به نقل از «فارس»

هنری که از زنگ تفریح شروع شد/ بودجه فرهنگی هنری برای هنرمندان در نظر گرفته شود

تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۰۵۲۴۹

 خبرگزاری فارس مازندران؛ سرویس فرهنگی| وقتی کلاس دوم ابتدایی بودم در کتاب طراحی هنرمان عکس گل رز بود، زنگ تفریح که شد گل رز را کشیدم و بچه‌ها دور من جمع شده بودند و به همدیگر نشان می‌دادند، خیلی ذوق کردم، خواهر بزرگترم برایم مداد رنگی جایزه خرید تا مدتی از ذوقی که داشتم از آن مداد رنگی استفاده نمی‌کردم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر روز که می‌گذشت با تشویق خانواده به خصوص خواهرم بیشتر به این کار علاقه‌مند می‌شدم و حالا برای خود آموزشگاه هنرهای تجسمی دارم.

 

در حاشیه برگزاری نمایشگاه هنرهای تجسمی در شهرستان جویبار زهرا اصغری هنرمند شهر کوهی‌خیل از توابع شهرستان جویبار و مسؤول برگزاری این نمایشگاه به گفت‌وگو نشستیم که ادامه با هم می‌خوانیم، این هنرمند سخنان را اینگونه آغاز می‌کند؛ نقاشی را از نقاشی دیواری در سطح شهر, مهدکودک‌ها و مدارس شروع کردم و این ذوق و سلیقه از کودکی با من بوده است.

کار با نقاشی و مداد رنگی را همیشه دوست داشتم و حدود بیست سال است که به این کار مشغول هستم.

 

وی می‌گوید: کم کم به علاقه‌مندی‌ام به این رشته هنری پی بردم و به صورت تجربی نزد استاد کاظمیان دوره‌های مختلف این رشته را گذراندم و توانستم با دریافت مجوز آموزشگاه هنرهای تجسمی در شهر کوهی‌خیل به این حیطه وارد شوم.

این هنرمند جویباری  که در آموزشگاه خود سبک‌های مختلف نقاشی شامل نقاشی کودکان، طراحی و رنگ روغن را آموزش می‌دهد، بیان می‌کند: بیشتر کودکان و نوجوانان از این هنر استقبال می‌کنند.

خانواده‌ها فکر می‌کنند که نقاشی کردن مختص کودکان است و در سنین بزرگسالی زیاد از این رشته استقبال نمی‌کنند در صورتی‌که نقاشی حد و مرز نمی‌شناسد و در هر سنی و هر جنسی آرامش‌بخش است.

 

 اصغری درباره برگزاری نمایشگاه ها نیز اظهار می‌کند: برای برگزاری نمایشگاه در شهر کوهی‌خیل مکانی نداریم و مجبوریم نمایشگاه‌ها را در شهر جویبار برگزار کنیم و اکثر خانواده‌ها و هنرجویان از این موضوع ناراضی هستند و استقبال نمی‌کنند.

موضوع مهم اینکه وقتی نمایشگاهی برگزار می‌کنیم مسؤولان می‌آیند تماشا می‌کنند و و وعده و وعید می‌دهند که حمایت‌تان می‌کنیم ولی همین که می روند فراموش می‌کنند برای‌مان کاری انجام دهند.

وی یادآور می‌شود: مسؤولان می‌توانند با خریداری آثار هنرمندان و هنرجویان، باعث تشویق و دلگرمی آنها شوند.

 

این بانوی هنرمند با اشاره به اینکه مکان این نمایشگاه را  اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان جویبار در اختیار ما قرار داده، اضافه می‌کند: هیچ بودجه فرهنگی هنری برای ما هنرمندان در نظر گرفته نمی‌شود.

وی می‌گوید: از سال ۹۲ هر ساله این نمایشگاه را برگزار می‌کنم و فقط به خاطر تشویق هنرجویانم این کار را انجام می‌دهم تا ایده بگیرند و ایجاد خلاقیت شود، وقتی می‌بینم هنرجویم به علاقه‌مندی‌اش به این رشته پی می‌برد و حتی به خاطرش تغییر رشته و تغییر مسیر می‌دهد خیلی خوشحال می‌شوم که راهش را پیدا کرده است.

اصغری خاطرنشان می‌کند: در اوج کرونا به خاطر عشق به کارم و اینکه هنرجویانم در خانه خسته و افسرده نشوند و به خاطر حس مسؤولیتی که در قبال هنرجویانم داشتم، تمام پروتکل های بهداشتی را رعایت می‌کرم تا خانواده‌ها اطمینان کنند و فرزندان‌شان را برای آموزش نقاشی به آموزشگاه بفرستند و همچنین زمان کلاس‌هایم را بیشتر می‌کردم و حتی تک نفره و دو نفره برگزار می‌کردم.

انتهای پیام/۳۱۴۱/ج

منبع: فارس

کلیدواژه: هنرمند هنر تجسمی نمایشگاه روزهای کرونایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۰۵۲۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برپایی نمایشگاه آثار آندره سوروگیان درباره شاهنامه در ایروان

به گزارش خبرنگار مهر، موزه ماتناداران در شهر ایروان با نام کامل «ماتنادارانِ مسروپ ماشتوتس» از بنیادهای برجسته ارمنستان به شمار می‌رود که به نام ماشتوتس ابداع‌کننده الفبای زبان ارمنی، نامگذاری شده است.

«ماتناداران» در معنای لغوی به مجموعه‌ای گفته می‌شود که مکانی برای نگهداری اسناد، متون خطی و کتاب‌های دست‌نویس قدیمی یا چاپی است. این مجموعه، علاوه بر حفاظت از این متون، فعالیت‌های علمی دیگری از قبیل جمع‌آوری، ترمیم، طبقه‌بندی، تحقیق و نشر آن‌ها را نیز برعهده دارد.

مدیر ایرانی-ارمنی این موزه فعالیت‌های زیادی در راستای شناخت دو کشور ایران و ارمنستان انجام می‌دهد از جمله برگزاری چندین نمایشگاه و تبادل اطلاعات برای خوانش و مرمت نسخ خطی. یکی از این برنامه‌ها در راستای بزرگداشت نقاش ایرانی ارمنی بود پیش از این هم بارها نمایشگاه‌هایی برگزار کرد که هر کدام با استقبال خوبی مواجه شده است.

امروز نیز قرار است نمایشگاهی با عنوان شعر تندیس‌ها به مناسبت صد و سی سالگی آندره سوروگیان در موزه ماتناداران افتتاح شود. این موزه با همکاری مؤسسه علمی نسخه‌های خطی ماتنداران، موزه کلیسای اچمیادزین و مادر آتور آثار نقاشی «آندره سوروگیان» نقاش و هنرمند ایرانی-ارمنی از شاهنامه فردوسی را به نمایش می‌گذارد.

ایوت تجریان مدیر بخش موزه ماتناداران

آندره سوروگیان معروف به درویش‌خان، نقاش برجسته مینیاتور و یکی از بنیان‌گذاران شیوه مردمی در نقاشی ایرانی معروف به نقاشی قهوه‌خانه‌ای بوده است و در نقاشی ایرانی و سبک نقاشی مینیاتور صاحب سبک بود. این هنرمند ارتباط تنگاتنگی با مردم ارمنی و گذشته تاریخی آنها داشت.

پیش از این نیز همایشی برای این هنرمند ارمنی-ایرانی با همکاری با همکاری سفارت جمهوری ایران در جمهوری ارمنستان، مرکز فرهنگی سفارت جمهوری ایران در جمهوری ارمنستان و بنیاد سوروگیان برگزار شده بود.

در این راستا «ایوت تجریان» مدیر بخش موزه ماتناداران در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: این نمایشگاه با هدف یادبود این هنرمند ایرانی-ارمنی برپا شده است. پیش از این آمانوئل سوروگیان نوه آنتوان و فرزند آندره، که اکنون ۹۴ ساله ساکن آلمان هست، کلکسیون بزرگی از آثار پدر و عکس‌های پدربزرگش (آنتوان عکاس مشهور دوره ناصرالدین شاه) را اهدا کرده بود.

وی با بیان اینکه این نمایشگاه به مدت ۶ ماه در موزه ماتناداران برپا خواهد بود گفت: ما در این موزه و در موزه اچمیادزین نیز آثاری از سوروگیان داریم که به نمایش می‌گذاریم. در مجموع حدود ۳۰ اثر به نمایش گذاشته می‌شود که وی از داستانهای شاهنامه کشیده است. آثاری که از آندره سوروگیان در موزه ماتناداران نگهداری می‌شود با آثار موجود در موزه کلیسای اچمیادزین تفاوت دارد. آثار آنجا از اسطوره‌های تاریخی ارمنی است، ولی آثار موزه ما بیشتر از خیام و باباطاهر و شاهنامه فردوسی است.

تجریان که موضوع پایانه نامه‌اش «زندگی و آثار آنتوان سوروگین، عکاس ایرانی» بوده است گفت: این موزه به انیستیتوی نسخه شناسی و موزه نسخه‌های دست خطی معروف است و کسی به عکس‌های آرشیوی آن توجه نکرده بود در حالی که نگاتیوهای شیشه‌ای و عکس‌های زیادی از نسل اول عکاسان ارمنی درباره ایران داریم. من سه سال روی آن کار کردم و نتیجه آن برگزاری چند همایش و نمایشگاه شد.

در حال حاضر هم می‌توان نمایشگاه موقتی از تصاویر عکاسان ارمنی که به ایران آمده و عکاسی کرده‌اند را مشاهده کرد. این نمایشگاه به مدت ۶ ماه باید برگزار می‌شد اما هر بار به دلیل استقبالی که از آن شد، تمدید کردیم.

آندره سوروگیان ۹ سال در انزوا به سر برد و غرق در آثار فردوسی شد و ۴۱۶ اثر از شاهنامه فردوسی را نقاشی کرد که با تاریخ فوت این شاعر همخوانی داشت

تجریان به برگزاری نمایشگاه قاجار نیز اشاره کرد و گفت: این نمایشگاه هم به دلیل استقبال زیاد، بارها تمدید شد. منتها ما نمی‌توانستیم نسخه‌ها را خیلی طولانی به معرض نمایش بگذاریم به همین دلیل در طول سه سال، بارها آثار جا به جا می‌شد.

وی گفت: در این موزه بیش از ۴۵۰ نسخه ایرانی داریم و قسمتی از آن متعلق به دوره قاجار است. برخی از نسخه‌ها ناشناس هستند یا دیباچه ندارند بنابراین با توجه به سبک تهیه کاغذ و خط می‌توانستند قاجاری باشند. از این آثار هم در نمایشگاه استفاده کردیم. ایران برای ارمنیان بسیار مهم است و الهام بخش کارهای هنری آنها می‌شود. مانند آندره سوروگیان که عاشق ایران بود.

وی که پیش از این مدیر بخش هنری موزه بوده است گفت: بعد از اینکه من مدیر موزه مانتاداران شدم، ۹۰ درصد نمایشگاه‌ها و برنامه‌هایمان مرتبط با ایران است حتی نوروز امسال سفره هفت سین در موزه چیدیم. چون معتقد هستم کشورهای همسایه باید همدیگر را بشناسند. زمانی که ارمنستان جزو شوروی بود روابط بین دو کشور ایران و ارمنستان هم کم شد. اما الان زمانی است که باید روابط سیاسی و فرهنگی را احیا کنیم. چون هر کار بزرگی از کارهای فرهنگی نشأت می‌گیرد حتی سیاست.

یکی از نقاشی‌های آندره که به عنوان شاهکار او یاد می‌شود

وی ادامه داد: من در راستای همکاری‌های مشترک یک سفر به همراه همکارانم در موزه به شهرهای قم و تهران داشتیم و از کتابخانه مرعشی، مرکز میراث مکتوب، کتابخانه مرکزی و بنیاد ایرانشناسی دیدن کردیم. در کتابخانه مرعشی و کتابخانه های دیگر تعداد نسخ ارمنی وجود دارد که هیچ وقت روی آن کار نشده است.

تجریان گفت: همچنین همکاری زیادی با سفارت ایران و رایزنی فرهنگی ایران در ارمنستان می‌کنیم. در نظر داریم تا مرمت گران نسخ ایرانی و ارمنی هم با یکدیگر آشنا شوند. چند وقت پیش هم از یکی از مرمتگران مشهور ایرانی دعوت شد تا در دو هفته کارگاه عملی و تئوری برگزار کند. از ایروان هم قرار است چند نفری به ایران بیایند تا فعالیت‌های مشترک انجام شود.

کد خبر 6093804 فاطمه کریمی