Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایلنا، در نزدیکی سوادکوه، بزرگ‌ترین تاق طبیعی جهان، دژی افسانه‌ای را در دل خود جای داده که معماری خاص و ویژگی‌های منحصر به فرد آن ظرفیت لازم را برای جهانی شدن فراهم کرده اما دست‌اندازی معادن متعدد به این محوطه باستانی، نگرانی‌هایی بابت از بین رفتن آن ایجاد کرده که نه تنها جهانی شدن را امکان‌پذیر نمی‌کند بلکه ممکن است تا چندی دیگر، اثری از این محوطه باستانی باقی نماند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سامان توفیق (دکترای باستان‌شناسی و سرپرست پژوهش‌های باستان‌شناسی غار-دژ اسپهبدان) با اشاره به وضعیت نامناسب این محوطه باستانی، گفت: وضعیت غار دژ- اسپهبدان و کل محور دوآب به شهمیرزاد تا انتهای حوزه استحفاظی مازندران بسیار بحرانی شده و با لودر و بیل مکانیکی مشغول ویرانی تمام کوه‌ها و آثار باستانی آن هستند. تمام محوطه‌ها و بناهای این محور و دربند کولا تصرف و درحال برداشت کوه و نابودی اثر هستند.

به گفته او، بیش از ۲۰ محوطه تاریخی و باستانی شناسایی شده از گورستان و آبادی گرفته تا قلعه، آتشگاه، تپه باستانی و غار در این منطقه وجود دارد که آثاری مانند قلعه کنگلو و غار دژ- اسپهبدان و دربند کولا از شاخص‌ترین این آثار هستند که در معرض تخریب قرار گرفته‌اند.

توفیق با اشاره به تاریخچه منطقه گفت: بر اساس متون تاریخی یونانی و بررسی‌های میدانی اخیر، این منطقه مسیر عبور داریوش سوم به سوی پارت، گذرگاه ورود اسکندر مقدونی با گروهی از سواران سبک اسحله خود به تبرستان بود و اردوگاه وی در پای غار-دژ اسپهبدان قرار داشت که بقایای سرتیر سلوکی مشکوفه در بررسی‌های باستانشناسی پای غار، مُهرتأییدی براین گفته‌های مورخان است و در تاریخ طبرستان، البُلدان ابن فقیه، مُعجَم‌البُلدان یاقوت حموی و تاریخ طبری و تاریخ کاملا به تاثیرو… به محاصره ۲ سال و هفت ماهه (۱۴۴-۱۴۱ هجری) غار-دژ اسپهبدان توسط اعراب در زمان خورشید اسپهبد وقت تبرستان اشاره شده و در صدر اسلام نیز اسپهبدان بیش از دو سده در این دره با سرکردگی خاندان قارِن در مقابل حمله اعراب مقاومت کردند و می‌توان گفت غار دژ- اسپهبدان آخرین نقطه از ایران است که توسط اعراب گرفته شد.

به گفته توفیق، با وجود آنکه چندین سال پیش با پیگیری‌های انجام شده موفق شدند چند معدن فعال در منطقه را تعطیل کنند اما طی این سال‌ها به دلیل‌عدم پیگیری مسئولان میراث استان، شاهد صدور مجوز فعالیت برای این معادن بودیم و دوباره فعالیت آن‌ها از سر گرفته شده به نوعی که گستره این معادن تماما در خاک سوادکوه تا مرز سمنان و در حوزه استحفاظی مازندران تا مرزهای سمنان را دربرمی‌گیرد و هیچ اقدامی برای متوقف کردن فعالیت این معادن انجام نمی‌شود.

او با تاکید بر آنکه این محوطه معبر باستانی دربند کولاست که هر روز شاهد برداشته شدن خاک‌های باستانی آن توسط معادن هستیم، یادآور شد: روزانه شاهد انفجارهای مختلف در معادن هستیم که سبب ریزش کوه و غار و محوطه‌های باستانی منطقه می‌شود. بعید نیست همانطور که چندی پیش کوه روبه روی غار-دژ فرو ریخت، شاهد فروریختن این میراث ملی نیز باشیم. معادن نه تنها در پای کوه بلکه بر روی سقف غار-دژ نیز فعال هستند و از عرصه و حریم درجه ۱ و ۲ گذشته‌اند. با وجود آنکه در این منطقه شاهد راه‌اندازی پایگاه میراث ملی اسپهبدان هستیم اما مسئولان کاری از پیش نمی‌برند و معدنکاران همچنان به کار خود ادامه می‌دهند. شاید با فاصله بسیار از حرایم و حدود اثر شاهد فعالیت معادن باشیم اما هیچ جایی اینگونه نیست که بالای سر، دامنه، جوار دهانه تاق روی سازه‌های اقماری و روبروی اثر، معادن فعال باشند.

این باستان‌شناس قلاع و استحکامات دفاعی، بار مالی که معادن روزانه متوجه سودجویان می‌کند را دلیلی برای ادامه فعالیت این معادن در منطقه عنوان کرد و گفت: درحدود ۱۷ معدن خصوصی و دولتی در محوطه اسپهبدان فعال است که هریک از آن‌ها به طور میانگین روزانه در حدود ۱۵۰ میلیون تومان درآمدزایی دارند و همین امر فعالیت این معادن را بر حفاظت از میراث ارجح کرده است.

کد خبر 645659 برچسب‌ها استان مازندران وزارت میراث فرهنگی و گردشگری استان سمنان فرهنگ - میراث فرهنگی تاریخ - آثار باستانی معدن

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: استان مازندران وزارت میراث فرهنگی و گردشگری استان سمنان فرهنگ میراث فرهنگی تاریخ آثار باستانی معدن غار دژ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۸۹۶۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فعالیت معدن یا احیای منابع آبی! / منابع محلی خبر از حفاری در نزدیکی سرچشمه کامو می‌دهند

فعالیت معدن اطراف سرچشمه کامو چند سالی است که مطالبه اصلی مردم در منطقه کاشان است و اهالی کامو، چوگان و جوشقان قالی بر هر گونه فعالیت معدنی در این نقطه حساس هستند و اخیرا منابع محلی خبر از حفاری‌های جدید در این منطقه می‌دهند.

به گزارش خبرنگار گروه استان‌ها خبرگزاری دانشجو، معادن کرکس کوه پس از این همه مطالبه مردمی و مطالبات زیست محیطی هنوز هم به آنچه مردم می‌خواهند مجهز نشده است. در واقع بخش زیادی از این معادن فعال هستند و بخش زیادی از آن‌ها هم فعالیت‌های اولیه‌ای داشته اند و رها شده اند و مجموع همه این‌ها منطقه را تحت تاثیر قرار داده اند.

طبق اعلام مسئولین محیط زیست استان اصفهان و پس از تشدید شرایط در معادن کرکس کوه و همچنین حضور سلاجقه رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست، اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان در مورد معادن کرکس کوه اقداماتی را به عنوان محور در حال انجام دارد و با آب منطقه‌ای به لحاظ اثرات معادن بر منابع آب، با جهاد کشاورزی به لحاظ اثرات معادن بر مزارع و باغ‌ها و با صنعت و معدن به لحاظ مجوز معادن و زمان پروانه‌های بهره‌برداری در حالِ احصای نتایج است.

آخرین پیگیری ما از مسئولین محیط زیست منتج به این نتیجه شد که مشکلات معادن شهرستان نطنز از استان اصفهان توسط ریاست سازمان محیط زیست کشور طی نامه‌ای به وزارت صمت رسیده، البته برای اطلاع از جزئیات این نامه پیگیری‌هایی را انجام دادیم، ولی هنوز به دست ما نرسیده است.

اما آنچه در بین مردم محلی مطرح شده معدن کامو است. چند سال است که دغدغه مردم در واقع نگرانی درباره از بین رفتن منابع آبی کامو و چوگان است. این معدن آهن روی سرچشمه آب این مناطق مشغول انفجار بوده و حالا مسئولان معدن می‌گویند مشغول جمع آوری خاک‌های دپو شده در محل انفجار هستند.

مسئله معادن جوشقان قالی و کامو یکی از زخم‌هایی است که فقط بسته شده و هنوز به صورت کامل ترمیم نشده است. اصل موضوع از آنجایی شروع شد که یک امام جمعه هم صدا با مردم به دنبال گرفتن حقشان از طبیعت شد، درست زمانی که معادن خود را محق‌تر می‌دانستند و به دنبال برداشت سنگ از کوه‌های این مناطق بودند.

برداشت از معدن به خودی خود مشکلی ندارد، اما اینکه در چه منطقه‌ای عملیات انفجار و تخریب و حفاری در کوه انجام می‌شود، مهم‌ترین دلیلی است که مردم تحمل نخواهند کرد. مشکل معدن بر روی کوه‌های شمال شرق منطقه کامو و چوگان دقیقا با مایه حیات در تقابل است، جایی که معدن دقیقا خود را در تقابل با سرچشمه آبی زلال می‌بیند که به عنوان مزاحم اصلی اجازه برداشت را از آن گرفته است.

زمانی که سنگ معدن در این منطقه از طریق انفجار در حال برداشت بود، مردم مشاهده کردند که هم حجم آب خروجی از چشمه کاهش یافته و هم طعم آن تغییر کرده است. در واقع زمانی که گاز‌های میان سنگ‌ها خارج می‌شود، علاوه بر اینکه سبب آلودگی آب می‌شود حجم آب را نیز کم می‌کند و با اثرگذاری روی قنوات تاثیر خود را بر کشاورزی نیز می‌گذارد.  

اگر فرونشست و شکاف زمین در اطراف دشت کاشان را هم کنار این موضوع قرار دهیم، چیزی کمتر از فاجعه برای زندگی انسان‌ها در این مناطق نخواهد داشت؛ و این دقیقا در تقابل با سیاست تمرکززدایی از شهر‌های بزرگ است. شاید برداشت از معدن، رشد اقتصادی قلمداد شود، اما وقتی حیات نباشد به چه دردی می‌خورد؟

عدم برداشت از معادن کامو در روز ۲۳ فروردین ۱۴۰۱ با رای دیوان عدالت اداری به نتیجه رسیده بود، اما ۱۰ اردیبهشت همان سال این رای نقض شد. در آن زمان توسط معاون معدن سازمان صمت استان مطرح شده بود که فعالیت معدن با مجوز است و می‌تواند فعالیت کند.

مجوزدار بودن معادن امروز مورد بحث ما نیست! زیرا ممکن است یک معدن با روش‌های مختلف دوگانه تحریم نفت و رشد اقتصادی از طریق برداشت معادن را مطرح کند و امضای طلایی را برای خود به ارمغان آورد.

چند روز پیش منابع محلی کامو از حفاری در عمق معدن این منطقه که مرتبط با سرچشمه کامو است خبر دادند. اگر این موضوع صحت داشته باشد، زخم تازه را در این منطقه دوباره بازخواهد کرد.  

در جریان معارفه فرماندار کاشان استاندار اصفهان در پاسخ سوال یک خبرنگار در خصوص وضعیت معدن کامو و چوگان و اینکه چرا در نزدیک رصدخانه فعالیت دارد، گفت:مشکلات معدن  را بررسی کردیم و یک سری محدود سازی انجام شد تا آسیبی به منطقه وارد نکند.

وی در ادامه گفت: این معدن نخست فعال بوده و بعد رصدخانه ساخته شده است.

وی تاکید کرد: رصدخانه کنار معدن فعال شده است، پس مسئولین رصدخانه می‌دانسته‌اند که معدن اینجاست و با رعایت ضوابط به این مکان آمده اند.

استاندار اصفهان حتما در جریان موضوع اثرات معدن بر آب منطقه هستند، موضوع رصدخانه در این منطقه یک مسئله‌ی فرعی است و اصل مطلب همین فعالیت معدن در کامو است که باید مورد بازبینی دقیق قرار گیرد.

با توجه به اصل ۵۰ قانون اساسی و اینکه وظیفه حفاظت از این قانون به عهده سازمان حفاظت از محیط زیست است، می‌توان از مسئولان این سازمان در اصفهان انتظار داشت که نسبت به فعالیت این معدن بی اعتنا نباشند. از طرفی لزوم حضور مسئولین سامان صمت استان و دادستانی به عنوان مدعی العموم در این معدن و نظارت بر روند فعالیت آن قطعا به نفع مردم خواهد بود.   

به گزارش دانشجو، اصفهان با معضل خشکی دشت‌ها مواجه است. شکاف‌های زمین در اطراف دشت کاشان، اطراف اصفهان و حتی نزدیک به فرودگاه اصفهان، نشانه‌های خطرناکی از نابودی حیات در مرکز ایران است و همه این‌ها نادیده گرفته می‌شود تا یک معدن آهن، یکی از معدود چشمه‌های حیات در این استان را از بین ببرد.

 

بیشتر بخوانید:

آسیب‌های معدن سنگ آهن کامو به طبیعت و چشمه‌های آب / مردم در انتظار پاسخ مسئولان هستند

دبیر مجمع مطالبه‌گران: معدن کامو حتی اگر مجوز هم داشته باشد طبق اصل ۵۰ قانون اساسی، فعالیت آن ممنوع است

عضو شورای شهر جوشقان قالی: «معدن سنگ آهن کامو» کشاورزی و زندگی ۱۰ هزار نفر را به خطر انداخته است

تجمع مردم کامو و جوشقان قالی در اعتراض به فعالیت یک معدن آهن / امام جمعه جوشقان قالی: فعالیت معدن باید متوقف شود

 

دیگر خبرها

  • آغاز پیگیری‌ها برای راه اندازی رشته گردشگری و میراث فرهنگی در دانشگاه رازی
  • دریافت تسهیلات درجاسازی واحد‌های فرسوده روستایی واقع در حریم ممنوعه میراث فرهنگی
  • بازدید رایگان معلمان و اساتید از موزه‌ها و محوطه‌های تاریخی
  • ضرورت بازنگری در حریم عمارت خسروآباد سنندج
  • ساخت یک شهرک جدید؛ تهدیدی برای شهر باستانی جیرفت!
  • ضرورت بازنگری حریم عمارت خسروآباد سنندج
  • تهدیدی برای شهر باستانی جیرفت
  • همایش تاثیر بحران‌های طبیعی بربنا‌های تاریخی در سمنان
  • فعالیت معدن یا احیای منابع آبی! / منابع محلی خبر از حفاری در نزدیکی سرچشمه کامو می‌دهند
  • دمای هوا در البرز به ۳۰ درجه سانتیگراد می‌رسد