به نقل از «ایرنا»

روایت تصویری شهید محمدباقر حکیم در ایران

تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۱۷۷۴۴

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، کتاب حبیب خدا شامل ۱۳۲ تصویر از شهید محمدباقر حکیم است که شامل حضور در حسینیه جماران و محضر امام خمینی (ره)، سخنرانی در جمع راهپیمایان عراقی در تهران، حضور در نماز جمعه تهران، شرکت در راهپیمایی ها، در کنار شهدای محراب، حضور در مجلس عزاداری ماه محرم و اقامه نماز در جمع اسرای عراقی در ایران است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از دیگر تصاویر می توان به تصاویر شرکت در مراسم تشییع شهدای دفاع مقدس، بدرقه مجاهدان بدر، سخنرانی در جمع مجاهدین بدر در پادگان آموزشی، حضور در مناطق جنگی با لباس نظامی، عیادت از جانبازان مجاهد بدر، حضور در پنجمین کنفرانس اندیشه اسلامی در تهران، حضور در رزمایش مجاهدین بدر به همراه سردار شهید قاسم سلیمانی، بازدید از محل آموزش مجاهدین بدر با همراهی شهید ابومهدی المهندس، دیدار با سیدحسن نصرالله، در کنار شهید سیدعباس موسوی، سخنرانی در یادواره شهدای خاندان حکیم، دیدار با رهبر انقلاب در حاشیه نخستین دوره مجمع تقریب مذاهب اسلامی اشاره کرد.

کتاب حبیب خدا به همت موسسه فرهنگی رسانه‌ای شهدای آل حکیم و به کوشش محمدمهدی یزدی در ۵۰۰ نسخه از سوی انتشارات یا زهرا منتشر شده است.

آیت الله سیدمحمد باقر حکیم رییس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق و یکی از مشهورترین روحانیون فعال سیاسی این کشور در سده بیستم به شمار می‌رود که در هشتم شهریور سال ۱۳۸۲ مصادف با اول رجب پس از اقامه چهاردهمین نماز جمعه طی یک عملیات تروریستی بر اثر انفجار خودروی بمب گذاری شده در جوار بارگاه امیرمومنان (ع) به شهادت رسید.

سیدمحمدباقر حکیم فرزند مرجع تقلید شیعیان آیت‌الله سیدمحسن حکیم در ۱۳۱۷ در نجف اشرف دیده به جهان گشود.

وی از همان آغاز کودکی به حوزه علمیه رفت و تمام تلاش خود را برای آموختن فقه اسلامی به کار بست. نبوغ علمی، قدرت اندیشه و استعداد فوق العاده وی، تجلیل و قدردانی مدرّسان و استادان حوزه را برانگیخت و سرانجام موفق به دریافت مدرک اجتهاد در فقه، اصول و علوم قرآنی شد.

البته ایشان تنها به علوم رایج حوزوی اکتفا نکرد، بلکه کرسی درس خود را از حوزه نجف به دانشگاه اصول دین بغداد که یکی از بنیانگذاران آن بود، توسعه داد. این عالم نامدار در کنار فعالیت‌های دینی، همواره توجه خاصی به سیاست داشت و در اوایل جوانی به جرگه مبارزان سیاسی پیوست و در بنیانگذاری حزب الدعوه الاسلامیه زیر نظر پدرش مشارکت داشت.

این فعال سیاسی و خستگی ناپذیر از پیشگامان مبارزه با رژیم بعث بود و در راستای سرنگونی این رژیم و نجات ملت عراق از زیر بار ظلم و ستم صدام بسیار تلاش کرد به شکلی که مساله محنت و مصیبت مردم عراق همواره محور سخنان و فعالیت‌های وی بود و این اقدام ها تأثیر بسیاری در سرعت بخشیدن به سقوط صدام داشت. به دنبال این فعالیت ها حکیم چندین بار از طرف رژیم بعث حاکم بر عراق بازداشت شد.

در نخستین مرتبه در ۱۹۷۴ میلادی به همراه جمعی از علما از جمله شهید محمّدباقر صدر دستگیر و به بغداد منتقل شد و مورد اذیت، آزار و شکنجه وحشیانه قرار گرفت. ۲ سال بعد بار دیگر همراه شماری از علمای مجاهد در کنار شهید صدر بازداشت شد که بر اثر فشار بین‌المللی به ویژه کوشش‌های امام موسی صدر آزاد شدند.

نیروهای حزب بعث چند سال بعد در حالی که شیعیان برای مراسم اربعین حسینی آماده می‌شدند، حرکت‌شان را به خاک و خون کشیدند، مسیر پیاده‌روی زائران از نجف به کربلا را بستند و عده‌ای از طلاب و مردم بازداشت شدند که شماری از آنها به جوخه‌های اعدام سپرده شدند. آیت‌الله سید محمّدباقر حکیم در همین ارتباط در ۲۳ بهمن ۱۳۵۵خورشیدی بار دیگر بازداشت شد و پس از شکنجه‌ فراوان به حبس ابد محکوم شد. تا اینکه در ۱۳۵۷ خورشیدی با صدور فرمان عفو عمومی، تعدادی از زندانیان سیاسی و عادی آزاد شدند و آیت‌الله سید محمّدباقر حکیم پس از ۱۸ ماه زندان در زمره آزادشدگان بود که البته زیر نظر قرار داشت و اجازه‌ خروج از عراق نیز به او داده نشد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و شهادت سید محمد باقر صدر امکان ماندن حکیم در عراق غیر ممکن بود و از این رو چند ماه قبل از شروع تجاوز نظامی صدام علیه جمهوری اسلامی ایران به طور محرمانه از عراق خارج و خود را به سوریه رساند و مدت کوتاهی پس از شروع جنگ تحمیلی به عنوان میهمان امام خمینی(ره) به تهران آمد و در خانه‌ای نزدیک بیت امام ساکن شد. در واقع هنگامی که حکیم وارد ایران شد و در حضور امام(ره) آمادگی خود را برای پیکار با حکومت بعثی عراق اعلام کرد، امام(ره) به او فرمود «راهی را که انتخاب کرده‌اید، سخت و دشوار است. شما فرزند مرجع بزرگ شیعیان، آیت‌الله سید محسن حکیم هستید؛ می‌توانید به قم بروید و تحصیلات حوزوی را ادامه داده یا اینکه به مبارزه ادامه دهید؛ برای انتخاب یکی از این دو راه آزاد هستید.» آیت‌الله حکیم چند روز فکر کرد و تصمیم نهایی خود را به آگاهی امام رساند و گفت که راه مبارزه با حکومت صدام حسین را برگزیده است؛ زیرا وی برای سرنگونی حکومت ددمنش حزب بعث، از عراق خارج شده است.

بدین ترتیب این عالم برجسته در ۱۳۵۹خورشیدی به ایران‌ آمد و رژیم‌ بعث‌ او را به‌ اتهام‌ همکاری‌ با دشمن ‌به ‌طور غیابی‌ به‌ اعدام‌ محکوم‌ کرد. وی در زمانی که در ایران ساکن بود، مجلس‌ اعلای‌ انقلاب‌ اسلامی‌ عراق‌ را تشکیل‌ داد که‌ در ابتدا به ‌عنوان‌ سخنگو و بعد از چند سال ریاست‌ این‌ مجلس‌ را بر عهده‌ گرفت تا بتواند از این‌ طریق‌ فعالیت‌های‌ سیاسی‌ خود را ادامه‌ دهد. در واقع با توجه‌ به‌ این‌که‌ وی جهاد مسلحانه‌ را از مهمترین‌ راه های‌ مبارزه‌ با رژیم‌ بعث‌ عراق‌ می‌دانست، اقدام‌ به ‌تشکیل‌ سپاه‌ بدر، شاخه‌ نظامی‌ مجلس‌ اعلای‌ انقلاب‌ اسلامی‌ عراق‌ کرد که‌ خود ریاست‌ آن‌ را بر عهده‌ داشت. این فعالیت های سیاسی باعث شد که در ۱۳۶۳خورشیدی مزدوران‌ بعثی‌ عراق‌ در یک‌ حمله ‌ناجوانمردانه، ۷۰ تَن از خانواده‌ وی را که‌ در میان‌ آنان‌ کودکان‌ و افراد مسنی‌ بودند، دستگیرکرده‌ و به‌ زندان‌ انداختند و ۹۰ تن از خانواده وی به‌ دست‌ رژیم‌ بعثی‌ عراق‌ به‌ شهادت‌ رسیدند.

این عالم مجاهد در دوران جنگ تحمیلی در خطوط مقدم جبهه‌ها حضور می‌یافت تا بدین‌گونه مخالفت خود را در برابر اقدام تجاوزکارانه حکومت صدام نشان دهد. وی با اقدامات خود توانست احترام اهل سنت عراق و حتی مسیحیان آن کشور را هم به دست آورد؛ چرا که در زمینه استقلال عراق و رهایی این سرزمین از زیر یوغ استبداد حکومت بعثی‌ها و وابستگی به شرق و غرب و حق‌خواهی، تنها شعار مظلومیت شیعیان را سر نمی‌داد، بلکه حقوق همگان را خواستار می‌شد. وی همچنین با فتواهای خویش ستم به کردهای شمال عراق و جنگ و درگیری با آنان را حرام می‌دانست و این رفتار، حکومت بعثی‌ها را وادار به واکنش می‌کرد.

سیدمحمدباقر حکیم در کنار تلاش‌های گسترده سیاسی، توجه ویژه‌ای به مسایل فرهنگی، اسلامی نیز داشت به گونه ای که بیش از ۶۰ کتاب و رساله در رشته های مختلف علوم اسلامی شامل فقه، تفسیر، علوم قرآنی، جامعه شناسی، اقتصاد، تاریخ و علوم سیاسی به رشته تحریر درآورد. وی همچنین نقش به سزایی در پی‌ریزی مجمع جهانی تقریب بین مذاهب اسلامی و مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) ایفا کرد و مرکز پژوهش‌های تاریخ نوین عراق و مؤسسه دارالحکمه را در قم پایه‌گذاری کرد و در نتیجه تلاش‌های این عالم وارسته نزدیک به چهار هزار استاد و طلبه عراقی وارد حوزه علمیه قم شدند.

به دنبال سرنگونی رژیم صدام، این عالم وارسته پس از ۲۳ سال دوری از وطن در اردیبهشت ۱۳۸۲ خورشیدی برای کمک به ملت عراق به کشور خود بازگشت. مردم عراق با شور و شادمانی فراوان او را که ریاست مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق و فرماندهی سپاه بدر را به عهده داشت در آغوش گرفتند؛ تا جایی که بسیاری ورودش را به عراق به آمدن امام خمینی(ره) به ایران همانند کردند.

بعد از سقوط صدام حسین، ترور شخصیت‌های شیعی و بزرگ عراقی که می‌توانستند نقشی عمده در عراقی جدید ایفا کنند، در دستور کار تکفیری‌ها و نیروهای صدامی قرار گرفت. یکی از این شخصیت های تاثیرگذار محمد باقر حکیم بود که به‌ نماد روحانیت‌ شیعه‌ تبدیل‌ شده‌ بود. سرانجام این عالم مجاهد و نامدار پس از سقوط رژیم صدام به تبلیغ و فعالیت سیاسی و اقامه‌ نماز جمعه در صحن علوی پرداخت اما هنوز چند ماه از ورودش به زادگاه خویش نگذشته بود که در هشتم شهریور ۱۳۸۲خورشیدی پس از اقامه چهاردهمین نماز جمعه در حرم علوی در حالی که از حرم خارج می‌شد، در پی انفجار ۲ خودروی بمب‌گذاری شده همراه بیش از ۱۰۰تَن از نمازگزاران به شهادت رسید. یکم رجب به مناسبت شهادت سید محمد باقر حکیم در عراق به عنوان روز شهید معروف است. 

برچسب‌ها حوزه علميه آیت الله سید محمد باقر حکیم کتاب عراق ابومهدی المهندس قاسم سلیمانی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: حوزه علميه آیت الله سید محمد باقر حکیم کتاب حوزه علميه آیت الله سید محمد باقر حکیم کتاب عراق ابومهدی المهندس قاسم سلیمانی محمد باقر حکیم آیت الله سید باقر حکیم بازداشت شد فعالیت ها نماز جمعه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۱۷۷۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

باقری:‌ گذر موفق ایران از نشیب وفرازها مرهون حکمت رهبر معظم انقلاب است

به گزارش گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا، علی باقری در نشست رونمایی از فصلنامه تاریخی - سیاسی «ماجرا» که به نحوه گذر موفق جمهوری اسلامی ایران از تهدیدهای امنیتی و نظامی سال‌های ۱۳۶۹ (تجاوز صدام به کویت) و ۱۳۷۷ (حاکم شدن طالبان در افغانستان و به شهادت رساندن دیپلمات‌های ایرانی در مزارشریف) و ۱۳۸۰ (رخداد یازده سپتامبر و حمله آمریکا به افغانستان) و ۱۳۸۱ (تجاوز آمریکا به عراق و سرنگونی صدام) پرداخته است، اظهار داشت: رمز عبور موفق و پیروزمند جمهوری اسلامی از چهار گذرگاه تهدید و خطر جدی، حکمت رهبر انقلاب اسلامی است.

معاون سیاسی وزیر امور خارجه با اشاره به مدیریت و راهبری هوشمندانه رهبر انقلاب اسلامی در گذر موفق از چهار رویدادی که طی دهه نخست ولایت ایشان می‌توانست ایران را به جنگ‌های با نتیجه نامعلوم بکشاند و در تشریح ماهیت حکمت رهبری در این خصوص گفت: تعامل فعال و هوشمندانه ایران با دو گزاره راهبردی و به ظاهر متناقض «پرهیز از جنگ» و «نهراسیدن از جنگ»، رمز عبور موفق جمهوری اسلامی ایران از این تهدیدها بود و در عمل توانست با ایجاد بازدارندگی فعال، «پیروزی بدون جنگ» را محقق کند.

باقری با اشاره به لزوم الگوسازی از تدابیر رهبری و سیاست‌های نظام در طول دهه‌های گذشته با هدف بهره‌گیری از تجربه‌های موفق و عبرت از تجربه‌های ناموفق به لزوم تاریخ‌نگاری عالمانه، بی‌طرفانه و جامع رویدادها و تحولات اشاره کرد و گفت: تاریخ‌نگاری درست و صادقانه انقلاب اسلامی کاری جهادی و مصداق بارز جهاد تبیین است.

معاون سیاسی وزیر امور خارجه با اشاره به نقش و جایگاه حکمت در سامانه حکمرانی ولایت امر، گفت: حکمت فراتر از علم و دانش و تجربه و اطلاعات است و زمانی که نور تقوا بر علم و دانش تابیده شود، حکمت هویدا می‌شود و این ویژگی مختص نظام دینی است، چرا که منبع این نور آراستگی به زیور تقوای فردی و سیاسی است.

باقری با اشاره به فرآیند تربیت نیروی انسانی در مسیر حکمرانی دینی طی چهار و نیم دهه گذشته، گفت: شخصیتی برجسته و بی‌نظیر مانند سردار سلیمانی، محصول مکتب امامین انقلاب اسلامی و ثمره تربیت در سایه حکمت خمینی و خامنه‌ای است.

معاون سیاسی وزیر امور خارجه با اشاره به اختلاف میان جریان‌های سیاسی داخلی در سال ۱۳۶۹ در موضوع ورود یا عدم ورود به جنگ علیه آمریکا در قضیه تجاوز صدام به کویت، گفت: سیر تکاملی انقلاب اسلامی و حکمت رهبری انقلاب توانست افکار عمومی را چنان ارتقا دهد که در سال ۱۴۰۳ درباره پاسخ قاطع به تجاوزگری رژیم صهیونیستی، مواجه با یک اجماع ملی قاطع بودیم و ابتکار تادیب رژیم صهیونیستی، نه‌تنها موجب تشویش افکار عمومی نشد، بلکه در عمل موجب تحکیم وحدت ملی و ارتقای همدلی ملی شد.

باقری با اشاره به این که گذر موفق ایران از نشیب و فرازهای نظامی و امنیتی چند دهه گذشته مرهون حکمت آیت‌الله خامنه‌ای بوده است، تصریح کرد: دستاورد مهم و راهبردی صیانت از امنیت ملی، تامین منافع ملی، حراست از تمامیت ارضی و حفاظت از حاکمیت ملی، مرهون سازوکارهای سخت و نرمی است که در طول سال‌های گذشته بر اساس تدابیر رهبری انقلاب در کشور نهادینه شده و این مهم نیز جلوه‌ای از حکمت رهبری انقلاب است. وی در ادامه افزود: این که در اوایل دهه ۱۳۷۰ ایران مبادرت به طراحی و ساخت موشک‌هایی می‌کند که سامانه‌های پدافندی پرهزینه و پیشرفته آمریکا و صهیونیست‌ها و همپیمانان آنها در دهه ۱۴۰۰ از رهگیری و مقابله با آن ناتوانند، حاکی از درایت رهبری، هوشمندی نظامیان، تخصص دانشگاهیان، توانمندی فناوران، مهارت صنعتگران و دوراندیشی دیپلمات‌های ایرانی است.

معاون سیاسی وزیر امور خارجه با اشاره به پیروزی بزرگ ناشی از عملیات وعده صادق که بازدارندگی فعال را به نفع جمهوری اسلامی ایران رقم زد، گفت: همانگونه که «طوفان الاقصی» سامانه‌های نظامی، اطلاعاتی و امنیتی رژیم صهیونیستی را در معرض خسارات غیرقابل ترمیم قرار داد، «وعده صادق» نیز سامانه تدبیر آمریکا در منطقه را با چالش‌های جدی مواجه نمود و تجدیدنظر در راهبردهای امنیت ملی را بر آمریکا تحمیل کرد.

باقری با بیان اینکه حفظ بازدارندگی فعال در گرو هم افزایی بیشتر و موثرتر همه ارکان نظامی، امنیتی، اطلاعاتی و سیاسی و دیپلماسی عمومی کشور است، تصریح کرد: حکمت رهبری اجازه نمی‌دهد حتی در پرتو پیروزی بزرگ وعده صادق، دستگاه‌های مسئول حتی لحظه‌ای از ارتقای بازدارندگی فعال در عرصه‌های مختلف غفلت کنند و به همین جهت، دستورکار دستگاه سیاست خارجی نسبت به قبل از عملیات وعده صادق گسترده‌تر، هوشمندانه تر، مبتکرتر، دوراندیشیانه تر و عملیاتی تر شده است.

انتهای پیام/