زندگی عکاس بحرانها در ایران؛ از ماجرای طبس تا دیدار دبیر کل سازمان ملل و آیتالله خامنهای
تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۷۳۲۷۲
ساخت این مستند جذاب، سه سال طول کشیده است و عملا تصویر چهار دهه اخیر از تاریخ معاصر ایران را از لابهلای عکسها و خاطرات محمد صیاد، از اولین روزهای انقلاب، دوران جنگ تحمیلی و دیگر رویدادهای مهم اجتماعی و سیاسی ایران میتوان جستوجو کرد.
این فیلم به کارگردانی «مریم ملکمختار» به زندگی «محمد صیاد»، یکی از عکاسان خبری بینالمللی پرکار معاصر بازمیگردد؛ هنرمندی خودساخته که با سختکوشی و چابکی توانست در صحنههای پرحادثه انقلاب، جنگ، صلح و حتی در استادیومهای ورزشی در کنار مردم، رهبران و سیاستمداران حاضر شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پشتوانه صیاد در هنر عکاسی، نه آموزش دانشگاهی بلکه تجربه و استعداد فوقالعاده اوست. او در نوجوانی از کار در یک آتلیه عکاسی آغاز کرد. بهطور تصادفی، عکاس مراسم ازدواج تختی بود. عکسهای او از این مراسم، از چشمان اهل رسانه پنهان نماند و کمک کرد تا او وارد عرصه عکاسی خبری شود. زندگی حرفهای جدید وی با فراز و فرودی همراه است که در متن جامعه ایران روی داد.
صیاد در روزنامه آیندگان که کموبیش در فضای روشنفکرانه کار میکرد، زمینهای مییابد تا نارضایتی و اعتراضهای مردمی در سالهای ۵۶ و ۵۷ را به تصویر بکشد. چاپ عکسهای وی در روزنامه، توجه خبرگزاریهای جهانی را به سوی او کشاند و عکسهای خبری او توانست به بازار جهانی راه یابد. این کار با کمک زندهیاد کاوه گلستان و از طریق ایجاد ارتباط بین صیاد و خبرگزاری آسوشیتدپرس در تهران انجام شد و صیاد توانست گزارش اعتراضهای سالهای آخر دهه ۵۰ را به سمع و نظر مردمان اینسو و آنسوی مرزها برساند. این کاری دشوار بود.
کارگردان این اثر مستند در روایتش از عکسهای خبری محمد صیاد، بهخوبی نشان داده گاهی تظاهراتکنندگان کف دست خود را در برابر عدسی دوربین او قرار میدادند تا مانع تصویربرداریاش شوند؛ زیرا نگران شناسایی چهرههای معترض بودند.
هنر صیاد جلب اعتماد آنها بود. در بخشی از این فیلم، کارگردان بهخوبی حس هنرمند نسبت به آثارش را بیان میکند؛ آثاری که مانند فرزندان او هستند و ازدستدادن هرکدامشان ضربهای روانی به اوست. جایی که صیاد پس از دهها سال فاصله از آن روزگار، هنوز با اشک و افسوس از روزی سخن میگوید که انقلاب پیروز شده و این بار روزنامه آیندگان در معرض حمله معترضان جدید قرار میگیرد و آرشیو عکسهای او در حیاط روزنامه به آتش کشیده شد.کارگردان فیلم بهخوبی تلخی این واقعه در کام این هنرمند را نشان داده است. در وقایع پس از آن نیز پیوسته شاهد تعهد کاری و پشتکار عکاسی خبری هستیم که تلاش دارد در همه صحنهها و وقایع مهم خبری، در زمان و مکانی مناسب حضور یابد و با صید لحظهها، اثری باکیفیت عرضه کند.
اما وجه دیگر روایت کارگردان در این مستند، شجاعت صیاد است. او عکاس بحرانهاست. حضور مؤثر او در انقلاب و جنگ، این شجاعت را بهخوبی نشان میدهد و جالب آن است که در همه این صحنهها، با کتوشلوار است.
صراحت و شجاعت او در گفتار هم دیدنی است. نام فیلم برگرفته از این ویژگی اوست. وقتی قرار است دیداری میان خاویر پرز دوکوئیار، دبیرکل وقت سازمان ملل متحد و رئیسجمهور وقت ایران، آیتالله خامنهای، در تهران صورت گیرد، تیمهای تشریفات، حفاظت و روابطعمومی نهاد ریاستجمهوری فضای دیدار را آماده میکنند. وقتی صیاد به آنجا میآید، میبیند فضا برای عکاسی دیدار اصلا مناسب نیست. تذکر او به جایی نمیرسد؛ چون رئیسجمهور وارد میشود، صیاد سکوت را میشکند و با فریاد میگوید در چنین وضعیتی امکان تهیه عکس خبری مطلوب نیست. رئیسجمهور خطاب به او میگوید: آقای صیاد، مگر سیاست مملکت را شما تعیین میکنید؟ و صیاد پاسخ میدهد: سیاست مملکت را شما تعیین میکنید، ولی سیاست عکس را من تعیین میکنم. آقای خامنهای حرف او را میپسندد و خطاب به تیم حفاظت میگوید آقای صیاد را ول کنید!
* منتشر شده در روزنامه شرق
کد خبر 1585505منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: احمد مسجدجامعی عکاسی محمد صیاد عکس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۷۳۲۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای نخستینبار؛ انتشار دستنوشته رهبر انقلاب در دفتر کتابخانه وزیری+عکس
امام خمینی(ره) در اردیبهشت 1323 مطلبی را در دفترچه یادداشتهای آقای وزیری مکتوب کرد که امروزه به عنوان قدیمیترین متن مبارزاتی ایشان از آن یاد میشود و به نامه قیام لله مشهور است 30 سال پس از نگارش این متن توسط امام خمینی، آیتالله سید علی خامنهای نیز در تاریخ 1353/1/17 دست خطی را در این دفتر مرقوم میکنند که برای نخستین بار توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر میشود.
به گزارش مشرق، مرکز اسناد انقلاب اسلامی نوشت: در این مکتوبه که پس از تبعید رضا خان و در ابتدای سلطنت محمدرضا پهلوی نگارش شده است امام با مهیا دانستن شرایط برای قیام اسلامی از حق طلبان درخواست می کند که منافع شخصی را رها کنند و به فکر حرکت اصلاحی به منظور اعاده اسلام باشند.یکی از نکات بسیار مهم این نامه امتزاج دقایق عارفانه و آیات قرآنی به منظور انعکاس وظیفه کنشگری عموم و خواص است. از آغاز که با استناد به آیه "قُلْ اِنَّما اَعِظُکُم بِواحِدَةٍ أنْ تَقُومُوا لله مَثنی وَ فُرادی" کلام پی گرفته میشود و با حکایت مبارزات پیامبران ادامه پیدا می کند و درنهایت با استناد به آیه " وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً اِلَی الله ِ وَ رَسولِهِ ثُمَّ یُدرِکْهُ الْمَوتُ فَقَد وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَی الله" سخن پایان می پذیرد.
۳۰ سال پس از نگارش این متن توسط امام خمینی در تاریخ ۱۳۵۳/۱/۱۷ آیتالله سید علی خامنهای نیز دست خطی را در این دفتر مرقوم می کنند که امروز برای نخستین بار توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر می شود.آیتالله خامنهای نیز در یادداشت خود با استناد به آیه " وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثَاقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ لَتُبَیِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَکْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِیلًا" از عدم کنشگری متولیان امور دینی و عموم امت اسلامی در قیام برای تحقق اسلام گله کرده و آمدن روزی را آرزو دارد که با کنار رفتن مکاتب مادی و سست پایه، اسلام به عنوان برنامه زندگی و بنیان اساسی نظام اجتماعی به کار گرفته شود. متن کامل این نامه بدین شرح است:«زیارت گنجینه گرانبهائی از کتاب و نوشته ی اسلامی که محصول کوششی ارجمند است بیننده را به یاد اقیانوس بیکران فرهنگ عمیق و غنی و عریق اسلام عزیز می افکند که در روزگار ترکتازی افکار و مکاتب و فرهنگهای سست و بی پایه ی بشری و در عهدی که پوشالی ترین بنیانهای فکری را در فکر و دل جهانیان مرتبتها و پایگاههاست همچنان و همچنان در عزلتخانه ی کتابها و کتابخانه ها زندانی است و در محوطه ئی بسی دور از زندگی و عمل پیروان اسلامی، تبعیدی. و متولیان و منادیان و مدعیانش را چیزی که کمتر به خاطر است و بیشتر در نسیان، رسالت و مسئولیت و تعهد خطیری است که قرآن و اسلام بدوش آنان نهاده که: و اذ اخذ الذین اوتو الکتاب لتبیننه للناس و لا تکتمونه .... به امید آن روز که امت عظیم اسلام، قرآن و اسلام را همچون برنامه ی زندگی و بنیان اساسی نظام اجتماعی به کار گیرند... به امید بیداری ها و درس گیری ها... به امید تجلی حماسه ی اسلام و تشیع در زادگاه و پرورشگاه اسلام و تشیع در روز دوشنبه ۱۲ ربیع الاول هزار سیصد و نود و چهار هجری قمریدر حضرت مؤسس عالیقدر کتابخانه ادوم الله برکات وجوده الشریف نگاشته آمد۵۳/۱/۱۷سید علی خامنهای »