاپور در تضاد است؛ این شهر بیشتر به علت وجود دانشگاه دولتی اوهایو و باغ وحش معروف خود در جهان به محبوبیت دست یافته است و کمتر کسی آن را به عنوان مرکزی دیجیتالی می‌شناسد. اگرچه تکنولوژی به سرعت در کلمبوس در حال پیشرفت است با این حال، هوشمند بودن آن بیشتر به عملکرد مدیران شهر برای بهره‌گیری از فناوری برای بهبود کیفیت زندگی ساکنان نسبت داده شده است.
کلمبوس با قابلیت‌های تکنولوژیک خود می‌تواند به عنوان الگویی برای سایر شهرهای ایالات متحده آمریکا عمل کند تا مدیران دیگر مناطق کشور نیز گام‌هایی بلندپروازانه در راستای هوشمندسازی شهرهای خود بر دارند.
بسیاری از منتقدان، توانایی کلمبوس در سرمایه‌گذاری کلان برای ارائه و پیاده‌سازی نوآوری‌های شهر هوشمند را عاملی مهم در موفقیت آن تصور کرده‌اند و برنامه‌ریزان شهرهای دیگر آمریکایی نیز در تلاش هستند از همین استراتژی برای مدیریت تکنولوژی‌محور مناطق خود بهره گیرند. علاوه بر این، مدیران کلمبوس در پیاده‌سازی اهداف خود به طور وضوح نشان داده‌اند که برنامه‌ریزان شهری نباید یک استراتژی هوشمندسازی را تنها در شهر خود پیاده کنند بلکه اجرای فراگیر آن استراتژی می‌تواند پیامدهای مثبت بیشتری را در پی داشته باشد.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهرهای جهان کلانشهرهای جهان سنگاپور کلمبوس ایالات متحده آمریکا کره جنوبی شهر هوشمند هوشمندسازي هوشمند سازي شهرها شهر هوشمند سنسورها زیرساخت شهری شهر هوشمند چیست شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق شهرهای هوشمند جهان شهرهای هوشمند برنامه ریزان برای مدیریت شهر هوشمند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۵۱۸۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افزایش انتشار کربن، همچنان یک نگرانی مهم زیست‌محیطی
گزارش آژانس بین‌المللی انرژی در مارس ۲۰۲۳ حاکی از این است که انتشار کربن ۰.۹ درصد معادل ۳۲۱ میلیون تن افزایش یافته و به بالاترین حد خود یعنی ۳۶.۸ گیگا تن رسیده است. از این میزان افزایش، ۶۰ میلیون تن را می‌توان به افزایش تقاضای سرمایش و گرمایش ناشی از تغییرات آب‌وهوا نسبت داد.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، پیشرفت بشر در قرن گذشته بدون هزینه نبوده است. هرچند استانداردهای زندگی با حدود ۱۰۰ هزار پرواز روزانه که مسافران را بر فراز آسمان جابه‌جا می‌کنند، ۱.۵ میلیارد خودرو در جاده‌ها و محصولات بی‌شماری که هر روز از کارخانه‌ها خارج می‌شوند، بالا رفته است اما همراه با این افزایش، میزان انتشار کربن جهانی نیز افزایش یافته است.
گزارش آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) در ماه مارس سال ۲۰۲۳ حاکی از این است که انتشار کربن ۰.۹ درصد معادل ۳۲۱ میلیون تن افزایش یافته و به بالاترین حد خود یعنی ۳۶.۸ گیگا تن رسیده است. از این ۳۲۱ میلیون تن افزایش دی‌اکسید کربن، ۶۰ میلیون تن را می‌توان به افزایش تقاضای سرمایش و گرمایش ناشی از تغییرات آب‌وهوایی شدید و ۵۵ میلیون تن را به نیروگاه‌های هسته‌ای نسبت داد. بر اساس گزارش مؤسسه ملی علوم بهداشت محیطی، انتشارات حاصل از وسایل نقلیه، تولید مواد شیمیایی، نیروگاه‌های زغال‌سنگ و استفاده از گاز طبیعی برای گرم کردن خانه‌ها منابع اولیه آلودگی هوا توسط انسان هستند که متعاقباً منجر به تشدید پدیده گرمایش جهانی می‌شوند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که ۹۸ درصد از جمعیت جهان بین ژوئن تا سپتامبر ۲۰۲۳ در معرض گرمایش جهانی قرار گرفتند.
انتشار گازهای گلخانه‌ای حاصل از نفت تأثیر بسیاری در افزایش آلودگی‌ها داشته و با ۲.۵ درصد معادل ۲۶۸ میلیون تن به ۱۱.۲ گیگا تن در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است. حدود نیمی از این افزایش مربوط به حمل‌ونقل هوایی است که از زمان همه‌گیری کووید -۱۹ اولویت اول افراد برای مسافرت شد.
اقدامات شرکت‌های بزرگ برای کنترل آلودگیچندین شرکت بزرگ در سال‌های اخیر اقداماتی را برای کنترل آلودگی و حفاظت از محیط زیست انجام داده‌اند. برای نمونه شرکت مایکروسافت در سال ۲۰۲۰ اعلام کرد که برای کاهش آلودگی ناشی از پروازهای تجاری کارکنان خود، اعتباراتی برای سوخت پایدار مخصوص هوانوردی برای پروازهای بین سیاتل و سانفرانسیسکو، سن‌خوزه و لس‌آنجلس خریداری می‌کند زیرا سفرهای کاری این شرکت سه درصد از انتشار کربن شرکت در سال ۲۰۱۹ را تشکیل می‌داد.
شرکت آمازون نیز در سپتامبر سال گذشته در فناوری جذب مستقیم ذرات از هوا (DAC) سرمایه‌گذاری کرد که جو را از گازهای گلخانه‌ای پالایش می‌کند. این شرکت اعلام کرد که که طی ۱۰ سال آینده هزینه حذف ۲۵۰ هزار تن کربن را پرداخت می‌کند زیرا معتقد است که این تصمیم به تحقق هدف آن برای انتشار خالص کربن صفر تا سال ۲۰۴۰ کمک خواهد کرد.
شرکت اوبر طرح‌های خود را با نیازهای محیطی هماهنگ کرده است و با هدف تمرکز بر پایداری، در سال ۲۰۱۸ طرح انتقال از تاکسی به اسکوتر و دوچرخه الکترونیکی را ارائه داد و دوچرخه‌های الکترونیکی را در ایالات متحده راه‌اندازی کرد. این شرکت در سال ۲۰۱۹ در یک استارت‌آپ اشتراک دوچرخه و در سال ۲۰۲۰ در یک شرکت اسکوتر برقی سرمایه‌گذاری کرد. پس از راه‌اندازی موفقیت‌آمیز دوچرخه‌های الکترونیکی در اروپا و آمریکای شمالی، در آگوست ۲۰۲۳ وارد بازارهای آفریقا شد.
آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش مربوط به میزان افزایش آلودگی در سال ۲۰۲۲، تجزیه‌وتحلیل دقیق و منطقه‌به‌منطقه‌ای روی کشورهای با بیشترین میزان آلودگی انجام داده است که اطلاعات گسترده‌ای در مورد مصرف انرژی، شاخص‌های اقتصادی و آب‌وهوا را در بر می‌گیرد. بر اساس این اطلاعات و با استفاده از دو معیار آلودگی هوا و کیفیت آب، آلوده‌ترین کشورهای جهان به شرح زیر معرفی می‌شوند. لازم به ذکر است که امتیاز هر کشور میانگین امتیاز آن در کنترل آلودگی هوا و کیفیت آب آشامیدنی است.
چاد با امتیاز یک، آلوده‌ترین کشور جهان است. غلظت ذرات معلق در هوای این کشور بالای ۸۹.۷ میکروگرم بر مترمکعب است که در سطح هشدار جدی قرار دارد و همچنین از نظر کیفیت آب به‌عنوان آلوده‌ترین کشور رتبه‌بندی می‌شود.
بورکینافاسو با امتیاز پنج یکی از آلوده‌ترین کشورها در زمینه هوا و آب است و غلظت ذرات معلق در هوای آن به ۶۳ میکروگرم در متر مکعب رسیده است.
پاکستان با امتیاز هفت سومین کشور آلوده جهان است که این رتبه به دلیل غلظت بالای آلاینده‌ها در حد ۷۰.۹ میکروگرم بر متر مکعب در هوا و امتیاز ۱۷.۴ از ۱۰۰ برای آب آشامیدنی و بهداشت است. لاهور یکی از بزرگترین شهرهای پاکستان است که در سال ۲۰۲۲ نیز به عنوان آلوده‌ترین شهر جهان اعلام شد.
نیجریه با امتیاز ۱۰ به دلیل تخلیه زباله‌های خانگی و صنعتی در رودخانه‌ها و نشت نفت به منابع آب، پایین‌ترین رتبه در جهان بعد از چاد را در زمینه کیفیت آب دارد.
در رتبه پنجم، هند با امتیاز ۱۰.۵ قرار دارد و نام آن در میان کشورهایی با خطرناک‌ترین کیفیت هوا به چشم می‌خورد و از نظر کیفیت آب نیز وضعیت خوبی ندارد. در مارس ۲۰۲۳، ۱۲ شهر از ۱۵ شهر آلوده در آسیای جنوبی و مرکزی، شهرهای هند بودند.
رواندا با امتیاز ۱۱.۵ دهمین کشور آلوده جهان از نظر کیفیت آب است و از نظر آلودگی هوا در رتبه سیزدهم بدترین کشورها قرار دارد. طوفان‌های گردوغبار، آتش‌سوزی‌های جنگلی، فوران‌های آتشفشانی و کاهش پارک‌ها، جنگل‌ها و تالاب‌ها از عوامل اصلی چالش‌های زیست‌محیطی پیش روی این کشور هستند.
امتیاز بنگلادش در این فهرست ۱۲ است که به دلیل غلظت بالای ذرات معلق در هوا در حد ۶۵.۸ میکروگرم بر مترمکعب است. بر اساس شاخص زندگی کیفیت هوا در سال ۲۰۲۳، ساکنان بنگلادش به دلیل آلودگی، شاهد ۶.۸ سال کاهش در شاخص امید به زندگی هستند.
سودان به دلیل درگیری‌های مسلحانه، تخریب زمین، جنگل‌زدایی و آلودگی هوا و آب با یک بحران کامل زیست‌محیطی مواجه است و امتیاز ۱۳.۵ از نظر آلودگی دارد.
اتیوپی با امتیاز ۱۴ در رتبه پنجم بدترین کشورها از نظر کیفیت آب قرار دارد. بیش از ۹۷ میلیون نفر در این کشور از بهداشت مناسب بهره نمی‌برند و بیش از ۶۲ میلیون نفر تحت تأثیر بحران آب قرار دارند که معادل ۷.۵ درصد از کل مردم مواجه با بحران آب در جهان است.
رتبه دهم این لیست به اوگاندا با امتیاز ۱۴.۵ تعلق می‌گیرد. طبق گفته سازمان جهانی بهداشت، احتمال مرگ اوگاندایی‌ها در اثر آلودگی هوا دو برابر بیشتر از شهروندان کنیا است.
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد