آنتی‌بادی‌های سرکش لخته‌های خون در مبتلایان به کووید-۱۹ ایجاد می‌کند
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۹۷۳۷۰
نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد آنتی بادی‌های سرکش مرتبط با ابتلا به کووید-۱۹ شدید ممکن است در ایجاد لخته‌های خون در برخی افراد آلوده به این ویروس دست داشته باشد.
به گزارش قدس آنلاین، ایرنا به نقل از خبرگزاری یونایتدپرس نوشت: داده‌های این مطالعه نشان می‌دهد، بیماران مبتلا به کووید-۱۹ شدید که لخته‌های خونی خطرناک ناشی از این ویروس را داشتند، نسبت به افرادی در این بیماری که لخته شدن خون را تجربه نکردند، سطوح بالاتری از آنتی‌بادی‌های آنتی فسفولید مانند ایمونوگلوبولین G در خونشان وجود داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گفته محققان «موسسه ملی قلب، ریه و خون»، این آنتی بادی ها در میان افراد مبتلا به اختلالات خودایمنی مانند لوپوس رایج هستند و می توانند در واکنش به عفونت های ویروسی و سایر واکنش های ایمنی نیز فعال شوند.
آنتی بادی ها، پروتئین هایی هستند که توسط سیستم ایمنی برای مبارزه با ویروس ها تولید می شوند. «ریسیا پرتوریوس»، محقق در مقاله‌ای که ماه ژانویه در مجله گاردین منتشر شد، نوشت: «کووید-۱۹ شدید نه تنها یک بیماری ریوی است، بلکه به طور قابل‌توجهی بر جریان خون و سیستم‌های لخته شدن خون نیز تأثیر می‌گذارد».
پرتوریوس و همکارانش که در مطالعه محققان «موسسه ملی قلب، ریه و خون» شرکت نداشت، در تحقیقات خود به تشکیل میکرولخته قابل توجه در خون بیماران مبتلا به کووید-۱۹ حاد و طولانی مدت پی بردند. پرتوریوس که استاد علوم فیزیولوژیکی در دانشگاه «استلنبوش» در آفریقای جنوبی است، می گوید: وجود این میکرولخته‌ها یا لخته‌های خونی کوچک می‌تواند برای شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به کووید طولانی مدت استفاده شود.
کووید طولانی مدت، به عنوان علائم مرتبط با ویروس کووید-۱۹ توصیف شده است که برای ماه‌ها و مدت‌ها پس از بهبودی فرد مبتلا از بیماری اولیه خود، ادامه می‌یابد. این بیماری با سندرم خستگی مزمن مقایسه شده است، با این وجود مبتلایان به کووید طولانی آسیب به قلب و سایر اندام‌ها را نیز تجربه می‌کنند.
به گفته محققان دانشگاه کالیفرنیا-سن دیگو، بیش از نیمی از افرادی که به ویروس کووید-۱۹ آلوده می شوند، علائم طولانی مدت دارند، در حالی که از هر پنج نفر مبتلا به کووید-۱۹، یک نفر دچار لخته شدن خون می شود.
محققان برای مطالعه جدید «موسسه ملی قلب، ریه و خون» که به رهبری دکتر «یوگن کانتی»، استادیار پزشکی قلب و عروق در دانشگاه میشیگان در آن آربور انجام شد، نمونه‌های خون جمع‌آوری‌شده از ۲۴۴ بیمار بستری شده در بیمارستان را به دلیل ابتلا به کووید-۱۹ تجزیه و تحلیل کردند.
به گفته محققان، بیماران با سطوح بالاتر ایمونوگلوبولین G به بیماری شدیدتری از کووید-۱۹ مبتلا می‌شدند و اغلب به دستگاه کمک تنفسی نیاز داشتند. آنها افزودند که ایمونوگلوبولین G به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا پاتوژن های خطرناکی مانند ویروس ها را تشخیص دهد، به آنها واکنش نشان دهد و آنها را به خاطر بسپارد.
آنها گفتند که به طور معمول، این ویژگی ها به محافظت از بدن در برابر ابتلا به بیماری و عفونت کمک می کند. به گفته محققان، با این حال، در برخی موارد، این واکنش می تواند بیش از حد افزایش یابد یا تغییر کرده و بیماری را بدتر کند.
آنها گفتند وقتی ایمونوگلوبولین G را از نمونه های خون جمع آوری شده در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ حذف کردند، شاخص های «چسبندگی رگ های خونی» کاهش یافت. برعکس، زمانی که آن ها همان آنتی بادی های ایمونوگلوبولین G را به نمونه های خون جمع آوری شده از افراد سالم اضافه کردند، یک پاسخ التهابی رگ خونی را مشاهده کردند که می تواند منجر به لخته شدن شود.
مشروح این مطالعه در مجله Arthritis and Rheumatology منتشر شده است.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: آنتی بادی لخته خون کووید 19 مبتلا به کووید ۱۹ ایمونوگلوبولین G آنتی بادی لخته های خون آنتی بادی ها طولانی مدت لخته شدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۹۷۳۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ میلیون مبتلا به دیابت در کشور/ آمار زخم‌های مزمن در دیابتی‌ها
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. دکتر حسام‌الدین علامه در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند. وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند. علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند. وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد. وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: 56 راز سلامت مردان که حتما باید بدانید بهترین میوه برای تقویت سیستم ایمنی بدن تشخیص زودهنگام بیماری‌های کبد را جدی بگیرید
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد