به نقل از «جام جم آنلاین»

انواع سقف کاذب مدرن

تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۶۷۸۸۳

      سقف کاذب مدرن
امروزه از سقف کاذب به دلیل اینکه مزایای زیادی دارد بسیار مورد استفاده می گیرد. از سقف کاذب به چند منظور استفاده می شود باید گفت  که این نوع سقف به سقف اصلی متصل می شود. از مهم ترین علت هایی که باعث شده امروزه از سقف کاذب کناف استفاده شود ایجاد نورپردازی و دکوراتیو است. هم چنین وجود این سقف سبب می شود ارتفاع سقف اتاق شما کاهش یابد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر قصد دارید از سقف کاذب برای محیطی که در آن زندگی یا کار می کنید خریداری کنید به شما توصیه می کنیم حتما به وب سایت رویا هوس مراجعه کنید. زیرا این شرکت با سابقه چندین ساله خود توانسته انواع سقف کاذب مدرن را با بهترین کیفیت تولید و به بازار عرضه کند.
طراحی سقف کاذب
در انجام طراحی سقف کاذب باید بسیار هوشمندانه عمل کنید تا بتوانید یک طراحی درستی داشته باشید. از سقف کاذب می توان در همه بخش های خانه می توانید استفاده نماید. زیرا این سقف ضد آب بوده در و برابر رطوبت مقاوم است. باید حتما در خرید سقف کاذب، باید برای مکانی که قصد داریم از سقف کاذب برای آن استفاده نمایم توجه داشته باشیم به عنوان مثال اگر قصد داریم از آن برای مکان های مرطوب استفاده کنیم باید سقف کاذبی را خریداری کنیم که از پی وی سی ساخته شده باشد.
مزایای سقف کاذب
با توجه به مزیت هایی که در زیر قید شده است  سقف کاذب کاربرد فراوانی دارد
انعطاف پذیری بالا وزن بسیار سبک عایق در برابر صوت حمل و نقل آسان قابلیت تعمیر و تعویض آسان  
معایب سقف کاذب
مراقبت بالا احتمال ترک خوردن در مدت زمان طولانی خطر سقوط در هنگام زلزله
انواع سقف کاذب
از آنجایی که این سقف یکی از پرطرفدارترین سقف ها به شمار می آید همین رو این سقف دارای انواع زیادی می باشد. که در زیر نواع سقف کاذب مدرن به طور کامل شرح داده است.
سقف کناف پی وی سی
ابعاد تایل سقف پی وی سی60  در 60 می باشد. سقف کناف دکوراتیو به دو دسته تقسیم می شود که شامل سقف آسمان مجازی و تایل معرق و پلکسی است که بسیار پر کاربرد است.  سقف کاذب شبکه ای دارای چند نوع است نظیر تایل گچی، پی وی سی طرح دار، می باشد. یکی از علت های که از سقف پی وی سی بسیار استفاده می شود آن است که ضد آب و قابل شستشو است. اغلب از تایل بیشتر در مکان های مانند محیط های اداری و سرویس بهداشتی است. این نوع تایل دارای رنگ و طرح های متنوعی می باشد . این امکان فراهم شده تا شما مشتریان عزیز به وب سایت رویا هوس مراجعه کنید و محصول مورد نظر خود را انتخاب کنید و به صورت اینترنتی آن را سفارش دهید.
تایل سقفی آسمان مجازی
یکی از بهترین و پرطرفدارترین تایل سقفی آسمان مجازی است. زیرا این سقف به گونه ای طراحی شده است که احساس می کنید در طبیعت قرار دارید. موضوع دیگری که باید راجب این تایل به شما بگوییم آن است باید در نصب این تایل یک سری پارامتر ها را رعایت کنید. این پارامترها شامل انتخاب یک نورپردازی مناسب و انجام تاسیسات سیم کشی برق می باشد. اگر می خواهید فضای خانه خود را به یک فضای رویایی تبدیل کنید باید نورپردازی را به احسن انجام دهید. نکته ای که قابل توجه می باشد آن است این سقف باعث می شود این با کمی نگاه کردن به آن، خستگی از تن شما بیرون رود.  
مزیت تایل آسمان مجازی
وزن سبک و جابجایی آسان مقاوم در برابر آنتی باکتریال مقاومت در بالا در برابر حرارت، رطوبت و گرد و غبار دارای رنگ و طرح های متنوع به صرفه بودن آنها
جدا از مزیت ها یک سری معایب هم دارد آن هم به دلیل اینکه در طرح چاپی بر روی سقف آسمان مجازی که با ابعاد مختلفی انجام می گردد یکسان نیست بنابراین در زمان نصب باید حتما شبکه بندی انجام شود. از دیگر معایب این تایل آسمانی میتوان به متریال ها اشاره کرد. زیرا جنس متریال از طلق بوده و در ضخامت های مختلفی تولید می شود ولی به طور معمول ضخامت متریال باید 2 میلی متر باشد.
سقف تزئینی گریلیوم
یکی از سقف های که بسیار تزئینی به شمار می آیند سقف کاذب گریلیوم می باشد و معمولا جنس آن از آلومینیوم و آلیاژ است. یکی از مزیت های این سقف آن است که می توان از آن به طور تکی یا ترکیبی استفاده کرد.
سقف چوبی کاذب
یکی از انواع سقف کاذب مدرن، سقف کاذب چوبی است .این سقف جز سقف های کلاسیک محسوب می شود و بسیار در زیبایی دکوراسیون های داخلی موثر است. برای اجرای سقف کاذب چوبی باید از قبل آن لمبه کوبی، کلاف کشی و تراز سقف دور تا دور سقف انجام شود. جنس چوب های آن بسیار با کیفیت است و مداوم بالایی دارد.
سقف کاذب ترکیبی
همانطور که از اسم آن پیداست از برای ساخت این سقف چند نوع سقف کاذب استفاده شده و طرح های آن به شکل هندسی تبدیل شده است. باید حتما در زیر سازی از آهن کشی استفاده شود.
سقف آلومینیومی
در رابطه با سقف کاذب آلومینیومی باید بدانید که این سقف در زمان اجرای آن به هیچ وسیله ای نیاز ندارد برای اینکه این تایل بتواند در برابر تعریق و محیط رطوبتی حفظ کنند برای مقاوم بودن آن از تایل های روکش شده با پی وی سی استفاده می شود. تا دوام آن بالا رود.
سقف آکوستیک
 برای ساخت سقف آکوستیک از متریال های بسیار عالی و با کیفیت استفاده می شود. هم چنین این نوع سقف همانند دیگر سقف ها مزیت های خاص خود را دارد. البته از در مکان هایی سالن کنفرانس ها و سینماها از آکوستیک استفاده می شود.
نتیجه گیری
در این مقاله با انواع سقف کاذب مدرن آشنا شدیم و دانستیم که هر کدام مزیت های ویژه ای دارند از سقف کاذب به چند دلیل استفاده می شود که یکی از مهم ترین دلایل آن می توان به تغییر در دکوراسیون داخلی اشاره کرد.
سوالات متداول در باره انواع سقف کاذب مدرن
از سقف های کاذب در چه مکان هایی استفاده می شود؟
از سقف کاذب به دلیل اینکه بسیار در تغییر دکوراسیون موثر است در محیط هایی مانند پذیرایی، آشپزخانه سرویس بهداشتی و دیگر مکان ها قابل استفاده می باشد. سقف کاذب دارای چه ویژگی هایی می باشد؟
ویژگی های نظیر به صرفه بودن، وزن سبک و جا به جایی آن از مهم ترین ویژگی سقف های کاذب می باشد. در هنگام خرید سقف کاذب باید به چه نکاتی توجه داشته باشیم؟
باید حتما به جنس سقف کاذب، ابعاد محیطی که در اختیار داریم و قیمت آن را مد قرار دهیم.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: طراحی سقف کاذب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۶۷۸۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ریشه‌یابی علل کمبود مدافعان چپ ممتاز در فوتبال مدرن

اگرچه مشکل فقدان مدافع چپ‌های قابل اتکا در فوتبال انگلیس ملموس‌تر است، اما در تمامی لیگ‌های معتبر اروپایی وجود دارد. 

در فصل گذشته برای اولین بار در تاریخ ۵۰ ساله تیم منتخب فصل اتحادیه فوتبالیست‌های حرفه‌ای (PFA)، بازیکنان لیگ برتر انگلیس هیچ دفاع چپی را در ترکیب یازده نفره منتخب خود قرار ندادند. تنها مدافع کناری منتخب، کیران تریپیر بود که در کنار جان استونز، روبن دیاز و ویلیام سالیبا برگزیده شد.

طرفداری | امسال هم پیدا کردن یک مدافع چپ مناسب برای این تیم منتخب کار دشواری است. بخشی از این موضوع به خاطر مصدومیت بازیکنانی مثل اندی رابرتسون (۱۵ بازی)، لوک شاو (۱۲ بازی) و بن چیلول (۹ بازی) است. اما بخش دیگر هم به خاطر استفاده‌ تیم‌های مدعی قهرمانی، یعنی آرسنال و منچسترسیتی، از بازیکنان عجیب و غریب در این پست است.

اگر به دنبال یک مدافع چپ تخصصی بگردید که در بیش از نیمی از بازی‌های این فصل به میدان رفته باشد، گزینه‌های شما لوکاس دینیه، آنتونیو رابینسون یا دستینی اودوگی هستند. همه‌ این بازیکنان مدافعان چپ خوبی هستند، اما به سختی می‌توان آن‌ها را در سطح جهانی دانست. دلایل مختلفی برای کمبود مدافع چپ باکیفیت وجود دارد، اما به نظر می‌رسد مشکلی در رده‌های پایه نیز وجود داشته باشد.

جذابیت پست دفاع کناری را جیمی کرگر، بازیکن سابق لیورپول، با کنایه‌ای در یک برنامه تلویزیونی به بهترین شکل خلاصه کرده است. او می‌گوید: «هیچ بچه‌ای آرزو ندارد که وقتی بزرگ شد، گری نویل شود.» این جمله در عین شوخی بودن، نکته‌ مهمی را مطرح می‌کند. به طور سنتی، بازیکنان در پست دفاع چپ معمولا بازیکنانی هستند که در پست‌های دیگر عملکرد خوبی نداشته‌اند و به این پست منتقل شده‌اند؛ مثل مدافعان میانی یا وینگرهای سابق.

تقریباً تمام بازیکنانی که به یک فوتبالیست سطح بالای لیگ برتر تبدیل می‌شوند، بهترین بازیکن یا بسیار نزدیک به بهترین بازیکن در تیم جوانان خود بوده‌اند. و صد البته که تیم‌های بسیار کمی بهترین بازیکن خود را در دفاع چپ یا راست قرار می‌دهند. بهترین‌ها، هافبک‌ مرکزی هستند یا اگر گلزن باشند، مهاجم هستند. اگر کوچک و سرعتی باشند، وینگر هستند. اگر قوی و استوار باشند، مدافعان میانی هستند. اما به تیم جوانان خود یا تیم مدرسه خود فکر کنید و به بهترین بازیکن تیم خود فکر کنید. آیا آن‌ها یک مدافع چپ یا راست بودند؟ تقریباً با اطمینان می‌توان پاسخ داد: «نه».

اما تیم‌های بزرگسال به هر حال باید از جایی مدافعان چپ و راست پیدا کنند، و این کار اغلب شامل تغییر نقش یک بازیکن بااستعداد در رده‌های جوانان است. به عنوان مثال، ترنت الکساندر آرنولد صراحتا در مورد این موضوع صحبت کرده است که تغییر پست او به دفاع راست یک حرکت کاملاً حساب‌شده بوده است؛ تصمیمی که بعد از صحبت با کادر مربیگری لیورپول گرفته شد. آن‌ها فکر می‌کردند در خط هافبک بازیکن کافی دارند، اما در پست دفاع راست جای خالی وجود دارد.

در قرن بیستم، زمانی که بازی در پست دفاع چپ و راست یک وظیفه کاملاً دفاعی در نظر گرفته می شد، بازیکنان در این پست معمولاً مدافعان میانی بودند که به کناره‌ها منتقل می شدند. گری نویل نمونه بارز این موضوع است. وقتی از مدافعان کناری انتظار بیشتری برای حمله کردن می‌رفت، آن‌ها معمولاً بازیکنانی بودند که از پست وینگر به عقب آورده می‌شدند. این یک تغییر نسبتاً ساده بود. این بازیکنان باید یاد می‌گرفتند که در موقعیت‌های تک به تک مسلط باشند و چگونه از تیر دوم دفاع کنند. اما هر چه مدافعان کناری ذهنیت هجومی بیشتری پیدا می‌کردند، بیشتر در طول خط می‌دویدند و سانتر می‌کردند؛ اساساً همان کاری را انجام می دادند که زمانی برعهده وینگرها بود.

برای نمونه، وین بریج را در نظر بگیرید که در اواخر قرن بیستم ظهور کرد. او در تیم رزرو ساوتهمپتون مهاجم مرکزی بود، سپس چند فرصت حضور در تیم اصلی در پست وینگر چپ به دست آورد، اما در نهایت به یک مدافع چپ ثابت تبدیل شد. بهترین سال‌های او برای چلسی و انگلیس به عنوان ذخیره اشلی کول سپری شد؛ کسی که در تیم جوانان آرسنال مهاجم بود و اعتراف کرد که از تغییر پست به مدافع چپ ناامید شده است. این یک الگوی آشنا بود.

وین بریج کارش را به عنوان یک مهاجم مرکزی شروع کرد ولی بیشتر دوران بازی خود را به عنوان یک مدافع چپ سپری کرد

و هنگامی که مدافعان کناری در اورلپ کردن آنقدر راحت شدند که شبیه به وینگرها بازی می‌کردند، دیگر نیازی به وینگرها برای ایفای نقش مشابه نبود. از سال ۲۰۱۰ ظهور وینگرهایی که در عرض حرکت می‌کنند، به این معنی بود که بسیاری از وینگرهای باتجربه به جناح مخالف نقل مکان کردند؛ دیمین داف را در نظر بگیرید که در جناح راست و سایمون دیویس در جناح چپ برای فولام بازی می‌کنند. فولام در آن سال به فینال لیگ اروپا رسید. 

این حالا تبدیل به الگوی پیش‌فرض شده است و جوانانی که بزرگ می‌شوند به طور خودکار بهترین پست خود را در جناح مخالف پای قوی‌ترشان می‌بینند. روزگاری انگلیس در سمت چپ مشکل داشت چون هیچ بازیکن چپ‌پای با کیفیتی نداشت. حالا آن‌ها در سمت چپ مشکل دارند، چون تمام بهترین گزینه‌های هجومی کناری‌شان (بوکایو ساکا، کول پالمر و فیل فودن) چپ‌پا هستند و به همین دلیل در سمت راست بازی می‌کنند.

این موضوع هنگام تبدیل بازیکنان به مدافع کناری که هنوز انتظار می‌رود در جناح مربوط به پای ترجیحی‌شان بازی کنند، مشکل ایجاد می‌کند. تغییر پست از وینگر راست به مدافع چپ بسیار چشمگیرتر از تغییر پست از وینگر چپ به مدافع چپ است. زمانی مربیان فقط باید این بازیکنان را متقاعد می‌کردند که کار مشابهی انجام خواهند داد؛ یعنی دویدن و سانتر کردن، فقط با این تفاوت که این کار را از چند متر عقب‌تر شروع خواهند کرد؛ اما متقاعد کردن بازیکنی که با حرکات عرضی و شوت زدن مثل آرین روبن بزرگ شده است، برای تغییر کامل سبک بازی‌اش، کار دشوارتری است.

گاهی اوقات پیشنهاد شده است که ساکا، که در دوران ابتدایی میکل آرتتا مدتی به عنوان مدافع چپ هجومی بازی می‌کرد، می‌تواند آن پست مشکل‌ساز را برای انگلیس حل کند، اما چنین سناریویی بعید به نظر می‌رسد. این تغییری فاحش نسبت به کاری که او در حال حاضر انجام می‌دهد، محسوب می‌شود. اگر این موضوع چند دهه پیش بود و ساکا به جای بازی در جناح راست، در پست وینگر چپ برای آرسنال بازی می‌کرد، شاید به این اندازه مشکل‌ساز نمی‌شد.

بوکایو ساکا در حال بازی کردن برای آرسنال در پست مدافع چپ در فوریه ۲۰۲۰

پس چطور است که مدافعان میانی را به مدافعان کناری تبدیل کنیم؟ به هر حال، مدافعان به طور فزاینده‌ای به خاطر توانایی‌شان در حفظ توپ و تحرک‌شان انتخاب می‌شوند. برای مثال، بن وایت به شکل تحسین برانگیزی خودش را با بازی در پست مدافع راست وفق داده است، در حالی که پیش از این در پست مدافع میانی عملکرد خوبی داشت.

این راه حل در سمت راست جواب می‌دهد. اما مشکل برای مدافعان چپ دو جنبه دارد. اولین و واضح‌ترین دلیل این است که بازیکنان چپ پا از بازیکنان راست پا کم‌یاب‌تر هستند، بنابراین گزینه‌های کمتری برای انتقال به آن جناح وجود خواهد داشت. دومین مشکل (و مشکل مدرن‌تر) این است که تقاضای بیشتری برای چپ پا بودن مدافع میانی سمت چپ تیم شکل گرفته است، بنابراین بازیکنان این ناحیه از زمین باید در بازیسازی راحت باشد. البته الزاما نیاز نیست آن‌ها چپ پا باشند (ویرجیل فن دایک راست پاست، در سمت چپ بازی می‌کند و پاسور فوق‌العاده‌ای است) اما دلایل خوبی برای داشتن یک مدافع میانی چپ پا در سمت چپ وجود دارد؛ امروزه بیشتر از زمانی که ضربات دروازه به طور معمول از بالای سر مدافعان و به سمت یک مهاجم هدف قد بلند ارسال می‌شد، به مدافعان چپ پا در مرکز خط دفاعی نیاز است. به عنوان مثال، لیساندرو مارتینز در گذشته شاید به یک مدافع چپ تبدیل می‌شد. او فقط ۱/۷۵ سانتیمتر قد دارد و چپ پا است. اما در دوران مدرن، او به طور واضح یک مدافع میانی است.

امروزه احتمال این‌که مدافعان چپ بازیکنانی باشند که در گذشته وینگر بوده‌اند، کمتر شده است، چون این تغییر پست سخت‌تر شده است. همچنین، احتمال این‌که آن‌ها بازیکنانی باشند که سابقه بازی در مرکز خط دفاع را داشته‌اند، کمتر است، چون مربیان تمایل کمتری به انتقال دادن آن‌گریها از آن پست دارند. در چنین وضعیتی، کمبود مدافعان چپ باکیفیت، جای تعجب ندارد.

 

به قلم Michael Cox برای وبسایت The Athletic

از دست ندهید ????????????????????????

درخواست دروسی: سردار را در رم حفظ کنید اختلاف علنی رئیس فدراسیون با مجری تلویزیون اعتراض هوادار بارسلونا: ژاوی، مرد سر حرفش می‌ماند! رد پای آرتتا؛ اورتون بعد از 14 سال لیورپول را در خانه شکست داد!