۶ عفونت چشمی که میتوانند عواقب خطرناکی داشته باشند
تاریخ انتشار: ۷ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۵۹۳۱۲
باشگاه خبرنگاران جوان - تصور یک زندگی عادی بدون قدرت بینایی دشوار است؛ با این حال علائمی مانند قرمزی چشم، آبریزش چشم، تاری دید و خشکی چشم اغلب به عنوان مشکلات جزئی در نظر گرفته شده و به طور جدی مورد توجه قرار نمیگیرند.
در حالیکه بیشتر این علائم به خودی خود برطرف میشوند، در موارد نادر و در صورتیکه فرد برای درمان اقدام نکند ممکن است به عوارض جدی از نابینایی تا مرگ منجر شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نتایج یک بررسی نشان میدهد در حالیکه بیشتر عفونتهای چشمی خوشخیم هستند، سایر عفونتهای چشمی میتوانند با پیامدهای مخربی همراه باشند. اکثر بیماران با ترشحات چشمی، علائم بینایی یا قرمز و درد چشم به پزشک مراجعه میکنند.
کارشناسان بر این باورند که برخی از بیماریها و عفونتها ممکن است ابتدا به عنوان یک علامت چشمی ظاهر شوند، زیرا چشمها تنها اندامی در بدن هستند که عصبها و رگهای خونی را میتوان مستقیما در آن مشاهده کرد و از این رو اولین عضوی است که در شناسایی بیماری و همچنین تایید تشخیص آن کمک کند. با پیشرفت علم پزشکی، این ایده که چشمها فقط برای بینایی هستند، تغییر کرده است. برخی از بیماریهای چشم میتوانند باعث از دست دادن بینایی شوند و در برخی موارد نادر در صورت بیتوجهی یا تشخیص در مراحل پیشرفته، منجر به مرگ میشوند.
در ادامه به برخی از عفونتهای چشمی اشاره شده است که در صورت عدم درمان میتوانند عواقب مخربی داشته باشند:
قارچ سیاه: یک عفونت غیر معمول است که از طریق قارچ موکورالس ایجاد میشود و میزان مرگ و میر بالایی دارد. این بیماری بیشتر در بیماران دچار نقص سیستم ایمنی مانند بیماران مبتلا به دیابت کنترل نشده، سرطان، پیوند عضو، افرادی که تحت درمان استروئیدها قرار دارند و اخیرا در بیماران مبتلا به عفونت شدید کووید دیده شده است. قارچ از طریق حفره بینی به رگهای خونی نفوذ کرده و پس از گسترش به سینوسها و در نهایت مغز ممکن است به مرگ بیمار منجر شود.
آسپرژیلوزیس: این نوع عفونت نیز در بیماران دچار نقص ایمنی رخ میدهد و از حفره بینی وارد بدن شده و به دنبال آن به مغز دسترسی پیدا میکند. گسترش عامل بیماری به جمجمه میتواند منجر به آبسه مغزی، واسکولیت، ترومبوز و در نهایت ایسکمی مغزی شود که میتواند کشنده باشد.
ورم ملتحمه: ملتحمه لایه نازکی از بافت است که سفیدی چشم و داخل پلکها را میپوشاند. ورم ملتحمه را میتوان به عنوان عفونت یا التهاب ملتحمه توصیف کرد. علائم این بیماری خارش و ترشح از چشم است. ممکن است یک یا هر دو چشم فرد دچار این عارضه شود و اگر در زمان مناسب درمان نشود، میتواند جدی باشد.
بلفاریت: التهاب پلکهاست و به دلیل عفونت باکتریایی، آلرژی، گرفتگی غدد چربی در پلکها و برخی بیماریهای پوستی ایجاد میشود. ممکن است فرد متوجه علائمی مانند قرمزی و ورم پلکها، سوزش و آبریزش چشمها، پوسته پوسته شدن پوست اطراف چشم شود. بلفاریت منجر به نابینایی نمیشود، اما میتواند چندین عارضه دیگر مانند ریزش مژهها را ایجاد کند.
یووئیت: التهاب لایه میانی چشم است. این بیماری با عارضههای مختلفی مانند پسوریازیس و آرتریت روماتوئید مرتبط است. ممکن است فرد متوجه علائمی مانند تاری دید و قرمزی چشمها شود.
التهاب یا عفونت قرنیه: استفاده نادرست از لنزهای تماسی میتواند عامل عفونت باشد. استفاده از لنزها برای ساعات طولانی، تمیز نکردن آنها و نگهداری نادرست میتواند خطر ورود میکروبها به قرنیه را افزایش دهد. بیتوجهی به این عفونت و عدم درمان فوری آن میتواند منجر به زخم شدن قرنیه و از دست دادن دائمی بینایی شود.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: چشم عفونت اخبار سلامت عفونت ها پلک ها چشم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۵۹۳۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زهر چشمی که ایران در حمله به «نواتیم» از نتانیاهو گرفت، بیسابقه بود
ضربه کاری بیسابقهای که ایران با وجود اعلام قبلی به پایگاه نظامی نواتیم وارد کرد، به نتانیاهو فهماند که اگر جنگ واقعی آغاز شود، چیزی از امکانات نظامی اسرائیل نخواهد ماند.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: در این باره روزنامه دنیای اقتصاد در تحلیلی مینویسد: پس از گذشت دو هفته از حمله ترکیبی موشکی و پهپادی ایران به اسرائیل، و با انتشار ابعاد تازهای از این حمله، میتوان ادعا کرد کیفیت حمله بالستیکی ایران به این پایگاه راهبردی، حتی در تصمیم نتانیاهو در خودداری از حمله تلافیجویانه به ایران مؤثر بوده است. پایگاه هوائی نِواتیم متعلق به نیروی هوائی اسرائیل در ۱۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر بئرشبع در صحرای نقب قرار دارد. این پایگاه عظیم با سه باند با طولهای مختلف پروازی میزبان جتهای رادارگریز اف ۳۵، هواپیماهای ترابری، هواپیماهای تانکر و هواگردهای شناسایی و تشخیص الکترونیکی است.
پس از آنکه سخنگوی ارتش اسرائیل، حمله ایران به این پایگاه را کماهمیت و جزئی اعلام کرد، این رسانههای آمریکایی بودند که از قول منابع آگاه اعلام کردند، ضربات موشکی ایران، «چیزی بیش از ضربات جزئی اعلامشده از سوی اسرائیل بوده است». ما اکنون میدانیم که یکی از باندها با صدمه جدی مواجه شده، یکی از هواپیماهای پهنپیکر اسرائیلی از نوع سی ۱۳۰ (که البته این نوع هواپیماها کاربردهای شناسایی - الکترونیکی هم دارد) آسیب دیده و همچنین یک آشیانه اف ۳۵ و یک انبار قطعات یدکی نیز منهدم شدهاند. در ابتدا، تعداد موشکهای برخورد کرده به پایگاه، ۳ فروند، سپس ۵ فروند و بعد ۹ فروند اعلام شد. رسانههای غربی احتمالا با توافق مقامات پنتاگون با انتشار قطرهای اطلاعات قصد دارند تا یک نکته را به مقامات اسرائیل گوشزد کنند: «اگر آمریکا کمک نمیکرد چیزی از پایگاه نواتیم باقی نمیماند».
اما چرا حمله به نواتیم، نتانیاهو را از پاسخ جدی باز داشت؟ از مجموع پرتابههای ایران، ۱۲۰ فروند موشک بودهاند و رهگیری این نوع موشکها به دلیل شیوه حرکت بسیار سخت است. اگرچه سایر موشکها را هواپیماهای جنگی اسرائیل و متحدانش، سامانه گنبد آهنین یا حتی فلاخن داوود میتوانند (با درصد زیاد) از بین ببرند، اما این تجهیزات در برابر موشک بالستیک ناتوان از انهدام (و حتی رهگیری) هستند. موشکهای بالستیک ایران (حتی انواع قدیمیتر) از لحظه پرتاب، ظرف دو دقیقه از جو خارج شده، ۹ دقیقه خارج از جو به حرکت خود ادامه میدهند و در یک دقیقه آخر با سرعت ۶تا ۸ برابر صوت به سمت هدف حرکت میکنند. اسرائیل دربرابر این نوع موشکها با محدودیت مواجه است. تنها سامانه ارو (پیکان) قادر به درگیری با این نوع موشکهاست؛ اما این سامانه به دلیل لانچرهای کمتعداد، با محدودیت تعداد موشک مواجه است. اطلاعات ارتش آمریکا نشان میدهد که اگر حمایت ناوشکنهای آمریکایی مستقر در مدیترانه از «نواتیم» نبود، احتمالا بیش از ۲۰ موشک به این پایگاه اصابت میکرد.
دوباره به شب ۲۵ فروردین بازگردیم. اگر ایران حمله را از قبل اطلاع نمیداد، بهجای موشکهای قدیمیتر، از فتاح ۲ یا خیبرشکن و خرمشهر استفاده میکرد و تعداد موشکها را دو برابر میکرد، چه رخ میداد؟ اسرائیل تعدادی از بهترین داراییهای خود نظیر هواپیماهای شناسایی و پیشاخطار گلف استریم، سوخترسانهای ۷۰۷ و از همه مهمتر بخشی از اف۳۵ها را از دست میداد. پس قدرتی برای حمله متقابل به ایران نمییافت. واقعیت این است که نیروی هوائی اسرائیل برای حملات کوتاه و پرتعداد تجهیز شده و برای حمله به کشوری در ۱۲۰۰ کیلومتری، تجهیزات کافی ندارد. اسرائیل تنها از ۳۹ فروند اف ۳۵ برخوردار است و نباید از یاد برد که سایر تجهیزاتش رادارگریز نیستند. این تعداد هواپیما برای یک حمله بزرگ کافی نیستند. اسرائیل مشکل کمبود سوخترسان دارد و اگر ۷۰۷های سوخترسانش را که تنها ۷ فروند هستند، از دست دهد، حتی قادر به یک حمله محدود به ایران نیز نیست. (به همین دلیل هم بخشی از آنها را به آلمان فرستاد تا از دسترس ایران دور باشد.)
حمله ایران به نواتیم به نتانیاهو نشان داد که هرگز بدون آمریکا حریف جدی برای ایران نیست. ایران بیش از ۱۷پایگاه هوایی، صدها پایگاه موشکی با هزاران سیلوی پرتاب دارد و حمله به چنین اهدافی نیاز به هزاران بمبافکن و صدها تانکر سوخترسان دارد. اگر قرار باشد که ایران، سه پایگاه اصلی اسرائیل را زیر بارانی از موشک بالستیک بگیرد، در کمتر از یک هفته توان هوائی اسرائیل به کمتر از نصف کاهش مییابد.
به نظر میرسد گزارش فرماندهان ستاد مشترک ارتش اسرائیل (که اتفاقا در کابینه جنگ او نقش اساسی دارند) در ممانعت از حمله اسرائیل تاثیر جدی داشته است. سالها قبل یک افسر ارشد سیا در دولت اوباما گفته بود که اسرائیلیها مایلند تا آخرین سرباز آمریکایی با ایران بجنگند، آنها علاقهای به درگیری طولانی نظامی با ایران ندارند. این عملیات به ایران نیز نشان داد که حمایت آمریکا از اسرائیل بیچون و چرا نیست و اگر ایران حتی به اسرائیل حمله قانونی داشته باشد، حتی از نتانیاهو و کابینه جنگطلب او نیز کاری ساخته نیست.