به نقل از «خبرگزاری برنا»

فضای سبز شهر اصفهان با چنگ و دندان نگهداری می‌شود

تاریخ انتشار: ۱ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۶۱۲۳۴

مدیر عامل سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری اصفهان گفت: در حال حاضر از فضای سبز شهر با چنگ و دندان نگهداری می کنیم. در برابر هجمه های مختلفی قرار داریم که بی آبی از مهمترین آن ها است.

به گزارش خبرگزاری  برنا از اصفهان؛ انسان همواره رابطه مستقیم با طبعیت داشته است و نمیتواند خود را از طبیعت جدا کند. با پیشرفت جوامع و مدرنیته شدن شهر ها انسان ها باعث ایجاد زیان های زیادی بر طبیعت شده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همواره درختان در طبیعت نقش بسزایی دارند. درختانی که همیشه جز اثر مفید و سودمند برای ما نداشته و ندارند. استان اصفهان یکی از استان هایی است که سال ها با بحران کم آبی گلاویز شده است و این مسئله بین شعار های مسئولان ومصرف بی رویه صنایع حل ناشدنی مانده است. کاوش ها درباره علت ها و آسیب هایی که بر اثر بحران بی آبی استان را تحت الشعاع قرار داده همچنان ادامه دارد. این کاوش ها بی شباهت به کاوش ریشه درختان برای جستجوی آب نیست. درختانی که اکسیژن را به شهر میبخشیدند اما حالا حتی سهمی از پساب ما نیز ندارند.

مجید عرفان منش مدیرعامل سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری اصفهان در گفت وگو باخبرنگار برنا از اصفهان با اشاره به این که لفظ سرانه آبیاری برای آبیاری درختان بدون معنا است و باید از نیاز آبی استفاده کنیم. اظهار کرد: هرگیاه در طول سال به یک مقدار مشخص آب نیاز دارد که به آن نیاز آبی می گوییم. که روش محاسبه این موضوع بسیار پیچیده است و محاسبات فرمولی  و خاک منطقه و گونه گیاهی و فصل را شامل می شود. منظور از منطقه در این مبحث منطقه اقلیمی است. شهر یک محیط انسان ساخت است و و تشکیل جزایر سرمایی و جزایر گرمایی در اقلیم شهر اثر گذار است و خرد اقلیم را ایجاد می کند. به همین دلیل یک عدد مشخص برای آبیاری در اصفهان نمی توانیم نام ببریم . به طور مثال نیاز آبی گونه چنار را اگر 150 لیتر در روز در نظر بگیریم در اصفهان چنار منطقه نو و چنار هایی که در منطقه 15 کشت می شود نیاز آبی متفاوتی به دلیل شرایط خرد اقلیم دارند.

عجیب اما واقعی

وی گفت: اگر به طور کلی به مبحث آبیاری درختان بپردازیم همانطور که گفتیم هر درخت در سال یک نیاز آبی مشخصی دارد. مقدار نیاز آبی در اصفهان بررسی و محاسبه شده است. در استان اصفهان 6 هزار هکتار فضای سبز داریم که نیاز آبی این شش هزار هکتار 56 میلیون متر مکعب است تا ما فضای سبز شاد و سرزنده با راندمان اکولوژیک خوب داشته باشیم. ما به دلیل خشکسالی ها این آب را در اختیار نداریم و شش هزار هکتار را با 21 تا 22 میلیون متر مکعب آب نگهداری می کنیم.

او ادامه داد: ما از کل نیاز آبی که 56  میلیون متر مکعب است فقط یک سوم آن را در اختیار داریم و حتی کمتر از یک سوم. این منبع نیز از آب های زیر زمینی و بخشی نیز از پساب تامین می شود. رودخانه نیز خشک است و بهره ای از آن نداریم. عملا فضای سبز شهر اصفهان با چنگ و دندان نگهداری می شود.

یک منبع تولید اکسیژن و هزاران منبع آلاینده

عرفان منش گفت: در اصفهان تعداد زیادی منبع تولید آلایندگی داریم ولیکن یک منبع تولید اکسیژن در شهر داریم و آن فضای سبز شهری است. ما در طی دوروز گذشته فقط هوای پاک داشته ایم و مابقی روز ها هوای اصفهان آلوده بوده است. چه چیزی می تواند این آلودگی را خنثی کند؟ درخت.

او افزود: هر یک هکتار فضای سبز 68 تن گرد و غبار را رسوب می کند هر یک هکتار 5 تا 7 درجه حرارت محیط را تعدیل می کند. هر یک هکتار اکسیژن 20 نفررا تامین می کند. با اظهار نظر های ناصوابی که انجام می دهیم به همین فضای سبز اندک نیز داریم ضربه میزنیم.

هجمه بی سواد ها همراه هجمه بی آبی

اوافزود: این شرایط در حالی است که همجمه های زیادی از جمله خسکسالی را داریم و هجمه هایی که اخیرا پیش آمده است و تمام کشور درمورد فضای سبز اصفهان نظرات بدون کارشناسی می دهند. این اظهار نظر ها به گونه ای است که یک فرد بی سواد نیز این گونه اظهار نظر نمی کند.

افراد نباید اظهار نظر کنند؟

اظهار نظر بشود اما اظهار نظر ها کارشناسی و اصولی باشد شهر اصفهان با دو میلیون و خورده جمعیت با بیش از 400 کیلومتر مربع وسعت. شش هزار هکتار فضای سبز ناکافی است و باید بیش از این مقدار فضای سبز داشته باشیم ما برای هر نفر 3 و هفت دهم فضای تفرجگاهی داریم  و اگربخواهیم به ادبیات فنی اکولوژیک ورود پیدا کنیم وضعیت اسفناکی داریم .

پساب هم نیست.

یک سوم آب موجود با پساب در نظر گرفته شده است و حتی پساب هم نیست. ما روش های آبیاری کارا را به کار بردیم و هفتاد درصد از شهر ما تحت فشار آبیاری می شود و 30 درصد مابقی را نمی شود بدون آبیاری غرق آبی انجام داد به عنوان مثال چنار خیابان عباس آباد که هفتاد سال است به شیوه غرق آبی آب میخورد را نمیشود تغییر الگو داد.

انتهای پیام

 

 

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: برنا طبیعت استان اصفهان فضای سبز اصفهان خاک خشکسالی گرد و غبار کارشناسی ادبیات اصفهان خشکسالی شهرداری فضای سبز کارشناسی زاینده رود فضای سبز شهر هزار هکتار اظهار نظر نیاز آبی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۶۱۲۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کتاب روسازی راه و فرودگاه

تین نیوز

کتاب روسازی راه و فرودگاه نوشته امیر محمد طباطبایی توسط انتشارات دانشگاه تهران در سال 1396 به چاپ رسیده است.

گزیده ای از این کتاب می خوانیم؛ 

راهسازان از زمان های قدیم بر لزوم و اهمیت روسازی راه ها واقف بودند و بر حسب مورد از انواع آن استفاده می کردند.
طرح اجرا و نگهداری روسازی راه ها از مهم ترین و در عین حال از مشکل ترین قسمت راهسازی است و غالب اشکالات بعدی زاییده طرح اجرا و یا نگهداری غیر اصولی از این قسمت پر اهمیت راه است.
اگر روسازی راهی به طور اصولی و صحیح طرح اجرا و نگهداری نشود راه در برابر عوامل جوی و اثر فرساینده آمد و شد خودروها مقاومت نکرده و به سرعت خراب شده و در نتیجه موجب از دست رفتن سرمایه گذاری اولیه می شود علاوه بر این خرابی روسازی باعث افزایش سایر هزینه‌ها از قبیل هزینه مرمت و بهسازی و همچنین افزایش هزینه های غیر مستقیمی که به علت بدی روسازی به استفاده کنندگان از راه تحمیل می‌شود خواهد شد.
راه ها در مناطقی که دارای زمین های سست و آب و هوای مرطوب بود و برای حمل و نقل کالا و مسافران از ارابه استفاده می‌شد بیشتر توسعه یافت از روسازی های قدیمی که هنوز هم آثاری از آنها به جا مانده می توان روسازی خیابان های بابل و روسازی راههای رومیان را نام برد.
هدف از روسازی راه و یا فرودگاه احداث یک سطح صاف و هم همواره در عین حال با ایمنی کافی برای استفاده کنندگان از راه یا فرودگاه است ، باید طوری طرح و ساخته شود که بتواند وزن وسیله نقلیه را تحمل کند و در هر شرایط جوی قابل استفاده باشد زمین در حالت طبیعی معمولا مقاومت کافی برای تحمل بارهای وارده از چرخهای اصل نقلیه سنگین این هواپیماها را نداره و بارگذاری این گونه خاک ها موجب شکست برشی خاک و به وجود آمدن تغییر شکلهای بیش از اندازه در آن می شود.

 

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید