به نقل از «ایران آنلاین»

آماده باش دستیاران، مشاوران و وزرای پوتین برای مذاکره با رئیسی+ فیلم

تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۷۲۵۷۰

رجب صفر اف رئیس مرکز مطالعات ایران معاصر در روسیه می گوید: هم طرف ایرانی اراده محکم و قوی برای رشد و توسعه روابط دارد و از آن مهم تر این که وضعیت ژئوپولوتیک جهان به گونه ای رقم خورده است تا روسیه در شرایط کنونی روابط حسنه ای با ایران برقرار کند. بنابراین با درنظر گرفتن جایگاه ایران در منطقه و جهان، این ضرورت برای حفظ منافع روسیه و حتی جایگاه این کشور در جامعه جهانی ضروری خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ما در حال حاضر به نقطه ای رسیده ایم که هم طرف ایرانی و هم طرف روسی به همکاری های بیشتری نیاز دارند.

 رجب صفراف رئیس مرکز مطالعات ایران معاصر در روسیه در گفت و گو با ایران آنلاین در پاسخ به این سوال که «چرا سفر آقای رئیسی به روسیه اینقدر مهم است؟» گفت: سفر جناب آقای دکتر رئیسی به روسیه، اولین سفر بین المللی وی بشمار می رود؛ البته اگر ما سهمی را برای سفر رئیس جمهوری ایران به سازمانهای شانگهای به نیابت نگیریم. سفر جداگانه، رسمی و دولتی جناب آقای دکتر رئیسی به مسکو نشان روشنی برای جامعه جهانی و روابط دو جانبه و همکاریهای آتی میان دو کشور خواهد بود. ما انتظار داریم که در سفر آقای رئیسی به مسکو، همکاری های دو جانبه موج جدیدی را به حرکت درآورده و روابط دو کشور را به سمت استراتژی شتاب دهد. ما بسیار خوشبین هستیم؛ زیرا هم طرف ایرانی اراده محکم و قوی برای رشد و توسعه روابط دارد و از آن مهم تر این که وضعیت ژئوپولوتیک جهان به گونه ای رقم خورده است تا روسیه در شرایط کنونی روابط حسنه ای با ایران برقرار کند. بنابراین با درنظر گرفتن جایگاه ایران در منطقه و جهان، این ضرورت برای حفظ منافع روسیه و حتی جایگاه این کشور در جامعه جهانی ضروری خواهد بود. ما در حال حاضر به نقطه ای رسیده ایم که هم طرف ایرانی و هم طرف روسی به همکاری های بیشتری نیاز دارند. 

وی با اشاره به هجمه برخی رسانه های خارجی به این سفر، ادامه داد: واقعیت این است که برخی از کشورها که روابط خوب ایران و مسکو را نمی خواهند، به هر حال دست به دشمنی خواهند زد. چرا که در تحلیل آنها، این دو کشور به منافع و برنامه های آنها لطمه خواهند زد. از سویی دیگر لابی های صنفی که در هرج و مرج تضاد ایران یا روسیه، ایران با کشورهای دیگر و روسیه با کشورهای دیگر عمل می کنند، با هر بهانه و دلیلی می خواهند این سفر و همکاری دو جانبه را بی معنا و بی منطق توصیف کنند. از طرفی نیز این ایده را ترویج می دهند که روابط مسکو-و تهران علیه کشورهای دیگر بوده و از آن همانند تهدیدی علیه منافع خود و امنیت در منطقه و جهان یاد کنند.  بنابراین چنین هجمه هایی همیشه بوده و هست. ایران و مسکو باید مسیر خود را طی کنند؛ زیرا نزدیکی هر چه بیشتر این دو کشور جایگاه آنها را در جامعه جهانی تقویت کرده و تصمیمات آن ها را در حل و فصل مسائل بین المللی سرنوشت ساز خواهد کرد. از همه مهمتر این که تحریم های اقتصادی، سیاسی که علیه ایران و روسیه اعمال شده بر کیفیت زندگی مردم تاثیرگذار بوده و امنیت دو کشور را زیرسئوال برده است، با همکاری هر چه بیشتر رفع شده و تمام مشکلات تحمیل شده از جانب غرب، آمریکا و متحدینش را خنثی خواهد کرد.

صفراف با اشاره به سفر مهم رئیس جمهور به روسیه عنوان کرد: این امر باعث خواهد شد تا ما با قدرت بیشتری از این وضعیت خارج شده و در امور سیاسی و مهم جامعه بین المللی  تاثیرگذار باشیم؛ در نتیجه جایگاه ما برای کشورهای دیگر مهم خواهد شد. البته من تصور می کنم که تعدادی از کشورهای متحد آمریکا و غرب کناره جویی کرده و پیشنهادات بسیار خوبی را با ایران و روسیه طرح خواهند کرد. زیرا این موضوع به نفع آن ها خواهد بود؛ متقابلا در همین سطح، امکانات، نفوذ و تاثیرگذاری آمریکا و غرب در این کشورها در خاورمیانه و منطقه خلیج فارس و دیگر مناطق کمتر شده و کاهش پیدا خواهد کرد؛ این امر نفوذ و جایگاه جدید دو کشور را نشان داده و این نیز با همبستگی و نزدیک شدن با یکدیگر تامین خواهد شد.

وی در مورد واکنش برخی منابع که گفته بودند پوتین درخواست جلسه طولانی برای دیدار با رئیسی داشته، گفت: پوتین وقتی با دیگر سران کشورها دیدار و مذاکره می کنند، خیلی جدی به این موضوع توجه می کند.  این امر نیاز به وقت، اطلاعات و آموزش داشته و وی باید در جریان کار باشد. بسیار کم دیده شده که رهبران جهانی با جدیت مسائل داخلی و بین المللی را مدیریت و حتی پیگیری کنند. کاخ کرملین در جلسه دیدار با جناب آقای رئیسی، وقت کافی و قابل توجهی را قائل خواهد شد. اهمیت ندارد که این دیدار 2 ساعت طول بکشد و یا 10 ساعت؛ مهم این است که تا آخر کار مذاکره انجام شود. بر این اساس قابل پیش بینی نیست که این دیدار 2 ساعت طول خواهد کشید یا 5 ساعت. چرا که در کانال دیپلماسی، تعیین زمان برای مذاکره و کفتگو معنا نداشته و منطقی نیز نمی باشد. زیرا در هنگام دیدار و مذاکرات، زمان مشخص شده و آن زمان نیز تصمیماتی برای گفتگوها گرفته خواهد شد. پوتین اغلب در برخی از مذاکرات، چند دقیقه ای را از همکار بین المللی خود اجازه گرفته و  همزمان با وزیر مربوطه پشت خط صحبت کرده و مشاوره های ضروری را انجام می دهد. وی اگر موضوع جدیدی را شنیده باشد، همان لحظه وارد قضیه می شود. بنابراین در هنگام مذاکرات، دستیار، مشاور و وزرا در حالت آماده باش بوده و این نیز می تواند زمان زیادی را به خود اختصاص دهد. بنابراین مهم این است که این جلسه برگزار شود. این امکان را می دهد که تمام روش و فضای همکاری مشخص شده و دستورات مشخص برای اجرای آن صادر شده و مکانیسم کنترل عملی قراردادها، گفتگوها و تصمیم ها در آن جا مطرح شود. بنابراین این دیدار زمینه ای برای دیدارهای بعدی ایجاد خواهد کرد. 

رئیس خبرگزاری روسی ایران نیوز با بیان اینکه محورهای اصلی مذاکرات رهبران روسیه و ایران، مسائل اقتصادی، تجاری، امنیتی، دفاعی و تکنولوژیک خواهد بود، افزود: البته موضوعات فرهنگی و سیاسی نیز در مذاکرات دو کشور مطرح خواهد شد. در حقیقت موضوعات مختلف و بسیار زیادی در فضای مذاکرات طرح خواهد شد که در بسیاری از موارد دو کشور را به سمت همکاری های جدید و بیشتری سوق خواهد داد. محورهای اصلی گفتگوها، حول استفاده از پتانسیل ها و توانمندی های یکدیگر و امکانات و توانایی های دو کشور  و تامین مسائل امنیتی منطقه و جهان خواهد بود. ایران یک کشور بزرگ و ابرقدرت منطقه ای است و روسیه یه این کشور همانند کشوری مهم و با اهمیت نگاه می کند. پتانسیل و امکانات ایران بی نظیر است و از منظر روس ها، جایگاه و توانمندی ایران در رشد و توسعه روسیه مورد توجه قرار دارد. در مقابل امکانات روسیه نیز برای ایران قابل توجه بوده و این همکاری ها می تواند در بسیاری از موضوعات از جمله تامین تسهیلات، تکنولوژی های جدید ، سرمایه گذاری در پروژه های مشترک میان دو کشور را تقویت کند. البته باید در نظر گرفت که روسیه و ایران نه تنها تهدیدات مشترک داشته و زندگی سختی را از سوی امریکا و متحدینش متحمل شده اند؛ بلکه منافع مشترکی نیز دارند. با نگاه به موقعیت ژئوپولوتیک امکانات بیشتر و مهم تری دستمان می آید که در تاثیرگذاری با حفظ منافع ما می تواند تاثیرگذار باشد.  


وی خاطرنشان کرد: همزمانی حضور آقای رئیسی در مسکو در حین مذاکرات وین، معنای خاصی ندارد. اما مطمئنا روسیه طرفدار این است که هر چه زودتر برجام به حالت اول خود بازگردد. موضوعی که به طور قطع روسیه در این جلسه اعلام خواهد کرد. در حقیقت روسیه طرفدار حفظ و بازگشت برجامی است که در سال 2015 به امضا رسیده بود؛ آن شکلی که به امضا رسیده بود ؛ نه باید چیزی افزوده شده و نه کم شود. این سیاست و موضع گیری صریح روسیه می باشد. البته در این سفر این موضوع بار دیگر از سوی آقای پوتین اعلام خواهد شد. برای این موضع گیری نیز تلاش و برنامه ریزی شده و پیگیری هایی انجام خواهد شد. این موضع گیری از طرف ولادیمیر پوتین به ابراهیم رئیسی اعلام خواهد شد و این هم کمک بسیار بزرگی است و تاثیر بسیار زیادی در موضع آمریکا و متحدانش تاثیر سختی خواهد گذاشت.

انتهای پیام/

مرورگر شما از این فرمت پشتیبانی نمی کند

اختصاصی«ایران آنلاین»/ تحلیل کارشناس روس از اهمیت سفر رئیس جمهور به کرملین

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: هم طرف ایرانی کشورهای دیگر منطقه و جهان جامعه جهانی بین المللی آقای رئیسی دو کشور همکاری ها خواهد شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۷۲۵۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سقوط پوتین؟ شاید آرزو بر جوانان عیب نیست / گورباچف مایه عبرت ولادیمیر پوتین شده است / چرا روسیه پوتین با شوروی در آستانه سقوط متفاوت است

به گزارش جماران، پیتر روتلند، استاد در دانشگاه وسلین و دانشیار مرکز دیویس برای مطالعات روسیه و اوراسیا در دانشگاه هاروارد در تازه ترین نوشتار برای Responsible Statecraft درباره خطرات توهم فروپاشی حکومت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نوشت:

ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیراً مقاله‌ای را با عنوان «رژیم شکننده پوتین» در فارن افرز منتشر کرده و استدلال کرده که مانند حکومت شوروی ، سیستم سیاسی پوتین نیز همیشه در آستانه فروپاشی است.  این استدلال بر اساس یک قیاس مستقیم تاریخی به دست می آید. نظام شوروی قوی و تغییرناپذیر به نظر می رسید و عملاً هیچ کس فروپاشی آن را پیش بینی نمی کرد  اما فروپاشید. به همین ترتیب، سیستم پوتین قوی و مقاوم به نظر می رسد و کمتر کسی می تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما فروپاشی آن نیز رخ خواهد داد.

می توان فهمید که چرا این استدلال برای Foreign Affairs جذاب است. آرزو همیشه مخاطب را جذب می کند: مردم دوست دارند آنچه را که می خواهند بشنوند به آنها گفته شود. شاید بهتر باشد اینطور القا شود که بدون هیچ چشم‌اندازی برای یک ضد حمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریو برای پیروزی اوکراین، فروپاشی رژیم در روسیه است.

قیاس های تاریخی می توانند جذاب اما گمراه کننده باشند زیرا ممکن است توجه ما را بر شباهت های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت های ساختاری را نادیده می گیرند. واقعیت این است که چندین جنبه مهم وجود دارد که رژیم پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی قرار دارد.

اولاً، میخائیل گورباچف تنها شش سال در قدرت بود و هرگز نتوانست کنترل مؤثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی و یا بوروکراسی در کل ایجاد کند. در نتیجه، ابتکارات سیاستی او با اجرای مؤثر همراه نشد و او را مجبور به اتخاذ اقدامات رادیکال‌تر کرد که کل سیستم را بی‌ثبات کرد. در مقابل، پوتین خیلی سریع پس از به قدرت رسیدن در سال 2000، کنترل قوی بر نخبگان رقیب اعمال و «عمود قدرت» را احیا کرد. او 24 سال است که این مسئولیت را بر عهده داشته است و اکثر تحلیلگران موافقند که پایه های نهادی رژیم پوتین قوی است و احتمالاً پس از مرگ بنیانگذار خود ، نیز جان سالم به در خواهد برد. دوم، یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، این واقعیت بود که این شوروی در حال مبارزه با یک جنگ غیرقابل پیروزی در افغانستان بود که آن را مجبور به مذاکره با غرب کرد. روسیه در حال جنگ در اوکراین است در حالی که هنوز به پیروزی خود مطمئن است. سوم، اتحاد جماهیر شوروی ورشکست شده بود، کسری تجاری داشت و در خارج از کشور پول قرض می گرفت. اما اکنون علیرغم فشار تحریم های غرب، روسیه در سال گذشته 50 میلیارد دلار مازاد تجاری داشت. اقتصاد برنامه‌ریزی‌شده شوروی سفت و سخت و گودالی از یارانه‌های دولتی بود.  بر خلاف اتحاد جماهیر شوروی، روسیه دارای یک اقتصاد سرمایه داری پویا است که به خوبی با اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان آن در دور زدن تحریم های غرب ماهر شده اند. چهارم، اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که 52 درصد جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که روس ها 82 درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند.

مسلماً احتمال شورش اسلامگرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف، رهبر چچن را به یک رعیت وفادار مسکو تبدیل کرد، در مورد هر جانشینی صادق است:  بهتر است از جریان کمک های مسکو لذت ببرید و لامبورگینی بخرید تا اینکه آواره ای با جیب خالی باشید.  چچنی ها از جنگ های اول و دوم درس گرفته اند: استقلال طلبی ارزش تلاش ندارد. هیچ یک از جمهوری های قومی دیگر در فدراسیون روسیه علاقه ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله 22 آوریل به تالار شهر کروکوس نه تنها یادآور این نکته بود که تروریسم اسلام گرا همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است، بلکه نشان دهنده شکست اطلاعاتی گسترده توسط سرویس های امنیتی روسیه بود. ایالات متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله ای در راه است: آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن های کنسرت در مسکو قرار می دادند. با این حال، حملاتی مانند کروکوس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی شود.

تروریست ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده اند. این نشان می دهد که 8 میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه هستند. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه با نیروی کار کم، حداقل در حال حاضر از چالش امنیتی آن بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن 2023 یک تحول خارق‌العاده بود؛ جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال 2000. ما هرگز نمی‌دانیم اگر او به کرملین می رسیدچه اتفاقی می‌افتاد. اگر یوگنی پریگوژین به عقب برنگشته بود، اما به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند چه سناریویی شکل گرفته بود.   آنچه ما می دانیم این است که قیام شکست خورد. پریگوژین مرده و دفن شده  و ثبات رژیم به سرعت برقرار شد.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین  پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما یک امر دور از ذهن باقی می ماند و نمی تواند به عنوان پایه ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم  اما پوتین (و رئیس جمهور چین، شی جین پینگ) از اشتباهات گورباچف درس گرفته اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض استوار کند که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد خواهد کرد.