Web Analytics Made Easy - Statcounter

این بی‌اعتمادی در میان روس‌ها هم نسبت به ایران وجود دارد، اما چون در آن کشور افکار عمومی نسبت به ایران حساسیت چندانی ندارد و اولویت محسوب نمی‌شود، این بی‌اعتمادی چندان گسترده نیست. دقیقا همین مساله یکی از مشکلاتی است که در روابط تهران و مسکو وجود دارد، یعنی اینکه وزن هر کشور نزد دیگری هم‌سنگ نیست.

ما به روسیه به چشم یک قدرت بزرگ، یک همسایه بسیار بزرگ، یک کشور توانمند و دارای ظرفیت‌های ملی و بین‌المللی نگاه می‌کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این نگاه‌ها درست است و در قدرت و بزرگی روسیه تردیدی وجود ندارد اما در برابر، ایران نزد روس‌ها یک کشور متعارف است که در عین حال مشکلاتی در عرصه بین‌المللی، مباحثی در خصوص اختلافات همجواری با روسیه و مشکلات لاینحل از گذشته در روابط بین‌المللی دارد.

از دید روسیه وزن و اندازه ایران حتی در حد برخی شرکای منطقه‌ای روسیه پیرامون ایران هم نیست.

این دو نگاه متفاوت نشان‌دهنده تمایزهایی است که باید در سیاستگذاری‌ها و ارزیابی‌ها مورد توجه قرار گیرد. طبیعی است که وقتی ما از ایران به روسیه به عنوان یک کشور بزرگ و قدرتمند نگاه می‌کنیم که  این همه سوابق ناخوشایند در تاریخ کشور ما دارد، این بی‌اعتمادی باز هم ادامه خواهد داشت.

تفاوتی نمی‌کند چه کسی در روسیه حاکم باشد، چراکه روسیه منافع ملی دارد که هر کسی در روسیه حاکم باشد خودش را موظف می‌داند این منافع را دنبال کند. در زمان تزاری هم اگر قراردادهای گلستان و ترکمنچای به ایران تحمیل شد، آن زمان هم روس‌ها برمبنای منافع ملی خودشان این توافق‌ها را نوشته‌ بودند. در دوران فعلی هم اگر در مساله خزر با مسکو مشکلی داریم، یا در موضوع اجرای پروژه‌هایی که توسط روس‌ها مدیریت می‌شود یا در تعارض منافع در کشورهای همسایه مشترک مشکلاتی وجود دارد، باز هم عامل آن همان منافع ملی است که دولت روسیه برای خود قائل می‌شود.

 نمی‌توان بین سیاست روسیه تزاری، شوروی و فدراسیون روسیه در مقابل ایران تفاوتی تصور کرد. تفاوت میان اشخاصی که در این دوره‌ها حاکم بودند وجود دارد، اما منافع ملی روسیه ثابت مانده است و هر حاکمتی تلاش می‌کند که منافع ملی خود را تامین کند.

علاوه بر اینها، در دوره کنونی جمهوری فدراتیو روسیه، یکسری تفاوت‌ها در دیدگاه‌های تهران و مسکو در مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی وجود دارد که می‌تواند در روابط ما مشکل ایجاد کند. برای مثال در شرایطی که ایران، اسراییل را به رسمیت نمی‌شناسد، روسیه یکی از پیشرفته‌ترین روابط را با اسراییل دارد و از قبل این رابطه است که در منطقه خودش را نشان می‌دهد. اینجا تعارض منافع تهران و روسیه جدی می‌شود و ما نمی‌توانیم ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه را وادار کنیم که چون می‌خواهد با ما رفاقت کند، از فلان منفعتش دست بردارد. نه چنین توصیه‌ای از ما صورت می‌گیرد و نه اگر چنین توصیه‌ای انجام شود، او جدی می‌گیرد و به آن عمل می‌کند.

ما باید وزن خودمان را نزد روسیه و وزن روسیه را نزد خودمان به درستی بشناسیم و تلاش کنیم که این دیوار بی‌اعتمادی را -هر اندازه که می‌شود- کوتاه کنیم. از همه مهم‌تر این است که ضرورت دارد برای روابط‌مان با روسیه یک تعریف مشخص داشته‌ باشیم.

باید بدانیم که از این روسیه، با تمام ویژگی‌هایی که برشمرده ‌شد چه انتظاراتی می‌توان داشت؟ یکسری انتظارات ممکن است در ذهن سیاستگذاران ما باشد که اساسا دست نیافتنی است و بی‌جهت روی آن سرمایه‌گذاری می‌شود. مثلا در گذشته برخی فکر می‌کردند اگر پرونده ما به شورای امنیت برود، روسیه قطعنامه‌های ضد ایرانی را وتو می‌کند، اما واقعیت این شد که نه تنها روسیه قطعنامه‌ها را وتو نکرد، بلکه از جلسه هم غیبت نکرد و حتی در جلسه رای ممتنع هم نداد.

ما باید شناخت دقیقی از روابط داشته ‌باشیم و برمبنای این شناخت خواسته‌های معقولی تعریف کنیم و به دنبال عملی کردن این خواسته‌های واقع‌گرایانه برویم. باید از بزرگ‌نمایی کردن روابط‌مان به صرف اینکه طرف‌مان یک کشور بزرگ است به جد خودداری کنیم. آن کشور بزرگ است، اما همه بزرگی آن کشور مصروف ما نمی‌شود. باید مواظب باشیم جاهایی که منافع ما ممکن است درگیر شود، از سوی شریک خارجی صرف معامله با دیگر قدرت‌ها نشود، این‌گونه نباشد که آنها از ما چیزی بگیرند و به دیگران بفروشند.

این دیدگاه بین ایران و روسیه متقابل است، روس‌ها می‌گویند که ایرانی‌ها از ما در روابط‌شان با دیگر کشورها استفاده ابزاری می‌کنند و ما هم به همچنین، اما درست این است که هر طرفی از این اقدامات خودداری کند.

در تصور مسکو از سیاست خارجی ایران این ایراد وجود دارد که اگر امکان سفر برای سیدابراهیم رییسی به یک کشور بزرگ و پیشرفته دیگر وجود داشت، به مسکو سفر نمی‌کرد و الان که چهار، پنج ماه بعد از ریاست‌جمهوری‌اش به مسکو سفر می‌کند، مفهومش این است که احساس نیازی وجود دارد. ما باید به روس‌ها بفهمانیم که اگر هم احساس نیازی وجود دارد، نیاز به گسترش روابط دوجانبه است، نه اینکه چون مشکلاتی برای ایران در سطح بین‌المللی وجود دارد به روسیه روی آورده ‌باشد. باید به آنها بفهمانیم هر زمانی هر اتفاقی در عرصه بین‌المللی رخ دهد، ایران روابط دوجانبه‌اش را حفظ می‌کند و نه ایران این روابط را خرج روابط با دیگران می‌کند و نه شما حق دارید چنین کاری بکنید. این نوع ارتباط به ویژه با یک کشور بزرگ و قدرتمند، ظرافت‌ها و پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد.

روسیه دیپلمات‌های بسیار برجسته‌ای دارد. سرگئی لاوروف که امروز وزیر امورخارجه است، نزدیک به 30 سال پیش  یک دیپلمات بلندپایه و معاون بین‌الملل وزیر خارجه بود. دیپلمات‌های روسیه بسیار کارکشته هستند و در مذاکرات بین‌المللی می‌توانند به نفع کشورشان از توانایی‌های خود بهره‌برداری کنند. در نتیجه ما هم باید دیپلمات‌های باتجربه و کارکشته‌ای داشته ‌باشیم تا در مذاکرات اجازه ندهیم اتفاق‌های ناخوشایندی رخ بدهد. 

23302

کد خبر 1594081

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: ایران و روسیه سیاست خارجی یک کشور بزرگ بین المللی بی اعتمادی منافع ملی روس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۶۹۸۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سفر فرستاده ویژه پوتین به سودان

فرستاده ویژه رئیس جمهور روسیه امروز وارد سودان می‌شود تا با رئیس شورای حاکمیتی این کشور درباره گسترش روابط دوجانبه گفت‌وگو کند. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌‎الملل خبرگزاری تسنیم، « احمد ابراهیم مفضل» رئیس سرویس امنیت عمومی سودان هفته گذشته به روسیه رفت تا در دوازدهمین نشست بین‌المللی مقامات مسئول در امور امنیتی شرکت کند. وی در حاشیه این نشست با «میخائیل بوگدانوف» معاون وزیر امور خارجه روسیه در امور آفریقا دیدار و درباره تحولات سیاسی ونظامی در سودان با او گفت‌وگو کرد.

« میخائیل بوگدانوف» فرستاده ویژه رئیس جمهور روسیه و معاون وزیر امور خارجه این کشور در راس یک هیئت بلندپایه دیپلماتیک امروز وارد سودان می‌شود تا با ژنرال «عبدالفتاح برهان» رئیس شورای حاکمیتی و فرمانده ارتش درباره گسترش روابط دوجانبه و سایر تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی گفت‌وگو کند.

به گزارش خبرگزاری رسمی سودان، در این سفر دو روزه، بوگدانوف با «مالک عقار» معاون رئیس شورای حاکمیتی ، وزیران امور خارجه و معادن به همراه سایر مقامات سودانی دیدار و در خصوص  تقویت همکاری‌های دوجانبه گفت‌وگو خواهد کرد.

کشتی نظامی روسیه برای نخستین بار وارد بندر سودان شد

هدف از سفر هیئت بلندپایه روسیه به سودان، گسترش روابط دوجانبه در تمام زمینه‌ها از طریق فعال سازی ساختار رایزنی و هماهنگی است.

ژنرال برهان در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل که در شهریور ماه گذشته در نیویورک برگزار شد با « سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه دیدار و درباره فعال سازی روابط دوجانبه، تحولات سودان و نقش مسکو در کمک به سودان و حمایت از صلح و ثبات در آن گفت‌وگو کرد.

انتهای پیام/

 

 

دیگر خبرها

  • مناقشه آبی ایران و افغانستان وارد فاز جدیدی شد
  • آن ها که در ایران می مانند و می خواهند آن را بسازند این مقاله را بخوانند / ۱۰۰۰ سال حکومت ایلیاتی و ۸۰۰ سال تعطیلی عقل و اندیشه و علم
  • دیپلمات صهیونیست: دنیا تغییر کرده است/ باید مشخص کنیم در کدام سمت هستیم
  • شست و شوی مغزی کودکان روسیه و مهیا کردن آنها برای جنگ/آموزش و پرورش در خدمت اهداف حکومت
  • دولت اوکراین به دنبال راه حل های جدید برای مقابله با تهاجم روسیه
  • وحشت بلومبرگ از قدرت ائتلاف‌سازی ایران
  • طالبان خطاب به روسیه: حکومت افغانستان فراگیر است | دخالت در امور داخلی خود را نمی پذیریم
  • قزاقستان: کشورهای مختلف به برقراری روابط با کابل تمایل دارند
  • سفر فرستاده ویژه پوتین به سودان
  • اروپا نیاز به قوای هسته‌ای مستقل دارد