به نقل از «ناطقان»

آشالازی؛شایع‌ترین اختلال حرکتی مری

تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۶۸۰۱۷

بیماری آشالازی اختلالی است که عبور غذا و مایعات از لوله بلع به معده را دشوار می‌کند. ناطقان: علائم آشالازی معمولاً به تدریج ظاهر می‌شود. اکثر افراد مبتلا، اختلال در توانایی بلع را به عنوان یک علامت اصلی و اولیه تجربه می‌کنند. همچنین ممکن است درد خفیف قفسه سینه وجود داشته باشد که به شکل تناوبی تکرار می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

احتباس بزاق و غذای بلعیده شده در مری اغلب ممکن است باعث برگشت این محتویات شود. علاوه بر این، چنین محتویاتی نیز ممکن است در طی تنفس به داخل ریه‌ها هدایت شوند. علائم دیگر این اختلال ممکن است شامل سرفه در طول شب و کاهش وزن قابل توجه، به دلیل مشکل در بلع، در مواردی که درمان نشده باقی بماند، باشد. خشکی چشم و خشکی دهان نیز در بیماران مبتلا به آشالازی غیرعادی نیست.

آسپیراسیون بزاق و محتویات غذا توسط افراد مبتلا به آشالازی ممکن است باعث ذات الریه، سایر عفونت‌های ریوی یا حتی مرگ شود. بروز سرطان مری در بیماران مبتلا به آشالازی به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد.

علل

علت دقیق آشالازی مشخص نیست. برخی از محققان بالینی گمان می‌کنند که این وضعیت به دلیل تحلیل رفتن گروهی از اعصاب واقع در قفسه سینه ایجاد شود و ممکن است یک شکل نادر و ارثی باشد.

آشالازی معمولاً بزرگسالان بین ۲۵ تا ۶۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با این حال ممکن است در هر سنی از جمله در دوران کودکی رخ دهد. آشالازی مردان و زنان را به تعداد مساوی مبتلا می‌کند مگر در مواردی که به نظر می‌رسد شکل ارثی را منعکس می‌کند که احتمال ابتلای مردان به زنان را دو برابر می‌کند.

علائم سرطان مری شبیه علائم مرتبط با آشالازی است. سرطان مری ممکن است تقریباً در هر نقطه از لوله شروع شود. سرطان‌های کوچک ممکن است بدون علامت باشند. با رشد تومور، اولین علامت ممکن است مشکل در بلع یا درد هنگام بلع یا احساس گیرکردن غذا در پشت استخوان سینه باشد. مشکل در بلع میتواند با سوء هاضمه، سوزش سر دل و خفگی همراه باشد. با این شرایط، کاهش وزن غیر معمول نیست.

آشالازی

تشخیص

رادیولوژی اغلب در تشخیص آشالازی مفید است. معاینه رادیولوژیکی، به ویژه با استفاده از باریم، ممکن است اتساع (بزرگ شدن مری)، احتباس غذا و ترشحات در مری را نشان دهد. هم چنین دستگاه‌هایی که فشار مایع را در مری اندازه‌گیری می‌کنند برای تأیید تشخیص آشالازی استفاده می‌شوند.

هدف درمان آشالازی، از بین بردن انسداد‌های ناشی از شل نشدن عضله اسفنکتر تحتانی مری است که با تجویز دارو، گسترش سطح مقطع عضله اسفنکتر یا از طریق جراحی انجام می‌شود.

داروی ایزوسورباید (یک نیترات با اثر طولانی) یا نیفدیپین (یک مسدود کننده کانال کلسیم) ممکن است برای افراد مبتلا به آشالازی تسکین دهنده باشد.

تقریباً ۷۰ درصد از موارد آشالازی را می‌توان به صورت مؤثر با بزرگ شدن عضله اسفنکتر تحتانی مری از طریق روشی به نام اتساع با بالون پنوماتیک درمان کرد.

درمان‌های جراحی آشالازی ممکن است تقریباً ۸۵ تا ۹۰ درصد موارد مؤثر باشد. طی این روش ها، فیبر‌های عضلانی در اسفنکتر تحتانی مری بریده می‌شوند. حدود ۱۵ درصد از افراد مبتلا به آشالازی علائم رفلاکس معده به مری را پس از این عمل جراحی تجربه می‌کنند. منبع: مهر برچسب ها: آشالازی ، شایع ترین اختلال حرکتی ، مری

منبع: ناطقان

کلیدواژه: آشالازی مری افراد مبتلا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۶۸۰۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه کسانی باید جراحی برداشتن لوزه را انجام دهند؟

به گزارش خبرآنلاین، استاد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با تاکید بر اینکه نباید به بهانه کوچک‌شدن یا از بین رفتن خود به‌ خودی لوزه بزرگ، نسبت به جراحی و برداشتن آن بی‌تفاوت باشیم، گفت: لوزه‌های بزرگ با بالارفتن سن، کوچک می‌شوند ولی عارضه‌های جبران‌ناپذیری برای فرد به دنبال خواهند داشت.

ایسنا در خبری نوشت: دکتر علیرضا موحدی درباره جراحی‌های لوزه، دلایل، عوارض و راه‌های پیشگیری از آن مواردی را مطرح کرد.

وی با اشاره به نقش لوزه در بدن اظهار کرد: لوزه‌ها بخش لنفاوی دفاعی بدن است که دفاع موضعی بخشی از بدن را برعهده دارند.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه تمام بخش سیستم دفاعی بدن را لوزه‌ها انجام نمی‌دهند و صرفا دفاع منطقه‌ای و موضعی کار لوزه است، توضیح داد: در مواردی پیش می‌آید که لوزه‌ها متورم می‌شوند، شایع‌ترین علت این مسئله عفونت‌های مکرر و محیط مناسب لوزه‌ها برای رشد میکروب باکتری است.

وی با بیان اینکه عوامل آلرژیک، استفاده از برخی غذاها، داروها و شرایط ایمنی بدن، می‌تواند منجر به بزرگ شدن لوزه‌ها شود، اضافه کرد: البته در تمامی افراد بزرگ شدن لوزه‌ها مشکل‌آفرین نمی‌شود، ممکن است لوزه‌های فردی از حد معمول بزرگتر شده باشد ولی هیچ مشکلی هم ایجاد نکند.

چه کسانی کاندید جراحی برداشتن لوزه هستند؟

موحدی ادامه داد: چنانچه تورم لوزه‌ها اختلالاتی در خواب ایجاد کند به این معنی که فرد نتواند به راحتی نفس بکشد، خرخر شبانه داشته باشد یا اینکه گلودرد مکرر داشته باشد یا در سال بیشتر از سه بار دچار عفونت چرکی و میکروبی ناحیه گلو شود که هر سه بار هم نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک باشد یا دچار گوش دردهای مکرر شود، نیاز به بررسی توسط متخصص دارد.

این متخصص گوش، حلق و بینی با بیان اینکه معمولا لوزه‌های متورم با لوزه‌ سوم همراه است، ادامه داد: محل لوزه‌های بزرگ در حفره‌ دهانی و حلق است ولی لوزه سوم کف جمجمه و پشت بینی قرار دارد، بنابراین این موضوع می‌تواند مشکلات تنفسی در ناحیه گوش برای بیمار ایجاد کند.

وی یادآور شد: ایجاد مشکلات جدی در ناحیه گوش، حلق و گلو، عفونت‌های مکرر گوش و اختلال خواب از جمله مواردی است که باید توسط پزشک متخصص بررسی شود.

ردپای لوزه‌های بزرگ در روند رشد

موحدی اختلال در روند رشد را یکی دیگر از عوارض بزرگ شدن لوزه‌ها دانست و توضیح داد: فردی که نتواند از بینی نفس بکشد معمولا دچار کم اشتهایی هم می‌شود، یعنی تنفس از راه دهان، تنفس خشکی است که منجر به کاهش اشتها می‌شود.

این استاد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با اشاره به اینکه بزرگ شدن لوزه، همیشه نیاز به مداخلات جراحی ندارد، خاطرنشان کرد: در برخی موارد با دارو درمانی، عفونت، نحوه نفس کشیدن، روند خواب، کنترل و یا درمان می‌شود و نیاز به جراحی نیست، به شرط اینکه تنفس فرد، از راه بینی باشد و بیمار در طول شب راحت بخوابد، در این شرایط نیازی به جراحی نیست.

وی تاکید کرد: عفونت‌های مکرر، بدخوابی، خرخر شبانه و نهایتا اختلال رشد از مهمترین دلایلی است که فرد را کاندید جراحی برداشتن لوزه می‌کند.

سن مناسب برداشتن لوزه‌ها تا پنج سالگی است

موحدی درباره سن مناسب جراحی لوزه نیز توضیح داد: اگر فردی با دهان باز می‌خوابد، خرخر شبانه دارد و یا بیشتر از معمول دچار عفونت گلو می‌شود، چنانچه جراحی برداشتن لوزه‌ها در او قبل از شکل‌گیری فک بالا و در سنین پایین یعنی حدود پنج سال باشد به مراتب بهتر است، چرا که با اختلالات دندانی و فکی مواجه نخواهد شد، ولی بعد از ۱۰ سالگی، ضایعات و عوارض دهانی و فکی و همچنین اختلال رشد متوجه فرد است.

وی در پاسخ به این سوال که آیا با برداشتن لوزه‌ها با عارضه‌هایی همراه است یا خیر؟ توضیح داد: تا زمانی که فرد با مشکلاتی که به آن اشاره شد مواجه نشده باشد، جراحی برداشتن لوزه برای او انجام نمی‌شود، بنابراین برداشتن لوزه صرفا با هدف درمان و همچنین پیشگیری از ایجاد مشکلات بعدی انجام می‌شود.

این متخصص گوش، حلق و بینی دانشگاه تاکید کرد: لوزه سوم تا سن ۱۰ سالگی آرام آرام تحلیل می‌رود و به عبارتی کوچکتر می‌شود اما در صورت نادیده گرفتن آن تا سنین بالاتر از ۱۰ سال خصوصا در مواردی که تفس را دچار مشکل کرده، قطعا اختلالات رشدی و فک به همراه خواهد داشت.

بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، وی با بیان اینکه اختلال در رشد فک نیز نیاز به درمان‌های اختصاصی دارد، ادامه داد: لوزه سوم در سن ۱۰ سالگی ممکن است به صورت کامل از بین برود ولی عارضه‌هایی از جمله اختلال رشد، فک، بدشکلی صورت برای فرد باقی می‌ماند بنابراین نیازی نیست تا ۱۰ سالگی صبر کنیم که لوزه از بین برود چرا که این اقدام عارضه‌های بیشتر و همیشگی را به دنبال خواهد داشت.

موحدی با بیان اینکه جراحی برداشتن لوزه‌ها با تشخیص پزشک و برای افرادی که دچارعارضه هستند، ضرورت دارد، یادآوری کرد: اگر این جراحی به موقع انجام شود عارضه‌ای برای بیمار ندارد، اما چنانچه دیرتر از موعد (بالاتر از ۱۰ سال) انجام شود، عملا فایده‌ای برای فرد نخواهد داشت؛ ضمن اینکه سایر مشکلات رشدی، دهانی و فکی برای همیشه برای فرد باقی می‌ماند.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899542