پرچم برادر کوچک در دست «بهاء»
تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۵۸۰۶۴
کمتر از یک هفته بعد از آنکه «سعد حریری»، نخستوزیر اسبق لبنان کنارهگیری خود از عالم سیاست را اعلام کرد، برادر بزرگتر او «بهاء حریری» از ورود خود به عرصه سیاسی این کشور خبر داد.
روزنامه ایران: کمتر از یک هفته بعد از آنکه «سعد حریری»، نخستوزیر اسبق لبنان کنارهگیری خود از عالم سیاست را اعلام کرد، برادر بزرگتر او «بهاء حریری» از ورود خود به عرصه سیاسی این کشور خبر داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش خبرگزاری «رویترز»، «بهاء حریری» در آخرین ساعات روز جمعه در پیام ویدیویی ضبطشدهای از پدرش «رفیق حریری»، نخستوزیر اسبق لبنان که سال 2005 ترور شد، یاد کرد و گفت: «نه دین، نه اخلاق و نه تربیت خانوادگی به من اجازه نمیدهد، از مسئولیت خود در شکوفایی لبنان شانه خالی کنم. قصد دارم در همان مسیری گام بردارم که پدرم گام برداشت.»«بهاء حریری» در حالی از ورودش به عالم سیاست خبر داده که پیشتر در مصاحبهای با روزنامه اماراتی «نشنال» گفته بود، بعد از انفجار در بندر بیروت تصمیم گرفت وارد عالم سیاست این کشور شود. با این حال او که میداند عربستان نقش زیادی در عرصه سیاسی لبنان دارد و خواهان دریافت حمایت عربستان است، در ویدیویی که دوشنبه شب منتشر کرد، با لحن برادرش «سعد» که بسیاری او را دست نشانده ریاض در بیروت میدانستند و همینطور وزیر در امور خارجی عربستان سخن گفت: «ما با مشارکت و اتحاد با یکدیگر وارد نبردی خواهیم شد تا دوباره کنترل کشور و حاکمیت خود را از اشغالگر در دست بگیریم.» این در حالی است که «سعد حریری» در تابستانی که گذشت چندین بار چنین ادعاهایی را علیه حزبالله و جمهوری اسلامی ایران مطرح کرده بود.
مطابق اطلاعاتی که در وبسایت رسمی «بهاء حریری» وجود دارد، وی دارای تابعیت لبنانی- عربستانی است و تاکنون بیشتر در تجارت دست داشته است و فعالیت گستردهای در زمینه توسعه املاک و مستغلات در لبنان و اردن دارد. وی به لحاظ نگرش سیاسی تفاوتی با برادر کوچکتر خود ندارد و گاه از او تندروتر هم میشود. او بهطور خاص مواضعی بسیار تند نسبت به حزبالله لبنان دارد و در مواردی از «سعد حریری» در زمانی که نخستوزیر لبنان بود، به خاطر اینکه نسبت به حزبالله سختگیری نشان نمیداد، انتقاد میکرد.
همین تفاوت نگاهها بود که ماه نوامبر 2021 (آبان 1400) باعث شد او جنبشی سیاسی به نام «سواء للبنان» را تأسیس و هزینههای مالی آن را تأمین کند. مطابق اطلاعاتی که «جری ماهر»، مشاور مطبوعاتی «بهاء حریری» به «رویترز» داده است، این تاجر املاک قصد ندارد در انتخابات آتی لبنان حضور مستقیم داشته و به عنوان کاندیدای انتخابات پارلمانی حضور داشته باشد و در عوض از فهرست «سواء للبنان» حمایت کند.
به گفته «مهند حاج علی»، تحلیلگر مرکز خاورمیانه اندیشکده «کارنیگی»، آمدن «بهاء حریری» به عرصه سیاسی لبنان حاوی یک پیام آشکار است: «او نمیخواهد اجازه دهد جای سنیهای لبنان در عرصه سیاسی کشورش خالی بماند و به همین علت خود وارد عمل شده است. اما مسأله این است که او کسی نیست که بتواند این جای خالی را پر کند مگر آنکه بتواند یک حمایت منطقهای را از خود جلب کند. اما اگر بخواهد برای رسیدن به این منظور تنها به پول خرج کردن اکتفا کند، راه به جایی نخواهد برد.»
انتهای پیام/
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: بهاء حریری عرصه سیاسی عالم سیاست نخست وزیر سعد حریری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۵۸۰۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جلائیپور، استاد دانشگاه: برای عملیات «وعدهٔ صادق» به قدر کافی پیوستهای دیپلماتیک و مربوط به سیاست داخلی و اقتصاد تمهید و عملیاتی نشده/ به جای انسجام داخلی و افزایش همبستگی ملی و رضایت عمومی شهروندان، شاهد تجدید طرح گشت ارشاد بودهایم
به گزارش جماران؛ حمیدرضا جلائیپور استاد دانشگاه در یادداشتی در روزنامه هم میهن نوشت:
در سیاست پیچیدهٔ ملی و جهانی امروز کم پیش میآید که موضع نیروها در برابر یک پدیده بتواند به عنوان شاقول و مرزگذارِ روشنِ اخلاقی و سیاسی عمل کند. موضع هر نیروی سیاسی در برابر عملکرد اسرائیل آپارتایدی و اشغالگر در شش ماه گذشته از این نمونههای کمیاب است. اسرائیلی که اساسا از ابتدا مبتنی بر اشغال، ترور، ایدئولوژی صهیونیستی، نسلکشی، پاکسازی قومی و استعمار شهرکنشین شکل گرفت و چند دهه مبتنی بر همین ابزارها و متکی به حمایت نواستعماری آمریکا و اروپا و با نقض مستمر و سیستماتیک حقوق و آزادیهای اساسی فلسطینیان و قوانین بینالمللی پیشروی کرد، در شش ماه گذشته کلکسیون بیسابقهای از جنایات جنگی را در برابر دوربین رسانهها و گوشیهای هوشمند در جهان شبکهای مرتکب شد.
برای عموم ایرانیان (حتی ناراضیان شدید) روشنگر است که بخش بزرگی از اپوزیسیون غیرملی نهتنها آشکارا در طرف اسرائیل نسلکش و کودککش ایستادند و در برابر قتل عام ۴۰ هزار فلسطینی (اکثرا کودک یا زن) و انواع جنایت جنگی هولناک و فریب و دروغ مستمر اسرائیل سکوت کردند، بلکه رسانهها و رهبران این اپوزیسیون وابستهٔ مالی و سیاسی نتانیاهو شدهاند. اپوزیسیون وابسته به اسرائیل طرف اشتباه این شاغول مرزگذار ایستاد و از جمله به همین دلیل افول کرد و ضربهای کاری و بلندمدت خورد.
مسالهٔ فلسطین و آرمان فلسطین قبل از انقلاب ۵۷ هم وجود داشت و امروز با مواضع اخیر حماس هم روشنتر شده است که خود اسرائیل (در نظر و عمل) و آمریکا (در عمل، چنانکه در وتوی اخیرش متبلور شد) تنها موانع تشکیل دولت مستقل فلسطینیاند، و نه ایران که به آن رای مثبت داد. با این حال روشن است که اسرائیل میکوشد مثل دو دههٔ گذشته پروژهٔ امنیتیسازی ایران را پیش ببرد، از ایران مترسکی برای کاهش فشار روی خودش و ایجاد ائتلاف با کشورهای منطقه بسازد و در دشنهزنی به ایران در خارج و داخل مرزهایش پیشروی کند. حملهٔ اسرائیل به ساختمان دوم سفارت ایران در سوریه گام جدید اسرائیل آپارتایدی و خطای راهبردی آن بود که باز بخش بزرگی از اپوزیسیون با محکوم نکردنش نشان داد منافع ملی و قوانین بینالمللی برایش اهمیت و اولویتی ندارد.
پاسخ ایران به حملهٔ اسرائیل اشغالگر در عملیات وعدهٔ صادق نیز رخداد بزرگی بود که باز بخش بزرگ از اپوزیسیون نتوانست اهمیتش را دریابد. برجام مهمترین شاهکار دیپلماتیک و مولفهٔ قدرت نرم ایران و وعدهٔ صادق مهمترین شاهکار بازدارندهٔ سخت ایران در دهههای اخیر بوده است. نیرویی که نتواند این واقعیت را ببیند و چنان از روزمرگیهای سیاسی و اختلافهای دیگر ارتفاع بگیرد که اهمیت این دو مولفه در قدرت و منافع ملی ایران را درک کند به ضعف و عدم صلاحیت خودش گواهی میدهد. وعدهٔ صادق نشان داد که سرمایهگذاری همهٔ دولتهای پس از جنگ بر بازدارندگی موشکی و سرمایهگذاری دههٔ اخیر ایران بر پهپادها در دفاع ملی کارساز بوده است. وعدهٔ صادق مصداق روشنی از دفاع مشروع مطابق قوانین بینالمللی، با اهداف نظامی، بدون تلفات انسانی و به قصد پیشگیری از جنگ بود و به خاطر عقلانیت قابل توجهی که در اجرای آن بارز بود به جنگ نیانجامید، بر قدرت ملی افزود و ایران را به نسبت چند ماه پیش در برابر جنگ پرشدت، حملهٔ نظامی و پیشرویهای اسرائیل مصونتر کرد. با این حال، پایدارسازی دستاوردهای صبح صادق نیازمند تقویت دیگر مولفههای قدرت ملی، از جمله دیپلماسی تواناتر، اقتصاد توانمند و افزایش انسجام داخلی و رضایت عمومی شهروندان است.
متاسفانه شواهد نشان میدهد برای عملیات موفق و مدبرانهٔ وعدهٔ صادق به قدر کافی پیوستهای دیپلماتیک و مربوط به سیاست داخلی و اقتصاد تمهید و عملیاتی نشده است. به جای انسجام داخلی و افزایش همبستگی ملی و رضایت عمومی شهروندان، در هفتههای گذشته شاهد احکام قضایی و تجدید طرح گشت ارشاد بودهایم که بر شکافها و نارضایتی میافزاید و ناعادلانه است. متاسفانه همین سوءحکمرانیها زمینهسازی کرده است برای این واقعیت تلخ که دانشجویان ایرانی حتی به نسبت دانشجویان آمریکایی حساسیت و اعتراض کمتری به نسلکشی اسرائیل نشان میدهند. آمریکایی که عملا پشتوانهٔ نسلکشی اسرائیل میشود و در دانشگاههایش معترضان به نسلکشی سرکوب میشوند صلاحیت و مشروعیت اخلاقی پند و اندرز حقوق بشری به کشورهای دیگر ندارد، ولی صداوسیما و حکمرانانی که از سرکوب دانشجویان معترض در ایران حمایت میکنند و با گشت ارشاد و احکام قضایی ناعادلانه بر صورت آزادیها پنجه میکشند هم صلاحیت نقد سرکوب در آمریکا را از دست میدهند و در جامعهٔ ناراضی نسبت به سهمگینترین جنایات جنگی اسرائیل اشغالگر حساسیتزدایی میکنند. با این حال، سوء حکمرانیها نباید قطبنمای اخلاقی شهروندان آگاه و نیروهای سیاسی ملی را از کار بیاندازد و صدای اعتراضشان به نسلکشی و سرکوب و تجاوز اسرائیل کودککش به میلیونها فلسطینی و سفارت ایران را کوتاه کند. در همین بزنگاهها و با همین شاقولهای مرزگذار است که عیار ملی و اخلاقی بودن نیروها سنجیده میشود.