به نقل از «همشهری آنلاین»

حمایت کنند، 150 هزار تن کاغذ تحریر تولید می‌کنیم

تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۶۷۹۲۴

از این رو طی ماه‌های اخیر به سبب قیمت تمام شده کتاب، ناشران کتاب‌های عمومی دست ‌به عصا پیش می‌روند و فعالیت‌شان محدودتر شده است.  در این میان، هفته گذشته خبری درباره تعطیلی کارخانه چوب و کاغذ مازندران در فضای مجازی منتشر شد؛ خبری که می‌توانست چالش بزرگی برای اهالی کتاب باشد. از این رو با ابوالفضل روغنی، رئیس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا گفت‌وگو کردیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

درباره اینکه کارخانه چوب و کاغذ مازندران چه تاثیری در تقویت و افزایش تولید داخلی و همچنین قیمت کاغذ و به تبع آن قیمت کتاب دارد.

هفته گذشته خبری مبنی بر تعطیلی کارخانه چوب و کاغذ مازندران در فضای مجازی منتشر شد. درباره آخرین وضعیت این کارخانه بگویید و اینکه همچنان فعال است یا نه و اینکه کارخانه، در مجموع توانایی تولید چه مقدار کاغذ را دارد؟

این کارخانه تعطیل نشده است و همچنان به فعالیت خودش ادامه می‌دهد و حتی نسبت به دوـ سه سال قبل، وضعیت بهتری دارد؛ هرچند با روزهای اوج تاحدودی فاصله گرفته است، اما تولیدات خود را ادامه می‌دهد و مدیران آن تلاش می‌کنند تا کارخانه را به بهترین شکل اداره کرده و به دنبال ایجاد بازاری مناسب‌تر هستند. باید بگویم بهترین نیروها و بهترین ماشین‌آلات و تجهیزات در این کارخانه موجود و تنها نیاز است که از این کارخانه و دیگر کارخانه‌های کشور حمایت شود تا همچنان بتوانند سرپا ایستاده و به فعالیت خود ادامه دهند. این شرکت ظرفیت تولیدحدود 175 هزارتن کاغذ را دارد؛ به‌طوری که خط یک این کارخانه حدود 90 هزار تن کاغذ تحریر و روزنامه و خط دوم آن نیز حدود 80 هزار تن کاغذ بسته‌بندی تولید کند. این شرکت در صورتی که مورد حمایت دولت قرار بگیرد، نیاز 100‌درصدی کاغذ روزنامه و حدود 45‌درصدی کاغذ تحریر را تأمین خواهد کرد.

در حال حاضر کمبود کاغذ یکی از مشکلات اساسی ناشران و همچنین روزنامه‌هاست. نیاز کشور به انواع مختلف کاغذ چه مقدار است و باتوجه به وضعیت اقتصادی موجود و همچنین بحث تحریم‌ها، کارخانه‌های داخلی چه توانان و ظرفیتی برای تولید کاغذ دارند؟

وقتی می‌خواهیم درباره کاغذ صحبت کنیم باید آن را به کاغذ تحریر، کاغذ مطبوعات و کاغذ بسته‌بندی تفکیک کنیم. نیاز به کاغذ مطبوعات در کشور 30 هزار تن است که امکان تولید این حجم کاغذ مطبوعات در داخل کشور وجود دارد، اما مشروط به اینکه حمایت‌های دولتی وجود داشته باشد. درخصوص کاغذ تحریر هم باید بگویم که نیاز کشور به این نوع کاغذ 380 هزار تن است که ظرفیت تولید حدود 150 هزار تن را داریم، اما به دلیل محدودیت‌ها و عدم حمایت‌های لازم تنها 20 تا 30 هزار تن کاغذ تحریر تولید می‌شود و مابقی نیاز بازار به این نوع کاغذ را باید از طریق واردات تأمین کنیم. البته باید بگویم که ماشین‌های کارخانه چوب و کاغذ مازندران، کارآمدند؛ ولی صنعت کاغذسازی نیاز به بازسازی و بازمهندسی دارد. علاوه بر این، سایر مجموعه‌های تولید کاغذ چاپ و تحریر در کشور از جمله کارخانه کاغذ پارس و شرکت تبریز که در مازندران مستقر است نیز امکان تولید کاغذ تحریر را دارند، اما تولیداتشان زیاد نیست. علتش این است که دولت طی سال‌های گذشته به هیچ شکلی از تولید کاغذ تحریر حمایت نکرده و همه حمایت و توان خود را به واردات اختصاص داده است و در نتیجه برای این شرکت‌ها مقرون به صرفه نبوده است که تولید کاغذ تحریر را انجام دهد. نیاز کشور به کاغذ بسته‌بندی نیز حدود 850 هزار تن است. اکنون حدود یک میلیون و 600 هزارتن کاغذ بسته‌بندی در کشور تولید می‌شود و این بدان معناست که درخصوص این کاغذ به خودکفایی رسیده‌ایم و یکی از قطب‌های تولید کاغذ بسته‌بندی در خاورمیانه هستیم و با کشورهایی مانند ترکیه در حال رقابتیم. بنابراین درخصوص این نوع کاغذ نه ‌تنها می‌توانیم نیاز داخلی را کاملاً تأمین کنیم، بلکه می‌توانیم مازاد آن را صادر کنیم تا این صنعت زنده بماند. البته زنده بودن این تکنولوژی که سرمایه‌گذاری کلانی هم روی آن صورت گرفته، درگرو صادرات است.

بسیاری از فعالان حوزه کتاب معتقدند که کیفیت کاغذهای داخلی آن‌چنان که باید و شاید مناسب و مرغوب نیست. چه عواملی در این بی‌کیفیتی دخیل و مؤثر است و برای رفع این مشکل چه اقداماتی باید انجام داد؟

 کیفیت یک واژه کیفی است و قابلیت اندازه‌گیری ندارد. معتقدم که کیفیت نیاز به پول و سرمایه دارد و هرچه بیشتر هزینه شود به نسبت آن کیفیت هم افزایش می‌یابد. اما در خصوص کاغذ باید بگویم که به‌عنوان مثال برای کتاب‌های درسی که عمرشان بیشتر از هشت ماه نیست، نیازی به ورود کاغذهای باکیفیت بسیار بالا و گران‌قیمت نداریم؛ یا درخصوص روزنامه‌ها که عمر مفیدشان 3 یا نهایت 4 ساعت است، آیا نیاز است که برای آن کاغذ گران قیمت خریداری شود؟ ما باید با توجه به اوضاع تحریمی کشور را اداره کرده و از همین کاغذهای موجود استفاده کنیم.

حمایت‌های دولتی تا چه حد می‌تواند در رفع مشکلات این حوزه مؤثر باشد؟

 حمایت از تولید داخلی در دولت‌های مختلف همواره مورد تأکید بوده است، اما موانع و مشکلاتی که عموماً پیش پای تولیدکنندگان قرار دارد، اوضاع کار را برای آنها سخت و حرکت را کند می‌کند. یکی از چالش‌های جدی در تولید کاغذ و مقوا، قدیمی‌بودن تکنولوژی و ماشین‌آلات تولیدی در این حوزه است که به‌عنوان یکی از مهم‌ترین موانع در توسعه و سودآوری این صنعت به شمار می‌آید و موجب پایین‌آمدن کیفیت محصولات تولیدی می‌شود و از سوی دیگر قیمت تمام‌شده هم بالاتر می‌رود.  همچنین خرید کاغذ با قیمت ارزان و هزینه بالای تولید، مجموعه‌ها را از تولید کاغذ تحریر منصرف کرده است. مالیات بر ارزش افزوده 9‌درصدی برای واردات کاغذ گرفته نمی‌شود؛ اما به واردات مواد اولیه تولید کاغذ شامل این 9‌درصد مالیات تعلق می‌گیرد! اگر دولت قصد دارد از ظرفیت‌های داخلی استفاده کند، باید از شرکت‌های داخلی حمایت‌های لازم قانونی و مادی و معنوی داشته باشند تا آنها بتوانند تولید کنند.

اصلاً چرا در دوران تحریم فقط باید از صنایع داخلی صحبت و حمایت کرد، به نظرم از تولید داخلی باید در همه شرایط حمایت کرد و در همه کشورها هم این‌گونه است؛ اما ما فقط زمانی که به مشکل تحریم می‌رسیم، سراغ صنایع داخلی می‌رویم. باید از صنایع داخلی در همه شرایط حمایت کرد تا در مواقع مختلف نیاز داخل را برطرف کنیم، اینکه ارز ارزان‌قیمت برای واردات اختصاص می‌یابد کار خوبی نیست. معتقدم باید از صنایع داخلی حمایت کنیم تا با قیمت تمام‌شده مناسب، تولید داشته باشند و محصولات‌شان را در اختیار بازار هدف قرار دهند.

کد خبر 641821

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: کارخانه چوب و کاغذ مازندران تولید کاغذ تحریر کاغذ بسته بندی هزار تن کاغذ صنایع داخلی باید بگویم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۶۷۹۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

احداث آسفالت بازیافتی تا پایان سال/تولید ۱.۵ میلیون تن آسفالت برای ۱۴۰۳

مدیر عامل سازمان مهندسی و عمران شهر تهران از انجام مطالعات آسفالت پلیمری خبر داد و گفت: برنامه‌ای برای افزایش کارخانه آسفالت نداریم.

به گزارش ایسنا، صداقتی ظهر امروز در نشست خبری با بیان اینکه سال جاری سال پرپروژه‌ای برای معاونت فنی و عمرانی شهرداری تهران خواهد بود، گفت: از سال۱۴۰۰ برنامه ریزی و ریل گذاری در حوزه فنی و عمرانی انجام دادیم، به گونه‌ای که مطالعات احداث پروژه‌های مختلف را انجام داده و از سال ۱۴۰۱ انجام پروژه‌ها را در دستور کار قرار داریم و حالا ۲۵ پروژه عمرانی در سال جاری افتتاح خواهند شد که هر کدام از این پروژه‌ها انرژی جدیدی را به بدنه شهرداری تهران تزریق خواهد کرد.

وی با بیان اینکه در سال ۱۴۰۲ اولین افتتاح عمرانی‌مان در ۲۰ شهریور بود یعنی شش ماه اول سال پروژه‌ای برای افتتاح نداشتیم، اظهار کرد: اما امسال از ۲۰ فروردین‌ماه اولین پروژه سال جدید را افتتاح کردیم و در نظر داریم هر ماه دو پروژه عمرانی افتتاح کنیم هرچند که ممکن است برخی پروژه‌ها از نظر وسعت کوچک باشند؛ اما قطعا پیچیدگی و حساسیت‌های خاص خود را دارند.

مدیر عامل سازمان مهندسی و عمران شهر تهران با بیان اینکه عملیات بهسازی آسفالت بزرگراه آزادگان امروز رونمایی شد، تصریح کرد: در حال حاضر در ۳۰ نقطه شهر عملیات تراش و روکش آسفالت در حال انجام است که این عملیات عمر مفید آسفالت را حداقل ۱۰ سال افزایش می‌دهد.

صداقتی با بیان اینکه شهردار تهران انصافا نگاه ویژه‌ای به پروژه‌های عمرانی دارد؛ به گونه‌ای که در تامین منابع و همچنین رفع معارضین پروژه‌ها دستورات اکیدی داشته است، ادامه داد: سهم آسفالت تهران در سال یک میلیون و ۵۰۰ هزار تن خواهد بود چرا که ما یک افق ۱۰ ساله ترسیم کردیم و بعد از ۱۰ سال کل آسفالت نوسازی خواهد شد و معابر نیز اولویت‌بندی خواهد شد و بزرگراه هایی همچون یادگار و حکیم در اولویت هستند و در نظر داریم تولید ۱.۵ میلیون تن آسفالت در سال را حفظ کنیم.

وی با بیان اینکه کارخانه‌های آسفالت موجود صرفا در جهت تولید آسفالت نو فعال هستند، تصریح کرد: باید به سمت کارخانه‌های آسفالت بازیافتی برویم تا از تراشه‌های آسفالت در تولید آسفالت جدید استفاده کنند که تکنولوژی خاصی را می‌طلبد و در همین زمینه کارخانه‌ جدیدی تحت عنوان آسفالت بازیافتی احداث شود تا با استفاده از تراشه‌های آسفالت نسبت به تولید آسفالت جدید اقدام کنند.

مدیرعامل سازمان مهندسی و عمران شهر تهران اضافه کرد: تراشه‌های آسفالت قیمت مصالح را دارند و درصدی قیر به آنها اضافه شده است و با استفاده از تراشه‌های موجود آسفالت می‌توانیم در مصرف قیر نیز صرفه‌جویی کنیم که معضل زیست محیطی نخواهد داشت.

صداقتی در پاسخ به سوال ایسنا مبنی بر حجم تراشه‌های آسفالت موجود اظهار کرد: تراشه‌هایی که در بزرگراه‌ها ایجاد می‌شود براساس قراردادی که با پیمانکاران داریم در محلی دپو می‌شود و حجم این تراشه‌ها در حال حاضر مشخص است و باید بگویم حداقل سه سال کارخانه بازیافتی‌مان خوراک دارد یعنی سه سال طول می‌کشد که کارخانه بازیافتی‌مان تراشه‌های موجود را بازیافت کند.

وی درباره استفاده از روش‌های نوین در آسفالت‌ ریزی گفت: روش تراش و روکش موضوع قدیمی نیست که بخواهیم آن را رها کنیم و به سراغ روش‌های نوین بپردازیم و دقت داشته باشید که تهران یک میلیون و ۱۰۰ هزار کیلومترمربع معابر دارد و اگر بخواهیم زیرساخت‌ها را بتنی کنیم هزینه مضاعفی خواهد داشت و این در حالی است که ما سعی می‌کنیم که آسفالت در معابر مهم همچون بزرگراه‌ها را از مواد درجه یک استفاده کنیم.

مدیرعامل سازمان مهندسی و عمران شهر تهران در پاسخ به سوالی مبنی بر این‌که محیط زیست اعلام کرده که هنوز به کارخانه آسفالت واقع در آبعلی مجوز نداده است، گفت: برنامه‌ای برای افزایش کارخانه آسفالت نداریم و از نظر زیرساختی و برنامه ریزی نیز به حد مطلوب رسیدیم.

وی با بیان اینکه بررسی‌ها نشان داده که باید در سمت شرق تهران کارخانه آسفالت داشته باشیم، تصریح کرد: در حال رایزنی با محیط زیست هستیم که مجوزهای لازم با اتخاذ رویکرد مثبت اخذ شود چرا که محیط زیست می‌گوید کارخانه‌های تولیدی باید به شعاع ۱۲۰ کیلومتری خارج از شهرها منتقل شوند؛ اما اگر کارخانه آسفالت را به بیرون از شهرها ببریم آسفالت یخ‌زده به معابر می‌رسد که در حال رایزنی هستیم تا موارد فنی طی شود.

صداقتی در پاسخ به سوالی مبنی بر چرایی آسفالت بزرگراه امام علی (ع) که کیفیت نامناسبی دارد، اظهار کرد: حدود ۱۰ سال از عمر آسفالت بزرگراه امام علی (ع) می‌گذرد، یعنی ممکن است ترک‌های طبیعی در سطح آسفالت ایجاد شده باشد که دو تیم آسفالت در بزرگراه امام علی (ع) مشغول فعالیت هستند.

وی همچنین در خصوص فعالیت شرکت‌های دانش بنیان با تاکید بر این‌که دانشگاه امیرکبیر به عنوان بازوی مطالعاتی به ما کمک می‌کند، تصریح کرد: کما این‌که در نوروز سال ۱۴۰۱ تعدادی از ایستگاه‌های بی آر تی که آسفالت‌شان دچار مشکل جمع‌شدگی شده بود با بتن الیافی تأمین شده است و در حال حاضر نیز مطالعات در مورد استفاده از آسفالت پلیمری در حال انجام است.

انتهای پیام