روش هایی برای مقابله با باکتری های دندانی
تاریخ انتشار: ۲ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۷۱۷۹۸
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، عامل اصلی ایجاد بیماریهای لثه و دندان، میکروارگانیسمها مخصوصاً باکتریها و محصولات جانبی آنها هستند. درمان کانال ریشه اقدامی است که جهت کاهش حداکثری این عوامل پاتولوژیک انجام میشود.
در واقع هدف اصلی درمان ریشه پیشگیری از ایجاد یا از بین رفتن بیماریهایی نظیر پریودنتیت اپیکال با تمرکز بر حذف کلونیهای میکروبی از سیستم کانال ریشه و جلوگیری از ورود میکروارگانیسمهای جدید است و موفقیت درمان بسته به این است که دندانپزشک تا چه حد به این اهداف نزدیک شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گفته متخصصان، برخی میکروارگانیسمها نظیر باکتریهای گرم مثبت و همچنین بعضی قارچها ممکن است پس از آمادهسازی شیمیایی- مکانیکی سیستم کانال ریشه هم زنده مانده و عفونتهای داخل ریشهای مقاوم ایجاد کنند، مانند باکتری انتروکوکوس فکالیس که نقشی اساسی در عفونتهای ثانویه پس از درمان ریشه دندان دارد.
گاهی تنها گونه باکتری در کانال ریشه دندانهای دارای ضایعه پایدار، همین باکتری است زیرا میتواند به حفرههای عاجی نفوذ کرده و برای مدت طولانی در کانال ریشه درمان شده زنده بماند و با شرایط مختلف غذایی سازگاری یابد. لذا یافتن راهی مناسب برای کنترل این باکتری، نقش مهمی در بهبود وضعیت دندانها دارد.
برای رسیدن به این منظور، یک تیم پژوهشی سه نفره از دانشگاه علوم پزشکی همدان مطالعهای را انجام دادهاند که در آن از عصاره آبی گیاه دارویی زرشک برای جلوگیری از تشکیل بیوفیلم میکروبی توسط باکتری فوق استفاده شده است.
در این تحقیق از عصاره پوست و ریشه زرشک استفاده شده و بر روی کشت باکتری انتروکوکوس فکالیس مورد استفاده قرار گرفت. سپس وضعیت کنترلی این عصارهها بر باکتری فوق با استفاده از روشهای آزمایشگاهی سنجیده شد.
نتایج این بررسیها نشان داد که عصاره ریشه و پوسته زرشک را میتوان بهخوبی و به شکلی مؤثر برای استریل کردن کانال های دندانی، استفاده و آن را بهعنوان جایگزین مناسبی برای هیپوکلریت تلقی کرد.
دراینباره، شهریار شهریاری، دانشیار و پژوهشگر گروه اندودانتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان و همکارانش میگویند: «ما مشاهده کردیم که پس از اضافه کردن عصاره پوسته و ریشه زرشک در زمانهای ۴۸ ساعت، کلیه غلظتهای ریشه و پوسته، مهار رشدی مناسبی را علیه باکتری انتروکوکوس فکالیس داشتند. بااینوجود استفاده از غلظتهای ۳۰ و ۵۰ درصد کارکرد بهتری داشته و باعث میشود که بیوفیلمی تشکیل نشود».
ضمناً این یافتهها نشان دادند که تفاوت چشمگیری بین اثرگذاری عصاره ریشه و پوسته زرشک وجود ندارد و هر دو به یک میزان بر روی عدم تشکیل و از بین بردن بیوفیلم ها مؤثر هستند.
شهریاری و همکارانش میگویند: «حضور باکتری ا. فکالیس از مهمترین عوامل رایج در عدم موفقیت درمان کانال ریشه است. این امر به دلیل ویژگی ذاتی آن در تشکیل اجتماعات بیوفیلم و همچنین استفاده طولانیمدت یا کوتاهمدت از داروهای آنتیبیوتیک است».
طبق اطلاعات ارائهشده در این تحقیق، بیوفیلم ها از طریق ممانعت از فاگوسیتوز یا بیگانهخواری سلولهای ایمنی بدن، شناسایی آنتیبادی و تماس ترکیبات ضد باکتری، مانع از بین رفتن باکتریها میشوند.
بر اساس این پژوهش، زرشک حاوی سیتریک اسید و مالئیک اسید است و به همین دلیل دارای اثرات ضدالتهابی است و در فرم ژل حتی برای گلودرد نیز مفید است. آبمیوه تازه آن نیز به استحکام لثهها کمک میکند و اگر همراه با مسواک زدن باشد در کاهش التهاب لثه مؤثر است.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: زرشک طب سنتی میکروارگانیسم ها کانال ریشه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۷۱۷۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گوجه فرنگیها «جهان موازی» خود را دارند!
در کشفی که به نظر میرسد از مجموعه «پیشتازان فضا» یا یک فیلم مارولی بیرون آمده باشد، دانشمندان دریافتهاند که گوجه فرنگی اساسا در یک «جهان موازی» زندگی میکند. این کشف زمانی انجام شد که محققان دانشگاه ایالتی میشیگان به تماشای آنچه در بین ریشههای گیاه گوجهفرنگی رخ میدهد، پرداختند.
به گزارش ایسنا، در مطالعه جدیدی که در مجله ساینس ادونسز(Science Advances) منتشر شده است، محققان دریافتند که ریشههای گوجه فرنگی دسته منحصر به فردی از متابولیتها به نام آسیل قند را تولید میکنند. پیش از این تصور میشد که این ترکیبات فقط در موهای تیره روی سطح برگها و ساقههای گوجه فرنگی ساخته میشوند که به کرک معروف هستند.
به نقل از اساف، آسیل قندها مولکولهای تخصصی متشکل از هستههای قندی هستند که با زنجیرههای اسید چرب تزئین شدهاند. در کرک گوجه فرنگی، این متابولیتها به دفاع از گیاه در برابر آفات کمک میکنند. با این حال، آسیل قندهای ریشه کاملا متفاوت از همتایان زیرزمینی خود بودند.
دانشمندان با استفاده از روشهای شیمی تجزیه و تحلیل پیشرفته، به این نتیجه رسیدند که فراوانترین آسیل قند موجود در ریشه گوجه فرنگی، به جای هسته ساکارز موجود در آسیل قندهای کرک، دارای هسته قندی است که از گلوکز مرتبط با اینوزیتول ساخته شده است. ترکیبات ریشه همچنین دارای زنجیره اسیدهای چرب متمایزی بودند.
راشل کروین(Rachel Kerwin)، نویسنده مطالعه اول، محقق فوق دکتری در یک بیانیه رسانهای میگوید: آنچه در مورد این متابولیتهای تخصصی بسیار قابل توجه است این است که آنها معمولا در سلولها و بافتهای بسیار دقیق سنتز میشوند.
به عنوان مثال آسیل قندها را در نظر بگیرید. آنها را در برگها یا ساقههای یک گیاه گوجه فرنگی نمیبینید. این متابولیتهای دفاعی چسبنده از نظر فیزیکی درست در نوک کرکها ساخته میشوند.
آیا آسیل قندهای ریشه و کرک از طریق یک مسیر متابولیک ساخته میشوند؟
برای پاسخ به این سوال، محققان تحقیقاتی مولکولی انجام دادند. آنها ژنهایی را در ریشههای گوجه فرنگی شناسایی کردند که بسیار شبیه به ژنهای بیوسنتزی شناخته شده کرک آسیل قند بودند. یکی از ژنها به طور خاص، ASAT1-L نامیده میشود.
سپس دانشمندان از ویرایش ژن کریسپر(CRISPR) برای حذف عملکرد ژنهای ASAT1 و ASAT1-L استفاده کردند. به طور قابل توجهی، گیاهان گوجه فرنگی فاقد ژن ASAT1-L هیچ آسیل قند قابل تشخیصی در ریشه خود تولید نکرد، در حالی که سطوح آسیل قند کرک تحت تأثیر قرار نگرفت. زمانی که ژن ASAT1 حذف شد برعکس این اتفاق افتاد. این نشان میدهد که گوجهفرنگیها دو مسیر متابولیک آسیلقند جداگانه ایجاد کردهاند که یکی برای کرکها و دیگری برای ریشهها است.
با کاوش دقیقتر، گروه تحقیقاتی دریافتند که ژنهای کرک و آسیل قند ریشه نزدیک به هم روی ژنوم گوجه فرنگی قرار گرفتهاند. تصور میشود که این نوع سازماندهی ژنومی، که به عنوان یک خوشه ژن بیوسنتزی شناخته میشود، به ژنها امکان تنظیم و توارث مشترک را میدهد.
رابرت لاست(Robert Last)، نویسنده ارشد این مطالعه، توضیح میدهد: در کنار مسیری که سالها در حال مطالعه آن بودیم، در اینجا دومین جهان موازی را پیدا میکنیم که در زیر زمین وجود دارد.
تجزیه و تحلیل تکاملی نشان داد که ژن ASAT1-L احتمالا زمانی پدیدار شد که ژن اجدادی ASAT1 شبیهسازی شده است. سپس این دو ژن از هم جدا شدند و برای کرک و ریشه تخصصی شدند. وقتی دانشمندان به سایر اقوام گوجهفرنگی نگاه کردند، داستان حتی جذابتر شد. آنها کشف کردند که ژن ASAT1-L و آسیل قندهای ریشه در برخی از گونههای گوجهفرنگی وحشی یافت میشوند، اما در عموزادههای دورتر مانند بادمجان یافت نمیشوند. این نشان میدهد که توانایی ساخت آسیلقندهای ریشه تقریبا به تازگی در درخت خانوادگی گوجهفرنگی تکامل یافته است.
هدف از تولید این متابولیتهای مرموز زیرزمینی چیست؟
پاسخ صادقانه این است که ما هنوز نمیدانیم.
با توجه به شباهت آنها به ترکیبات محافظ کرک، یک احتمال این است که آسیل قندهای ریشه به گوجه فرنگی کمک کنند تا از آفات و عوامل بیماریزای ساکن خاک جلوگیری کند. آنها همچنین ممکن است در جذب میکروبهای مفید در ناحیه ریشه نقش داشته باشند. مطالعات آینده میتواند عملکردهای زمینشناختی آنها را مشخص کند.
اگر متوجه شویم که این آسیل قندهای ریشه در دفع ارگانیسمهای مضر مؤثر هستند، آیا میتوان آنها را در گیاهان دیگر پرورش داد و در نتیجه به رشد گیاهان بدون نیاز به قارچکشها و آفتکشهای مصنوعی کمک کرد؟
اینها سوالاتی هستند که در مرکز جستجوی بشر برای آب خالصتر، غذای ایمنتر و کاهش اتکا به مواد شیمیایی مصنوعی مضر قرار دارند.
انتهای پیام