به نقل از «مهر»

شرکای اروپایی ناتو آرایش جنگی گرفتند

تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۲۰۳۲۶

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پولیتیکو، ناتو امروز دوشنبه اعلام کرد که متحدان اروپایی اش قصد اعزام کشتی ها و هواپیماهای جنگی بیشتر را به نواحی شرقی قاره سبز دارند حال آنکه در واکنش به تداوم تحرکات نظامی روسیه در مرز اوکراین، نیروهای بیشتری هم در حال آماده باش قرار می گیرند.

ناتو در بیانیه ای افزود: دانمارک یک فروند ناوچه راهی دریای بالتیک می کند و قرار است چهار فروند اف-۱۶ هم در لیتوانی مستقر کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اسپانیا هم کشتی هایی را برای ملحق شدن به نیروی دریایی ناتو اعزام می کند و در تدارک استقرار جنگنده هایش در بلغارستان است. در همین حال، فرانسه هم برای اعزام نیرو به رومانی ابراز آمادگی کرده است.

ناتو در ادامه این بیانیه مدعی شد که هلند نیز یک کشتی و واحدهای نظامی مستقر در خشکی را در حال آماده باش قرار داده و تا ماه آوریل هم دو فروند اف-۳۵ را در بلغارستان مستقر می کند.

به ادعای «ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو، این پیمان به اتخاذ همه اقدامات ضروری برای حراست و دفاع از همه متحدان از جمله از راه تقویت بال شرقی ناتو ادامه می دهد.

وی همچنین مدعی شد که پیمان آتلانتیک شمالی به هرگونه وخامت اوضاع امنیتی محیط پیرامونی خود از جمله از راه تقویت دفاع جمعی ادامه می دهد.

بیانیه ناتو در حالی اعلام شد که گفته می شود جو بایدن رئیس جمهور آمریکا هم در حال بررسی گزینه اعزام نیرو، کشتی‌های جنگی و هواپیما به آن دسته از کشورهای عضو ناتو است که در اروپای شرقی و حوزه بالتیک واقع شده اند.

اعزام هزار تا پنج هزار نظامی آمریکایی به کشورهای اروپای شرقی با در نظر گرفتن احتمال افزایش ۱۰ برابری آنها در صورت وخامت اوضاع، یکی از گزینه‌هایی است که در نشست روز یکشنبه بایدن با مقامات امنیتی و نظامی واشنگتن مطرح شده است.

گفته می‌شود که بایدن طی هفته جاری درباره این گزینه‌ها تصمیم گیری خواهد کرد. این نکته هم حائز اهمیت است که تاکنون هیچ یک از گزینه‌های مطرح شده از سوی آمریکا و شرکایش، شامل اعزام نیروی نظامی به اوکراین نبوده است. اوکراین عضو ناتو نیست و پیمان آتلانتیک شمالی علیرغم میلش، هیچ بهانه‌ای برای حضور در این کشور ندارد.

روسیه هرگونه اتهام مبنی بر تدارک حمله به اوکراین را رد می‌کند اما پیوستن این کشور به ناتو را هم خط قرمز خود می‌داند. همزمان، گسترش ناتو به شرق و تمرکز نیرو و تجهیزات پیمان آتلانتیک شمالی در مرزهای روسیه، از موارد مورد انتقاد مسکو است.

کد خبر 5407894 مریم خرمایی

منبع: مهر

کلیدواژه: ناتو اروپای شرقی اعزام نیروی نظامی اوکراین ایالات متحده امریکا روسیه عراق اوکراین ایالات متحده امریکا روسیه عربستان سعودی سوریه جنگ 2015 یمن امارات متحده عربی داعش مسکو آنتونی بلینکن رژیم صهیونیستی لبنان ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۲۰۳۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نحوه اعزام حسن یزدانی به المپیک؛ بحران بزرگ یا یک اتفاق عادی؟!

آفتاب‌‌نیوز :

حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش از این در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند.

چنین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.

منبع: شرق