عوامل آسیب به فسیلها کلید شناسایی تاریخچه حیات روی کره زمین
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۷۹۹۸۵
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: در سالهای اخیر عواملی نظیر برداشت بیرویه، تخریب سایتها و خروج بیرویه این ذخایر از کشور به بهانه مطالعه یا نمایش در نمایشگاهها، باعث آسیب جدی به فسیلها و ذخایر دیرینهشناسی به عنوان کلید شناسایی تاریخچه حیات روی کره زمین شده است.
به گزارش خبرنگار ایمنا، حسن اکبری اظهار کرد: براساس ماده سه آئیننامه اجرایی قانون «حفاظت و بهسازی محیط زیست» وظیفه حفاظت از ذخایر دیرینهشناسی کشور با عنوان آثار طبیعی برعهده سازمان حفاظت محیط زیست است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: متأسفانه در سالهای اخیر مواردی از جمله نداشتن شناخت درست دستگاهها از ذخایر دیرینهشناسی کشور و نبود قوانین جامع و سختگیرانه در این حوزه، وجود موازیکاری میان دستگاهی همراه با اتلاف وقت و هزینههای بیتالمال، برداشت بیرویه، تخریب سایتها و مناطق با ارزش فسیلی و خروج بیرویه این ذخایر با ارزش از کشور به بهانه مطالعه یا نمایش در نمایشگاهها، باعث آسیب جدی به فسیلها و ذخایر دیرینهشناسی به عنوان کلید شناسایی تاریخچه حیات روی کره زمین شده است.
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه سازمان حفاظت محیط زیست با توجه به وظایف قانونی خود و با تکیه بر توان و تخصص کارشناسان این حوزه، با جدیت در بخش حفاظت از ذخایر دیرینه شناسی اهتمام دارد، ادامه داد: شناسایی، مطالعه، حفاظت و بهرهبرداری پایدار از سایتهای فسیلی، بازنگری، اصلاح و تدوین قوانین و مقررات حفاظت از ذخایر دیرینهشناسی، معرفی سایتهای فسیلی با ارزش و ثبت آنها به عنوان اثر طبیعی ملی برای ارتقای درجه حفاظتی، انعقاد تفاهمنامه همکاری با انجمن دیرینهشناسی ایران، بخشی از اهداف سازمان حفاظت محیط زیست در حفاظت از ذخایر دیرینهشناسی کشور است.
وی خاطرنشان کرد: به منظور هماندیشی، تبادل نظر و دستیابی به آخرین دستاوردهای علمی پژوهشی در حوزه دیرینهشناسی و تنوع زیستی دیرینه، دومین همایش ملی تنوع زیستی دیرینه، اول تا سوم خردادماه سال ۱۴۰۱ مقارن با روز «ملی تنوع زیستی» به میزبانی مرکز تحقیقات دیرینهشناسی و تنوع زیستی دیرینه در شهرستان مراغه با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست و با شعار «همایش ملی بدون مصرف یک برگ کاغذ» برگزار خواهد شد.
تشخیص چگونگی تکامل موجودات و سرنوشت زمینشناختی حیات از فسیلهابه گزارش ایمنا، شواهد موجود از شکلگیری حیات و تاریخچه زمین، به صورت اثرات باقی مانده از ارگانیسمها، در ساختارهایی به نام فسیل قابل ردیابی هستند. از طریق همین مستندات، میتوان به چگونگی تکامل موجودات و شرایط زمین از ابتدای حیات تاکنون پی برد. برخی فسیلها، چگونگی تکامل موجودات و برخی دیگر تنها سرنوشت زمینشناختی حیات را نشان میدهند.
علم «دیرینهشناسی» (Paleontology) با مطالعه بر روی سنگوارهها، به کشف تاریخچه زندگی گیاهان و جانوران میپردازد. آثار فسیلی، شواهدی مبنی بر تکامل و روند آن را به دست میدهند. به طور مثال، مستندات فسیلی نشان دادهاند که ساختار و شکل موجودات یک گونه در طول تاریخ تقریباً ثابت بوده است و پدیدههای گونهزایی، در دورههای زمینشناسی کوتاهی اتفاق افتادهاند.
کد خبر 558647منبع: ایمنا
کلیدواژه: محيط زيست سازمان حفاظت از محیط زیست آلودگی محیط زیست سازمان محیط زیست حفاظت از محیط زیست تخریب محیط زیست عوامل تخریب محیط زیست فسیل ها معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان محیط زیست شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق سازمان حفاظت محیط زیست تنوع زیستی سایت ها بی رویه فسیل ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۷۹۹۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیطزیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعتگرایی ظهور یافت.
نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعهشناسی سیاسی) در مقالهای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعهشناسی ایرانی» به این موضوع اشاره میکند که اهمیت به محیطزیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسانمحوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعتمحورانهای را شکل داده که در آن محیطزیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.
* محیطزیست و مناطق حفاظت شده
به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیتهای انسانی دانسته شده است و از همینجا مرزهای محیطزیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه حفاظت شده میشناسیم پدید آمد. شکلگیری این مرزها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیطزیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمیگردد.
او در ادامه مینویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجههای محدودی که در اختیار شورای شکار قرار میگرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بومشناختی اهمیت ویژهای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.
* ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
آذری مینویسد مراتع و جنگلهای واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیتهایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارکهای ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.
آذری در ادامه توضیح میدهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرزها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیتهای موجود، محیطزیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نامهای پارکهای ملی، پناهگاههای حیاتوحش، مناطق حفاظتشده و آثار طبیعی ملی تعریف و ردهبندی شد.
* جهان مدرن و محیطزیست
این پژوهشگر در ادامه مینویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده با ملاکهای جهانی و حتی نامهای رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرزها هرگز نیازی به انطباق با زیستبوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیدهاند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهرهای مدرن و نیازهای فزایندهاش بود که محیطزیست را متأثر میساخت.
این نویسنده در جمعبندی این پژوهش به این موضوع اشاره میکند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرزها تهدید شد عمدتاً فعالیتهای جامعۀ روستایی بود. جامعهای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرزهای جغرافیایی و مرزهای بهرهبرداریاش حریصتر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرزها از دوسوی این جبههها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیطزیست در همە ابعاد و شاخصهایش را هدف گرفته است.
انتهای پیام/