به نقل از «پارس فوتبال»

اسکوچیچ: کار در اسپانیا مورد علاقم هست/ دوست دارم تیمم مانند رانندگی ایرانی ها شود

تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۷۶۲۷۰

به گزارش خبرگزاری فارس، دراگان اسکوچیچ که پنجمین مربی کروات تاریخ تیم ملی کشورمان است در مصاحبه با سایت vecernji در خصوص صعود تیم ملی به جام جهانی صحبت کرد.

اسکوچیچ گفت: ما نتیجه‌ای عالی رقم زدیم، ایران در تاریخ خود هیچ وقت انقدر سریع به جام جهانی نرسیده بود. من خوشحالم زیرا ما در حالی به این موفقیت رسیدیم که موفقیت در زمانی برای ما خیلی دور بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ما در دوره قبلی مقدماتی جام جهانی در جای سختی قرار داشتیم. من به بازیکنان و کادر فنی افتخار می‌کنم.

وی در پاسخ به این سوال که چه کار انقلابی در تیم ملی ایران انجام دادی، گفت: اتفاق انقلابی در کار نیست. من به دلیل کار و تلاش، با تجربه شده‌ام و به نظرم مهمترین اتفاق کلیدی این بود که من بازیکنان و ذهنیت آنها را به خوبی می‌شناختم. من می‌دانستم که چگونه باید با آنها کار کنم.

اسکوچیچ در خصوص اینکه ۷ سال در ایران کار کرده، اظهار داشت: ۷ یا ۸ سال در ایران کار کردم. البته یک وقفه‌ای نیز وجود داشت که این وسط در النصر عربستان و کشور کویت کار کردم.

وی ادامه داد: در ایران از مربیان کروات قدردانی می‌شود زیرا ما موفقیت‌های خوبی بدست آوردیم. مربیان ما حتی توانستند راه خوبی بین ایران و کرواسی از لحاظ سیاسی باز کنند. فوتبال در اینجا بسیار اهمیت دارد.

اسکوچیچ در خصوص جشن و شادی پس از صعود اظهار داشت: خیلی جشن بزرگی بود، همانطور که انتظار داشتم. استادیوم اگر کرونا نبود، قطعا پر می‌شد ولی در خیابان‌ها جشن و شادمانی خوبی مردم بر پا کردند. ما در استادیوم جشن گرفتیم. اکنون در کمپ تمرینی هستیم و می‌خواهیم خودمان را برای بازی مقابل امارات آماده کنیم. به خاطر کرونا یک مقدار به خاطر جشن و شادی ترسیدم. ما نمی‌توانستیم اینجا با ماسک خوشحالی کنیم.

سرمربی تیم ملی کشورمان در خصوص سطح فوتبال ایران در مقایسه با دنیا گفت: در خط تهاجمی ما بازیکنانی در سطح جهانی داریم که می‌توانند در هر تیمی بازی کنند. ما مهدی طارمی را داریم، بهترین بازیکن پورتو یا علیرضا جهانبخش از فاینورد یا سردار آزمون که توانست در ۳ سال به بهترین گلزن زنیت نام گیرد. او حالا به لورکوزن منتقل شده است. در برخی پست‌ها ما وسعت خوبی نداریم ولی تیم اول آسیاییم و در رده بیست و یکم جهان جای گرفتیم که همه باید به ما احترام بگذارند.

اسکوچیچ در خصوص عملکرد ایران در جام جهانی اظهار داشت: من اکنون به آن فکر نمی‌کنم و از آن دسته از آدم‌هایی هستم که به بازی بعدی می‌اندیشند. من روی خودم سرمایه‌گذاری کردم زیرا آرزوی رسیدن به چنین سطحی در فوتبال را داشتم. برای این مسابقات آماده هستم. ما تیم خوبی داریم و می‌توانیم اتفاقات خوبی رقم زنیم.

وی در خصوص احتمال بازی مقابل کرواسی در جام جهانی نیز اظهار داشت: بازی احساسی خواهد شد و به نظرم تجربه خوبی اضافه خواهد کرد. به نظرم خیلی احساساتی خواهم شد.

اسکوچیچ در رابطه با اینکه فلسفه اصلی فوتبالی او چیست، خاطر نشان کرد: من تمامی مربیان را دنبال می‌کنم. به نظرم یک مربی خوب باید چندین فاکتور داشته باشد. کسی در روش و تاکتیک خوب است، کسی افراد و بازیکنان را می‌شناسد و کسی هم رسانه‌ها را خوب بلد است. من الگویی ندارم ولی همیشه چیزهایی انتخاب می‌کنم که فکر می‌کنم برایم مناسب است. اهل ریسک هستم و دوست ندارم منتظر اتفاقی باشم. می‌خواهم تیمم بدون محاسبات بازی کند.

وی در رابطه با اینکه چقدر طول کشید تا با فرهنگ خاورمیانه سازگار شود، گفت: خاورمیانه خیلی با ایران فرق دارد. من قبلا در امارات، کویت و عربستان بوده‌ام و این مسئله کار مرا برای سازگار شدن در ایران ساده کرد. مردم ایران بسیار مردم شگفت انگیزی هستند. بسیار مهمان نواز هستند.

اسکوچیچ در رابطه با اینکه آیا غذای ایرانی برایش یک مشکل است، ادامه داد: مدیریت می‌کنم ولی غذاهای خودمان را بیشتر ترجیح می‌دهم.

سرمربی تیم ملی کشورمان در رابطه با زندگی در تهران گفت: شهر سطح بالایی است، ۱۲ میلیون جمعیت دارد و من اصلا شلوغی را دوست ندارم. در اینجا اما یکی دو ساعت طول می‌کشد تا به مقصد برسید. آنها کمی با آرامش رانندگی می‌کنند. دوست دارم تیمم هم مثل رانندگی آنها شود با توجه به نظم عجیبشان و منطقی که در ترافیک برقرار می‌کنند. بسیار آنها در ترافیک با نظم و سازماندهی شده عمل می‌کنند. در رانندگی آنها بداهه هم وجود دارد که به من نظر یک ترکیب ایده‌آل هستم. تهران شهر زیبایی است.

اسکوچیچ در پاسخ به اینکه آیا با روستاهای ایران آشنا شده است، گفت: البته. من بیشتر از همه چیز، شهرهای تاریخی ایران را دوست دارم من جمله شیراز و اصفهان که برای من شگفت‌انگیز هستند. این شهرها مکان‌هایی زیبا و مقبره‌های پادشاهان دارد. دیدن ایران را به همه توصیه می‌کنم. آنها فرهنگی قدیمی دارند که می‌توانند به همه نشان بدهند. کسی در جاده گرسنه نخواهد ماند زیرا ایرانی‌ها بسیار افراد خاصی هستند.

وی در رابطه با اینکه علاوه بر فوتبال، آیا ادبیات تاریخی نیز می‌خواند، پاسخ داد: من خیلی ادبیات می‌خوانم. علوم اجتماعی، روانشناسی و جامعه‌شناسی را دوست دارم. تاریخ عشق من است. در واقع، به طور خاص ۲ چیز را در زندگی‌ام خیلی دوست دارم. یکی پیاده‌روی و دیگر مطالعه. ۳ سال پیش در خیابان سنت جیمز یا همان French Way، من ۹۰۰کیلومتر پیاده روی کردم. این Camino Frances است که مردم از چندین جهت از فرانسه در جاده منتهی به سانتیاگو د کامپوستلا عبور می کنند. این جاده بیش از ۱۰ قرن قدمت دارد و تاریخی خاصی را در خود گنجاده است. اسپانیا را هم خیلی دوست دارم زیرا در آنجا بازی کردم و واقعا از آن کشور لذت می‌برم. شاید این بزرگترین تجربه من باشد.

وی در رابطه با اینکه در آنجا به دنبال بعد معنوی نیز بوده، گفت: می‌توانید هر جور که دلتان می‌خواهد با آن برخورد کنید. این دنیا خیلی کوچک است. شما با مردم دنیا ملاقات می‌کنید و موقعیت‌های جالبی برای شما رخ می‌دهد. در سفر با کسی ۵ دقیقه می‌مانی و پنج روز با یک نفر سفر می‌کنی. انگار داریم از زندگی حرف می‌زنیم. خیلی جالب است.

وی در پاسخ به اینکه چه کسی نویسنده محبوبش است، اظهار داشت: تعداد زیادی وجود دارد.

اسکوچیچ در ادامه در پاسخ به اینکه چه تجربه‌ای در کرواسی بدست آورده است، گفت: من در سال ۲۰۰۶ با ریجکا جام بردم. در اسلوونی سال ۲۰۰۸ جام حذفی و سوپرکاپ را بدست آوردم. در ریجا هم مربی بودم و هم دستیار مربی و بردن یک جام برایم خیلی اهمیت دارد.

وی در رابطه با اینکه فوتبال کرواسی را چقدر دنبال می‌کند، اظهار داشت: من همیشه فوتبال کرواسی را دنبال می‌کنم. دینامو تیم خوبی است و امیدوارم ریجکا این مبارزه را ادامه دهد. مثل اوسیک. مثل هایدوک. به نظرم البته هایدوک خیلی سخت است که بتواند قهرمان این فصل شود.

اسکوچیچ در خصوص اینکه لیگ کرواسی چقدر پیشرفت کرده، ادامه داد: به نظرم سطح لیگ خوب است در مقایسه با یک کشور کوچک. ما یک رقابت مناسب داریم با استادیوم‌های جدیدی که الان بهتر به نظر می‌رسند. البته این ساختمان‌ها فرسوده کار را زشت می‌کند. انگار ما در گذشته باقی مانده ایم. از این نظر ما یک کم عجیب و غریب هستیم.

سرمربی تیم ملی کشورمان در رابطه با اینکه در کرواسی آیا از مربیان به اندازه کافی قدردانی می‌شود گفت: در کشور ما هیچ ارزشی وجود ندارد. بنابراین مربیان نیز از این قاعده مستثنی نخواهند بود. در همه اقشار جامعه نظام‌های ارزشی در جای غلطی قرار گرفتند.

وی در خصوص اینکه چه سطحی از مربیگری او را مجذوب می‌کند، اظهار داشت: من از این وضعیت لذت می‌برم. حالا شیفته جام جهانی هستم. مطمئنا دوست دارم در اروپا ، اول از همه در اسپانیا ، یک تیم ملی دیگر یا باشگاه‌های دیگر کار کنم. فقط دوست دارم در سطح بالا کار کنم.

انتهای پیام/

منبع: پارس فوتبال

کلیدواژه: تیم ملی کشورمان اسکوچیچ در خصوص جام جهانی دوست دارم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۷۶۲۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با عشق به ایران در ارمنستان

موزه نسخه‌های خطی و دست‌نویس‌های باستانی ارمنستان، شاهکارهای نقاش و مینیاتوریست ایرانی ـ ارمنی «آندره سِوروگیان» از شاهنامه فردوسی را برای ۶ ماه به نمایش گذاشت. این موزه پیش از این، با رونماییِ گلچینی از آثار قاجار به مدت سه سال، به پیوندهای فرهنگی با ایران رنگ داده و همکاری‌هایی را با ایران برای مرمت نسخه‌های خطی آغاز کرده است.

به گزارش ایسنا، موزه ماتناداران (مسروپ ماشتوتس) در شهر ایروان ارمنستان، که به دلیل داشتن گنجینه‌ای از نسخه‌ها و کتاب‌های مقدس دعا، پس از کلیسای «اچمیادزین»، مکانی مقدس برای مردم این کشور به شمار می‌آید، محل برگزاری رویدادهای بسیاری به‌ویژه در پیوند با ایران بوده است. این موزه که حدود ۲۰ هزار نسخه و دست‌نویس باستانی در اختیار دارد و حدود ۴۵۰ اثر از میان آنها، نسخه‌های ایرانی است، به مدت سه سال گلچینی از آثار قاجاری را به نمایش گذاشته شده بود و در ادامه، نمایشگاهی از عکس‌های آرشیوی و کلکسیونی این موزه برپا شد که عکس‌هایی از ایران قدیم و دربار قاجار در بین آنها دیده می‌شد. از ۱۲ اردیبهشت ماه (اول ماه می) نیز مجموعه‌ آثار نقاش ایرانی ـ ارمنی در همین موزه به نمایش گذاشته شده است، آثاری که از مجموعه‌های مختلفی در جهان گردآوری شده و بخشی از آنها حاصل ۹ سال شیفتگی «آندره سِوروگیان» به شاهنامه فردوسی است.

ایوت تجریان ـ رئیس موزه ماتناداران (مسروپ ماشتوتس) ـ که دکترای تاریخ هنر دارد و به عنوان یک ایرانی ـ ارمنی از برگزاری نمایشگاه «آندره سِوروگیان» با هیجان سخن می‌گوید، در گفت‌وگویی که با ایسنا داشت، درباره اهمیت برپایی این رویداد در ارمنستان، که رنگ و حسی ایرانی دارد، توضیح داد: این نمایشگاه از اول ماه می (۱۲ اردیبهشت ماه) به یاد نقاش ایرانی ـ ارمنی «آندره سِوروگیان» برپا می‌شود. هرچند قبلا، تعداد بسیار اندکی از آثار سوروگیان در این موزه به نمایش گذاشته شده، ولی در نمایشگاه پیش‌رو مجموعه بیشتری از آثار او به نمایش درآمده است. آثار این نمایشگاه از مناطق مختلفی گردآوری شده است. پسر آندره سِوروگیان (دکتر امانوئل) که در قید حیات است و در آلمان زندگی می‌کند و حدود ۹۴ سال دارد، سال‌ها قبل کلکسیون بزرگی به این موزه اهدا کرد. این مجموعه شامل نقاشی‌هایی از آندره سوروگیان و آثاری از پدر بزرگشان، «آنتوان سوروگین» (از نخستین پیشگامان عکاسی در ایران که به عکاس قاجار معروف بوده) است. از کلسیای اچمیادزین (ارمنستان) نیز ۶ اثر در اختیار این نمایشگاه قرار داده شده است.

آندره سوروگیان زاده ۱۲ اردیبهشت ۱۲۷۵ خورشیدی در ایران، از نقاشان برجسته مینیاتور و از بنیانگذاران شیوه مردمی در نقاشی ایرانی
او ۹ سال در انزوا به سر برد و غرق در شاهنامه شد و ۴۱۶ اثر از این اثر فردوسی پدید آورد

او این توضیح را اضافه کرد: آثاری که از آندره سِوروگیان در موزه ماتناداران نگهداری می‌شود با آثار موجود در اچمیادزین تفاوت دارد؛ آثار آنجا از اسطوره‌های تاریخی ارمنی است، اما آثاری که ما در این موزه نگهداری می‌کنیم بیشتر از شاهنامه فردوسی، خیام و باباطاهر است. همچنین از موزه‌های مختلف آثاری که الهام‌بخش نقاشی‌های آندره سِوروگیان بودند در اختیار ما قرار داده شده است.

رئیس موزه ماتناداران گفت: این نمایشگاه قرار است تا ۶ ماه ادامه داشته باشد. پیش زمینه آن نیز همایشی بود که برای یکصد و سی‌امین سال یادبود سِوروگیان در نخستین روزهای فروردین (۲۱ و ۲۲ مارچ) برگزار شد، که مهمانی هم از بخش میراث مکتوب ایران داشتیم و یک گروه موسیقی از ایران نیز دعوت شده بود.

تجریان درباره شیوه کار آندره سِوروگیان که آن را ارزشمند و خاص کرده است، گفت: او ۹ سال خود را در خانه به انزوا برد و با خود عهد کرد که به مناسبت هزارمین سالگرد تولد فردوسی، (۱۹۳۴ میلادی) ۴۱۶ تابلوی بزرگ از روی شاهنامه به تصویر درآورد. یک نمونه از آن نقاشی‌ها را در موزه ماتناداران به نمایش گذاشته‌ایم. سِوروگیان به این منظور حتی یک دوره آموزش خوش‌نویسی گذرانده بود. دوستانش که صادق هدایت و بزرگ علوی بودند به او لقب «درویش» داده بودند. سوروگیان یکسری اثر هم از آثار خیام، حافظ و باباطاهر دارد.

امانئول فرزند آندره سوروگیان، آثاری از این نقاش برجسته را به موزه ماتناداران در ارمنستان اهدا کرده است.
در این بخش همچنین جلدهای لاکی دیده می‌شود که شیوه مرمت آن با مشارکت حمید ملکیان، به نمایش گذاشته شده است

رئیس موزه ماتناداران درباره دیگر رویدادهای این موزه که در پیوند با ایران بوده است، توضیح داد: سال گذشته از ماه نوامبر نمایشگاه بزرگی داشتیم که گلچینی بود از عکس‌های آرشیو و کلکسیون‌های مختلف که در این موزه نگهداری می‌شود. در این موزه هرگز نمایشگاه عکس نداشتیم. ما از عکاسان نسل اول ارامنه که در دربارهای مختلف کار کردند، کارهای زیادی در موزه داشتیم که هرگز به نمایش نگذاشته بودیم. در بین آنها عکس‌های زیادی از ایران وجود دارد، که مجموعه به نمایش گذاشته‌شده گلچینی است از آنچه در این موزه نگهداری می‌شود. این موزه چون به انستیتو نسخ خطی شهره است تا پیش از این، کسی به عکس‌های آن توجهی نکرده بود، درحالی که نگاتیوهای شیشه‌ای و عکس‌های زیادی داریم و اتفاقا من سه سال روی این مجموعه کار کرده بودم و این گلچین نتیجه آن کار تحقیقی است. آنها عکاسان ارامنی و روسی هستند که از اواخر قرن نوزدهم میلادی به ایران و دیگر نقاط دنیا سفر کرده بودند. این نمایشگاه قرار بود به مدت ۶ ماه برگزار شود، ولی چون خیلی استقبال شد، ادامه پیدا کرد.

عکسی از «آنتوان سوروگین» از «سیزده به در» در ایران که در نمایشگاه موقتی عکاسان ارامنه در موزه ماتناداران به نمایش گذاشته شد
او به عنوان عکاس دربار قاجار نیز معروف بود، هرچند عکس‌هایش به دربار محدود نشد و واضح‌ترین تصویر از مردم ایران در آن دوره را به قاب درآورد

تجریان ادامه داد: پیش از آن هم، نمایشگاهی از آثار قاجاری در موزه ماتناداران برگزار شده بود، که چندین بار تمدید شد. این نمایشگاه به مدت سه سال برقرار بود. روال کار موزه این است که نسخه‌های اصلی را نمی‌توانیم به مدت طولانی به نمایش بگذاریم، برای همین در طول برگزاری این نمایشگاه بعضی از نسخه‌ها را چندین بار جابه‌جا کردیم. ما در این موزه بیش از ۴۵۰ نسخه ایرانی داریم که بخشی از آن به دوره قاجار مربوط می‌شود. گلچینی از این آثار در آن نمایشگاه و به مدت سه سال به نمایش گذاشته شد.

 او درباره دلیل استقبال از نمایشگاه آثار قاجاری در ارمنستان، اظهار کرد: استقبال از آن نمایشگاه شاید متأثر از آشنایی مردم ارمنستان با آن مقطع تاریخی باشد؛ دوره‌ای که ارمنستان بخشی از سرزمین ایران بود و نقاشان  ارامنه از آن دوره بسیار تاثیر گرفته بودند. غیر از این، ایران برای ارامنه، سرزمینی افسانه‌ای و اسطوره‌ای و الهام‌بخشی بود.

البته نقش تجریان به عنوان رئیس ایرانی ـ ارمنی موزه در برگزاری چنین رویدادی بی‌تأثیر نبوده است و خودش هم درباره تأثیر آن گفت: مدیر بخش انستیتو همیشه می‌گوید ۹۰ درصد برنامه‌های موزه ماتناداران ایرانی شده است، مثلا ما میز نوروز را در ۲۱ مارچ چیده بودیم و همایش «آندره سوروگیان» را به گونه‌ای برنامه‌ریزی کردیم که همزمان با نوروز شده بود.

او ادامه داد: ما به عنوان دو کشور همسایه باید همدیگر را بشناسیم. متاسفانه زمانی که ارمنستان جزو شوروی بود، روابط دو کشور خیلی کم شده بوده و دو کشور از یکدیگر دور شدند. اکنون لازم است افزون بر روابط سیاسی، روابط فرهنگی دو کشور را تقویت کنیم. کارهای بزرگ از دل روابط فرهنگی بیرون می‌آید. مدیر جدید این مجموعه قبلا معاون وزیر فرهنگ ارمنستان بود، همان ابتدای کار که برنامه خواستند، توصیه کردم یک سفر به ایران برویم و ما در قالب هیأتی به تهران و قم سفری داشتیم که خیلی مفید بود. به قم رفتیم و کتابخانه آقای مرعشی را دیدیم و توافق‌هایی را با این کتابخانه داشتیم. از بخش میراث مکتوب و کتابخانه ملی و مرکز اسناد و بنیاد ایرانشناسی هم دیدن کردیم. این سفر سه روزه بود.

موزه نسخه های خطی ارمنستان (ماتناداران) که یکی از غنی‌ترین نسخه‌های خطی و دست‌نویس‌های باستانی جهان را در اختیار دارد

رئیس موزه ماتناداران اضافه کرد: ما همیشه با سفارت ایران در ارتباط هستیم و کارهای فرهنگی و همایش‌های زیادی را ترتیب می‌دهیم و نمایش نقاشی از شاهنامه، اثر آندره سوروگیان در راستای همین ارتباط دوستانه با سفارت ایران بوده است. همچنین طبق توافق با سفیر قبلی ایران، قرار بر این شد که مرمتگر ایرانی به ارمنستان بفرستند تا مرمتگران قدیمی که روی جلدهای لاکی تسلط نداشتند، آموزش دهد. تا به حال آقای حمید ملکیان دو بار از ایران به ارمنستان و این موزه آمده و در یک بازه ۱۰ و ۱۵ روزه، در این زمینه آموزش دادند.

او گفت: دانش مرمت ایران و ارمنستان خیلی متفاوت است. هدف ما از سفر به ایران نیز آشنایی و مکاشفه در این مورد بود و قرار است تا پایان تابستان، همکاران ما در بخش مرمت به ایران بروند تا این آموزش‌ها کامل شود.

تجریان درباره برگزاری نمایشگاه‌ها و همکاری‌های مشترک با ایران و همچنین تبادل آثار، با توجه به مجموعه آثاری که این موزه در اختیار دارد، اظهار کرد: برای برگزاری نمایشگاه و تبادل آثار نیز هنوز اتفاقی نیفتاده است، ولی باید این اتفاق رخ دهد. درحال حاضر ما بیشتر قصد داشتیم ارتباط علمی با ایران برقرار کنیم.

مینیاتوری از فردوسی که آندره سوروگیان به تصویر درآورده است

انتهای پیام