به نقل از «مهر»

تیم ملی زنان نیاز به برنامه بلندمدت دارد/ بازیکنان حمایت شوند

تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۸۳۴۰۰

به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی فوتبال زنان ایران برای نخستین بار در مسابقات جام ملت‌های آسیا شرکت کرد. ملی پوشان یک تساوی مقابل تیم هند میزبان به دست آوردند و برابر تیم‌های قدرتمند چین و چین تایپه متحمل شکست شدند تا از صعود به مرحله حذفی باز بمانند.

حضور تیم ملی فوتبال زنان برای نخستین در مسابقات جام ملت‌ها اتفاقی تاریخی بود که تجربه خوبی برای فوتبال زنان به ارمغان آورد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نخستین تجربه در تورنمنت قدرتمند جام ملت‌های آسیا

کتایون خسرویار مربی پیشین تیم فوتبال جوانان ایران در گفتگو با خبرنگار مهر در این ارتباط گفت: نخستین‌بار بود که تیم‌ملی فوتبال زنان در چنین تورنمنت قدرتمندی شرکت کرد. یک گروه سخت و یک گروه آسان در مسابقات وجود داشت. مهم‌ترین نکته این بود که تیم‌های مقابل با برنامه‌های طولانی‌مدت در این مسابقات حاضر شدند.

هند میلیون‌ها دلار در فوتبال زنان هزینه کرده‌است

مربی پیشین تیم‌ملی فوتبال جوانان در ادامه تاکید کرد: تیم هند میلیون‌ها دلار در فوتبال زنان هزینه کرده‌است و برنامه‌های آماده سازی بسیاری داشتند تا به این تورنمنت برسند. تیم‌ملی ایران به‌خوبی مقابل هند دفاع کرد. تیم ملی چین نیز یکی از قدرتمندترین تیم‌های دنیا محسوب می‌شود، در مسابقات جام ملت‌ها سال هاست که حضور دارد، تجربه شرکت در جام‌جهانی را دارند و دائماً در حال برگزاری دیدارهای تدارکاتی می‌باشند. حریفان نسبت‌به تیم‌ملی فوتبال زنان ایران تجربه بسیار بالاتری داشتند.

آینده فوتبال زنان روشن است

وی اظهار داشت: تیم چین‌تایپه نیز تجربه زیادی در مسابقات جام ملت‌ها دارد. بازیکنان کشور چین‌تایپه در مدرسه و دانشگاه در حال بازی کردن هستند و حتی در آمریکا و اروپا دائماً درحال بازی می‌باشند. آنها تجربه بسیار خوبی دارند. تیم‌ملی فوتبال ایران با شکست تیم اردن جواز حضور در مسابقات جام ملت‌ها را گرفت و نسبت‌به سایر حریفان برنامه بلندمدتی برای حضور در جام ملت‌ها نداشته‌است. شرکت در جام ملت‌ها اتفاق بسیار خوبی بود و مطمئن هستم که آینده تیم‌ملی فوتبال زنان ایران با این بازیکنان بسیار روشن است.

چین تایپه استراحت بیش‌تری داشت

خسرویار افزود: بازی مقابل چین‌تایپه می‌توانست بهتر باشد اما یکی از موضوعاتی که دوست دارم درباره آن صحبت کنم این است که تیم چین‌تایپه به نسبت تیم ایران استراحت بیشتری داشت چراکه بازی آن‌ها مقابل هند لغو شد. تیم ایران فقط دو روز استراحت داشت و به نسبت تیم چین‌تایپه بازیکنان ایران خسته‌تر بودن. مطمئنم اگر یک‌بار دیگر مقابل این تیم بازی کنیم نتیجه بهتری کسب خواهیم کرد.

کادر فنی و بازیکنان خوبی داریم و اگر حمایت شوند به هدفمان می‌رسیم

وی ادامه داد: حضور در تورنمنت جام ملت‌ها برای جنگیدن در مسابقات جام‌جهانی است و حریفان برنامه‌های طولانی‌مدت داشتند. تیم فیلیپین به مدت ۱۰ سال است که با یک کادر فنی بسیار خوب در حال فعالیت و کار است. بازیکنان فیلیپینی به‌ویژه در تورنمنت‌های آمریکا شرکت می‌کنند. فیلیپین از ۱۰ سال گذشته اعلام کرد که هدفشان حضور در جام‌جهانی است و در نهایت نیز به این هدف رسیدند. تیم ایران نیز باید چنین برنامه‌ریزی داشته باشد. کادر خوبی در اختیار داریم، بازیکنان تاپ ایران در تیم ملی حضور دارند و اگر بتوانیم بیشتر آنها را حمایت و دیدارهای تدارکاتی بیشتری پیش‌از تورنمنت‌های بزرگ برگزار کنیم نتیجه بهتری کسب خواهیم کرد. این رویه مثل این است که می خواهیم در جام‌جهانی شرکت کنیم اما هیچ دیدار تدارکاتی در پیش نباشد. امیدوارم فدراسیون بیشتر از گذشته فوتبال زنان را ببیند و در این زمینه برنامه‌ریزی بهتری صورت گیرد.

کد خبر 5414446 ساناز سلیمان آبادی

منبع: مهر

کلیدواژه: کتایون خسرویار فوتبال زنان تیم ملی فوتبال زنان ایران تیم ملی فوتبال ایران فوتبال تیم فوتبال پرسپولیس تیم فوتبال استقلال تهران سردار آزمون مسابقات انتخابی جام جهانی تیم ملی فوتبال امارات مسابقات فوتبال مقدماتی جام جهانی 2022 قطر جام جهانی 2022 قطر حمید سجادی دراگان اسکوچیچ تیم ملی فوتبال عراق اللهیار صیادمنش یحیی گل محمدی مسابقات جام ملت ها تیم ملی فوتبال زنان چین تایپه جام جهانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۸۳۴۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عباس عبدی: ضربه ایران به اسرائیل پیروزی راهبردی بود /جذب حمایت مردم از این حمله در تعارض با برخورد با زنان در خیابان ها است

 عباس عبدی روز قبل از حمله ایران به اسراییل یادداشتی نوشت که درباره ایران و اسرائیل بود. این یادداشت روز بعد و پس از حمله پهپادها وموشک‌های ایران به سرزمین‌های اشغالی منتشر شد.   به گزارش اعتماد، تحریریه روزنامه و همچنین آقای عبدی اطلاع نداشتند که حمله‌ای در راه است. بعد از حمله در برخی رسانه‌ها اعلام شد که علیه آقای عباس عبدی و روزنامه اعتماد اعلام جرم شده است. از آنجا که 10 روز از این ماجرا گذشته و احضاریه‌ای برای هیچ‌کدام ارسال نشده، تصمیم گرفتیم درباره نظرات آقای عباس عبدی که در آن مصاحبه اعلام شده بود گفت‌و گویی داشته باشیم که می‌خوانید:   آقای عبدی! ماجرای احضار شما به کجا انجامید؟ هنوز اقدام قضایی به بنده اعلام نشده است.

آیا فکر می‌کنید منتفی شده است؟ نمی‌دانم؛ ولی با توجه به توضیحاتی که داده‌ام و از مفاد آن مطلع هستند، به گمانم برداشت دقیقی از نوشته من نداشتند. البته معتقد نیستم که برای نوشتن باید برای کسی اعلام جرم کرد، اگر نوشته افراد متضمن دروغ و جعل نباشد، صرفا تحلیل و نظر باشد، باید محترم شمرده شود. و این را نشانه قدرت می‌دانم. هر چند معتقدم که با توجه به شرایط کلی کشور نیز برخی از مسائل را باید به عنوان نویسنده رعایت کنیم.   البته اکنون که مرز رسانه داخلی و خارجی برداشته شده است، متأسفانه نویسندگان داخل و در رسانه‌های رسمی کشور در موقعیت نابرابری با کسانی که در خارج هستند قرار دارند و این نابرابری یکی از عوامل خروج مرجعیت رسانه‌ای از داخل است و این خطر امنیتی برای ایران دارد.   با توجه به آن اعلام جرم، گفتید که دیگر در این موضوع خاص نمی‌نویسید. آیا اکنون که حداقل تا حالا منتفی شده، باز هم اظهارنظر نخواهید کرد؟ اگر اعلام جرم را اعلام نکرده بودند، بهتر بود. من متأسف شدم که چرا باید چنین تصوری را در جامعه القا کرد کسانی که سعی در نوشتن تحلیل‌های منطقی دارند، نیز با اعلام جرم مواجه می‌شوند؟ اگر بدون اعلام بود، من هم خبرش را مثل موارد دیگر منتشر نمی‌کردم. با این حال اکنون می‌توانم حرف بزنم، چون گمان می‌کنم نظراتم دچار تعبیرهای ناخواسته نخواهد شد.   پس اولین سوال را می‌پرسم؛ آیا ایران می‌توانست پاسخ ندهد؟ در عمل می‌توانست، همچنان که در موارد دیگر هم چنین کرده بود. ولی در سیاست نمی‌توانست، زیرا سیاست با روابط شخصی فرق می‌کند. در روابط شخصی «گذشت و عفو» و «بزرگ‌منشی» و این گونه رفتارها معنی می‌دهد و اتفاقا پسندیده هم هست. با گذشت از دیگران می‌توان اختلافات را بهتر حل کرد تا انتقام گرفتن. در عفو لذتی است که در انتقام نیست. ولی در سطح سیاست به‌ویژه در سطح بین‌الملل، گذشت بی‌معناست و چه بسا موجب تشدید خصومت هم باشد. پس پاسخ ندادن موجب تشدید بحران می‌شود   . ولی در هر حال باید به اثرات این پاسخ توجه داشت. این اتفاقات موجب می‌شود تنش میان دو طرف از حالت انعطاف‌پذیر و الاستیکی به وضعیت متصلب تغییر شکل بدهد. پیش از این طرفین اقداماتی را علیه یکدیگر انجام می‌دادند. گاه مستقیم، گاه غیرمستقیم و اغلب بدون پذیرش رسمی، در حالی که ناظران سیاسی می‌دانستند که کدام طرف، مستقیم یا با واسطه پشت ماجراست.   با این حال وضعیت آنها مثل مشت‌هایی است که بوکسورها به کیسه چرمی لاستیکی می‌زنند. ابتدا قدری تغییر شکل داده، فرورفتگی و عقب‌نشینی کرده، سپس بازگشت به حالت اول را شاهدیم.   پس اکنون ماجرا فرق کرده و از حالت الاستیکی و انعطاف‌پذیری به حالت نیمه شکننده تبدیل شده و در ادامه به وضعیت شکنندگی خواهد رسید. به عبارت دیگر ضربات علیه یکدیگر پرهزینه است و به‌ صورت متعارف قابل ترمیم نیست و هزینه بازی را بالا برده و امکان ادامه بازی را کم کرده است.   پس آیا می‌توان نتیجه گرفت که بحران میان ایران و اسراییل تشدید شده است؟ در واقع همان‌گونه که گفتم این بحران شکننده‌تر شده است. شما به راحتی می‌توانید به یک جسم الاستیک ضربه بزنید بدون اینکه نگران شکستن آن باشید، ولی چنین ضربه‌ای را به راحتی به شیشه نمی‌زنید. بنابراین مدیریت امور از این پس اهمیت دارد.   آیا به همین علت ایران پاسخ حمله بعدی اسراییل را نداد؟ طبیعی است که طرف مقابل هم نمی‌خواسته که ایران پاسخ بدهد، لذا ضربه محدودی را انتخاب کرده که این شیشه نشکند. به عبارت دیگر طرفین از یکدیگر تحلیلی داشته‌اند که منجر به مهار بحران شود. فراموش نکنیم که موضع غربی‌ها به ویژه ایالات متحده نیز در عدم رغبت آنان به رشد تنش نیز مهم بوده است.   گمان می‌کنید که زدن سفارت و پاسخ ایران و نیز پاسخ بعدی اسراییل متوازن بود؟ به نظر می‌رسد که این ماجرا از نظر تاکتیکی و نظامی و خسارات وارده متوازن نبود. در هر حال سفارت ایران را زدند و ایران تعدادی از فرماندهان خود را از دست داد و چنین خسارتی حداقل با اطلاعات موجود به اسراییل وارد نشده است.   ولی از نظر راهبردی کفه حمله کاملا به سود ایران بود. به عبارت دیگر اعلام رسمی و با اطلاع یافتن طرف مقابل و حمله از خاک ایران به اسراییل، فارغ از جزییات ماجرا و با آن حجم حمله یک پیروزی راهبردی بود. به‌ویژه که انتظار قبلی به عدم حمله بوده است.   به نظر می‌رسد که اقدام ایران نیز معطوف به همین هدف بوده و نه وارد کردن خسارت. فراموش نکنیم که ایالات متحده و بریتانیا و دیگر کشورهای غربی دربست در کنار اسراییل ایستاده بودند.   این پیروزی راهبردی چه آثاری در ایران می‌تواند داشته باشد. رسیدن به پیروزی همیشه ممکن است و حتی در مواردی ممکن است راحت رخ بدهد، مهم حفظ و تثبیت آن است. اجازه بدهید که مستندتر صحبت کنم. در سال ۱۳۸۸ تحلیلی نوشتم از وضع ایران و برای اطلاع مقامات فرستادم. بخشی از این تحلیل چنین است: پیش از خرداد ۸۸ بارها نوشته بودم که حکومت در ایران از ۴۰۰ سال گذشته یعنی از زمان اوج صفویه تا کنون هیچگاه بدین پایه که اکنون هست، قدرتمند نبوده است، ولی همیشه بلافاصله اضافه می‌کردم که متاسفانه این قدرت با نوعی از بی‌ثباتی هم همراه است.

افزایش قدرت حکومت مثل مناره‌ای است که قد می‌کشد و بلند‌تر می‌شود، اما به تناسب این ارتفاع پایه‌های آن عمیق‌تر و پهن‌تر نشده است. بنابراین به‌رغم اوج گرفتن، بر ناپایداری آن افزوده شده است و این پایه‌ها در حکومت چیزی نیست جز قدرت نرم‌افزاری آن. اگر از این زاویه نگاه کنیم، هر دستاورد خارجی باید از دو طریق پایدار و مستحکم شود. اول از طریق قرار دادن آن در دل یک سیاست خارجی معقول و قابل دفاع و عملی. دوم از طریق حمایت داخلی.

یک دستاورد خارجی را می‌توان مثل دست یافتن به یک بازیکن عالی فوتبال دانست که فقط هنگامی مفید و موثر است که ۱۰ بازیکن دیگر نیز کمابیش هم‌سطح او باشند؛ زمین و امکانات و دریافتی و استادیوم و اقتصاد باشگاه خوب باشد والا آوردن رونالدو در یک تیم ایرانی هیچ فایده‌ای برای فوتبال ما ندارد و همه هزینه‌های آن، زیان است. حمایت داخلی از این اقدام از دو طریق ممکن است. اول احترام گذاشتن به مردم و مطالبات آنان.   روشن است که وضعیت کنونی در مواجهه با زنان و با این ویدیوهایی که منتشر شده در تعارض با این مساله است. دوم و سوم و چهارم نیز بهبود اقتصادی است. پیروزی‌های خارجی به سرعت فراموش می‌شوند باید از طریق بهبود شرایط تثبیت شوند والا به ضد خودشان بدل خواهند شد.   نکته مهم ضربه راهبردی است که اسراییل در مجموعه ماجرای اخیر خورده است که در آینده به آن خواهم پرداخت. کانال عصر ایران در تلگرام