وخامت شرایط حقوق بشری دربار سعودی | بازداشت ۱۰۰ زن در دوره ولایتعهدی بنسلمان | شرط لازم برای آزادی فعالان
تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۸۴۸۶۳
به گزارش همشهریآنلاین، ایسنا به نقل از سعودیلیکس نوشت: سازمان حقوق بشری «سند» اعلام کرد، از حدود چهار سال قبل که محمد بن سلمان در عربستان ولیعهد شد، ۱۲ زن در این کشور در جریان تحرکات پراکنده در شهرهای مختلف این کشور و نیز چهرههای آکادمیک، شهروندان و فعالان در این کشور بازداشت شدند.
این سازمان حقوق بشری گزارش داد، مقامات عربستانی بیش از ۱۰۰ زن را از زمان ولیعهدی محمد بن سلمان در حدود چهار سال قبل بازداشت کردند و آنها در زندانهای این کشور حبس شدند، در حال حاضر نیز حدود ۶۰ تن از این زنان هنوز در بازداشت به سر میبرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این سازمان حقوق بشری در ادامه مقامات ریاض را مسؤول انسانی موارد نقض حقوق بشر، سرکوبها و سلب حقوق و آزادیها در این کشور دانست.
مقامات سعودی در راستای مشروعیت بخشی به اقدامات خود در سرکوب فعالان و مبارزان زن در این کشور، رسانهها را در راستای بدنام کردن این چهرهها و متوجه کردن اتهامات دروغین علیه آنها به کنترل خود در آوردهاند و تلاش میکنند جرائمی را که در راستای سرکوب فعالان به ویژه فعالان زن مرتکب میشوند، با استفاده از جریانسازیهای رسانهای، طرح اتهامات دروغین و بدنام کردن آنها مشروعیت ببخشند.
از جمله مهمترین چهرههای بازداشت شده در عربستان که اتهامات دروغینی از جمله خیانت علیه او مطرح شد، لجین الهذلول، عزیزه الیوسف و سمر بدوی بودند.
هنوز حدود ۶۰ زن در زندانهای عربستان به سر میبرند، این در حالی است که موارد نقض حقوق بشر در مورد زندانیها در این کشور ادامه دارند و تمامی این جرائم به دور از چشم رسانهها و با همدستی آشکار مقامات ریاض انجام میشوند.
مقامات ریاض مدعی هستند که به افرادی که آزاد می شوند، آزادی عمل میدهند؛ اما بیشتر چهرههای آزاد شده از زندان از جمله فعالان زن اعلام کردند که مجبور به امضای شروطی پیش از خروج از زندان شدهاند.
در حقیقت بسیاری از فعالان زن بازداشت شده، با آزادی مشروط مواجه هستند به این شکل که باید در مقابل آزادی شروطی را پذیرفته و به آنها پایبند باشند و در صورتی که به این شروط عمل نکنند، دوباره بازداشت میشوند.
از جمله مهمترین چهرههایی که با آزادی مشروط مواجه شدند، لجین الهذلول، عزیزه الیوسف، ایمان النفجان، عبیر نمنکانی، شدن العنزی، شیخه العرف و عایشه المرزوق بودند.
عفو بین الملل نیز به تازگی نسبت به پیامدهای شروط تعیین شده از سوی مقامات ریاض برای فعالان زن آزاد شده هشدار داد.
این سازمان تاکید کرد: الهذلول در صورتی که شروط آزادی خود را زیر پا بگذارد، با خطر بازداشت دوباره و محاکمه در دادگاه کیفری مواجه میشود و پرونده او تنهام نمونهای از شیوه ریاض در استفاده از دادگاه کیفری برای ساکت کردن صدای فعالان صلحجو و محاکمه آنها است.
برخی منابع حقوقی نیز فاش کردند: نجلاء المروان، فعال زن عربستانی که ۴۰ روز قبل به دلیل اظهارات و فعالیتهایش توسط نیروهای امنیتی عربستان ربوده شده بود، هنوز در بازداشت است. او ۲۰ ژوئیه ۲۰۲۱ از مقابل منزل خود در شهر ریاض بازداشت شد.
به گفته منابع یاد شده، مقامات ریاض از ارائه هرگونه اطلاعاتی درباره وضعیت المروان در داخل زندان خودداری میکنند، این در حالی است که بیش از یک ماه از بازداشت او میگذرد و خانوادهاش هیچ گونه اطلاعی از او ندارند.
تعداد زنانی که ربوده شده و در زندان های عربستان به سر میبرند، اکنون به هشت تن رسیده است.
طبق اعلام مجمع عمومی سازمان ملل در حمایت از تمامی افراد بازداشت شده بدون اتهام، هر گونه اقدامی در این راستا جرم تلقی شده و محکوم است چرا که به منزله نادیده گرفتن منشور سازمان ملل، نقض آشکار حقوق بشر و آزادیهای اساسی است که در این منشور برای تمامی افراد در نظر گرفته شدهاند.
کد خبر 645555 برچسبها حقوق زنان بن سلمان زندان عربستان زنانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: حقوق زنان بن سلمان زندان عربستان زنان مقامات ریاض فعالان زن حقوق بشری بن سلمان چهره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۸۴۸۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توهین در آزادی، فرصتی دوباره برای احیای حقوق زنان در ورزشگاهها
توهین یک مرد به خانمهای حاضر در ورزشگاه آزادی، فرصت اعتراض دوبارهای به مخالفان حضور زنان در استادیومها داده است.
به گزارش خبرورزشی، حواشی دیدار پرسپولیس و سپاهان کماکان ادامه دارد و بیش از همه حول توهینهای مردی میگذرد که سخنان او هیچ خریداری نداشت.
اما اگر از حکم کمیته انضباطی (ممنوعیت ۱۰ ساله برای ورود به ورزشگاهها) و اینکه چهقدر قابلیت اجرایی دارد بگذریم، موضوع از ابعاد دیگری نیز قابل بررسی است:
اول اینکه چرا صحبتهای یک تماشاگر پای دیگر تماشاگران و حاضران نوشته میشود؛ مگر در برخورد با راننده متخلف باید شرایط را برای دیگر رانندگان تنگ کرد یا جُرمِ ورزشکار خاطی را همه ورزشکاران گردن میگیرند که حالا برای این خطا و بیحرمتی، عدهای دوره افتادهاند که مسئله را با محوریت هوادار و تماشاگر و کلیت فوتبال بررسی کنند؟
دوم آنکه مگر حرمت و کرامت انسانی محدود به زنان است که بسیاری برای پیشبرد اهداف و دغدغههای خود، جایگاه زن را بهانه کردهاند و بهطور هماهنگ مسئله را از این زاویه بررسی میکنند؟ مگر توهین وابسته به جنس و نقش توهیندیده است که عدهای به اسم حمایت از زن و حراست از جایگاه او، جلو افتادهاند و تازه برای همین بهانه هم به فکر حذف زنان از استادیوم هستند؟ یعنی اگر بیحرمتیِ مشابهی بهجای زن، به گروه عظیم دیگری مثلن قشر کارگر اتفاق افتاده بود، دلواپسان ابتدا غم نان کارگر را به سینه میزدند و در مرحله چارهجویی، حذف کارگران از استادیوم را تجویز میکردند؟ هرچهقدر واکاوی اتفاق پیشآمده با محوریت «توهیندیده» عجیب است، جستوجوی راهحل در همین سمت ماجرا عجیبتر و چه بسا خندهدار به نظر میرسد! من خطا کنم و تو مجازات شوی در کدام عدالتخانهای تعریف شده؟
سوم و مهمترین، بررسی موضوع در بعد کلان و از زاویه فرهنگی و اجتماعی است؛ اینکه چرا مردی چنین افکار و ادبیاتی دارد، جدای آنکه از مسئولیت او در این بیحرمتی ذرهای نمیکاهد، برگرفته از فرهنگ مردسالار و زنستیزی است که متاسفانه کماکان در جامعه وجود دارد. البته که ارتقای فرهنگی در مسئله برابری زن و مرد، نه آسان است، نه در کوتاهمدت قابل انجام و نه موضوع این نوشتار، اما نقش ورزش، فوتبال و استادیومها در همین فقره قابل بررسی است؛ وقتی مردان در استادیوم سهم بیشتری دارند، جایگاه بهتری دارند و نزدیکتر مینشنیند، بدون حسابوکتابِ خاصی مشمول شرایط بهتری شدهاند که در ادامه همان تفکر جنس دوم(!) است.
هرچهقدر بدبینیمان نسبت به بهانه تازهمتولدشدهای به نام «مشکلات زیرساخت» را کاهش دهیم، باز هم میتوان در همین شرایط تفکیکِ جایگاه زنان، وضعیت برابر و بهتری برای آنان بهوجود آورد. اگر خانوادهها نمیتوانند کنار یکدیگر تماشاگر مسابقه موردعلاقهشان باشند، میتوان لااقل سهم یکسانی برای زن و مرد در نظر گرفت. اینکه از یک ورزشگاه مثلن ۵۰هزار نفری، ۴۸هزار بلیت را به مردان تخصیص دهیم و فقط ۲هزار بلیت برای خانمها آزاد کنیم و ایشان را در بدترین سکوها بنشانیم، جز اینکه ادعا کنیم مجوز حضور زنان را صادر کردهایم چه حاصلی داشته است؟
یادآور میشود استقبال پرتعدادتر مردان برای تماشای فوتبال حق بیشتری برای آنان ایجاد نمیکند. در وضعیت تفکیکشده فعلی، تصمیمگیرندگان باید با شمالی و جنوبی (یا شرقی و غربی) کردن استادیوم و ورودیها، مساوات را برای زنان در فرصت و حق انتخاب فراهم کنند تا هم برای تهیه بلیت با مشکلات عدیده کنونی مواجه نباشند و هم همانند مردان امکان انتخاب بلیت با توجه به جایگاه و فاصله از زمین داشته باشند.
و در پایان؛ این تاکیدِ یادداشت روزنامه کیهان که شرایط ورزشگاهها به گونهای است که بسیاری از خانوادهها نه خود به ورزشگاه میروند و نه اجازه حضور فرزندانشان را میدهند، نکته دقیقی است که چارهاش نه در حذف زنان یا گوشهنشینیِ آنها، که اقدام فوری جهت فراهم کردن فرصت برای همین خانوادههای علاقهمند مورداشاره کیهان است. اینکه میگویند مگر نگفتید ورود زنان جو ورزشگاه را بهتر میکند اما دیدید که نکرد و گفتیم که نمیکند، ماهیگرفتن از آب گلآلودی است که فدراسیون فوتبال با مدلی که برای حضور زنان در پیش گرفته مسبب آن است. فراموش نکنیم آنهایی که مدعی بودند حضور زنان میتواند موجب بهبود وضعیت فرهنگی استادیومها شود، سینما و شهربازی و بازار و دهها مثال دیگری را نشان میدادند که روش کنونی جانمایی زنان هیچ شباهتی به آن مثالها ندارد! البته که ورزشگاهها بهخاطر چنددهه مردانه بودن شرایط متفاوتی دارند، اما راه اصلاح، در استمرار این وضعیت یا تغییر معیوب آن نیست.
کانال عصر ایران در تلگرام