ابزار‌هایی که پس از جراحی در بدن بیماران باقی می‌مانند!
تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۲۴۳۷۵
به گزارش جام جم آنلاین، با اعلام مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژی آمریکا (NCBI)، تخمین زده می شود که ابزار‌های جراحی در داخل بدن بیماران بین ۰.۳ تا ۱.۰ در هر ۱۰۰۰ عمل شکمی باقی می‌مانند.
انجام هر نوع جراحی حتماً استرس زا خواهد بود؛ اما اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، بهبود خواهید یافت و می‌توانید به کار‌های روزمره خود بازگردید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
زمانی که جراحان با سهل انگاری عمل می‌کنند، بهبودی اغلب دچار مشکل می‌شود. یکی از رایج‌ترین سهل‌انگاری‌ها، جا گذاشتن ابزار‌های جراحی در بدن بیماران است.
هنگامی که این اتفاق می‌افتد، ممکن است اقدامات اضافی برای برداشتن تجهیزات، مورد نیاز باشد که می‌تواند به طور قابل توجهی روند بهبودی را طولانی کند و صورت حساب‌های پزشکی را افزایش دهد.
طبق تخمین NCBI از ۲۸ میلیون عمل سالانه در سراسر کشور آمریکا، ۱۵۰۰ مورد از ابزار‌های جراحی باقی مانده وجود دارد. ابزار‌ها اغلب در شکم، خلف صفاق و لگن باقی می‌مانند.
بسته به روش، یک جراح می‌تواند از بیش از ۲۵۰ ابزار و ابزار جراحی مختلف در طول یک عمل استفاده کند. اگر جراح یا تکنسین جراحی که مسئولیت نگهداری از ابزار‌ها را بر عهده دارد، توجهی نداشته باشد، به راحتی می‌توان ردیابی تجهیزات را از دست داد. برخی از رایج‌ترین اشیایی که در داخل بدن بیماران باقی می‌مانند شامل اسفنج، چاقوی جراحی، قیچی، نوک تخلیه، سوزن، گیره، فورسپس، اسکوپ، ماسک و دستکش جراحی، لوله و دستگاه‌های اندازه‌گیری هستند.
ردیابی اسفنج ها به ویژه، سخت است؛ زیرا از آنها برای جذب خون در حین جراحی استفاده می‌شود. به این ترتیب، آنها تمایل دارند پس از استفاده با اندام‌ها با بافت‌های بیمار ترکیب شوند. خطای انسانی اولین دلیلی است که باعث می شود ابزار جراحی بعد از عمل در داخل بدن بیماران باقی بماند. شمارش نادرست ممکن است نتیجه خستگی، سیستم‌های مدیریت نامناسب یا بی تجربگی در موارد اضطراری جراحی باشد.
علاوه بر خطای انسانی، عوامل متعددی وجود دارد که احتمال جا ماندن تجهیزات را افزایش می‌دهند. این عوامل خطر عبارتند از نیاز به چندین عمل جراحی، روش‌هایی که بیش از یک تیم جراحی را شامل می‌شود، جراحی‌هایی که مقدار قابل توجهی از دست دادن خون را شامل می‌شود و اگر شاخص توده بدنی بیمار بالا باشد.
پیامدها، درد، و روش‌های مرتبط با وسایل جراحی باقی‌مانده بسته به آنچه که پشت سر گذاشته شده است، بسیار متفاوت است. عفونت، درد شدید، آسیب اندام‌های داخلی، مشکلات گوارشی، تب، تورم و انسداد ممکن است، رخ دهند.
در بدترین موارد، یک جسم خارجی باقی مانده در داخل بدن می‌تواند منجر به مرگ شود. به منظور اجتناب از این عواقب، برای تیم‌های جراحی ضروری است که تمام تلاش خود را انجام دهند تا از گذاشتن ابزار در بدن بیماران خودداری کنند. این می‌تواند شامل استفاده از فناوری ردیابی اسفنجی باشد؛ جایی که اسفنج‌ها با بارکد هستند و هنگام استفاده اسکن می‌شوند.
فناوری شامل فرکانس رادیویی وجود دارد که می‌تواند اسفنج‌ها، حوله‌ها و سایر اشیاء را در صورتی که قبل از بسته شدن در داخل بیمار هستند، از طریق اشعه ایکس علامت‌گذاری کند.
در آمریکا در صورت رخ دادن این قصور پزشکی، قانون حامی بیمار خواهد بود.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: ابزار های جراحی پزشکان لگن باقی می مانند بدن بیماران داخل بدن ابزار ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۲۴۳۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از کوچه‌باغ تا باغ‌کاجی | طرشت هنوز به باغ‌هایش معروف است
همشهری آنلاین – حسن حسن‌زاده: پیامدهای توسعه شهرنشینی از دهه ۵۰ به بعد گریبان طرشت زیبا را هم گرفت و طولی نکشید که باغ‌های انبوه این گستره نیز یک به یک جای خود را به خانه‌ها و خیابان‌ها دادند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
اگرچه طرشت با روزگار طلایی خود فاصله بسیار دارد، اما هنوز هم این محله با باغ‌هایش شناخته می‌شود و هنوز هم کوچه‌باغ‌هایی با دیوارهای کاهگلی دارد که موسفیدان محله را با خود به روزگار گذشته طرشت می‌برد. رضا طرشتی‌نژاد، یکی از اهالی قدیمی طرشت، در این‌باره می‌گوید: «اکنون از باغ‌های طرشت ۵۱ قطعه باقی مانده، اما روزگاری شمار باغ‌های طرشت چند ده برابر این تعداد بود که با ۵ قنات پرآب و همیشه جاری این آبادی معیشت ساکنان قدیمی طرشت را تامین می‌کرد. از این تعداد اما شمار زیادی از باغ‌های طرشت در اثر توسعه شهرنشینی، توسعه ساخت‌وسازها در اراضی بالادست و تغییر مسیر قنات‌ها سرنوشتی جز نابوی و تغییر کاربری نداشتند.»
با وجود این، هنوز در طرشت می‌شود از باغ‌های باقی‌مانده از دوران گذشته آبادی سراغ گرفت. اگرچه ضلع شمالی بلوار شهید رسول چوبتراش که روزگاری مملو از باغ‌های سرسبز بود اکنون در سیطره آپارتمان‌ها قرار دارد، اما در ضلع جنوب و شمال‌شرقی این بلوار باغ‌های قدیمی طرشت باقی مانده‌اند.
طرشتی‌نژاد می‌گوید: «نام این محدوده در گذشته «کوچه‌باغ» بود. محلی مملو از باغ‌های میوه؛ از باغ توت و انار تا انجیر و گاهی هم خرمالو که خانه‌های گلی و قدیمی طرشت در دل آنها قرار داشت. چند باغ قدیمی و معروف طرشت نیز در محدوده کوچه باغ قرار داشتند؛ از جمله باغ حاج عبدالله، قاسم سالار، حاج رحمت حسین‌مردی و...که اکنون برخی از آنها از میان رفته و تعداد اندکی که باقی مانده‌اند برای اهالی قدیمی طرشت یادآور خاطرات کوچه‌باغ‌اند.»
معیشت ساکنان قدیمی طرشت نیز با باغداری و فروش میوه‌های مرغوب آبادی در محدوده معروف به سه راه طرشت گره خورده بود. طرشت علاوه بر میوه‌های خرمالو، انجیر، شاتوت و گردو، توتستان‌های بزرگی داشت که از آن توتستان‌ها انگشت‌شمار باقی مانده است. طرشتی‌نژاد می‌گوید: «توت‌ها و میوه‌های مرغوب طرشت، علاوه بر تهران، به شمال کشور نیز فرستاده می‌شد و تهرانی‌ها نیز برای خرید میوه به طرشت مراجعه می‌کردند. اکنون نیز فروش توت در حاشیه خیابان تیموری یادگاری از همان دوران است که توتستان‌های وسیع آبادی معیشت بسیاری از باغداران و کارگران را تامین می‌کرد.»
طرشتی‌نژاد درباره دیگر باغ‌های معروف طرشت می‌گوید: «از دیگر باغ‌های معروف طرشت می‌شود به باغ وقفی که توت و گرد و انار داشت اشاره کرد و یا از باغ کاجی که اکنون نیز وجود دارد و کوچه‌ای به همین نام در طرشت داریم.»
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند